Συνέντευξη με Έναν Ληστή ΑΤΜ

Οι Αυτόματες Ταμειολογιστικές Μηχανές ή ΑΤΜ από καιρό είναι το αδύνατο σημείο στην καρδιά της εφοδιαστικής αλυσίδας των τραπεζών. Οι τράπεζες έχουν ελάχιστα μετρητά στα γραφεία τους πλέον και τα μηχανήματα ανάληψης είναι γενικά γεμάτα από αυτά, αποτελώντας πόλο έλξης για τους ληστές. Το 2011, το κεντρικό γραφείο για την καταπολέμηση της περιφερόμενης παραβατικότητας κατέγραψε 209 διαρρήξεις ΑΤΜ στην ηπειρωτική Γαλλία, στο 26% των οποίων χρησιμοποιήθηκαν εκρηκτικά.

Αντιμέτωπες με αυτή την κατάσταση, η κυβέρνηση και οι τράπεζες έχουν πάρει διάφορα μέτρα για να βελτιώσουν την ασφάλεια των ΑΤΜ. Διάταγμα που εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 2012 εξουσιοδοτούσε τους τεχνικούς να φέρουν όπλο ενώ επιδιορθώνουν τις μηχανές. Επίσης, οι τράπεζες σταδιακά υιοθετούν σύστημα χρώσης των χαρτονομισμάτων με μελάνη στην περίπτωση που γίνει απόπειρα παραβίασης των κουτιών που περιέχουν τα χρήματα. Με όλα αυτά τα μέτρα ασφαλείας, οι επιτυχημένες ληστείες ΑΤΜ είναι πολύ σπάνιες.

Ωστόσο, είχα την ευκαιρία να συναντήσω τον Amine*, που διέρρηξε επιτυχώς ένα ΑΤΜ. Σχεδόν 30 ετών, σήμερα εργάζεται με καλή σύμβαση στο λιανικό εμπόριο, αλλά δεν διστάζει να συμπληρώνει το εισόδημά του με κάποια υπερβολικά προσοδοφόρα κλοπή. Συγκριτικά με άλλους παραβάτες, ξεχωρίζει για τη διακριτικότητα και τον επαγγελματισμό του και γι' αυτό είναι άγνωστος στην αστυνομία. Συμφώνησε να μας πει για μία από τις μεγαλύτερες δουλειές του.

VICE: Μπορείς να μας πεις λίγα πράγματα για σένα;
Amine: Νομίζω ότι ακολούθησα το ίδιο μονοπάτι με τους περισσότερους κακοποιούς της ηλικίας μου. Στο γυμνάσιο, άρχισα να εμπορεύομαι και να διακινώ διάφορα πράγματα – χόρτο, κλεμμένες μηχανές μοτοκρός, σκούτερ, αυτοκίνητα. Έκανα σχεδόν τα πάντα που ήταν πιθανό να μου δώσουν χρήματα.

Χάρη σ' αυτό, γρήγορα σταμάτησα να ζητάω χρήματα από τους γονείς μου. Δεν ήμουν πλούσιος, αλλά ζούσα αρκετά καλά χωρίς να εξαντλούμαι από την κούραση. Πήγαινα αρκετά συχνά διακοπές, μπορούσα να πηγαίνω σε αγώνες ποδοσφαίρου, να αγοράζω ρούχα σχεδιαστών για να βγω το Σαββατοκύριακο. Όταν ήμουν περίπου 19 ή 20 άρχισα να εργάζομαι, αλλά εξακολούθησα να κάνω και όλες τις άλλες δουλειές. Δεν με έχουν πιάσει ποτέ, γεγονός που με ενθαρρύνει να συνεχίσω.

Πώς πήγες από τα μικροεγκλήματα στις ληστείες ΑΤΜ;
Κάνοντας καλές συμφωνίες, κατέληξα να συναντήσω τα σωστά άτομα. Γίναμε φίλοι γιατί τους άρεσα: πολυμήχανος, σοβαρός και με ισχυρά κίνητρα να βγάλω περισσότερα χρήματα το ταχύτερο δυνατό. Έτσι φτιάξαμε μια μικρή ομάδα έξι ή επτά ατόμων. Η ειδικότητά μας ήταν οι ληστείες, αλλά κάναμε και καμιά διάρρηξη ή καμιά κλοπή αυτοκινήτου. Πάντα σχεδιάζαμε από την αρχή πόσοι από εμάς θα το κάνουν. Για παράδειγμα, εάν ήταν μικρή δουλειά, πηγαίναμε μόνο δύο από εμάς. Ουσιαστικά ήμασταν μια συμμορία.

Είχαμε αποκτήσει φήμη και αρχίζαμε να δουλεύουμε μόνο όταν είχαμε συγκεκριμένα σχέδια. Δεν αφήναμε τίποτα στην τύχη. Κόσμος ερχόταν να μας πει ότι την τάδε ώρα θα γινόταν πώληση αντικειμένων σε ένα συγκεκριμένο μέρος ή πως ο έμπορος φύλαγε μέρος όσων πήρε στο σπίτι του. Κάναμε γρήγορη εκτίμηση πλεονεκτημάτων/μειονεκτημάτων και αποφασίζαμε εάν θα το κάναμε ή όχι. Τις περισσότερες φορές, ήταν συγγενείς των θυμάτων που μας έδιναν την πληροφορία – συχνά απατημένες σύζυγοι. Είναι ένας τρόπος γι' αυτούς να πάρουν εκδίκηση, ενώ έβγαζαν και λίγα χρήματα.

Υποθέτω ότι θα έχεις πληγώσει πολλούς ανθρώπους. Το σκέφτεσαι κάποιες φορές;
Η ηθική μου είναι περιορισμένη. Δεν είμαι κάποιου είδους Ρομπέν των Δασών που κλέβει μόνο από τις επιχειρήσεις. Άτομα ή επιχειρήσεις, δεν έχει σημασία για μένα. Δεν με νοιάζει. Προτιμώ τα μετρητά στην τσέπη μου παρά στην τσέπη κάποιου άλλου. Ποτέ δεν έχω σκοτώσει κανέναν. Όταν οι άνθρωποι είναι συνεργάσιμοι, δεν χρησιμοποιώ βία. Αλλά είναι αλήθεια πως όταν αντιμετωπίζω κάποιου τύπου αντίσταση, μπορώ να ρίξω μερικές μπουνιές ή να απειλήσω κόσμο με όπλο. Αλλά νομίζω ότι όλα είναι μέρος της δουλειάς.

Όσο για οποιοδήποτε ψυχολογικό τραύμα μπορεί να προκαλέσω, αυτό δεν με κρατάει ξύπνιο τα βράδια. Δεν έχω συναντήσει ποτέ τα θύματά μου και δεν σκέφτομαι τις επιπτώσεις σε βάρος τους.

ΟΚ. Εάν θέλεις, πες μου για εκείνη τη φορά που διαρρήξατε ένα ΑΤΜ.
Μια μέρα, ένα άτομο από την ομάδα μου συνάντησε έναν πρώην ληστή που γνώριζε πώς να το κάνει. Δεν μπορείς να διαλέξεις μια τυχαία τράπεζα και να πας να το κάνεις χωρίς σχεδιασμό. Θα προτιμούσα να μείνω ασαφής, αλλά σε ορισμένες περιοχές οι διανομές γίνονται από κούριερ που μεταφέρουν μετρητά και οι οποίοι είναι μαζί με αυτόν που γεμίζει τα μηχανήματα. Παρκάρουν παράλληλα με το ΑΤΜ για να αποφύγουν ξαφνική επίθεση με εμβολισμό. Όμως, σε άλλες περιοχές, αυτός που γεμίζει το μηχάνημα είναι μόνος και αυτό είναι που θέλουμε. Κανένας δεν θέλει να καταλήξει σε λουτρό αίματος για μόλις 40.000 ευρώ ανά άτομο. Ένα άλλο πράγμα που πρέπει να γνωρίζεις είναι εάν η τράπεζα χρησιμοποιεί ή όχι σύστημα χρώσης χαρτονομισμάτων. Το να πάρεις χαρτονομίσματα από την τράπεζα καλυμμένα με μελάνι είναι τόσο εκνευριστικό! Όταν οι τύποι αρχίζουν να γεμίζουν το μηχάνημα, πρέπει να ξέρεις με βεβαιότητα το χρονοδιάγραμμα, διαφορετικά όλα θα πάνε κατά διαόλου. Πρέπει να περιμένεις μέχρι να έχει μαζί του τα προκατατεθειμένα χρήματα. Από πρακτική πλευρά, το ΑΤΜ πρέπει να είναι σε μέρος όπου μπορείς να κάνεις έφοδο. Χρησιμοποιούμε αυτοκίνητο για να σπάσουμε την πόρτα που χρησιμοποιεί ο τύπος που γεμίζει το μηχάνημα, που συνήθως είναι δίπλα στο ΑΤΜ. Συνεπώς, υπάρχουν κάποια τεχνικά κριτήρια˙ όχι πεζοδρόμια (μπορεί να επιβραδύνουν την όπισθεν) και δεν επιλέγεις μηχάνημα σε εσοχή τόσο φαρδιά όσο το αυτοκίνητο.

Πώς προετοιμαστήκατε για τη διάρρηξη;
Καθένας από εμάς έκανε πολύ τζόκινγκ για να δουλέψει το καρδιοαναπνευστικό του. Σε περίπτωση οποιουδήποτε προβλήματος πρέπει πάντα να είσαι σε θέση να στηριχθείς στα πόδια σου και βοηθάει με το στρες επίσης. Όταν είσαι μέσα σε μια δουλειά, η καρδιά σου χτυπάει πραγματικά δυνατά. Πρέπει να μπορείς να παραμείνεις ήρεμος. Στο μεταξύ, αρχίζεις να παρακολουθείς το ΑΤΜ. Παρκάρεις σε μια ήσυχη γωνιά και παρακολουθείς για ώρες επί ωρών, περιμένοντας να έρθουν εκείνοι που θα το γεμίσουν. Μπορείς να δεις τα διαφορετικά ωράριά τους και τα διαφορετικά δρομολόγια που ακολουθούν. Πρέπει να το επαναλάβεις αυτό κάθε μέρα για μερικές εβδομάδες, έτσι ώστε να μην έχεις εκπλήξεις τη μεγάλη μέρα.

Φυσικά, δεν πρέπει να σε πιάσουν στα πράσα οι άνθρωποι στη γειτονιά. Το οργανώνουμε ως εξής: δύο άτομα κάνουν βόλτα γύρω από το ΑΤΜ και άλλα δύο τριγυρνούν στα δύο άκρα του δρόμου, για να διασφαλίσουν πως δεν παρακολουθεί η αστυνομία – παραμένουμε σε συνεχή επαφή με τα τηλέφωνά μας. Για να διασφαλίσουμε την ανωνυμία, χρησιμοποιούμε προπληρωμένες κάρτες SIM. Ανοίγουμε τα τηλέφωνα μόνο στη συγκεκριμένη περιοχή, ποτέ κοντά στα σπίτια μας. Οι μπάτσοι χρησιμοποιούν πολύ τη μέθοδο του τριγωνισμού. Θα μπορούσαν πολύ εύκολα να μας συνδέσουν με τη ληστεία.

Έπειτα έπρεπε να καταστρώσουμε σχέδιο απόδρασης και υπάρχουν πολλά πράγματα να λάβεις υπόψη. Έπρεπε να γνωρίζουμε την απόσταση μεταξύ του ΑΤΜ και του κοντινότερου αστυνομικού τμήματος για να ξέρουμε πόσο γρήγορα θα έφτανε εκεί η αστυνομία. Το να γνωρίζουμε πού είναι οι κάμερες παρακολούθησης ήταν επίσης σημαντικό, γιατί η αστυνομία τις χρησιμοποιεί πολύ κατά τη διάρκεια των ερευνών της. Έτσι, έπρεπε να παρκάρουμε κάπου το όχημα διαφυγής ώστε να μην μπορούν να το δουν.

Τι χρειαζόσασταν σε πρακτικό επίπεδο;
Τρία κλεμμένα αυτοκίνητα και ένα όπλο, απλώς για να το 'χουμε. Για τα αυτοκίνητα, χρησιμοποιήσαμε υπεργολάβους. Μπορείς να τους ζητήσεις να κλέψουν κάτι για σένα και διασφαλίζουν την αφαίρεση όλων των δορυφορικών συστημάτων που είναι συνηθισμένα στα μεγάλα αυτοκίνητα. Τους ζητήσαμε τρία σπορ αυτοκίνητα και ένα 4Χ4 που θα χρησίμευε ως πολιορκητικός κριός. Όλα έναντι 9.000 ευρώ. Θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει μόνοι μας αλλά δεν είχαμε πολύ χρόνο λόγω της παρακολούθησης του ΑΤΜ. Όσον αφορά τα όπλα, χρησιμοποιήσαμε το δίκτυό μας – βρήκαμε έναν ωραίο μικρό κομμάτι για 1.500 ευρώ.

Μόλις τελειώσατε τις προετοιμασίες και κάνατε ό,τι έπρεπε να κάνετε, τι απέμεινε να γίνει;
Είχαμε μια τελική συνάντηση, τρεις ή τέσσερις ώρες πριν από τη δουλειά, απλώς για να ελέγξουμε ότι όλα ήταν στη θέση τους και όλοι ήξεραν τι είχαν να κάνουν. Στη συνέχεια, ένας από εμάς έφυγε για να παρκάρει το αυτοκίνητο ακριβώς μπροστά από το ΑΤΜ, έτσι ώστε κανένας να μη μας κλέψει το σημείο. Στο μεταξύ, φύγαμε για να αφήσουμε ένα αυτοκίνητο στην εξοχή – που θα μας επέτρεπε να γυρίσουμε στο σπίτι με ασφάλεια. Όταν όλα θα είχαν τακτοποιηθεί, θα συναντιόμασταν σε ένα γκαράζ για να μοιραστούμε στα δύο αυτοκίνητα. Ήμουν στο 4Χ4 που θα ήταν ο πολιορκητικός κριός. Οι τρεις συνεργάτες μου σε ένα γερμανικό αυτοκίνητο.

Αρχίσαμε να οδηγούμε προς το ΑΤΜ. Όταν φτάσαμε εκεί, παρκάραμε λίγο πιο μακριά. Περιμέναμε εκεί για να έρθει αυτός που θα το γέμιζε χρήματα. Μόλις που είχα λίγο χρόνο για να πω μερικές προσευχές προτού φτάσει. Προγραμμάτισα το χρονόμετρό μου και μόλις τελείωσε ο χρόνος, έπεσα με δύναμη πάνω στην πόρτα του ΑΤΜ. Κατέρρευσε εύκολα. Οι συνεργάτες μου ακολούθησαν γρήγορα με το γερμανικό αμάξι τους. Δύο από αυτούς μπήκαν στο μικρό δωμάτιο και ο ένας έπιασε στα γρήγορα αυτόν που έβαζε τα χρήματα ενώ ο άλλος έστεκε φρουρός στην πόρτα με ένα πιστόλι στο χέρι [για προφανείς λόγους, αρνείται να αποκαλύψει το μοντέλο]. Μέσα σε τρία λεπτά, γέμισαν το αυτοκίνητο με χαρτονομίσματα όλων των χρωμάτων. Έτσι, είχα τον χρόνο που χρειαζόμουν για να βάλω φωτιά στο 4Χ4 για να εξαφανίσω τα δακτυλικά αποτυπώματά μας και τα ίχνη DNA. Έπειτα μπήκαμε όλοι στο γερμανικό αμάξι και ένας από τους συνεργάτες μου κόλλησε το πόδι του στο γκάζι μέχρι που φτάσαμε στην ύπαιθρο. Οδηγώντας με 180 χλμ./ώρα τη νύχτα μέσα από μικρά δρομάκια, με σβηστά τα φώτα, μπορώ να σου πω ότι είναι τρομακτικό.

Και έπειτα τι γίνεται;
Μοιραζόμαστε τα μετρητά σε ένα ήσυχο μέρος. Έπειτα ο καθένας παίρνει τον δρόμο του. Μετρούσα τα χρήματά μου για ώρες επί ωρών. Την πρώτη νύχτα ήμουν υπερβολικά ενθουσιασμένος για να κοιμηθώ. Ειλικρινά, το να μετράς μια μεγάλη δεσμίδα μετρητών είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να συμβεί στη ζωή ενός ανθρώπου! Όταν επέστρεψα στη… γη, έκανα λίγες διακοπές στο εξωτερικό. Γιατί στη διάρκεια δύο μηνών δούλευα επτά μέρες την εβδομάδα.

Και γιατί όχι διακοπές στη Γαλλία;
Λοιπόν, το να ξεφύγεις με 145.000 ευρώ δεν είναι εύκολο. Οι μπάτσοι θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα στη διάθεσή τους για να μας βρουν. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να κρατάς χαμηλό προφίλ. Μόνο άτομα που συμμετείχαν στη δουλειά πρέπει να γνωρίζουν γι' αυτήν. Οι μπάτσοι είναι πρόθυμοι να παραβλέψουν όσα κάνουν μερικοί μικροί ντίλερ με αντάλλαγμα μια σημαντική πληροφορία, συνεπώς ποτέ δεν είμαστε ασφαλείς από κάποιον χαφιέ που θέλει να σώσει το τομάρι του. Μια πληροφορία δεν είναι αρκετή γι' αυτούς για να μας χώσουν μέσα, αλλά τους βοηθάει. Γνωρίζουν ποιον να ερευνήσουν. Στη συνέχεια, εάν έχεις κάνει τα πάντα σωστά, δεν υπάρχει τίποτα για να ανησυχείς – εκτός κι αν μας πιάσουν οι επιστήμονες με τις νέες επαναστατικές ερευνητικές τακτικές τους.

* Το όνομα έχει αλλάξει.

Περισσότερα από το VICE

Ένας Stalker με Παρακολουθεί επί Τρία Χρόνια στο Facebook και Τελικά Βρήκε το Σπίτι μου

Πώς Είναι να Κάνεις Σχέση αν η Δουλειά σου Σχετίζεται με το Σεξ επί Πληρωμή

Πράγματα που Μαθαίνεις όταν Επιζείς Οριακά από Ατύχημα με Μηχανή