Ο σκηνοθέτης Gérard Kikoïne είναι για πολλούς ο «πατέρας» του γαλλικού πορνό. Από το 1974 έως το 1984 γύρισε πολλές ταινίες, που έδειχναν την άγρια πλευρά μιας γενιάς απελευθερωμένης από τα γεγονότα του Μάη του '68, χειραφετημένης από το αντισυλληπτικό χάπι, πριν χαθεί στον τρόμο του AIDS.Πέρσι, ο Kikoïne κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με εκατοντάδες ανέκδοτες φωτογραφίες από τα γυρίσματα των ταινιών του - το Le Kikobook. Τον συναντήσαμε και μιλήσαμε μαζί του για τα «χρυσά» χρόνια του γαλλικού πορνό.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
VICE: Έτσι ήταν τελικά η δεκαετία του '70, ένα ατελείωτο όργιο;
Gérard Kikoïne: Α, ο μύθος των οργίων. Όχι, καμία σχέση. Όταν φτάνεις στα γυρίσματα στις 9 το πρωί, πίστεψέ με, είσαι εκεί μόνο για δουλειά. Ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκα τη θέση μου ως σκηνοθέτης και παραγωγός. Πολλοί άνθρωποι στη βιομηχανία, ιδιαίτερα στους κύκλους του εμπορικού κινηματογράφου, έκαναν σεξ με τις νέες ηθοποιούς, αλλά εγώ όχι. Συμπεριφερόμασταν στους συνεργάτες μας καλύτερα από ό,τι το «κανονικό» σινεμά.Πως ήταν η δουλειά;
Αρχικά, το φιλμ ήταν πολύ ακριβό. Και έπρεπε να γυρίσουμε δύο εκδοχές για κάθε ταινία - μια πιο soft για τον περισσότερο κόσμο και μια πιο hard εκδοχή, που θα παιζόταν σε συγκεκριμένα σινεμά. Άρα, όπως καταλαβαίνεις, τα γυρίσματα δεν ήταν ένα όργιο. Για την ακρίβεια, ήμασταν πολύ οργανωμένοι. Ακόμα και στις πιο σκληρές σκηνές κανείς δεν αυτοσχεδίαζε, εκτός κι αν κάποιος ηθοποιός ένιωθε άβολα.Άρα ήταν όλα πολύ επαγγελματικά.
Τα πάντα είχαν αυστηρό προγραμματισμό. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής ήταν απόλυτος για τον φωτισμό ή τα αξεσουάρ. Αλλά ούτε εγώ έκανα πίσω ό,τι αφορά στις λεπτομέρειες. Μάλλον επειδή οι ταινίες είχαν αρκετούς διαλόγους. Έχει να κάνει με το πάθος μου για τον γερμανικό εξπρεσιονισμό. Λατρεύω τα μεγάλα ανοίγματα του Mike Nichols, τα φώτα του Stanley Kubrick ή τις ανατροπές της Lindsay Anderson.Είχατε αντιδράσεις για τις ταινίες σας;
Το MLF (Γαλλικό Κίνημα για την Απελευθέρωση των Γυναικών) ποτέ δεν προσπάθησε να σταματήσει κάποιο γύρισμα, αλλά αυτό δεν προκαλεί εντύπωση: οι ταινίες μου υμνούσαν τις γυναίκες. Το επίκεντρο των φιλμ ήταν πάντα οι γυναικείοι χαρακτήρες. Και το πιο συμαντικό, καμιά γυναίκα δεν υποχρεώθηκε να παίξει στις ταινίες - καμία δεν ήρθε στα γυρίσματα με νταβατζή.
Gérard Kikoïne: Α, ο μύθος των οργίων. Όχι, καμία σχέση. Όταν φτάνεις στα γυρίσματα στις 9 το πρωί, πίστεψέ με, είσαι εκεί μόνο για δουλειά. Ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκα τη θέση μου ως σκηνοθέτης και παραγωγός. Πολλοί άνθρωποι στη βιομηχανία, ιδιαίτερα στους κύκλους του εμπορικού κινηματογράφου, έκαναν σεξ με τις νέες ηθοποιούς, αλλά εγώ όχι. Συμπεριφερόμασταν στους συνεργάτες μας καλύτερα από ό,τι το «κανονικό» σινεμά.Πως ήταν η δουλειά;
Αρχικά, το φιλμ ήταν πολύ ακριβό. Και έπρεπε να γυρίσουμε δύο εκδοχές για κάθε ταινία - μια πιο soft για τον περισσότερο κόσμο και μια πιο hard εκδοχή, που θα παιζόταν σε συγκεκριμένα σινεμά. Άρα, όπως καταλαβαίνεις, τα γυρίσματα δεν ήταν ένα όργιο. Για την ακρίβεια, ήμασταν πολύ οργανωμένοι. Ακόμα και στις πιο σκληρές σκηνές κανείς δεν αυτοσχεδίαζε, εκτός κι αν κάποιος ηθοποιός ένιωθε άβολα.Άρα ήταν όλα πολύ επαγγελματικά.
Τα πάντα είχαν αυστηρό προγραμματισμό. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής ήταν απόλυτος για τον φωτισμό ή τα αξεσουάρ. Αλλά ούτε εγώ έκανα πίσω ό,τι αφορά στις λεπτομέρειες. Μάλλον επειδή οι ταινίες είχαν αρκετούς διαλόγους. Έχει να κάνει με το πάθος μου για τον γερμανικό εξπρεσιονισμό. Λατρεύω τα μεγάλα ανοίγματα του Mike Nichols, τα φώτα του Stanley Kubrick ή τις ανατροπές της Lindsay Anderson.Είχατε αντιδράσεις για τις ταινίες σας;
Το MLF (Γαλλικό Κίνημα για την Απελευθέρωση των Γυναικών) ποτέ δεν προσπάθησε να σταματήσει κάποιο γύρισμα, αλλά αυτό δεν προκαλεί εντύπωση: οι ταινίες μου υμνούσαν τις γυναίκες. Το επίκεντρο των φιλμ ήταν πάντα οι γυναικείοι χαρακτήρες. Και το πιο συμαντικό, καμιά γυναίκα δεν υποχρεώθηκε να παίξει στις ταινίες - καμία δεν ήρθε στα γυρίσματα με νταβατζή.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πώς ήταν οι ηθοποιοί με τους οποίους συνεργαστήκατε;
Δούλεψα με τη γενιά μετά τον Μάη του ΄68. Έδειχναν να το διασκεδάζουν και δεν είχαν πρόβλημα να αποκαλύψουν τον εαυτό τους. Και φυσικά λάτρευαν το σεξ. Η Brigitte Lahaie είχε περιουσία από την οικογένειά της - απλώς το έκανε γιατί της άρεσε. Οι περισσότερες μούσες μου έπαιξαν στις ταινίες επειδή το ήθελαν κι όχι επειδή το είχαν ανάγκη. Βέβαια, το βράδυ και αφού είχαμε τελειώσει τα γυρίσματα, όσοι ήθελαν έστηναν τα δικά τους πάρτι οργίων, αλλά το πρωί όλοι δουλεύαμε.
Δούλεψα με τη γενιά μετά τον Μάη του ΄68. Έδειχναν να το διασκεδάζουν και δεν είχαν πρόβλημα να αποκαλύψουν τον εαυτό τους. Και φυσικά λάτρευαν το σεξ. Η Brigitte Lahaie είχε περιουσία από την οικογένειά της - απλώς το έκανε γιατί της άρεσε. Οι περισσότερες μούσες μου έπαιξαν στις ταινίες επειδή το ήθελαν κι όχι επειδή το είχαν ανάγκη. Βέβαια, το βράδυ και αφού είχαμε τελειώσει τα γυρίσματα, όσοι ήθελαν έστηναν τα δικά τους πάρτι οργίων, αλλά το πρωί όλοι δουλεύαμε.
Η Brigitte Lahaie στα γυρίσματα της ταινίας Parties Fines
Είχαν οι ταινίες σας απήχηση στον κόσμο;
Ναι. Μεταξύ του 1977 έως το 1982 έκοψαν περισσότερα από 4 εκατομμύρια εισιτήρια. Πήγαν πολύ καλά, ενώ προβλήθηκαν σε περίπου 30 χώρες. Ήμασταν παντού. Μια μέρα, ο Alban (ένας από τους πρωταγωνιστές των ταινιών του Kikoïne) μου είπε: «Είτε μας αρέσει, είτε όχι, το γαλλικό σινεμά έχει την ίδια γεύση με το πέος μου».Τι γνώμη είχε ο κινηματογραφικός κόσμος για εσάς;
Νομίζω τη χειρότερη. Όταν σταμάτησα να γυρίζω πορνό, ήμουν στη μαύρη λίστα. Στην Αμερική έκλεινα δουλειές, αλλά στη Γαλλία κανείς δεν ήθελε να συνεργαστεί μαζί μου.Ποια είναι η γνώμη σας για το πορνό σήμερα;
Το πορνό εξελίχθηκε μέσα από τις ρήξεις και επειδή μπορούσε να σοκάρει. Εγώ έκανα ταινίες πορνό για κινηματογράφους - μπορούσες να πας σε μια αίθουσα και να δεις ένα πέος να καταλαμβάνει μια οθόνη. Μετά μπορούσες να δεις πορνό σε βίντεο και στην τηλεόραση. Η πρώτη μετάδοση ταινίας πορνό από τη γαλλική τηλεόραση έγινε το 1985. Ήταν ένα σοκ, ακόμα και για μένα. Τώρα, που μπορείς να βρεις πορνό σε πλατφόρμες όπως το YouPorn, είναι σίγουρο ότι πολλοί περισσότεροι άνθρωποι μαθαίνουν για αυτό το είδος.
Ναι. Μεταξύ του 1977 έως το 1982 έκοψαν περισσότερα από 4 εκατομμύρια εισιτήρια. Πήγαν πολύ καλά, ενώ προβλήθηκαν σε περίπου 30 χώρες. Ήμασταν παντού. Μια μέρα, ο Alban (ένας από τους πρωταγωνιστές των ταινιών του Kikoïne) μου είπε: «Είτε μας αρέσει, είτε όχι, το γαλλικό σινεμά έχει την ίδια γεύση με το πέος μου».Τι γνώμη είχε ο κινηματογραφικός κόσμος για εσάς;
Νομίζω τη χειρότερη. Όταν σταμάτησα να γυρίζω πορνό, ήμουν στη μαύρη λίστα. Στην Αμερική έκλεινα δουλειές, αλλά στη Γαλλία κανείς δεν ήθελε να συνεργαστεί μαζί μου.Ποια είναι η γνώμη σας για το πορνό σήμερα;
Το πορνό εξελίχθηκε μέσα από τις ρήξεις και επειδή μπορούσε να σοκάρει. Εγώ έκανα ταινίες πορνό για κινηματογράφους - μπορούσες να πας σε μια αίθουσα και να δεις ένα πέος να καταλαμβάνει μια οθόνη. Μετά μπορούσες να δεις πορνό σε βίντεο και στην τηλεόραση. Η πρώτη μετάδοση ταινίας πορνό από τη γαλλική τηλεόραση έγινε το 1985. Ήταν ένα σοκ, ακόμα και για μένα. Τώρα, που μπορείς να βρεις πορνό σε πλατφόρμες όπως το YouPorn, είναι σίγουρο ότι πολλοί περισσότεροι άνθρωποι μαθαίνουν για αυτό το είδος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όμως, με όλη αυτή την πρόσβαση που έχει ο κόσμος στο πορνό, στο τέλος κανείς δεν θυμάται τους πρωταγωνιστές. Οι δικές μας ταινίες δεν πρόκειται να ξεχαστούν, γιατί προσφέραμε γέλιο, αγάπη και σεβασμό στις γυναίκες.
Περισσότερα από το VICEΠώς Ήταν να Κάνεις Παρέα με Έναν Μεγαλέμπορο Ναρκωτικών στο ΜεξικόΓιατί τα Κορίτσια τη Βρίσκουν με Μαξιλάρια και Λούτρινα Ζώα;Συνέντευξη με την Calypso Lara την Σπουδαιότερη Ελληνίδα Metaποιήτρια των Καιρών μαςΤο Le Kikobook κυκλοφορεί από τις Les Éditions de l'Œil.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE France.