Σκοτεινά Παραμύθια με τους Dirty Granny Tales

Μια Κυριακή, προς τα τέλη Μαρτίου. Υπό άλλες συνθήκες θα ήθελα να είναι μια ηλιόλουστη μέρα και να κάνω χαλαρές βόλτες στο κέντρο της Αθήνας. Αλλά όχι αυτή την Κυριακή. Το σπαστικό ψιλόβροχο που έπεφτε από νωρίς το μεσημέρι έφτιαχνε την ιδανική εικόνα γι' αυτό που θα ακολουθούσε λίγο αργότερα. Μια συνάντηση με τους Dirty Granny Tales. Άλλωστε, είτε το έχουμε ζήσει είτε όχι, όλοι έχουμε συνδυάσει στο μυαλό μας τα παραμύθια με τον χειμώνα. Και όσο πιο σκοτεινά είναι αυτά τόσο πιο σκοτεινό θέλουμε και τον καιρό.

Η συνάντηση έγινε το απόγευμα της Κυριακής στο Μοναστηράκι και όταν ήρθαν οι καφέδες όλα ήταν έτοιμα για να ξεκινήσει και η συζήτηση με τον Σταύρο – το «μυαλό» αυτής της ιδιόμορφης καλλιτεχνικής ομάδας. Γιατί, σε περίπτωση που δεν το γνωρίζεις, οι Dirty Granny Tales δεν είναι μουσικό συγκρότημα, δεν είναι θεατρική ή χορευτική ομάδα ούτε εικαστικό project. Είναι όλα αυτά μαζί και αυτό είναι που τους κάνει να ξεχωρίζουν. Παίζουν μουσική, έχουν θεατρικό ύφος, περίεργες κατασκευές, ανατρεπτικό κουκλοθέατρο, animation, τρομακτικά μακιγιάζ και παραμυθένια κοστούμια. Ένα project που θέλει επιμονή και αντοχή. Δεν είναι τυχαίο πως όταν τον ρώτησα πόση ώρα θέλουν να ετοιμαστούν για μια παράσταση, η –στα όρια του χιούμορ– απάντησή του ήταν «δεν θέλουμε ώρα, αλλά χρόνια».

Επιστροφή σε πιο σοβαρές κουβέντες όμως. «Εδώ και καιρό ήθελα να έρθουμε για εμφανίσεις στην Ελλάδα. Ήταν κάτι που το λαχταρούσα», είναι από τα πρώτα πράγματα που μου λέει ο Σταύρος, καθώς έπειτα από τέσσερα χρόνια επιστρέφουν στην Ελλάδα για μια σειρά εμφανίσεων με τίτλο Telion's Garden – 1-3 & 7-10 Απριλίου στο Θέατρο Χώρα στην Αθήνα και 6 Απριλίου στο Θέατρο Πάνθεον στην Πάτρα. «Τελικά μας πήρε περισσότερο καιρό απ' ό,τι υπολογίζαμε για να κλείσουμε την παράσταση. Από την προηγούμενη χρονιά σκεφτόμασταν να έρθουμε στην Ελλάδα, αλλά πάντα κάτι τύχαινε με την παράσταση, αλλάζαμε πράγματα, ξεκινούσαμε από την αρχή. Είχαμε ορισμένες δυσκολίες, που τελικά τις ξεπεράσαμε».

Και έτσι, μετά από τέσσερα χρόνια, δηλαδή από τότε που αποφάσισαν να αφήσουν την Αθήνα για το Βερολίνο, οι Dirty Granny Tales επέστρεψαν στα πάτρια εδάφη για να παρουσιάσουν το Telion's Garden. «Αυτή η παράσταση έχει πιο θεατρικό χαρακτήρα, έχει εμπνευστεί από το μεταναστευτικό και ο στόχος της είναι η απομυθοποίηση του τέλειου», τονίζει ο Σταύρος και συνεχίζει: «Δεν υπάρχει τέλειο. Όταν ψάχνεις κάτι, τότε χάνεις κάτι άλλο. Η μετανάστευση έχει να κάνει με την απόφαση των ανθρώπων να πάνε σε ένα μέρος που πιστεύουν ότι θα είναι η γη της επαγγελίας, αλλά όταν φτάνεις εκεί ξέρεις ότι κάτι χάνεις».

Λόγια επηρεασμένα τόσο από τις εικόνες της προσφυγικής κρίσης που βλέπει κάθε μέρα όσο και από προσωπική εμπειρία, με την απόφαση που πήρε το 2012 να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο εξωτερικό. «Πολλά ήταν τα πράγματα που έπαιξαν ρόλο για να μετακομίσουμε στο Βερολίνο», μου λέει. «Η Ελλάδα δεν βολεύει σε αρκετά πράγματα, τόσο επαγγελματικά όσο και στο θέμα της δικτύωσης. Όσο καλά και να πας, κάποια στιγμή θα πιάσεις ταβάνι. Δεν μπορείς να τραβήξεις κόσμο που θα σε βοηθήσει και θα πας το project ένα βήμα παραπέρα. Αντίθετα, σε αυτά τα τέσσερα χρόνια στο Βερολίνο έχουν έρθει σημαντικοί άνθρωποι του χώρου να μας δουν, ενώ μας έχουν ανοίξει και πολλές πόρτες», τονίζει, έχοντας αυτό το ήρεμο ύφος στο πρόσωπό του. Το ύφος ενός ανθρώπου που νιώθει δικαιωμένος για την απόφασή του. Και όχι άδικα, αν σκεφτεί κανείς ότι οι Dirty Granny Tales έρχονται στην Ελλάδα ύστερα από τρεις sold out εμφανίσεις στο English Theatre of Berlin. «Όταν ο διοργανωτής σου λέει ότι είναι το πιο επιτυχημένο event που έχει κάνει, νιώθεις ωραία».

Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι όλα τους ήρθαν εύκολα με το που μετακόμισαν στο Βερολίνο. «Το ξεκίνημα ήταν σκληρό», παραδέχεται και συνεχίζει: «Όταν έχεις φτάσει σε ένα σημείο και κάποιο επίπεδο, δεν είναι εύκολο να ξεκινάς πάλι από το μηδέν και να σκύβεις το κεφάλι. Γιατί αυτό κάναμε με τη μετακόμισή μας στο Βερολίνο: αρχίσαμε από την αρχή. Πας σιγά και περιμένεις ο κόσμος σταδιακά να μάθει αυτό που κάνεις». Ενώ υπήρχαν και στιγμές που σκέφτηκε την επιστροφή στην Ελλάδα, περισσότερο για συναισθηματικούς λόγους. «Μου έλειψαν πολλά από την Ελλάδα. Μου αρέσει η Ελλάδα, αυτός ο ήλιος. Και ακόμα μου λείπουν. Ό,τι έχει σχέση με τις γεύσεις και τις μυρωδιές μού λείπει από την Ελλάδα. Ο καιρός, η οικογένειά μου και οι φίλοι μου».

Πάντως δεν το έχει μετανιώσει. Άλλωστε, όπως λέει και ο ίδιος: «Είναι ωραία η ζωή στο Βερολίνο. Είναι χαλαρή και, το πιο σημαντικό, κανείς δεν σε κρίνει για τίποτα. Μπορείς να βάλεις μια γλάστρα στο κεφάλι σου, να βγεις έξω και κανείς να μην πει τίποτα».

Όσο για το μέλλον των Dirty Granny Tales; «Σίγουρα είναι απαιτητικό project. Όμως δεν μπορώ να φανταστώ να μην υπάρχουν οι Dirty Granny Tales σε πέντε χρόνια από τώρα. Είναι κάτι πολύ απαιτητικό, αλλά είναι σαν ένα παιδί. Δηλαδή, αν σε κουράσει κάποια στιγμή, το δίνεις ή το αφήνεις; Δεν μπορείς».

Περισσότερα από το VICE

Ο 20χρονος Έλληνας που Επέζησε από τον Καρκίνο και «Πεθαίνει» για το Bodybuilding

Κραιπάλες, Καφρίλες και Σεξ στις Πενταήμερες των Nineties στην Ελλάδα

Αυτά τα Παιδιά Είναι το Μέλλον της Ελληνικής Ηλεκτρονικής Μουσικής