Φωτογραφίες που Απαθανατίζουν τη Σκοτεινή, Αντιφατική Φύση της Μητρότητας

Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο Broadly.

Με το καμηλό παλτό της και το μάλλινο καπέλο, η Marie Sjøvold φαίνεται ότι βρίσκεται στο σωστό μέρος: το Kristiansund. Ένα απομονωμένο, παράξενο και όμορφο μέρος στη βορειοδυτική ακτή της Νορβηγίας. Είναι εδώ, στο Διεθνές Φεστιβάλ Φωτογραφίας Nordic Light για να εκθέσει το Midnight Milk, μια σειρά φωτογραφιών που ανιχνεύει «την αμφιθυμία και την εσωτερική σύγκρουση όταν γίνεσαι μητέρα για πρώτη φορά».

Για τους ντόπιους αυτoύ του μέρους του κόσμου, το Kristiansund περιγράφεται ως μητρόπολη. Ωστόσο, είναι μια πόλη περίπου 24.000 κατοίκων, που μοιράζονται τη ζωή τους σε σπίτια με παστέλ χρώματα, περικυκλωμένα από φιόρδ και δάση ελάτων στα βουνά της οροσειράς Trollheimen. Είναι μια όψη της σκανδιναβικής οικογενειακής ζωής - ουτοπική και απολύτως παγιδευτική.

Η Sjøvold, 33 ετών, ζει σήμερα έξω από το Όσλο, ωστόσο μεγάλωσε σ' ένα μέρος όχι μακριά από αυτό. Σε ηλικία 23 ετών έφυγε από τη Νορβηγία για το Βερολίνο, όπου γρήγορα βρήκε τη θέση της στη φωτογραφική κοινότητα της πόλης, ενώ ταξίδευε σε όλο τον κόσμο ως φωτορεπόρτερ, σε αποστολές για γερμανικά περιοδικά και εφημερίδες.

Το 2008, καθώς βρισκόταν στο τέλος της τρίτης δεκαετίας της ζωής της, η γιαγιά της Sjøvold διαγνώστηκε με Αλτσχάιμερ. Επέστρεψε στην πατρίδα, αφήνοντας τη μεγάλη ζωή στο Βερολίνο για να φροντίσει την οικογένειά της στην ήσυχη, απομακρυσμένη οικειότητα του τόπου όπου μεγάλωσε. Ενώ υπήρξε μάρτυρας του αργού θανάτου της γιαγιάς της, συνειδητοποίησε πως ήταν έγκυος.

Οι φωτογραφίες που δημιούργησε επιστρέφοντας στη Νορβηγία, με τίτλο Dust Catches Light, λέει πως ήταν «μια ιστορία για την εγκυμοσύνη μου και την ταυτόχρονη ολίσθηση της γιαγιάς μου στην άνοια».

Η σειρά Dust Catches Light, ήταν κυρίως δικά της πορτρέτα. Η Marie φωτογράφιζε τις δραματικές αλλαγές στο σώμα της, με σκηνικό το προσφάτως εκκενωμένο σπίτι των παππούδων της και το καινούριο σπίτι της Sjøvold στις δασώδεις παρυφές του Όσλο, εκείνο που σύντομα θα γινόταν το σπίτι της οικογένειάς της.

«Ήθελα να απαθανατίσω μια στιγμή αναμονής», λέει. «Καθώς ένιωσα ένα κοριτσάκι να κλωτσάει μέσα στην κοιλιά μου, ένιωσα ότι σύντομα επρόκειτο να έρθει μια νέα περίοδος για μένα. Ένιωσα σαν ο χρόνος να έχει σταματήσει και το σπίτι έγινε σύμβολο συνάντησης του παρελθόντος με το παρόν και αυτού που δεν είχε έρθει ακόμα».

Από τη σειρά Dust Catches Light, προέκυψε η Midnight Milk. Μια εξπρεσιονιστική σχεδόν σουρεαλιστική εξερεύνηση της νέας ζωής της, τους μήνες μετά τη γέννηση της κόρης της. Χρησιμοποιώντας το ίδιο της το σώμα ως θέμα, η Midnight Milk εξερευνά πώς η ξαφνική παρουσία ενός μωρού άλλαξε το περίγραμμα της ζωής της, τη βιολογία της, τη νοοτροπία της, ολόκληρη την ταυτότητά της.

«Το να έχεις παιδί είναι μια πολύ επεμβατική, έντονη φυσική διαδικασία», λέει η Sjøvold. «Αλλά δεν το είδα αυτό γύρω μου. Είχα κουραστεί από όλες τις χαρούμενες ιστορίες για το πόσο τέλειο πράγμα είναι η μητρότητα. Ήθελα να δείξω τη σωματική μεταμόρφωση και την εσωτερική αμφιθυμία που νιώθουν οι γυναίκες καθώς προσπαθούν να βρουν το δρόμο τους για να γίνουν "καλή" μητέρα».

Είναι όμορφη, μελαγχολική σειρά φωτογραφιών, που είναι γεμάτες αγάπη και χαρούμενες για τη στιγμή, ωστόσο σκοτεινές και σκεπτικές, λες και κομμάτι της Sjøvold επίσης θρηνούσε για κάτι. Από εκείνη με την κόρη της να εντοπίζει τις φλέβες του πρησμένου στήθους της, έως εκείνη που κοιμούνται και φαίνονται σαν αντικατοπτρισμοί στον καθρέφτη, μέχρι αυτή που τα άκρα τους περιπλέκονται καθώς πλένονται μαζί, σε μια διαδρομή μέσα στα ομιχλώδη, υγρά δάση που περιβάλλουν το σπίτι τους -ο ήλιος λάμπει στον ορίζοντα- έως μια σκοτεινή, καλυμμένη φιγούρα που μεταφέρει την Sjøvold σε ένα μονοπάτι, ίσως μακριά από το σπίτι της.

«Το στάδιο της μητρότητας διαμορφώνεται πολύ πριν να γεννηθεί ένα παιδί», λέει η Sjøvold. «Η ταυτότητα των Ευρωπαίων γυναικών βρίσκεται σε κατάσταση συνεχούς ροής. Αλλά δεν βλέπω, στις συζητήσεις που έχουμε για τη γυναικεία φύση, μια αναγνώριση για το πώς έχει αλλάξει ο ρόλος του να είσαι μητέρα. Δεν το έχουμε αναγνωρίσει με την ίδια ταχύτητα ή προς την ίδια κατεύθυνση όπως τη γυναικεία φύση».

Υπάρχει μια «αμφιθυμία, μια εσωτερική σύγκρουση» που συμβαδίζει με την πρώτη φορά της μητρότητας, λέει η Sjøvold. «Ήθελα να εξερευνήσω αυτή τη νέα ευθύνη, αυτή τη νέα ψυχική κατάσταση».

Περισσότερα από το VICE

Πόσα Ποτά Έχει Πιει Συνολικά ο James Bond στις Ταινίες του;

Οι Αστυνομικοί που Κακοποιούν Σεξουαλικά Πολίτες

Ρώτησα έναν Ειδικό να μου πει Πότε το Πάθος για Σεξ Μετατρέπεται σε Εθισμό