Οδηγός του VICE για το ΛΟΝΔΙΝΟ 2014

Επιστροφή στον Οδηγό του VICE για την Ευρώπη 2014

(Φωτογραφία: Jamie Lee Curtis Taete)

Για πολλούς λόγους, το Λονδίνο είναι η χειρότερη πόλη του κόσμου: είναι ακριβό, σκληρό, πικρόχολο. Για πολλούς (άλλους) λόγους όμως, είναι και η καλύτερη: είναι μια μίξη από διαφορετικές κουλτούρες, ο κόσμος βγαίνει μέχρι αργά, εφευρίσκει καινούριες χορευτικές μουσικές κάθε λεπτό και τα τελευταία 20 χρόνια, έμαθε επιτέλους και να μαγειρεύει. Οι Λονδρέζοι έχουν μεγάλη κοινότητα γκέι, λίγους ρατσιστές, και τους αρέσει να πίνουν. Είναι της ολιγαρχίας, όχι ιδιαίτερα κοινωνικοί άνθρωποι και τους αρέσει να τα σπάνε σε φεστιβάλ δρόμου. Όπως και να 'χει, αυτός είναι ο οδηγός για τα καλά στοιχεία του Λονδίνου (ε, και μερικά χάλια).

Μεταβείτε στις διάφορες ενότητες χρησιμοποιώντας τα περιεχόμενα:

- ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΤΑΡΕΙΣ
- ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
- ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ
   ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΥΤΩΝ | ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
- ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΣ
- ΤΙ ΤΡΩΝΕ ΟΙ ΝΤΟΠΙΟΙ
- ΠΟΥ ΝΑ ΠΙΕΙΣ
- ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ
- LGBT ΛΟΝΔΙΝΟ
- ΠΟΥ ΝΑ ΑΡΑΞΕΙΣ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΝΗΦΑΛΙΟΣ
- ΠΩΣ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΚΛΕΨΟΥΝ Η' ΔΕΙΡΟΥΝ
- ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΟΣ ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
- ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙΣ
- ΤΙ ΤΙΡ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ
- ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΜΦΙΒΟΛΟΥ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ
- ΧΑΡΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟΥ VICE

(Φωτογραφία Will Coutts)

Bussey Building, Peckham
133 Rye Lane, SE15 4ST
Το Bussey είναι ένα μπαρ-πολυχώρος που επεκτείνεται σε τέσσερις ορόφους, αλλά είναι γνωστότερο ως κλαμπ, που καλύπτει ένα ευρύτατο μουσικό φάσμα. Η είσοδος συνήθως είναι λιγότερο από £5, έχει όμορφο κόσμο και ο χώρος των καπνιστών είναι μεγαλύτερος από των περισσότερων κλαμπ. Αν είσαι τυχερός θα πετύχεις τους Soul Train, μια ντίσκο μπάντα που φιλοξενεί το Bussey δυο φορές το μήνα και θα είναι σαν να βρέθηκες φτιαγμένος σε γαμήλιο πάρτι, ακόμα και αν δεν παίρνεις ναρκωτικά. Κάτι αντίστοιχο είναι το Canavan, ένα Karaoke μπαρ με μπιλιάρδο, με αναβαθμισμένο ηχοσύστημα και πολλούς αγροίκους Ιρλανδούς μεγάλης ηλικίας. Φιλοξενεί Rhythm Section μια με δυο φορές το μήνα -είναι η πρώτη επίσκεψη που πρέπει να κάνεις όταν έρθεις στο Λονδίνο.
LINK

Dance Tunnel, Dalston
95 Kingsland High Street, E8 2PB
Απ' όλα τα υπόγεια κλαμπ του Dalston, και υπάρχουν πολλά, το Dance Tunnel είναι ένα από τα καλύτερα χάρη στο jet-engine ηχοσύστημά του. Βρίσκεται κάτω από την πιτσαρία Voodoo Ray (μην φας εκεί, η πίτσα είναι πανάκριβη), θα ακούσεις την καλύτερη new house, techno και άλλες dance μουσικές, σε βραδιές Trouble Vision, Principals και FWD>>.
LINK

Corsica Studios, Elephant & Castle
4/5 Elephant Road, SE17 1LB
Κρυμμένο πίσω από ένα διαλυμένο εμπορικό κέντρο στον περιφερειακό του Elephant & Castle, το Corsica Studios παίζει κυρίως house και nosebleed techno. Αναλόγως τη βραδιά που έχεις πάει μπορείς ν' ακούσεις grime, disco ή κιθάρες που ευχαρίστως θα ανέφερε το Wire. Οι κρατήσεις γίνονται για να παραμένει η πίστα χορευτική πίστα και όχι χώρος συνάντησης για τσάι και κους κους. Υπάρχει και 24-ωρο bagel shop -το Bagel King- στο τέρμα του δρόμου, το οποίο είναι θείο δώρο το ξημέρωμα της Κυριακής, που συνειδητοποιείς ότι από την Παρασκευή έχεις φάει μόνο μια τσίχλα.
LINK

Oval Space, Bethnal Green
29 - 32 The Oval, E2 9DT
Πρόκειται για έναν μεγάλο, άδειο, ορθογώνιο χώρο, αλλά όποιος και να είναι αυτός που αναλαμβάνει να το γεμίσει, κάνει πολύ καλά τη δουλειά του. Μην τσεκάρεις τι μουσική παίζει γιατί αλλάζουν συνέχεια τα events. Αν όμως δεν σε νοιάζει τι θ' ακούσεις, σου προτείνουμε ανεπιφύλακτα να πας και δεν θ' απογοητευτείς. Συμβουλή: μην μπεις στον κόπο να ανεβάσεις στο Instagram το ηλιοβασίλεμα πάνω από τον μετρητή αερίου - είναι ήδη το πιο φωτογραφημένο πράγμα στο Λονδίνο μαζί με το Big Ben και όλα τα φοβερά γκράφιτι κατά μήκος της Brick Lane.
LINK

(Φωτογραφία Jake Lewis)

Boiler Room
Μέχρι πριν μερικά χρόνια, το να παρακολουθείς κάποιον DJ online ήταν γελοίο, αλλά το Boiler Room το άλλαξε αυτό. Βασικά, αν σ' αρέσουν τα όμορφα κορίτσια με oversized T-shirts, οι γοητευτικοί άνδρες με χαμηλοκάβαλα παντελόνια και οι καλύτεροι DJs του κόσμου, πρέπει σίγουρα να τσεκάρεις τι παίζει.
LINK

Plan B, Brixton
418 Brixton Road, SW9 7AY
Κατάλληλο για garage, dancehall και bashment, καθώς γίνονται και bookings στο Νότιο Λονδίνο. Καμία σχέση με τον ράπερ -ή το χάπι της επόμενης ημέρας.
LINK

Birthdays, Dalston
33 - 35 Stoke Newington Road, N16 8BJ
Εν έτη 2014, δεν μένει και πολύς κόσμος για να παρακολουθήσει τις μπάντες που βγαίνουν σε ένα μαγαζί, αλλά το Birthdays φέρνει τις καλές μπάντες. Φέρνει τους καλύτερους DJs και MCs και, μαζί με το Dance Tunnel, έχουν το καλύτερο ηχοσύστημα στο Ανατολικό Λονδίνο. Υπάρχει ένα μπαρ-εστιατόριο στον πάνω όροφο με εναλλασσόμενη κουζίνα. Έτσι αν κουραστείς να χοροπηδάς στον κάτω όροφο, μπορείς να πας πάνω και να φας poutine ή τηγανιτό κοτόπουλο ή ό, τι έχει το μενού του μήνα.
LINK

Fabric, Farringdon
77A Charterhouse Street, EC1M 6HJ
Ή θα το αγαπήσεις ή θα το μισήσεις, γιατί είναι ένα σούπερ κλαμπ αλλά χωρίς πολύ χαρούμενο κλίμα. Παρόλα αυτά, είναι το πρώτο κλαμπ που πάει κάποιος όταν επισκέπτεται το Λονδίνο, και επειδή έχει τόσο δυνατό ηχοσύστημα, που νιώθεις τη μουσική στο στομάχι σου, αξίζει τον κόπο. Η είσοδος είναι τσιμπημένη, τα ποτά υπερτιμημένα και οι σκάλες γεμάτες τριπαρισμένους Ιταλούς. ΑΛΛΑ, τα line-ups του είναι αξεπέραστα και είναι αναμφίβολα το καλύτερο μέρος για να βρεις 35-χρονους marketing managers να δαγκώνονται όσο ξημερώνει και τον DJ Hype να κλείνει το 2-ωρο σετ του στο main room.
LINK

Return to Top

(Φωτογραφία: Bruno Bayley)

Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει περισσότερους χρήστες κοκαΐνης, κεταμίνης και οπίου στην Ευρώπη και προσπαθούν να καπνίσουν περισσότερο χόρτο και να πάρουν περισσότερο MDMA, οπότε του χρόνου θα έχουν καλύψει όλη τη γκάμα ναρκωτικών. Στο Λονδίνο ρουφάνε τόσα πολλά που πλέον εντοπίζονται στο νερό, αλλά αυτό τους κάνει μάλλον περήφανους.

Στους Βρετανούς πάντα άρεσε να λιώνουν, αλλά το Λονδίνο αναβαθμίζεται συνέχεια και η χρήση κοκαΐνης έχει πάει στα ύψη. Οι περισσότεροι την παραγγέλνουν στο σπίτι, ενώ κάποιοι άλλοι γυρνάνε στις παμπ και τα κλαμπ και προσπαθούν να σπρώξουν. Σε μέρη όπως το Camden και το Brixton, περίεργοι τύποι περπατάνε πάνω-κάτω στο δρόμο και προσφέρουν την 'πραμάτεια' τους, και σε όποιον σταματήσει θα του πουν ότι το σακουλάκι με τη λευκή σκόνη που κρατάνε έχει αυτό ακριβώς που ζητάει. Δεν χρειάζεται να μείνεις στο Λονδίνο περισσότερο από 45 λεπτά για να σταματήσεις να μιλάς σ' αυτούς τους τύπους.

Πολλοί παίρνουν κεταμίνες, αλλά κανείς δεν ξέρει το γιατί. Δεν χρειάζεται να είσαι μεγαλοφυΐα για να καταλάβεις ότι δεν θα έχει και πολύ πλάκα αν λιώσεις έξω από τα Burger King του Peckham, καθώς επίσης, αν το παρακάνεις θα εκραγεί η κύστη σου. Μπορείς να βρεις και λίγη meth στα γκέι slamming πάρτι, και κανείς δεν παίρνει πια speed. Η μεφεδρόνη είχε μεγάλη επιρροή όταν κάηκε το χημικό εργοστάσιο στην Κίνα και κανείς δεν μπορούσε να βρει MDMA, αλλά όταν επέστρεψε το MDMA όλοι ξέχασαν τη μεφεδρόνη. Τα παραισθησιογόνα δεν είναι όλα τόσο διαδεδομένα, κυρίως επειδή το Λονδίνο δεν είναι και το ειδυλλιακότερο μέρος για τριπάρισμα.

Όπως σε όλα τα μέρη, έτσι και εδώ, πολλοί καπνίζουν χόρτο. Οι περισσότεροι σπρώχνουν κακής ποιότητας -σε γενικές γραμμές- σκανκ, στο Ladbroke Grove έχει ταϊλανδέζικη και τζαμαϊκανή ποικιλία και στο Νότιο Λονδίνο έχει άπειρο χασίς. Υπάρχουν και πολλά μαγαζιά που πουλάνε χόρτο στο 'μιλητό', αλλά δεν πρόκειται να τους καρφώσω εδώ.

Εννοείται ότι, όσο και να 'φτιάχνεσαι', συνεχίζει να είναι παράνομο. Και μπορεί οι πορτιέρηδες στα κλαμπ απλά να σου παίρνουν ό, τι κουβαλάς και να μην σε δίνουν στην αστυνομία, αλλά οι μπάτσοι έχουν το δικαίωμα να σε σταματήσουν και να σε ψάξουν, και δεν είναι λίγος ο κόσμος που καταλήγει με βεβαρημένο ποινικό μητρώο για κατοχή.

Return to Top

(Φωτογραφία: Jake Lewis)

ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΥΤΩΝ 

Το Λονδίνο είναι ένα επιτυχημένο μνημείο πολιτισμικής ολοκλήρωσης. Στις πρόσφατες Ευρωπαϊκές Εκλογές, σημειώθηκε ότι το μανιφέστο του UKIP, που κήρυττε τον κίνδυνο μαζικής μετανάστευσης, είχε λιγότερη απήχηση στην πρωτεύουσα, όπου η μαζική μετανάστευση είναι πιο διαδεδομένη. Επίσης, ηλίθιοι υπάρχουν παντού, και από τη δολοφονία του στρατιώτη Lee Rigby από τον παρανοϊκό που ούρλιαζε για τη τζιχάντ, το 2013, η αντι-μουσουλμανική ακροδεξιά προσπαθεί να κάνει επιδρομές στο Λονδίνο. Μέχρι στιγμής, όλα αυτά έχουν οδηγήσει στη θρησκευτική διαμάχη μεταξύ ορισμένων μελών της πρώην EDL, που αυτοαποκαλούνται Britain First και κάποιων άλλων μαλακισμένων, ακόλουθων του Anjem Choudary, ενός φανατικού μουσουλμάνου κληρικού. Μπορείς να παρακολουθήσεις και το βίντεο μας.

Σε γενικές γραμμές, τα ακροδεξιά και εθνικιστικά κόμματα όπως το BNP και το EDL δεν έχουν ιδιαίτερη δύναμη στο Λονδίνο. Παρόλο που υπάρχει μια αντίληψη αντίθετη προς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε όλη τη χώρα, το Λονδίνο είναι πολυπολιτισμική πόλη και αυτό είναι αρεστό. Κατά καιρούς, οι ακροδεξιοί αποφασίζουν να κάνουν πορεία κάπου, αλλά πάντα κάποιοι αντι-φασίστες διαδηλωτές θα εμφανιστούν και θα τους σταματήσουν. Συνήθως, πολλοί απ' αυτούς συλλαμβάνονται -πέρυσι το Σεπτέμβρη, για παράδειγμα, 286 αντι-φασίστες διαδηλωτές συνελήφθησαν στο Whitechapel ενόσω προσπαθούσαν να σταματήσουν μέλη του EDL να περάσουν από το Tower Hamlets. Πολλοί το μετέφρασαν ως απόπειρα της αστυνομίας να αποθαρρύνει τον κόσμο απ' το να διαδηλώνει στους δρόμους.

(Φωτογραφία: Henry Langston)

Ο κόσμος από διαφορετικές κουλτούρες μπορεί να συνυπάρξει μια χαρά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι είναι ίσοι. Πολλοί ρατσιστές περιορίζονται στο να γκρινιάζουν μόνοι τους στα μέσα συγκοινωνίας και σε κάποια γήπεδα, αλλά η αστυνομία είναι μακριά, και είναι πολύ πιθανό ότι θέλουν να σε παρενοχλήσουν επειδή είσαι μαύρος. Υπάρχει μια σιωπηρή προκατάληψη που διακατέχει το σύνολο της αγγλικής κοινωνίας που θέλει να βεβαιώσει ότι, μετά από δεκαετίες που ξεκίνησε η μαζική μετανάστευση -και παρά την αύξηση των pop-φεμινιστικών blogs - τα πάντα εξακολουθούν να διοικούνται από (και για) λευκούς άντρες, της μεσαίας τάξης. Το μόνο μέρος που δεν ισχύει αυτό είναι το Tower Hamlets, όπου ο αμφιλεγόμενος δήμαρχος Luthur Rahman μπορεί να σου προσφέρει μια αξιοπρεπή θέση στο συμβούλιο, αν είσαι από το Μπαγκλαντές.

Η ειρωνεία είναι ότι μέσα σε όλο αυτό το κύμα μετανάστευσης εγκαταστάθηκαν και ένα μάτσο Πολωνοί νέο-ναζί, στην πρωτεύουσα. Λέγονται Zjednoczeni Emigranci Londyn (Ένωση Μεταναστών Λονδίνου) και κυκλοφορούν στο Tottenham με μπλουζάκια Blood & Honour. Πρόσφατα εισέβαλαν σε ένα μουσικό φεστιβάλ και μαχαίρωσαν κάποιον, αλλά γενικά είναι πολύ εύκολο να τους αποφύγεις και υπάρχουν πολλοί αντι-φασίστες που προσπαθούν να τους τσακίσουν μια και καλή.

Πέρα απ' αυτά, το κύριο πεδίο μάχης του Λονδίνου, αυτές τις μέρες, βρίσκεται στο αν ο απλός κόσμος μπορεί να ζήσει, από οικονομικής άποψης, εκεί. Τα ενοίκια είναι ορίζοντια για πλάκα από τους ιδιοκτήτες και μόνο η ελίτ των τραπεζικών και οι μεγιστάνες πετρελαίου μπορούν να τα πληρώσουν. Οι υπόλοιποι στριμώχνονται στα προάστια. Κατά τ' άλλα, οι καταλήψεις δεν είναι τόσο συχνό φαινόμενο όσο τη δεκαετία του '60, ίσως επειδή τα τελευταία δύο χρόνια αποτελεί ποινικό αδίκημα το να κάνεις κατάληψη σε μια ιδιοκτησία.

Return to Top

(Φωτογραφία: Henry Langston)

ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

Το 2010, το Λονδίνο πρέπει να βρισκόταν σε μια περίοδο κοινωνικής ανακατάταξης, αλλά φαίνεται ότι όλοι τα παράτησαν και πήγαν να τσιμπήσουν κάτι. Οι φοιτητές κινητοποιήθηκαν για να διαδηλώσουν ενάντια στην αύξηση των διδάκτρων, και μέσα σε ένα χειμώνα έγιναν πορείες και διαδηλώσεις, που έφτασαν στο σημείο να διαλύσουν την έδρα του κόμματος των Συντηρητικών. Κάποιος παραλίγο να σκοτώσει έναν αστυνομικό με πυροσβεστήρα. Υπάρχει και βίντεο διαθέσιμο.

Τελικά, οι διαδηλώσεις σταμάτησαν και ο κόσμος άρχισε να μιλάει για τους φοιτητές που αναμίχτηκαν σ' αυτές, και πως το Λονδίνο δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο. Αυτό που έγινε στην πραγματικότητα ήταν ότι κάποιοι έκατσαν στο κρύο και το χιόνι για ώρες, αλλά η κυβέρνηση δεν άλλαξε γνώμη. Μετά το βίαιο αποκορύφωμα, τα πήρε όλα ο αέρας και οι φοιτητές επέστρεψαν στη θέση τους.

Τελευταία, οι διαδηλωτές είναι ήσυχοι, δυσαρεστημένοι για πράγματα που η αστυνομία δεν μπαίνει καν στον κόπο να κατέβει από τ' άλογο. Ακόμα και όταν τα πράγματα ζωντανεύουν, δεν έχει καμία σχέση με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες -δεν πέφτουν δακρυγόνα και η αστυνομία δεν ρίχνει πλαστικές σφαίρες. Ο δήμαρχος του Λονδίνου, Boris Johnson, αγόρασε εκτοξευτήρες νερού από τη Γερμανία, αλλά δεν επιτρέπεται να τους χρησιμοποιήσει ακόμα. Έτσι, προς το παρόν, υπάρχουν μόνο τα παλιά, καλά ρόπαλα και το στρίμωγμα, που είναι χειρότερο από το δακρυγόνο γιατί διαρκεί περισσότερο.

Οι μεγάλες διαμαρτυρίες που καταγράφτηκαν το 2011 ξεκίνησαν από μια πορεία στο Λονδίνο, ενάντια στον αστυνομικό που σκότωσε τον Mark Duggan. Από πολλούς μεταφράστηκε ως πορεία ενάντια στην αστυνομία του Λονδίνου που στιγματίζει τις φτωχότερες κοινωνίες (και από άλλους ως ευκαιρία για λεηλασίες). Αλλά οι τιμωρίες ήταν πολύ σκληρές -για παράδειγμα, τέσσερα έτη για δημοσιεύσεις στο Facebook για κάποια εξέγερση που δεν ξεκίνησε ποτέ- οπότε δεν θα ξανασυμβεί κάτι τέτοιο σύντομα. Κάτι που είναι καλό για όλους εκτός από τους δημοσιογράφους.

Return to Top

(Φωτογραφία: Bruno Bayley)

St John, Farringdon
26 St John Street, EC1M 4AY
Με μια πρώτη ματιά, το St John έχει καθαρά βρετανικό μενού -το οποίο περιλαμβάνει μυελό των οστών και νεφρά με σάλτσα μπαχαρικών- το οποίο δεν είναι και πολύ ελκυστικό. Στην πραγματικότητα όμως, είναι ένα από τα καλύτερα εστιατόρια, απ' οποιαδήποτε κουζίνα. Δυστυχώς, το να κάνεις τόσο νόστιμο φαγητό επηρεάζει τις τιμές. Το καλό είναι ότι, σε αντίθεση με το υπόλοιπο Λονδίνο, θα καθίσεις σε καρέκλα και όχι σε κασόνι, άρα αξίζει τον κόπο.
LINK

Needoo Grill, Whitechapel
87 New Rd, E1 1HH
Υπάρχει ένα θρυλικό Ινδικό εστιατόριο στο Whitechapel, το Tayyabs -είναι τόσο θρυλικό που όλοι στο Λονδίνο ξέρουν ότι φτιάχνει το καλύτερο κάρυ της χώρας, άρα έχει πάντα τεράστια ουρά για να κάτσεις. Γι' αυτό το λόγο, οι πιο ξύπνιοι πάνε δίπλα, στο Needoo Grill. Είναι κοντά, πολύ καλό, και δεν θα περιμένεις με τις ώρες στη βροχή για να κάτσεις. Το έχει, μάλιστα, ένας αποστάτης του Tayyabs, και γι' αυτό είναι μια μικρότερη εκδοχή του καλύτερου κάρυ στο Λονδίνο.
LINK

Bone Daddies, Soho
31 Peter St, W1F 0AR
Αφού το Λονδίνο ακολουθεί πιστά τα διατροφικά βήματα της Νέας Υόρκης, τα γιαπωνέζικα εστιατόρια ξεφυτρώνουν παντού -τα περισσότερα απ' αυτά είναι στριμωγμένα στο Soho. Εκεί μπορείς να βρεις udon στο Koya, ramen για takeaway στο Shoryu Go και κάποια ωραία κορεάτικα εστιατόρια, μόλις λίγα λεπτά μακριά από την Tottenham Court Road. Το Bone Daddies όμως, έχει την καλύτερη κοτόσουπα, και είναι συνεπές με τα ορεκτικά του, όπως το κοτόπουλο karaage και το χοιρινό chashu. Αγνόησε τα άβολα σκαμπό και την καταθλιπτική ροκ μουσική του.
LINK

Negril, Brixton Hill
132 Brixton Hill, SW2 1RS
Ας μην γελιόμαστε, το πολύ καυτερό φαγητό δεν είναι τέλειο. Για όλη τη γεύση και τη θρεπτική αξία του μέσου vindaloo, μπορείς να πληρώσεις και έναν Ινδό £25 μετά, για να σου κάνει ηλεκτροσόκ στον κώλο. Αλλά δεν χρειάζεται να γίνει έτσι. Μπορείς να το διαπιστώσεις στο Negril, ένα τζαμαϊκανό jerk εστιατόριο, πάνω ακριβώς στο Brixton Hill. Σε αντίθεση με τα περισσότερα εστιατόρια σε κήπο με θέα το δρόμο, το Negril είναι γαμάτο και το προσωπικό δεν μοιάζει με συμμορία δολοφόνων. Μοιράσου το πιάτο για δυο -μισό κοτόπουλο jerk, μπανάνες Αντιλλών, ρύζι με αρακά, λάχανο, σαλάτα, κροκέτες ψαριού και πατάτες τηγανιτές -και φέρε το δικό σου μπουκάλι/κουτάκι για να κατευνάσεις τη φοβερή, καυτή σάλτσα με μια κρύα μπύρα.
LINK

Mangal 2, Dalston
4 Stoke Newington Rd, N16 8BH
Είναι ένα τουρκικό εστιατόριο του Ανατολικού Λονδίνου, με εξαιρετικό φαγητό. Οι Gilbert and George τρώνε κάθε βράδυ εκεί. Και το σημαντικότερο είναι το Twitter feed του. Για παράδειγμα τα tweets του περιλαμβάνουν: «Είναι το Gay Pride σήμερα. Είναι η Μέρα των Ενόπλων Δυνάμεων σήμερα. Ξεκινάει το Ραμαζάνι σήμερα. Οι γκέι μουσουλμάνοι στρατιώτες θα είναι πολύ χαρούμενοι». Και: «Μπήκε ένας τύπος να παραγγείλει takeaway φορώντας ένα μπλουζάκι Mumford & Sons. Όπως καταλαβαίνετε μίλαγε και φερόταν σαν μαλάκας.» Και το αξέχαστο: «Λιγουρεύεσαι ένα βρώμικο, ζουμερό κεμπάπ, μετά από μια νυχτερινή έξοδο; Ένα λιπαρό ντονέρ; Ναι; Ε, άντε γαμήσου». Αν κάποιος βαριέται το Mangal 2 Twitter feed, βαριέται την ίδια τη ζωή.
LINK

Silk Road, Camberwell
49 Camberwell Church St, SE5 8TR
Αυτό το κινέζικο εστιατόριο στο Camberwell, θεωρείται ένα από τα καλύτερα της πόλης. Αλλά μοιάζει με τρύπα και είναι δύσκολο να το βρεις με την πρώτη. Δεν έχει ούτε τραπεζομάντηλα, και οι σερβιτόροι μιλάνε κάτι μεταξύ αγγλικών και γλυκόξινου χοιρινού. Αλλά αν θες να γεμίσεις την κοιλιά σου με μια γενναιόδωρη ποσότητα φρέσκου τσίλι, περίεργες λιχουδιές, σουβλάκια barbecue και ατελείωτα μπουκάλια παγωμένου Tsingtao, τότε πρέπει να πας. Επειδή όμως είναι γνωστό, μην περιμένεις να βρεις αμέσως τραπέζι για 10 άτομα. Συμβουλή: Μια μερίδα χοιρινά ποδαράκια είναι αρκετή για πολλά άτομα, μην το παρακάνεις.
LINK

Return to Top

(Φωτογραφία: Bruno Bayley)

Αγγλικό πρωινό
Οι Βρετανοί, δεν είναι γνωστοί για το φαγητό τους και το έχουν αποδεχτεί. Αλλά του άλλαξαν τα φώτα όταν έφτιαξαν πρωινό. Ένα σωστό αγγλικό πρωινό έχει λουκάνικα, μπέικον, φασόλια, αυγά, ψωμί και άλλα, μεταβλητά πράγματα, όπως κέικ από τηγανιτό αίμα, που τρώγεται ωραία με μια κούπα τσάι με γάλα. Με £10 μπορείς να φας ένα πλήρες αγγλικό πρωινό, προσθέτοντας λάχανο ή ψωμί χωρίς γλουτένη, αλλά αν θες το καλό πράγμα, θα πας στο Regency, στο Pimlico, που κρατάει την παράδοση. Ή μπορείς να πας σε κάτι αντίστοιχο στο East End, το E Pellicci, όπου σύχναζαν οι Krays, αλλά τώρα είναι γεμάτο οικοδόμους, ευπαρουσίαστο προσωπικό και με το Capital FM. Ή, αν έχεις κουζίνα, φτιάξε το μόνος σου (εξάλλου όλα τα Tesco που περνάς κάθε μέρα έχουν ό, τι χρειάζεσαι, και τα πάντα είναι μπροστά σου).

Jerk Chicken
Το Notting Hill Carnival είναι ένα από τα καλύτερα πάρτι δρόμου στον κόσμο. Αλλά αν δεν είσαι σκληροπυρηνικός West Londoner, η πραγματικότητα αυτού του διήμερου πανηγυριού είναι ότι μπορεί να φτάσεις να καταριέσαι όσο jerk έφαγες με μανία, ψάχνοντας απελπισμένα μια τουαλέτα, ακόμα κι αν είναι να πληρώσεις £5. Ευτυχώς το Yum Yum στο Ladbroke Grove -που ειδικεύεται σ' αυτά τα κίτρινα μπιφτέκια- το Jerk City στο Soho και το προαναφερθέν Negril είναι ανοιχτά όλο το χρόνο, και θα αποφύγεις την ξεφτίλα του να χέζεις σε τηλεφωνικό θάλαμο.

Sunday Roast
Εδώ θα βρεις τον ακρογωνιαίο λίθο της βρετανικής κουζίνας: ψητό κρέας με πατάτες, γέμιση, λαχανικά, σάλτσα και πουτίγκα του Yorkshire. Σήμερα, σε κάθε παμπ με πινακάκι-κράχτη, βάζει ένα για £15 (εξωφρενικό ποσό, από τη στιγμή που το μόνο μαγείρεμα που χρειάζεται είναι να ανάψεις το φούρνο και να κόψεις το κρέας). Δεν είναι δύσκολο να το βρεις, αλλά όταν το βρεις να ξέρεις ότι θα είναι ένα πιάτο σκατά. Δεν είναι ελαφρύ γεύμα. Το ιδανικό θα ήταν να το φας σπιτικά μαγειρεμένο, απολαμβάνοντας τα παρελκόμενα της Κυριακής. Ευτυχώς, το Λονδίνο είναι πολύ φιλική πόλη, οπότε αν χτυπήσεις καμιά πόρτα, όλο και κάποιος θα σε βάλει στην κουζίνα του.

Chicken Tikka Masala
Η Ινδία δεσπόζει στο όραμα της Αγγλίας, από τη φρίκη της αυτοκρατορίας στα εξαγόμενα οφέλη της Βιομηχανικής Επανάστασης, από την υιοθέτηση του κρίκετ από τους Ινδούς και στην αποδοχή των ινδικών τροφίμων από τους Βρετανούς. Το Chicken tikka masala είναι από τα πιο διάσημα πιάτα κάρυ στο Λονδίνο -είναι κόκκινο, κρεμώδες, οι σνομπαρίες το υποτιμούν και δημιουργήθηκε στη Βρετανία. Και καταναλώνεται ευρέως.

Brick Lane Beigels
Αν είσαι μεθυσμένος και είναι αργά το βράδυ οι πιθανότητες σε θέλουν να καταλήγεις να τρως κάτι αμφιβόλου ποιότητας. Κατά πάσα πιθανότητα θα καταλήξεις να τρως κεμπάπ, το οποίο αργότερα θα εκραγεί στο στομάχι σου,ή ντονέρ κοτόπουλο ικανό ν' αλλάξει το pH του δέρματός σου. Αν είσαι οπουδήποτε κοντά στη Brick Lane, ξέχνα τα αυτά. Να πας σε ένα από τα δύο γειτονικά καταστήματα μπέϊγκελ, για δύο ζεστά σάντουιτς με μοσχάρι και ένα σολωμό με τυρί κρέμα.

Το κεμπάπ που θα εκραγεί στο στομάχι σου, ή το ντονέρ κοτόπουλο θα καταφέρει ν' αλλάξει το pH του δέρματός σου.
Γιατί είναι εξαιρετικά.

Return to Top

(Φωτογραφία: Jake Lewis)

Soho
Το Soho είναι ένας λαβύρινθος που αντιστέκεται στον εξευγενισμό με μεγαλύτερη επιτυχία από ό, τι τα περισσότερα μέρη του Λονδίνου. Αν θες να τα πιείς εκεί, πήγαινε σ' ένα Sam Smith. Είναι μια από τις ανεξάρτητες παμπ-αλυσίδες στην πόλη, και ενώ δεν θα βρεις κάποια από τις γνωστές μάρκες, ούτε καν Coca Cola, θα πληρώσεις πολύ λίγα για να πιείς μια πολύ καλή μπύρα. Το Glasshouse Stores, στη Brewer Street, είναι ένα μικρό, υπόγειο μπαρ, αν σ' αρέσουν τέτοιου είδους μπαρ, και το John Snow είναι ωραίο μέρος για να κάτσεις έξω, μια ηλιόλουστη μέρα. Το Cross Key είναι ένας τόπος συνάντησης παχύσαρκων μασόνων και είναι διακοσμημένο με όλων των ειδών τα μπιχλιμπίδια, όπως κράνη καταδύσεων και άλλα παρόμοιες σαβούρες. Απέφυγε να πας μεταξύ 5-7 μμ γιατί, όπως όλες οι παμπ, θα είναι τίγκα.

The Old Blue Last, Shoreditch
38 Great Eastern St, EC2A 3ES
Εντάξει, είναι προφανές ότι θα την είχαμε αυτή τη pub στη λίστα αφού ανήκει σε εμάς. Εμάς το VICE, όχι εμάς τους Λονδρέζους. Η Old Blue Last είναι η πιο γαμάτη παμπ του κόσμου. Έχει τρεις ορόφους, βρίσκεται μπροστά στο πρώτο θέατρο του Σαίξπηρ, είναι γηραιότερη από την Αμερική, φιλοξενεί συναυλίες (έχουν παίξει από την Winehouse και τον Lil B, μέχρι τους Arctic Monkeys και τον Wiley), και υπάρχει ένα κρυφό μπαρ στον τελευταίο όροφο, που είναι δίπλα στο γραφείο του VICE -μπορείς να έρθεις. (Μην κλέψεις τα ποτήρια μας και μην βουλώσεις τις τουαλέτες μας.) Μπορείς να μάθεις και όλες τις περίεργες ιστορίες της.
LINK

The Holly Bush, Hampstead
22 Holly Mt, NW3 6SG
Κάποτε, το Hampstead ήταν γεμάτο ανθρώπους όπως ο Τζον Κιτς και ο Λόρδος Μπάιρον. Αργότερα, με κόσμο όπως ο Richard Burton και ο Peter Cooke. Πιο μετά με τους παίκτες της Arsenal. Τώρα έχει γεμίσει Ρώσους πλουτοκράτες, που παραγγέλνουν γυναίκες μέσω iPad και πετάνε τα πτώματά τους στη λίμνη. Και μιλώντας για τη λίμνη, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το τρέξιμο στο Hampstead Heath και όταν φτάσεις εδώ, να μεθύσεις στον πιο ήσυχο δρόμο του Λονδίνου.
LINK

(Φωτογραφία: Bruno Bayley)

Queen's Head, Stockwell

144 Stockwell Road, SW9 9TQ
Οι Fat White Family είναι η πιο ενθουσιώδης μπάντα του Λονδίνου αυτή τη στιγμή και χρησιμοποιούν αυτό το μέρος για να κάνουν shows, να πίνουν και συνεχίζουν το πρόγραμμά τους ενάντια στους γιάπηδες που θέλουν να κάνουν το Brixton σαν τα μούτρα τους. Μάλλον θα μας μισήσουν που βάλαμε το σπίτι τους σε ταξιδιωτικό οδηγό, αλλά είναι το μοναδικό μέρος που μπορείς να δεις έναν τύπο να ουρλιάζει γυρνώντας το πουλί του και να πετάει ποτήρια στον ντράμερ.
LINK

Clerkenwell
Είναι η κόλαση των γιάπηδων, με ακριβή κουζίνα και άλλα σιχαμερά πράγματα, αλλά αν πας στο Clerkenwell κάποιο Σαββατοκύριακο θα ευχαριστηθείς μερικές από τις καλύτερες παμπ της πόλης. Το Three Kings έχει ωραίο όνομα και ωραία ταμπέλα και αν η μέρα είναι ηλιόλουστη μπορείς να πάρεις τη μπύρα σου και να περπατήσεις στο νεκροταφείο απέναντι. Σίγουρα θα απαγορεύεται, αλλά εμένα δεν με σταμάτησε κανείς. Η Jerusalem Tavern, πιο πέρα, έχει μια αισθητική του 14ου αιώνα, στην μπυραρία της -άρα όχι, δεν μπορείς να πιείς Foster's εδώ. Η Gunmakers είναι επίσης πολύ παλιά, οι Betsey Trotwood και Ye Old Mitre… Είναι πάρα πολλές, απλά μην πας στην Crown -συχνάζουν πολλοί μαλάκες.

Frank's Cafe, Peckham
95 Rye Lane, SE15 4ST
Αυτό το μέρος ανοίγει μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες, πράγμα καλό διότι βρίσκεται στον τελευταίο όροφο ενός μεγάλου πάρκινγκ, και θα ήταν απαίσιο το Δεκέμβρη. Επίσης πρέπει να είναι το μόνο μπαρ-γκαλερί-εστιατόριο στο Λονδίνο, με καταπληκτική θέα της πόλης και κοκτέιλ έως £7.50, δηλαδή τα μισά απ' όσα θα πλήρωνες σε οποιαδήποτε άλλη ταράτσα. Μόνο που θα πρέπει να πας νωρίς γιατί μέχρι τις 19:30 έχει γεμίσει και είναι αυστηροί στο «ένας βγαίνει-ένας μπαίνει.»
LINK

New Cross
Ενώ το New Cross είναι γεμάτο κεμπαπτζίδικα και χριστιανικά βιβλιοπωλεία, έχει και μερικές πολύ ωραίες παμπ. Η Hobgoblin έχει την αγαπημένη μου αυλή στο Λονδίνο και είναι συνήθως γεμάτη καλοτεχνίτες, κάτι που μπορεί να είναι καλό και κακό, αναλόγως από το πόσο σε ενδιαφέρουν οι συζητήσεις περί «ιλουζιονισμού και έκφρασης του απρομελέτητου». Εδώ έχει τσακωθεί και ο Shia LaBeouf δυο φορές. Αν αυτοί οι κύκλοι καλλιτεχνών δεν σε ενδιαφέρουν, πήγαινε στην Royal Albert για καλές μπύρες και καλό φαγητό, ή την Marquis of Granby, για μπιλιάρδο και φτηνές μπύρες.

Clapton FC
The Old Spotted Dog Ground, 212 Upton Lane, Forest Gate, E7 9NP
Προφανώς και όλοι εδώ αγαπούν το ποδόσφαιρο, αλλά όπως και να 'χει, η Premier League θέλει τηλεόραση. Χωρίς Premier League παρακολουθείς τοπικές λέσχες, εκτός λίγκας, ξεκινώντας από αναρχοσυνδικαλιστικές ομάδες, όπως η Clapton και στη συνέχεια Dulwich (προς μεγάλη έκπληξη των παικτών, που δεν είχαν δει ποτέ στη ζωή τους αναρχικό ή οπαδό, μέχρι που εμφανίστηκε το μαύρο μπλοκ).
LINK

Return to Top

(Φωτογραφία: Jamie Lee Curtis Taete)

Το να μένεις στο κέντρο του Λονδίνου είναι σαν να χέζεις χιλιάδες λίρες σε ένα κουβά που σου λέει συνέχεια να ξεκουμπιστείς στην 5η ζώνη. Τα νοίκια είναι είναι στα ύψη  και τα διαμερίσματα είναι μικροσκοπικά - πάντα, όμως, υπάρχει ένα σουπερ μάρκετ στη γωνία.

Υπάρχει ένα πρόβλημα με τους Αυστραλούς. Είναι οι τεράστιοι, γοητευτικοί, απολίτιστοι ξάδερφοι των Λονδρέζων, που γεμίζουν τα hostels και ξερνοβολάνε πάνω σε τρομοκρατημένους Ιάπωνες. Αν ψάχνεις για κοιτώνες που να μπορείς να κοιμηθείς, το Palmers Lodge είναι μια καλή λύση (κοιτώνες από £19 το βράδυ). Βρίσκονται στο Swiss Cottage και το Hillspring, λίγο έξω από το κέντρο, αλλά είναι καθαροί, παρέχουν WiFi και θα έχεις την ησυχία σου.

Πιο κεντρικά είναι το Generator (από £10). Είναι δίπλα στη Russell Square, που οι Αμερικάνοι νομίζουν ότι όλοι οι Λονδρέζοι ζουν εκεί, γιατί θυμίζει σκηνικό βγαλμένο από κάποιο κλασσικό βιβλίο. Δεν ζουν εκεί όμως -ζουν σε κάτι τρύπες, 13χλμ μακριά.

Αν ψάχνεις για ξενοδοχείο, το Russell's of Clapton (£98 το δωμάτιο, τη νύχτα) συνδυάζει το γούστο και την αποτελεσματικότητα που θα περίμενες από κάποιον πρώην μουσικό παραγωγό. Βρίσκεται στο Ανατολικό Λονδίνο, όπου ζουν όλοι του VICE UK, άρα μπορείς να τους πετύχεις σε κάποιο Tesco και να διαμαρτυρηθείς που ξεφτίλισαν το Matrix και να ζητήσεις το νούμερο του Clive Martin.

Αν έχεις λεφτά για πέταμα, το Ace Hotel (£199 το δωμάτιο, τη νύχτα) έχει πλάκα. Μπάντες μένουν εκεί και το κλαμπ από κάτω έχει καλές βραδιές με dj sets των Boiler Room και Young Turks.

Η ιστοσελίδα λέει ότι είναι ένα μέρος για «δημιουργικό κόσμο και καλλιτέχνες» αλλά δεν είμαστε ούτε το ένα ούτε το άλλο και δεν φάγαμε ποτέ πόρτα.

Return to Top

(Φωτογραφία: Jamie Lee Curtis Taete)

Τελευταία, το Vauxhall είναι ένας τεράστιος γαμηστρώνας. Υπάρχουν ένα σωρό κλαμπ που μπορείς να γαμήσεις, να καταπιείς και να δείρεις ό,τι γουστάρεις, και να χύνεις με βροχή βότκας (οι λεσβίες μάλλον νιώθουν παραγκωνισμένες). Το Fire και το Barcode είναι καλά μέρη για χορό και γαμήσι, καθώς γίνονται και θεματικές βραδιές. Αν θες να πιείς μια ήσυχη μπύρα, η Royal Vauxhall Tavern είναι μια από τις πιο γνωστές γκέι παμπ. Αν απλώς ψάχνεσαι για να γαμηθείς, υπάρχουν χιλιάδες σάουνες στην περιοχή, όπου μπορεί να σε δει ο κόσμος. Δυστυχώς το Vauxhall είναι μόνο για άντρες.

Άντρας ή γυναίκα, το Soho είναι μακράν η Μέκκα των γκέι, στο Λονδίνο, και είναι γεμάτο μαγαζιά για να πιείς, να χορέψεις και να κάνεις καμάκι. Συγκεντρωμένα γύρω από την Brewer Street και την Old Compton Street, είναι τα πιο γνωστά μαγαζιά, όπως το τριώροφο G-A-Y κλαμπ και το Madame Jojo's μπρουλέσκ μπαρ. Πήγαινε στο G-A-Y οποιαδήποτε μέρα, αλλά Παρασκευή και Σάββατο θα ακούσεις την πιο ηλίθια μουσική, το πιο μωβ ντεκόρ και από τα πιο φτηνά ποτά του Λονδίνου.

Ενώ το Soho έχει ένα πολύ μεγάλο φάσμα από γκέι μπαρ και κλαμπ, στο Ανατολικό Λονδίνο έχει μερικές καλές εναλλακτικές. Το Joiners Arms είναι ένα λατρεμένο τοπικό μπαρ με το οποίο θα κολλήσεις, και η George and Dragon είναι μια τυπική, χαλαρή παμπ, μόνο που είναι γεμάτη γκέι και drag queens. Και οι δυο είναι στην Hackney Road, στο Shoreditch, αλλά και οι δυο κλείνουν σχετικά νωρίς, οπότε μετά μπορείς να πας στο East Bloc, ένας υπόγειος λαβύρινθος της Old Street, με βρωμερές γωνίες και dance μουσική.

Αν φτάσεις μέχρι το Dalston, θα βρεις το Dalston Superstore και το Vogue Fabrics, δυο δυνατά κλαμπ, που κάνουν πολύ μοντέρνα πάρτι. Το Superstore φέρνει πολύ νεότερο και καλοντυμένο κόσμο, αλλά το Vogue Fabrics μαζεύει κάθε καρυδιάς καρύδι και δεν έχει πόρτες στις τουαλέτες. Και τα δυο αυτά μαγαζιά υποδέχονται γυναίκες, αλλά οι λεσβιακές βραδιές του Superstore είναι μακράν καλύτερες από οτιδήποτε γίνεται στο Soho.

Σε γενικές γραμμές, τα γκέι ζευγάρια μπορούν να εκφράζονται άφοβα σε δημόσιους χώρους, στα περισσότερα μέρη της πόλης, αλλά παντού υπάρχει και ένας ομοφοβηκός μαλάκας, οπότε δεν αποκλείεται να ακούσεις κανέναν ηλίθιο να φωνάζει «αίσχος!» Όλοι γύρω σου θα τον βρίσουν και θα σε χτυπήσουν συγκαταβατικά στην πλάτη. Στο Λονδίνο δεν τους χωνεύουν κάτι τέτοιους τύπους.

Return to Top

(Φωτογραφία: Bruno Bayley)

The British Museum
Great Russell Street, WC1B 3DG
Είναι γνωστό ότι κάποτε τους ανήκε ο κόσμος, αλλά κάπου στο '40, ήταν τόσο μεγαλόψυχοι που αποφάσισαν να τον ελευθερώσουν. Κράτησαν όμως τα καλύτερα κομμάτια -δεν είναι χαζοί. Κάποιοι πάνε και απολαμβάνουν τις λεηλασίες! Θαύμασε τα Ελγίνεια Μάρμαρα! Δες τους Φαραώ μέσα σε πλαστικό κουτί, 200 μέτρα από το Wetherspoons! Κοίτα με δέος, τις παλαιότερες και πιο ευγενείς των αρχαιοτήτων που έχουν μπει σε σκοτεινά συρτάρια κάποιων ιδιωτικών αρχείων, γιατί απλά δεν έχουν αρκετό χώρο γι' αυτά τα εκπληκτικά ξένα πράγματα!
LINK

Edgware Road
Ο μεγάλος δρόμος μεταξύ Paddington και Marble Arch είναι το σπίτι μιας μεγάλης ασιατικής κοινότητας, οπότε μην περιμένεις να βρεις και πολλά μπαρ, αλλά θα βρεις καλό φαγητό, γλυκά και ναργιλέδες. Σχεδόν παντού στην Edgware Road προσφέρουν ναργιλέδες, ειδικά σε πλούσιους, νέους Άραβες, που βγαίνουν και ασχολούνται με τα tablets τους. Αυτά τα μέρη μένουν ανοιχτά μέχρι τις 3πμ, οπότε αν θες ν' αράξεις και να χαζέψεις Lamborghini να τρέχουν, όσο ρουφάς καρκίνο με γεύση σταφύλι, πήγαινε μια βόλτα από το Little Bahrain. Αυτό είναι επίσης ένα εξαιρετικό μέρος για να ξεφύγεις από την άσκοπη μέθη και την πιθανή βία που θα χάλαγε τη διάθεσή σου. Όλοι εδώ είναι εκνευριστικά ευγενικοί.

Lincoln's Inn Fields
Ιδιοφυές. Πίσω από το Royal Courts of Justice, άρα εδώ μαζεύονται οι δικηγόροι και τρώνε Itsu, αλλά εδώ είναι και τα τρία καλύτερα πράγματα του Λονδίνου: 1. Το Hunterian Museum -μια συλλογή περίεργων ιατρικών αντικειμένων στο Royal College of Surgeons, που έχει μωρά σε βάζα, το σκελετό ενός γίγαντα και ένα ολόκληρο κυκλοφορικό σύστημα σιδερωμένο σε ένα τραπέζι. 2. Το Sir John Soane's Museum -η συλλογή ενός τρελού, με πράγματα από όλο τον κόσμο, όλα μέσα στο σπίτι του. Από γελοιογραφίες του Hogarth στο γραφείο του, Αιγυπτιακές μούμιες στο υπόγειο μέχρι Ρωμαϊκες μαλακίες στο υπόλοιπο σπίτι. Και 3. Το Seven Stars -την καλύτερη παμπ για πρωινά πιόματα, στο Κεντρικό Λονδίνο, και αν κάποιος δικηγόρος κερδίσει δίκη απέναντι, μπορεί να είσαι τυχερός και να πιείς λίγη από τη σαμπάνια του.

Hampstead Heath
Είναι μια τεράστια έκταση υπαίθρου μέσα στην πόλη, πράγμα που σημαίνει ότι εκεί παίρνουν τα ναρκωτικά τους οι νεαροί του Βόρειου Λονδίνου. Υπάρχει επίσης μεγάλη κινητικότητα από επικινδύνους αγνώστους.

(Φωτογραφία: Bruno Bayley)

Τα κανάλια
Μπορείς να περπατήσεις από το Camden στο Notting Hill, ή από το Bow στο Islington - ή από το Little Venice στο Brentford. Τα κανάλια είναι μια παράξενη, ξεπερασμένη σειρά αρτηριών που ενώνουν την πόλη, αλλά χάρη στην τεχνολογία έχουν εγκαταλειφθεί στους μεθυσμένους οπαδούς της επιστημονικής φαντασίας, που αρνούνται να πιστέψουν ότι ζουν στον 21ο αιώνα.

Αφανείς Πολιτικές Ομάδες
Όσο πιο δύσκολο είναι να βρεις μια πολιτική ομάδα, τόσο το καλύτερο. Σου κολλάνε τη σοσιαλιστική εφημερίδα τους στη μούρη και γίνονται βαρετοί, οπότε καλό είναι να αποφεύγονται. Αν μια ομάδα έχει περίεργο όνομα δεν θες να μάθεις ποιοι είναι. Μια πρόσφατη ομάδα ήταν το Imaginary Party - δεν ξέρω αν υπάρχουν ακόμα, ή αν παρέμειναν στο tumblr, αλλά και οι ίδιοι και τα γραφικά τους ήταν σκέτος πονοκέφαλος. Οι London Antifascists κάνουν καλά club nights και περνούν τον καιρό τους δέρνοντας ρατσιστές. Οι London Black Revolutionaries, ή Black Revs εν συντομία, που ρίχνουν τσιμέντο στα καρφιά που τοποθετήθηκαν και να διώχνουν τους άστεγους, ή σώζουν παράνομους μετανάστες από την απέλαση. Είναι καλά παιδιά. Πήγαινε σε καμιά διαδήλωση ή σε κάποιο φοιτητικό μπαρ μετά, και ίσως γνωρίσεις κανέναν ενδιαφέροντα τύπο.

(Φωτογραφία: Luke Overin)

Gillett Square, Dalston
Πριν κάμποσο καιρό, η Stoke Newington High Street έχασε τη γοητεία της από τα χιλιάδες Air Max που κυκλοφορούσαν -αλλά η Gillett Square έχει διατηρήσει κάτι. Έχει πεζοδρομηθεί και έχει ένα jazz κλαμπ, με λίγα σκαμπό για φαγητό και μια αίσθηση αστάθειας. Το NTS Radio μεταδίδει τα πάντα, από sludge και doom shows, μέχρι ragga και house shows, από μια καλύβα, και εάν είσαι όμορφος πήγαινε στο DJ, δώσ' του μια μπύρα και βγες στον αέρα. Βασικά, φέρε μια σακούλα μπύρες και άραξε στον ήλιο (αυτό είναι το καλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις γενικά στο Λονδίνο, αλλά κάπως έπρεπε να γεμίσουμε αυτόν τον ταξιδιωτικό οδηγό).
LINK

Greenwich
Είναι το αντίθετο του «Το Μέρος Που Σταμάτησε Ο Χρόνος». Για την ακρίβεια είναι το «Σπίτι Του Χρόνου». Αν σταθείς εκεί, είσαι πάντα στην ώρα σου. Και όταν βαρεθείς τα αστεία περί χρόνου και ώρας, υπάρχει ένας μεγάλος λόφος, μερικά ωραία second-hand μαγαζιά και κάποιες καλές παμπ.

Primitive London
73-75 Shacklewell Ln, London E8 2EB
Αν σου αρέσουν τα όμορφα κορίτσια με περίεργες φόρμες και οι ψηλοί άντρες που φοράνε μόνο μαύρα, τσέκαρε το Primitive London -μια μπουτίκ της Shacklewell Lane που κατά καιρούς κάνει και πάρτι. Παλιά πούλαγαν κολιέ από αρχίδια καγκουρό, κάτι που πήγε καλά μόνο όταν μετέφεραν το μαγαζί στο Τόκυο για δυο βδομάδες. 
LINK

Anarchist Bookshops
Freedom, 84b Whitechapel High St, London E1 7QX / Anarchist Bookfair
Οι Βρετανοί δεν είναι καλοί στο να χτυπάνε το σύστημα, ωστόσο κοκορεύονται γι' αυτό. Για να μην γίνεις ακόλουθος του Russell Brand, τσέκαρε το Freedom, ένα αναρχικό βιβλιοπωλείο, που δεν θα αξίζει και πολλά διότι μόλις ορθοπόδησε από τη δεύτερη απόπειρα εμπρησμού. Μια φορά το χρόνο γίνεται το Anarchist Bookfair, όπου μαζεύονται οι αναρχικοί του Ηνωμένου Βασιλείου και πουλάνε αναρχικά βιβλία και μπλουζάκια σε άλλους αναρχικούς. Ίσως ακούσεις ενδιαφέρουσες συζητήσεις και πώς να μην σε συλλάβουν σε μια διαδήλωση, αλλά κάτσε κάπου που να μπορείς να φύγεις αν βαρεθείς.
LINK / LINK

The Institute of Contemporary Art
The Mall, SW1Y 5AH
Το ICA είναι στο Mall, και είναι ο δρόμος που οδηγεί στο Buckingham Palace. Αν έχεις έρθει να δεις καμιά ψαγμένη έκθεση μπορείς να πιείς και μερικές μπύρες στο μπαρ, ν' ακούσεις μουσική και φεύγοντας να δεις και το σπίτι της Βασίλισσας, οπότε να βγάλεις και μια βλακεία ακόμα από τη λίστα «Τι να δω στο Λονδίνο».
LINK

Τα Βασιλικά Πάρκα
Όπως οι κύκνοι, έτσι και αυτά τα πάρκα ανήκουν στη Βασίλισσα, πράγμα που σημαίνει ότι είναι ελαφρώς εξεζητημένα και κλείνουν τη νύχτα -αλλά είναι όμορφα. Το Regent's Park, το Hyde Park, το Green Park, το Richmond Park -είναι όλα βγαλμένα από παραμύθι, ενώ πιτσιρικάδες παίζουν μπάλα και κάτι θείες κάνουν πικνίκ. Είναι ένα καλό break από τις καταχρήσεις.

Return to Top

(Φωτογραφία: Jamie Lee Curtis Taete)

Αξίζει τον κόπο να έχεις τον αριθμό μιας εταιρίεας με ταξί, σε περίπτωση που ξεμείνεις κάπου μες στη νύχτα. Είναι τραγωδία να κάθεσαι να περιμένεις να περάσει ταξί και προφανώς το να μπεις σε ένα ταξί χωρίς άδεια είναι χαζό και επικίνδυνο.

Το Λονδίνο έχει αναβαθμιστεί πολύ σε ό,τι έχει να κάνει με την ασφάλεια, κάτι που εκτιμούν πολύ όσοι έχουν παιδιά (και μπορούν να μείνουν εκεί), αλλά είναι και λίγο βαρετό. Ασφαλώς και πρέπει να συνεχίσεις να προσέχεις. Τσάντες και λάπτοπ συνεχίζουν να εξαφανίζονται από κάτω απ' το τραπέζι, ενώ εσύ κάθεσαι 'κεί ανέμελος.

Υπάρχουν συμμορίες και καβγάδες μεταξύ αυτών στους οποίους βγαίνουν μέχρι και όπλα, αλλά αν δεν σκοπεύεις να μπλέξεις με ντίλια κόκας, μάλλον δεν θα έχεις πρόβλημα. Λαμβάνοντας βέβαια υπόψην ότι είναι η χώρα που «γέννησε» τύπους σαν τον Ριχάρδο Γ', τον Jimmy Savile, τον Χένρι Η' και τα λοιπά τέρατα της ιστορίας, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για την ασφάλειά σου.

Return to Top

(Φωτογραφία: Jamie Lee Curtis Taete)

Σε κανέναν δεν αρέσει όταν οι τουρίστες καθυστερούν στα πάντα, αλλά πρέπει να είσαι μεγάλος κόπανος αν δεν μπορείς να καταλάβεις ό,τι ίσως χάθηκαν σε μια χαοτική πόλη. Οι Oyster Cards (με αυτές μπαίνεις στο μετρό) είναι γαμήσι, και ποτέ δεν κατάλαβα πώς ένας τουρίστας καταφέρνει να βρει πώς δουλεύει. Συγχαρητήρια στους τουρίστες, λοιπόν.

Δεν θα γίνει τίποτα φοβερό αν σε ρουφήξει η τουριστική δίνη της Leicester Square και των γύρω μπαρ, αλλά ας είσαι προετοιμασμένος. Ποτέ δεν κατάλαβα τι κάνει ο κόσμος εκεί. Είναι λίγα μπαρ, και μπορείς να βρεις πολύ καλύτερα σε άλλες περιοχές του κέντρου, λίγα multiplex σινεμά -γιατί να πας να δεις ταινία στις διακοπές σου;- και ένα τεράστιο κατάστημα M&M για ηλίθιους. Αυτά. Είναι και κάτι τύποι που ζωγραφίζουν το πορτρέτο σου, αλλά νόμιζα ότι τέτοιους έχεις και στη χώρα σου. Μάλλον έκανα λάθος.

Οι χειρότεροι τουρίστες είναι αυτοί που έρχονται στο Λονδίνο για ψώνια. Δεν έχεις ρούχα στη χώρα σου; Το ASOS δεν μπορεί να σου τα στείλει; Υπάρχουν δυο είδη καταστημάτων που ψωνίζουν ηλίθιοι τουρίστες - αυτά από τα οποία μπορούν να ψωνίσουν και online και αυτά που είναι πολύ ακριβά, και που είναι μουσειακό είδος για τους βλαμμένους. Ποιον νοιάζει αν η Rosetta Stone είναι δίπλα στο British Museum; Πάρε ένα μπαλάκι του τένις με £60, από το Harrods!

Return to Top

(Φωτογραφία:  Tom Johnson)

Οι Τραπεζίτες
Ποιος συμπαθεί τους τραπεζίτες; Το Λονδίνο δεν διαφέρει, παρά μόνο στο ότι έχει περισσότερους εξαιτίας του City of London -μερικά τετραγωνικά, του πραγματικού, παλιού Λονδίνου- είναι ο οικονομικός εγκέφαλος του πλανήτη. Αυτό σημαίνει ότι οι γύρω παμπ είναι γεμάτες νέους χουλιγκάνους της οικονομίας του πλανήτη.

Οποιονδήποτε Ξυπόλητο
Το Λονδίνο είναι, όχι παραλία. Εκτός από γελοίος έχεις και ανοσία στον τέτανο;

Τα Κομψά Πρεζάκια
Έχει περάσει μια δεκαετία που οι Libertines τα γάμησαν όλα σε ένα ηλίθιο σόου τους, και υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πιστεύουν ότι τα σκουπίδια είναι αξεσουάρ. Νίκησε τον Kurt Cobain, την Coco Chanel, τον Basquiat, Chet Baker και τον GG Allin. Θα νικήσει και 'σένα, μαϊντανέ με την κιθάρα.

Κωμικοί
Οι Armando Iannucci, Chris Morris, Stewart Lee και Steve Coogan, μπορεί να έχουν γεράσει αλλά έχουν ακόμα πλάκα. Αυτόν τον καιρό, η βρετανική κωμωδία, είναι κάτι κουρεμένοι τύποι που επαναλαμβάνουν ότι έχουν ακούσει στο Union, και παρόλα αυτά, γίνονται εκατομμυριούχοι κάνοντας κάτι ηλίθιους να χαχανίζουν και να βγαίνουν πιο πολλή ώρα στο BBC από τους ISIS. Σκοτώστε τους.

Camden Town
Κάθε πόλη έχει μια αγορά που πουλάνε αφίσες του John Lennon και μπλουζάκια i-Pood, δίπλα σε μυστήριους τύπους που πουλάνε μούφα χασίς, και είναι τόσο δυσάρεστο που κάηκε δυο φορές μέσα σε πέντε χρόνια. Το Camden Town είναι η μηχανή που αποδεικνύει ότι οι γονείς έχουν δίκιο σε ό,τι λένε για τους νέους -είναι φτηνό, εμπορικό και εγωκεντρικό. Πριν μια δεκαετία, ήταν η τελευταία καλή περίοδος, χάρη στην καλή ενέργεια κάποιων DJs και λίγων καλών συγκροτημάτων, αλλά αυτοί προχώρησαν και έμεινε στα χέρια των steampunks, των cybergoths και των 50-χρονων μαστούριδων. Προχώρα το δρόμο όλο πάνω και θα βρεθείς στην Kentish Town, που μπορείς να αράξεις.

(Φωτογραφία: Holly Lucas)

Kensington και Chelsea
Ηλίθιο μέρος που έγινε ακριβό την τελευταία δεκαετία, που οι καινούργιοι κάτοικοι έκαναν τον Mohamed Al-Fayed, ιδιοκτήτη των Harrods, αρχηγό τους. Υπάρχουν 72 δισεκατομμυριούχοι στο Λονδίνο και όλοι ζουν εδώ. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν φοροαπαλλαγές, κρατική προστασία και η αφόρητη κουλ αύρα τους διατυμπανίζει το Λονδίνο στο εξωτερικό. Είναι πλούσιοι που βαριούνται να φάνε σε εστιατόρια που στο διπλανό τραπέζι μπορεί να κάθεται η Lily Allen ή ο Nicholas Serota.

Τα Μπαρ Του Ο2
Μπορεί για οποιονδήποτε λόγο να πήγες σε μια συναυλία στο Ο2 Arena, ένας χώρος τουλάχιστον τριπλάσιος της χώρας σου. Δυστυχώς, πλέον οι ποπ συναυλίες (Rihanna, Kate Bush, Prince, etc) γίνονται εκεί. Αν τελικά πας τότε α.) Συγνώμη, αλλά είναι μακριά από τα πάντα και β.) μην πας νωρίς για να χαζέψεις το αίθριο και να πληρώσεις £200 μια μπριζόλα ζεσταμένη στο μικροκυμάτων. Α, και επίσης γ). ήμουν κάποτε σ' ένα αμάξι με τον Nick Rhodes των Duran Duran και μου είπε ότι το Ο2 είναι ο καλύτερος χώρος του Λονδίνου, γιατί έχει το πιο βολικό πάρκινγκ.

Oxford Street
Τα ίδια μαγαζιά που υπάρχουν σε κάθε μεγάλο δρόμο της Βρετανίας, αλλά με τις διπλάσιες τιμές και 45 φορές περισσότερους πελάτες. Παράτα τα και πήγαινε σε μια Sam Smith's.

Westfield Shopping Centres
Ακριβώς όπως η Oxford Street, σε μεγαλύτερο βαθμό. Η Κόλαση του Δάντη.

(Φωτογραφία: Joe Ridout)

The Strip (η λωρίδα)
Έτσι αποκαλούν τον ασφαλτοτάπητα από την Kingsland Road στη Stoke Newington High Street, και είναι εφιάλτης. Θα περάσεις κάποια στιγμή από 'κεί και είναι καλό να ξέρεις ότι η πίσω αυλή του Haggerston είναι αρκετά καλή και το προαναφερθέν Birthdays έχει καλές συναυλίες. Τα τελευταία Σαββατοκύριακα πολύς κόσμος εξαφανίζεται σε καταγώγια και χιλιάδες φοιτητές πετάνε λεφτά φωνάζοντας, και κάνουν τις τιμές των σπιτιών να ανεβοκατεβαίνουν.

The Tube (Το Μετρό)
Το πρώτο λάθος που κάνει ο κόσμος όταν έρχεται στο Λονδίνο είναι να εξαρτάται από το μετρό. Είναι βολικό, αλλά είναι πολύ δυσάρεστο στις ώρες αιχμής και είναι το πιο ζεστό μέρος της Βρετανίας. Σκέψου πόσο άσχημα είναι τα πράγματα εκεί κάτω, που κάποτε, ο Δήμαρχος του Λονδίνου θα έδινε χιλιάδες λίρες σε όποιον έβρισκε έναν τρόπο να το δροσίσει μέσα στο καλοκαίρι. Ο διαγωνισμός έκλεισε χωρίς νικητή, και συνεχίζει να βράζει. Τα λεωφορεία είναι πιο ευχάριστα, αν και όταν είσαι στο κέντρο, μπορείς να περπατήσεις για να πας οπουδήποτε.

Upper Street
Ο χειρότερος δρόμος του κόσμου. Είναι 2χλμ από ακριβά καταστήματα, κυριλέδες που περιφέρουν την κληρονομιά τους σε καταδικασμένες μπουτίκ με κέικ, απύθμενα άχαρες παμπ και υπερτιμημένα εστιατόρια. Δεν ήταν πάντα έτσι, και όσο μεγάλωσε το Λονδίνο και η συγκοινωνία του έγινε καλύτερη, μέρη όπως το Covent Garden γέμισαν μαλάκες. Το Islington Council άνοιξε την αγκαλιά του και έγινε η Μέκκα του καταναλωτισμού. Είναι κρίμα, γιατί το The King's Head Theatre Pub είναι ωραίο μέρος, και τελευταία, αν βρεθείς στην Upper Street πρέπει να τσακιστείς να φύγεις και να πας προς την Holloway Road.

Return to Top

(Φωτογραφία: Joe Ridout)

Tip
Στα περισσότερα μαγαζιά, αν το πουρμπουάρ συμπεριλαμβάνεται στο λογαριασμό, φαίνεται υπερβολικό για το φτωχό σέρβις που είχες. Αλλά δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα, εκτός αν θες να βάλεις τις φωνές σε κάποιον που προσπαθεί να βγάλει το νοίκι του με τον κατώτατο μισθό. Αν δεν συμπεριλαμβάνεται, τότε το 10% θα είναι εντάξει. Μείωσέ το λίγο αν ο σερβιτόρος έβηξε στο φαγητό σου ή αν σε είπε ρατσιστή. Στρογγυλοποίησε την ταρίφα στο ταξί και μην αφήσεις πουρμπουάρ στα μπαρ -κανείς ντόπιος δεν το κάνει, και το να αφήνεις ένα πεντόλιρο στην σέξι μπαργούμαν σε κάνει να φαίνεσαι γλίτσας.

Χρήσιμες Φράσεις 
Aggy - Όταν κάποιος γίνεται επιθετικός.
Mate - Μην συμπεραίνεις ότι ξέρεις τι σημαίνει. Όπως το "cunt" (μουνί) μπορεί να δηλώνει συμπάθεια, έτσι το "mate" μπορεί να είναι προπομπός του ποτηριού που θα σου σκάσει στη μούρη.
Moist - Αν σε αποκαλεί κάποιος έτσι, σε λέει παπάρα.
Allow - Ουσιαστικά σημαίνει "Μην".  "Allow that!" (Μην το κάνεις!), όταν κάποιος σου κλέβει τις πατάτες.
Taking the piss - Οι Αμερικάνοι το βρίσκουν δύσκολο και να το καταλάβουν και να το πουν χωρίς να ακούγονται σαν ηλίθιοι, αλλά μπορεί να σημαίνει α) ότι κοροϊδεύεις κάποιον, ή β) ότι κάποιος είναι παράλογος.

Return to Top

Return to Top

Αυτό ήταν λοιπόν. Θα τα πούμε στο British Museum να γελάς με τις μούμιες.

Με εκτίμηση,

- VICE UK

Return to Top

Επιστροφή στον Οδηγό του VICE για την Ευρώπη 2014

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.