Μια Οδύσσεια Αλλιώτικη από Αυτήν του Ομήρου

Γυρίζω καμιά δεκαετία πίσω, τότε που η καθημερινότητά μου περιλάμβανε Γλώσσα, Μαθηματικά, Χημεία και, μεταξύ πολλών άλλων, Ομήρου Οδύσσεια και Ιλιάδα. Με λίγα λόγια, στο Γυμνάσιο. Τότε που μάθαινα το «Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη», διάβαζα την ύλη με μπούσουλα τον αριθμό των στίχων κι όχι των σελίδων, για παράδειγμα από στίχο 90 έως 220 και, φυσικά, χαζογελούσα ατελείωτα με τη σελίδα 336 (στίχος 100) που έλεγε κάτι περί όρχεων. Όμως, δεν έπαυε να είναι ένα βαρετό μάθημα και η καθηγήτρια δεν ήταν καν εμφανίσιμη.

Ωστόσο, αν υπήρχε τότε ένας πιο σύγχρονος τρόπος να φέρει την Οδύσσεια κοντά μου, θα τη μάθαινα χωρίς να νιώθω ότι κάνω αγγαρεία. Mια ταινία που είχε «βγει» ομολογώ ότι ήταν μια καλή προσπάθεια. Όχι τόσο καλή όμως όσο η πρόσφατη έκθεση ζωγραφικής του Κωνσταντίνου Πάτσιου, η «Twisted Odyssey». Αν υπήρχε το 2003, ίσως με έκανε να πάρω καλύτερο βαθμό στον «Όμηρο», όπως αποκαλούσαμε με τους συμμαθητές μου την ώρα που διδασκόμασταν την Οδύσσεια. Τι είναι όμως η «Στριμμένη Οδύσσεια»; Μια έκθεση 24 έργων -όσες και οι ραψωδίες- που «παντρεύει» ομηρικά και σύγχρονα στοιχεία, δημιουργώντας ένα καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.

VICE: Πώς σου ήρθε στο μυαλό η Οδύσσεια, ως θέμα;
Kωνσταντίνος Πάτσιος: Η Οδύσσεια είναι ένα έπος, κυριολεκτικά και μεταφορικά, που αναφέρεται σε ένα ταξίδι με πολλούς σταθμούς, πειρασμούς και κακουχίες. Περιγράφει την περιπέτεια, τον νόστο και την προσμονή του Οδυσσέα για το λιμάνι της επιστροφής. Είναι ένα αρχετυπικό σχήμα που συνοδεύει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, αφού καθένας μας έχει να αφηγηθεί την προσωπική του Οδύσσεια. Έτσι αποφάσισα να αφηγηθώ κι εγώ, με τον τρόπο μου, τη δική μου Οδύσσεια, μέσα από έναν πιο εικαστικό τρόπο.

Υπάρχει σχέση ανάμεσα στα έργα σου και την «original» Οδύσσεια του Ομήρου;
Η έκθεση «The Twisted Odyssey» σχετίζεται με το ομηρικό έπος ως προς κάποια σύμβολα, συναισθήματα ή τίτλους που έχω δώσει στα έργα μου. Επεδίωξα να τη συσχετίσω με το ομηρικό έπος, δίνοντας μια νέα εκδοχή. Είναι μια πιο σύγχρονη ερμηνεία της Οδύσσεας, περισσότερο προσωπική και αυθαίρετη. Χρησιμοποιώ σύγχρονα σύμβολα, όπως σβάστικες, cartoon, αγγέλους, ομπρέλες και μπαλόνια. Ταυτόχρονα όμως, κάποια από αυτά, όπως τη σβάστικα, τα βρίσκουμε και στην Τροία, 4.000 χρόνια πριν.

Πού απευθύνεται η Twisted Odyssey σε ό,τι αφορά την Ελλάδα του 2015;
Η πρόθεση μου είναι να συν-κινήσω, να αιφνιδιάσω και να προβληματίσω τον θεατή σε ό,τι αφορά το «σήμερα», την καθημερινότητά του, το πολιτικό πλαίσιο, τον ερωτισμό του, τα στερεότυπα, αλλά και με το τι είναι τέχνη. Η σημερινή πραγματικότητα έχει πολλές ομοιότητες με την Οδύσσεια, έτσι κι αλλιώς. Η Σκύλα και η Χάρυβδη, οι Λαιστρυγόνες, η μάγισσα Κίρκη και οι Λωτοφάγοι, εύκολα παραλληλίζονται με φιγούρες της σύγχρονης ιστορίας του τόπου.

Οι νέοι που είδαν τα έργα σου πώς τα «ανάγνωσαν»; Υπήρξε κάποια αντίδραση που σε ξάφνιασε;
Είναι ποικίλες οι αναγνώσεις και οι ερμηνείες που έχω ακούσει. Αυτή άλλωστε είναι η επιτυχία ενός εικαστικού έργου και η ομορφιά της τέχνης, που αποκαλύπτεται στον κάθε άνθρωπο με διαφορετικό τρόπο. Οι πιο περίεργες αντιδράσεις ήταν από μικρά παιδιά. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι τράβαγαν κάποια chop-sticks, που προεξείχαν από τις κατασκευές μου, νομίζοντας ότι είναι μολύβια. Είναι φοβερό το πώς μπορεί να ερμηνεύσει τα πράγματα η παιδική αθωότητα και, γενικά, η νεανική αντίληψη.

H Twisted Odyssey θα βρίσκεται στην Underdog Art Gallery του Λονδίνου από τις 4 Ιουνίου.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.