Η Τηλεοπτική Επιστροφή του «X-Files» Είναι πιο Γραφική και από τον Giorgio Tsoukalos του «Ancient Aliens»

«Κάποια πράγματα είναι καλό να τα αφήνεις την περίοδο που γίνονται. Αν τα συνεχίσεις και θα το κουράσεις και στο τέλος θα χαλάσεις και την ωραία εικόνα που έχεις στο μυαλό σου» μου είχε πει κάποτε ένας οικογενειακός φίλος, έτσι σαν συμβουλή ζωής. Βέβαια δεν την ακολούθησα ιδιαίτερα, γιατί είμαι και περίεργος άνθρωπος. Ωστόσο σε ορισμένα πράγματα, πιστεύω ότι αυτή η συμβουλή είναι σωστή.

Και σε ένα πράγμα που κολλάει απίστευτα είναι στα «X-Files». Ακόμα θυμάμαι το κόλλημα που είχα φάει το -αν δεν κάνω λάθος- 1994 όταν το έδειχνε το Star. Κάθε Δευτέρα βράδυ, λίγο μετά το δελτίο ειδήσεων και το mini-cartoon «Pinky and the Brain» (πόσο γαμάτο ήταν αλήθεια;), τα πάντα σταματούσαν και «πάγωνα» για τα επόμενα 60 λεπτά μπροστά στη μικρή οθόνη. Εκεί για να δω τις περιπέτειες των Fox Mulder και Dana Scully, να μάθω για νέες θεωρίες συνωμοσίας που άλλαξαν την ανθρωπότητα και να γουρλώσω τα μάτια μου με όλα αυτά τα περίεργα όντα που ζούσαν ανάμεσά μας. Άλλωστε, όπως έλεγε και η σειρά «The truth is out there». Εντυπωσιακό.

Αλλά, θυμάσαι που σου είπα «τότε, το 1994». Ναι, πριν από 21 χρόνια αυτή η σειρά έμοιαζε να είναι αιώνες μπροστά. Ειδικά σε σύγκριση με τις αντίστοιχες σειρές-επιτυχίες της εποχής, όπως το «Bervely Hills 90210». Σήμερα όμως τι μπορεί να προσφέρει; Πόσο λογική είναι η επιστροφή της σειράς στη μικρή οθόνη εν έτει 2015; Περισσότερο είναι παράλογο - και κατά πάσα πιθανότητα θα καταστρέψει όλο αυτό τον μύθο που έφτιαξε για εννέα σεζόν μέσα στα nineties. Και κατά πάσα πιθανότητα Νο.2 εσύ αναρωτιέσαι γιατί πιστεύω κάτι τέτοιο. Αφού πέτυχε τότε, γιατί να μην πετύχει και τώρα; Μάλλον για τον ίδιο λόγο που οι L.A. Lakers του Magic Johnson δεν θα μπορούσαν να πάρουν τον τίτλο του ΝΒΑ σήμερα. Και εξηγώ.

Δεν πιστεύω να ξέχασες όταν σου είπα «τότε, το 1994»; Τότε, που λες, ήμουν πάνω κάτω στα 16 με 17. Κινητά δεν είχαμε, φυσικά ούτε ίντερνετ, το μυαλό μας διψούσε για θεωρίες συνωμοσίας, ενώ η σχέση μας με τις σειρές ήταν χειρότερη και από πλατωνική. Ναι, ακόμα η σήριαλ-mania δεν είχε χτυπήσει την πόρτα μας - και μάλλον ούτε την πόρτα του Hollywood, αφού σειρές τύπου «Τόλμη και Γοητεία» ήταν οι σταρ της εποχής. Άρα το «X-Files» ήταν τόσο «προχώ» όσο το (έρχεται η υπερβολή) «Star Wars» για όσους είχαν κόλλημα με τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας τη δεκαετία του '70. Είχαμε ανάγκη τέτοιες σειρές, οι εξωγήινοι έμοιαζαν αληθινοί, όλοι ήταν ύποπτοι, οι περίεργοι τύποι που μπορούσαν να μπουν στο σπίτι του μέσα από έναν σωλήνα ή εκείνα τα φρικιά που έπεφταν σε χειμερία νάρκη για 20 χρόνια ήταν κάτι ολοκαίνουργιο, ενώ το ερωτικό παιχνιδάκι των Mulder και Scully μας έφτιαχνε. Πόσο παιδάκια ήμασταν τελικά.

Όμως σήμερα, το «X-Files» δεν έχει να σου προσφέρει και τόσα. Μάλλον δεν έχει να σου προσφέρει τίποτα. Στα 30φεύγα πλέον δεν καιγόμαστε για συνωμοσίες - κι αν καιγόμαστε έχουμε το διαδίκτυο και περίπου ένα εκατομμύριο sites να μας καλύψουν κάθε απορία. Οι εξωγήινοι και τα περίεργα όντα τα έχουμε δει τόσες φορές στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη που πλέον μοιάζουν με ανέκδοτο. Το internet που τότε έμοιαζε να έχει έρθει από το μέλλον, σήμερα ξέρει να το χειρίζεται και η 70αρα γειτόνισσά μου, ενώ το hacking δεν είναι άγνωστη λέξη. Όσο για τα gadgets που είχε το FBI στα nineties, είναι σήμερα τα δώρα που παίρνουμε τα Χριστούγεννα στους 5χρονους ανιψιούς μας. Για το τέλος; Το sex game ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές δεν έχει κάποιο νόημα. Μεταξύ μας ο Mulder (δηλαδή ο David Duchovny) θα σου δίνει την αίσθηση του σεξομανή πορνόγερου -έλα ρε «Californication»-, ενώ η Gillian Anderson δεν πρόκεται να αποκτήσει ξανά αυτό το sex appeal που γέμιζε τις εφηβικές μας φαντασιώσεις. Ή μάλλον εμείς πλέον δεν έχουμε εφηβικές φαντασιώσεις.

Και το κυριότερο; Άσε που δεν θα μπορούν σήμερα να κάνουν το ίδιο τέλειο εξώφυλλο στο Rolling Stone. Μετράει αυτό.

Με λίγα λόγια, το να βγαίνει μια σειρά σήμερα, που να παίζει με θεωρίες συνωμοσίας, να μιλάει για εξωγήινους (που δεν μας έχουν κατακτήσει ακόμα και δεν μας ρουφάνε το αίμα για να επιβιώσουν) και να έχει δύο πρωταγωνιστές που γουστάρουν ο ένας τον άλλον, αλλά ξέρεις τώρα δεν γίνεται και κάτι, γιατί μεταξύ μας σε βλέπω σαν κολλητό, μοιάζει τόσο γραφικό όσο οι αναλύσεις του Giorgio Tsoukalos στην εκπομπή του History Channel «Ancient Aliens». Αναλύσεις τύπου «οι εξωγήινοι υπάρχουν από την αρχαιότητα γιατί κανένας δεν έχει αποδείξει ότι ΔΕΝ υπάρχουν».

Αν και όπως το κόβω, η μοναδική περίπτωση να έχει το «X-Files» και πάλι επιτυχία είναι αν βάλεις τον Tsoukalos στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Σε τόση γραφικότητα δεν μπορείς να αντισταθείς.

ΥΓ.: Μοναδική μας ελπίδα; Ο Chris Carter. Ο γνωστός δημιουργός μπορεί να μην έχει να μας δείξει πολλά μετά την X-Files εποχή, όμως σε αυτό τον τομέα τον εμπιστευόμαστε. Και όπως φαίνεται είναι ο μοναδικός που μπορεί να φέρει τη σειρά στο 2015. Άλλωστε στη δικιά του λογική βασίστηκαν πολλά επιτυχημένα σήριαλ τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.