Με Υπνώτισε ένας Έλληνας Mentalist και Διάβασε τις Σκέψεις μου

Σε μια έρευνά μου, για τη σειρά Paranormal by VICE που παρουσιάστηκε στο netwix.gr, έμαθα για τον Κωνσταντίνο Ρωμανό και την ιδιότητά του ως mentalist. Όπως μου τόνισε από την αρχή: «Μπορώ να διαβάζω τη σκέψη αλλά δεν πιστεύω στο μεταφυσικό. Όλα έχουν, δυστυχώς, λογική εξήγηση και δεν είμαι ταχυδακτυλουργός».

Παρά το νεαρό της ηλικίας του, έχει καταφέρει να πάρει το βραβείο Mentalist of Europe 2014 και θεωρείται πολύ σημαντικός στον χώρο του. Αυτό το οποίο κάνει είναι ένας συνδυασμός από τεχνικές ταχυδακτυλουργίας και ψυχολογίας μαζί με την ιδιότητά του να διαβάζει τη γλώσσα του σώματος ή να επηρεάζει τη σκέψη κάποιου.

Στη συνάντησή μας στον μοντέρνο χώρο του ο καφές μας συνοδεύτηκε με το κλασικό κόλπο λυγίσματος του κουταλιού με το οποίο θα τον ανακάτευα και στη συνέχεια, πριν ξεκινήσουμε να μιλάμε, με υπνώτισε, για να βιώσω τις ικανότητες του mentalist. Δεν μπορούσα να κουνήσω ή να λυγίσω τα χέρια μου. Τα είχε ακινητοποιήσει σαν να είμαι ζόμπι. Ενώ είχα επικοινωνία με το περιβάλλον, εκείνος όριζε αν θα τα κατεβάσω, μέχρι που χτύπησε τα δάχτυλά του και πήρα τον έλεγχο ξανά. Έως τότε σκεφτόμουν ότι αυτά είναι για εκείνους που τα πιστεύουν, όχι για μένα. Μια περίεργη και εντυπωσιακή εμπειρία, που όσο συζητούσαμε με είχε κολλήσει - πώς κατάφερε να με υπνωτίσει;

VICE: Πώς με υπνώτισες;
Κωνσταντίνος Ρωμανός: Είναι μια μέθοδος ύπνωσης και πρέπει να γνωρίζεις με απόλυτη λεπτομέρεια αυτή τη διαδικασία. Σε άλλους παίρνει κάποιο χρόνο να συντονιστούν, είναι καθαρά τεχνική ψυχολογίας.

Πώς έγινες mentalist και τι είναι αυτό;
Mentalist είναι κάποιος που χρησιμοποιεί τις πέντε του αισθήσεις για να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση μιας έκτης. Από εννιά χρονών άρχισα να ασχολούμαι με την ταχυδακτυλουργία. Είχα ζητήσει από τον πατέρα μου να μου αγοράσει ένα κουτί με μαγικά κόλπα σαν δώρο για τα γενέθλιά μου. Αντί αυτού, βρήκε ένα κατάστημα που ειδικευόταν στην τέχνη της μαγείας και μου αγόρασε τα πρώτα μου κόλπα. Έτσι κάπως κόλλησα το μικρόβιο και από τότε έγινε η μανία μου. Μεγαλώνοντας άρχισα να ασχολούμαι και να διδάσκομαι σοβαρά στο mentalism. Όταν πήγα στην Αγγλία για τις σπουδές μου στην Ψυχολογία, γνώρισα τον κορυφαίο Βρετανό mentalist και υπνωτιστή, Μαρκ Ντέιβις, ο όποιος στη συνέχεια έγινε μέντοράς μου.

Ποιες είναι οι διαφορές σου από έναν ταχυδακτυλουργό;
Ενώ και οι δύο αποσκοπούν στη δημιουργία ψευδαίσθησης, ο ταχυδακτυλουργός χρησιμοποιεί την ταχύτητα των χεριών σε συνδυασμό με τεχνικές εξαπάτησης, ενώ εμείς χρησιμοποιούμε αυτά συν τεχνικές ψυχολογίας.

Είναι κάποιο χάρισμα το να διαβάζεις ή να κατευθύνεις τη σκέψη των άλλων;
Ο καθένας μπορεί να γίνει mentalist, φτάνει να έχει υπομονή, επιμονή και πολλή όρεξη για διάβασμα και έρευνα. Κάτι όμως που γνωρίζουν ελάχιστοι για εμένα, το οποίο σχετίζεται με το πώς έγινα mentalist, είναι πως πάσχω από μια ελαφριά μορφή προσωπαγνωσίας – είναι μια διαταραχή που με εμποδίζει να θυμάμαι πρόσωπα. Αυτό μου προκάλεσε πολλά προβλήματα, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της εφηβείας. Δυσκολεύτηκα να κάνω παρέες, γιατί οι περισσότεροι με χαρακτήριζαν σνομπ. Στην πραγματικότητα, απλώς δεν αναγνώριζα άτομα που μπορεί να είχα γνωρίσει μόλις την προηγούμενη ημέρα επειδή ο εγκέφαλος μου δυσκολευόταν να θυμηθεί πρόσωπα. Αυτό που έχει ενδιαφέρον όμως είναι το εξής: όταν ξεκίνησα να μελετάω το θέμα του mentalism συνειδητοποίησα ότι μπορούσα με μεγάλη επιτυχία και ευκολία να διαβάσω τη γλώσσα του σώματος. Για παράδειγμα, η αναγνώριση ψεύδους (το να καταλαβαίνεις όταν κάποιος σου λέει ψέματα) παίρνει στους περισσότερους ανθρώπους μήνες ή χρόνια μέχρι να τη μάθουν, ενώ σε μένα πήρε μόλις μερικές εβδομάδες. Μάθαινα εύκολα τεχνικές που πετύχαιναν μόνο πεπειραμένοι mentalist. Λόγω της προσωπαγνωσίας, ο εγκέφαλος δυσκολεύεται να αναγνωρίσει χαρακτηριστικά προσώπου. Έτσι, στην προσπάθειά του να αποθηκεύσει παραπάνω στοιχεία, πιάνει και λεπτομέρειες μη λεκτικής επικοινωνίας που υπό άλλες συνθήκες θα περνούσαν απαρατήρητες. Τελικά αυτό που για πολλά χρόνια αντιμετώπιζα ως πρόβλημα είναι αυτό που με έκανε να είμαι αυτός που είμαι σήμερα.

Ασχολείσαι επαγγελματικά με αυτό;
Το εξελίσσω συνεχώς, κάνω επαγγελματικές εμφανίσεις σε concept που με ενδιαφέρουν, αλλά ως mentalist σπάνια κάνω πλέον παραστάσεις (η σελίδα του στο facebook εδώ). Έχω σπουδάσει Ψυχολογία, έκανα μεταπτυχιακό στην Κλινική Ύπνωση και δουλεύω σε μια ιδιωτική κλινική στη Γλυφάδα. Συνήθως συνεργάζομαι με εταιρείες ως life coach, σαν σύμβουλος και ομιλητής. Όπως καταλαβαίνεις, τo να μπορείς να ανιχνεύσεις το ψέμα ή να επηρεάζεις την ανθρώπινη σκέψη σε καθιστά πολύτιμο για πολλούς επιχειρηματίες.

Τα παραπάνω είναι τα επαγγέλματα του μέλλοντος;
Η ύπνωση ναι. Είμαι σίγουρος. Στο εξωτερικό ήδη έχουν αρχίσει και χρησιμοποιούν ύπνωση μέχρι και σαν υποκατάστατο αναισθησίας κατά το χειρουργείο. Πιστεύω ότι μέσα στα επόμενα δεκαπέντε χρόνια η κλινική ύπνωση θα υπάρχει σε όλες τις μεγάλες κλινικές.

Θα μπορούσες να συνεργαστείς με την αστυνομία για να διαλευκάνεις μία υπόθεση, κάτι σαν τη σειρά Τhe Μentalist;
Εάν μπορούν να συνεργαστούν οι αστυνομικοί με τους αστυνομικούς… γιατί να μην μπορώ να συνεργαστώ και εγώ! Πέρα από την πλάκα, πιστεύω πως ναι. Από τη στιγμή που μπορώ να ξέρω αν κάποιος λέει αλήθεια ή ψέματα, ίσως και να ήμουν χρήσιμος.

Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, που το θρησκευτικό στοιχείο είναι έντονο, σε έχουν χαρακτηρίσει αρνητικά;
Θα έλεγα ότι είμαι άθρησκος, αλλά καταλαβαίνω όσους πιστεύουν και μία φορά μου είχε συμβεί κάτι έντονο. Ένας παπάς με είχε δει να εξαφανίζω ένα νόμισμα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την αντίδρασή του. Άρχισε να φωνάζει και να ωρύεται και να λέει ότι βλέπει δαίμονες να πετάνε από πάνω μου. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα τόσο αμήχανα που προσπάθησα να του εξηγήσω πώς γίνεται αυτό το απλό κόλπο… Αλλά η απάντησή του ήταν: "Όχι! Δεν θέλω να μάθω την τέχνη του σατανά!"

Οι άνθρωποι σε εμπιστεύονται;
Οι δικοί μου άνθρωποι προφανώς με εμπιστεύονται. Ξέρουν ότι δεν πρόκειται να προσπαθήσω να τους επηρεάσω ή να τους ξεγελάσω με κάποιον τρόπο. Επίσης, δεν έχω χρησιμοποιήσει τη μέθοδο της ύπνωσης σε κάποιον που δεν έχει συναινέσει. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι μ' αυτούς που δεν με γνωρίζουν καλά. Είναι ολοφάνερο και πολλές φορές αστείο που όταν μου μιλάνε αποφεύγουν να με κοιτάνε στα μάτια, λες και μέσω μιας «μαγνητικής δύναμης» θα τους υπνωτίσω ή θα ελέγξω τη σκέψη τους!

Περισσότερα από το VICE

Ευτυχισμένοι Άνεργοι: Οι Άνθρωποι που Άφησαν τις Δουλειές τους για να Ζουν με Επιδόματα

Το ΑΠΘ «Στήνει» τα Καλύτερα Πάρτι στη Θεσσαλονίκη

Πώς Ήταν να Κάνεις Παρέα με Έναν Μεγαλέμπορο Ναρκωτικών στο Μεξικό