To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Broadly.

Όταν σπούδαζα στο Παρίσι, την άνοιξη του δεύτερου έτους στο κολέγιο, είχα μια συμφωνία με έναν άνδρα τον οποίο θα πω Guillaume. Συναντιόμασταν για καφέ σε ένα από εκείνα τα μικρά ευρωπαϊκά καφέ που σε κάνουν να νιώθεις σαν γίγαντας και μιλούσαμε 30 λεπτά στα αγγλικά και έπειτα 30 λεπτά στα γαλλικά. Τα αγγλικά του ήταν πραγματικά κακά, αλλά ήταν δέκα χρόνια μεγαλύτερος από μένα και το έβρισκα συναρπαστικό. Στην τρίτη συνάντησή μας βρεθήκαμε σε ένα μπαρ και το γυρίσαμε μόνο στα γαλλικά. Ήπιαμε αρκετές μπίρες και μιλήσαμε για τον Sarkozy –θυμάμαι να τραγουδάω για 15 δευτερόλεπτα ένα τραγούδι της Carla Bruni για να αποδείξω κάτι που έλεγα– προτού έρθει στην πόρτα του σπιτιού όπου έμενα και ζητήσει ευγενικά να του κάνω στοματικό με τα πιο καλά αγγλικά που τον είχα ακούσει ποτέ απ' αυτόν (οι ξένοι συχνά λάμπουν γλωσσολογικά όταν ζητούν κάτι σεξουαλικό).

Κι αφού δεν ήμουν και τόσο κοντά με τη «μητέρα» που με φιλοξενούσε στο σπίτι της για να φέρω έναν άγνωστο άνδρα –είχαμε διενέξεις από τη στιγμή που μπήκε στην κρεβατοκάμαρά μου και βρήκε λεκέδες από μερέντα στους τοίχους– πρότεινα να κάνουμε μια βόλτα. Περιπλανηθήκαμε δύο τετράγωνα από το νεκροταφείο Montparnasse, όπου κάναμε περισσότερα από το να φασωθούμε δίπλα στον τάφο του Jean-Paul Sartre. «Κόλαση είναι οι άλλοι», σκεφτόμουν κάθε φορά που περνούσα από το νεκροταφείο πηγαίνοντας στη σχολή το υπόλοιπο εξάμηνο. Δεν ξαναείδα τον Guillaume ποτέ, αλλά δεν ήταν αυτό η τραγωδία. Όταν είσαι σε ξένη χώρα, είναι αναμενόμενο να χάνεσαι με ανθρώπους το ίδιο γρήγορα όσο τους γνωρίζεις. Τραγωδία ήταν ότι η μερέντα δεν βγαίνει από τους τοίχους.

Το ζευγάρωμα στη διάρκεια των σπουδών στο εξωτερικό δεν είναι η αιτία που περνάς ένα εξάμηνο μακριά από το σπίτι σου, αλλά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εμπειρίας. Είναι η χρονική συγκυρία, όχι ο τόπος, που έχει μεγαλύτερη σημασία – είσαι 20άρης και μόλις έχεις αρχίσει να παίρνεις το κολάι του doggy style. Οι σπουδές στο εξωτερικό έχουν επίσης ως αποτέλεσμα να κάνεις πιο ελαστικά τα στάνταρ σου: μπορεί να μην πηδούσες έναν τύπο με τέλεια περιποιημένα φρύδια στο New Haven, αλλά στη Φλωρεντία; Ναι. Θα εξαναγκαστείς σε αποχή από το σεξ εάν μείνεις κολλημένη στις συνήθεις προϋποθέσεις που βάζεις για να βγεις ραντεβού, όπως «να μην έχει παιδιά» ή «να φοράει αθλητική φόρμα μόνο στο σπίτι». Κάποιοι λένε ότι δεν έχεις πραγματικά ευχέρεια σε μια γλώσσα μέχρι να ονειρευτείς σε αυτήν˙ εγώ λέω ότι δεν ζεις πραγματικά σε ένα μέρος μέχρι να βρεις κάποιον στον οποίο να μπορείς να στείλεις μήνυμα «τι κάνεις…» στη 1.30 τα ξημερώματα.

Η Heidi σπούδασε μαζί με εμένα στο Παρίσι και κατάφερε να εξασφαλίσει μια ιδανική προσωρινή σχέση ενώ ήταν εκεί. «Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν "φίλε, όποια είναι η κοπέλα του, είναι τυχερή"», είπε η Heidi για τότε που κάρφωσε τα μάτια της στον Julien στο μετρό. «Κατεβήκαμε και οι δύο στην ίδια στάση και έσπευσα να τον προσπεράσω – νομίζω επειδή ήθελα να με ξαναδεί. Βγήκα έξω και τον είδα να περπατάει προς το μέρος μου. Είπε στα γαλλικά ότι θα συναντούσε τους φίλους του για να πάνε για μπόουλινγκ κάπου αλλά είχε χαθεί –εντελώς ψέμα– και ρώτησε εάν θα μπορούσε να δει τον χάρτη μου, εάν είχα. Είχα, τον κοίταξε και έπειτα είπε κάτι σαν "θα ήθελα να βρεθούμε κάποια στιγμή"».

Η Heidi και ο Julien αντάλλασσαν γραπτά μηνύματα προτού συναντηθούν – για να την πειράξει την αποκαλούσε "Μις Αμερική", γιατί οι εραστές στο εξωτερικό απαιτείται να σου δίνουν ένα παρατσούκλι. Στο τέλος του πρώτου τους ραντεβού, ένα αφιέρωμα στον Jim Carrey στο Cinématèque Francaise, φιλήθηκαν πάνω σε μια γέφυρα. Στο δεύτερο ραντεβού, κοιμήθηκαν μαζί και ύστερα από αυτό έβγαιναν κανονικά.

«Δεν υπήρχε τίποτα μπερδεμένο ή η μαλακία "τα 'χουμε ή δεν τα 'χουμε" στην οποία είχα τόσο συνηθίσει. Δεν έγινε συζήτηση τύπου "θέλεις να είσαι το αγόρι/κορίτσι μου;" ή κάτι ανάλογο» είπε. «Νομίζω ότι μου άρεσε να είμαι μαζί του εν μέρει γιατί ήταν μεγαλύτερος, μόνος του και ήταν τόσο διαφορετικός από τα ψιλόλιγνα, λιγότερο ώριμα κολεγιόπαιδα που αποτελούσαν τη δεξαμενή των ανθρώπων με τους οποίους κοιμόμουν στο παρελθόν». Ήταν μαζί το υπόλοιπο εξάμηνο και πέντε μήνες στη συνέχεια. Όταν επέστρεψε στο κολέγιο στη Νέα Αγγλία, τα χάλασε με τον Julien μέσω Skype.

Η Jenna, που σπούδασε στο εξωτερικό στο Μπουένος Άιρες το φθινόπωρο του 2010, βρήκε έναν προσωρινό φίλο επίσης, αν και η σχέση της είχε επί το πλείστον τις ρίζες της στο σεξ. Η συγκίνηση τού να έχεις μια συνεπή σχέση, ιδιαίτερα με κάποιον που έχει προφορά, είναι καθολική και μοναδικά εφικτή όταν ζεις σε μια χώρα ως διασκεδαστική και φρέσκια Αμερικανίδα.

«Ο φίλος που είχα όταν σπούδαζα στο εξωτερικό ήταν άψογος, αλλά οι συνθήκες κατά τις οποίες συναντιόμασταν με έκαναν πάντα να νιώθω παράξενα», είπε. «Στην Αργεντινή είναι φυσιολογικό οι νεαροί ενήλικες να ζουν με τους γονείς τους αφού έχουν περάσει για τα καλά τα 20 τους. Έτσι, δημιουργήθηκαν αυτά τα ξενοδοχεία για σεξ που λέγονται telos και στα οποία οι καυλωμένοι έφηβοι πηδιούνται χωρίς να έχουν τον φόβο να μπουκάρουν οι γονείς τους στο δωμάτιο. Ουσιαστικά, πας εκεί, πληρώνεις για το δωμάτιο, κάνεις σεξ και φεύγεις. Ευτυχώς ο Αργεντινός μου είχε καλό γούστο στα telos, έτσι ποτέ δεν πήγαμε κάπου που να ήταν πραγματικά βρόμικα. Ωστόσο, την πρώτη φορά που κάναμε σεξ πήγαμε σε ένα που είχε τζακούζι σε σχήμα καρδιάς και στην τηλεόραση έπαιζε μόνο πορνό».

Το σεξ ήταν υπέροχο, οπότε η Jenna εξακολουθούσε να τον βλέπει, αν και τελικά επέμεινε να «ψάξουν για καταλύματα που δεν είχαν έπιπλα σε σχήμα καρδιάς».

Όταν η Rebecca σπούδαζε στο Παρίσι το καλοκαίρι μετά το δεύτερο έτος της, γνώριζε ελάχιστα γαλλικά. Το γλωσσολογικό μειονέκτημά της έκανε δύσκολη την ανεύρεση γκόμενου και ως μαύρη γυναίκα δεχόταν συχνά ενοχλητικά πειράγματα και σφυρίγματα. («Είσαι όμορφη για μαύρη» ήταν ένα από αυτά. «Ξέρω πως λόγω της Josephine Baker στη Γαλλία εξακολουθεί να υπάρχει φετιχισμός με τις μαύρες γυναίκες, οπότε σίγουρα ένιωθα άβολα κάποιες φορές».)

Ένα βράδυ γνώρισε σε μπαρ τον Pierre, έναν γεροδεμένο 28χρονο παίκτη του ράγκμπι, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες (τα αγγλικά του ήταν τόσο χάλια όσο και γαλλικά της). Έπειτα προχώρησε στο πιο «ηλίθιο» και υψηλής επικινδυνότητας πήδημα όλων των εποχών.

Καθώς η νύχτα προχωρούσε, ο Pierre την κέρασε περισσότερα ποτά και τελικά τη ρώτησε εάν ήθελε να πάει σπίτι μαζί του. Είπε ότι ζούσε κοντά στον Πύργο του Άιφελ, που δεν ήταν πολύ μακριά από εκεί όπου έμενε εκείνη. Η Rebecca ξεπερνούσε ένα χωρισμό, οπότε σκέφτηκε «τι να συμβεί στο Παρίσι, σωστά;»

Αλλά σύντομα δεν ήταν στο Παρίσι.

«Καθώς το ταξί αρχίζει να κινείται, προσέχω ότι πηγαίνουμε όλο και πιο μακριά προς την ύπαιθρο», είπε η Rebecca. «Αντί να βλέπω τον Πύργο του Άιφελ, αρχίζω να βλέπω βουνά που δεν έχω δει ποτέ πριν και δεν μπορώ να δω την πόλη. Τον ρωτάω συνεχώς εάν είμαστε κοντά και εκείνος συνεχώς λέει "σχεδόν". Αρχίζω να σκέφτομαι "έτσι ΑΚΡΙΒΩΣ χάνονται οι Αμερικανίδες στο εξωτερικό". Κανείς δεν ξέρει πού είμαι. Ούτε εγώ δεν ξέρω πού είμαι».

Στις 03.00 έφτασαν στο σπίτι του Pierre.

«Αρχίζουμε να φασωνόμαστε και τότε συνειδητοποιώ πως δεν ξέρω να πω τη λέξη προφυλακτικό στα γαλλικά. Ούτε καν να εικάσω. Και μπορείς να στοιχηματίσεις ότι δεν είχα πρόσβαση σε διεθνή δεδομένα. Έτσι, ουσιαστικά έκανα παντομίμα για να περιγράψω το προφυλακτικό γύρω από το πράμα του και εκείνος λέει "Un préservatif?"».

Πέρασαν τη νύχτα κάνοντας σεξ και το πρωί η Rebecca έμαθε ότι ο Pierre ζούσε με τους γονείς του, τη μεγαλύτερη αδερφή του και το μωρό της. Όλη τη νύχτα κοιμούνταν στο διπλανό δωμάτιο – πολύ κλασικοί Γάλλοι.

Η Rebecca προσπάθησε να φύγει σιγά-σιγά από το σπίτι προτού η οικογένειά του συνειδητοποιήσει ότι ήταν εκεί, αλλά της είπαν να μείνει για πρωινό και συζήτηση για την οποία δεν ήταν αρκετά τα γαλλικά αρχάριου που γνώριζε.

«Να 'μαι εκεί να κάθομαι για πρωινό στο τραπέζι με ολόκληρη την οικογένειά του, φορώντας ένα μίνι φόρεμα κάτω από μια αθλητική μπλούζα του, ένα αθλητικό σορτσάκι και τα τακούνια μου από το προηγούμενο βράδυ. Και η μαμά του απλώς μου μιλάει με χαρά στα γαλλικά, με ρωτάει για τις πολιτικές πεποιθήσεις μου και ο μπαμπάς του με ρωτάει τι σπουδάζω. Και έχω τέτοιο hangover που εξακολουθώ να γνέφω καταφατικά και να χαμογελάω καθώς τα μάτια μου είναι κόκκινα αλλά και κατάμαυρα από τη μάσκαρα ενώ οι ψεύτικες βλεφαρίδες μου κρέμονται από μια κλωστή». Μετά το πρωινό, ο Pierre την πήγε πίσω στην πόλη, δίνοντάς της το πιο «ηλίθιο πήδημα που είχε ποτέ» με ευχάριστη και μη βίαια κατάληξη.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι κάποιες γυναίκες δεν κάνουν καθόλου σεξ όταν σπουδάζουν στο εξωτερικό – «σπούδασα στην Ινδία και για τέσσερις μήνες φοβόμουν και δεν έκανα καθόλου σεξ», είπε μια φίλη, αλλά πιθανώς δεν είναι αυτός ο κανόνας. Ακόμα κι αν δεν απολαμβάνεις ένα ραντεβού στη χώρα που μένεις στο εξωτερικό, η νοοτροπία του πηδήματος ταξιδεύει μαζί σου όταν παίρνεις αυτές τις πτήσεις των 29 ευρώ με τη Ryanair προς όλες τις πόλεις που πετάει η Ryanair. Όταν πήγα στην Πράγα για Σαββατοκύριακο για να επισκεφτώ μια φίλη, συνάντησα έναν Αυστραλό σε ένα πενταώροφο κλαμπ, που αναπόφευκτα οδήγησε σε ένα πήδημα κάτω από μια γέφυρα στον ποταμό Vltava, όχι πολύ μακριά από κάποιους άστεγους που κοιμούνταν. Εκείνο το πρωί, φορώντας ένα μπεζ μίνι φόρεμα και λασπωμένα μαύρα τακούνια, ανακατεύτηκα με τις ορδές των Τσέχων που πήγαιναν στη δουλειά και προσπάθησα να βρω τον κοιτώνα όπου έμενε η φίλη μου. Ελπίζοντας ότι ήξερε πως ήμουν ζωντανή, σταμάτησα να φάω ένα πρέτσελ με σουσάμι σε ένα υπόγειο αρτοποιείο. Δεν πρόκειται να ξαναείμαι τόσο ηλίθια ποτέ πια.

* Τα ονόματα έχουν αλλάξει.

Περισσότερα από το VICE

Πήγα με τον Καθηγητή του Σχολείου μου και Ήταν Τέλεια - Αλλά οι Συνέπειες ήταν Απαίσιες

Ορίστε ένας Παγκόσμιος Θερμικός Χάρτης με Άτομα που Έχουν το Επώνυμό σας

Μπήκα για Πρώτη Φορά σε ένα Sex Shop της Αθήνας για να δω πώς Δουλεύει