Οδηγός του VICE για το ΠΑΡΙΣΙ 2014

Επιστροφή στον Οδηγό του VICE για την Ευρώπη 2014

(Φωτογραφία από τον Basile Hémidy)

Οι τριήμερες απεργίες μπορεί να ανήκουν στο παρελθόν, αλλά μερικά πράγματα αντέχουν στο πέρασμα του χρόνου στη γαλλική πρωτεύουσα: Οι techno DJs συνεχίζουν να είναι ψωνάρες, οι σερβιτόροι εξακολουθούν να είναι αγενείς και τα μεγάλα νυχτερινά κέντρα παραμένουν σκατά. Τα καλύτερα σημεία του Παρισιού δεν είναι διαδεδομένα, αλλά κρυφά - είτε πρόκειται για μέρη που συχνάζουν drag queens ή rave πάρτι στα προάστια. Οπότε, διαβάστε τον οδηγό μας και να βείτε τον πιο αποτελεσματικό τρόπο να διασκεδάσετε σε αυτόν τον τόπο.

Μεταβείτε στις διάφορες ενότητες χρησιμοποιώντας τα περιεχόμενα:

- ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΤΑΡΕΙΣ
- ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
- ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ
- ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΣ
- ΤΙ ΤΡΩΝΕ ΟΙ ΝΤΟΠΙΟΙ
- ΠΟΥ ΝΑ ΠΙΕΙΣ
- ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ
- LGBT ΠΑΡΙΣΙ
- ΠΟΥ ΝΑ ΑΡΑΞΕΙΣ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΝΗΦΑΛΙΟΣ
- ΠΩΣ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΚΛΕΨΟΥΝ Η' ΔΕΙΡΟΥΝ
- ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΟΣ ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
- ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙΣ
- ΤΙ ΤΙΡ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ
- ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΜΦΙΒΟΛΟΥ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ
- ΧΑΡΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟΥ VICE

(Φωτογραφία από τον Melchior Ferradou Tersen)

Εάν ο τρόπος που πίνει μια πόλη πραγματικά αποκαλύπτει τον τρόπο που σκέφτεται, τότε το Παρίσι είναι γεμάτο με ανθρώπους οι οποίοι μισούν τη διασκέδαση και τον εαυτό τους. Δυστυχώς, η πρωτεύουσα έχει κατακλυστεί από σκατά κλαμπ με πολύ δύσκολη πόρτα, όπου ο κόσμος πάει στην πραγματικότητα μόνο για να δείξει τα παπούτσια του. Εάν θέλεις αλήθεια να κάνει κλάμπινγκ, ξέχασε τα όλα και πήγαινε στο Rex (λεωφόρος Poissonière 1, 2ο διαμέρισμα), το La Java (οδός Faubourg du Temple 105, 10ο διαμέρισμα) ή στο La Machine du Moulin Rouge (λεωφόρος de Clichy 90, 18ο διαμέρισμα). Σε αυτά τα τρία μέρη πηγαίνει ο κόσμος για να χορέψει.

Στο κέντρο του Παρισιού, τα πιο διάσημα κλαμπ είναι τα Social Club, New Casino, Wanderlust και Chez Moune. Έχουν το συνηθισμένο μείγμα μπράβων που στραβοκοιτούν, ακριβά ποτά και βαρετούς μαλάκες, ωστόσο περιστασιακά κλείνουν αξιοπρεπείς DJ, οπότε αξίζει να τσεκάρει κανείς το πρόγραμμα τους.

Κοντά στο Κανάλι Saint Martin, το Comptoir Général (αποβάθρα Quai de Jemmapes 80, 10ο διαμέρισμα) φιλοξενεί εκθέσεις και κάνει προβολές. Τα σαββατοκύριακα, το εστιατόριο γίνεται μια τεράστια πίστα χορού, γεγονός που το κάνει πραγματικά το καλύτερο μέρος στο Παρίσι για να πιεις παντς ενώ περιβάλλεσαι από πορτρέτα Αφρικανών δικτατόρων.

Αξίζει επίσης να κοιτάξεις για πάρτι όπως το Concrete, που διοργανώνεται σε πλοίο στην αποβάθρα Quai de la Rapée. Παίζουν καθιερωμένους Γάλλους καλλιτέχνες αλλά το μεγαλύτερο πλεονέκτημα τους είναι ότι έχουν την τάση να διοργανώνοντας όταν οι περισσότεροι Παριζιάνοι κοιμούνται, πχ 7πμ την Κυριακή ή όποτε υποτίθεται ότι οι Παριζιάνοι είναι στη δουλειά. Το Gazza υπόσχεται επίσης μια καλή νύχτα και προσφέρει στην πόλη ήχους των Karen Gwyer, Huerco S, Patten και άλλων, βαδίζοντας στη γραμμή ανάμεσα στην sound art και την dance music, ένα γενικό είδος που περιγράφεται ακριβέστερα ως επαναλαμβανόμενος θόρυβος.

Εάν θέλεις πραγματικά να ρειβάρεις μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, ίσως αξίζει τον κόπο να φύγεις από το κέντρο της πόλης. Στα προάστια, διοργανώνοντας πολλά πάρτι από την κολεκτίβα 75021 στο 6B, στο Saint Denis (αποβάθρα Quai de Seine 6-10, 93200 Saint-Denis).  Αυτό το τεράστιο μέρος στεγάζει 161 residents και είναι ένα από τα λίγα μέρη που γνωρίζουμε και στο οποίο μπορείς να χορέψεις χωρίς κατά λάθος να τρίβεσαι σε κάθε στροφή πάνω σε αγνώστους. Υπάρχουν ένα σωρό διαφορετικές αίθουσες, με αρκετές πίστες χορού και άλλα μέρη όπου μπορείς απλώς να χυθείς πάνω στον καναπέ.

Και ναι, αντιλαμβανόμαστε ότι μόλις αναφέραμε τη δυνατότητα να πας να ξεραθείς στον ύπνο πάνω σε έναν καναπέ, σε χώρο που πουλάει ρέιβ πάρτι, αλλά αυτό είναι το Παρίσι.

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Maciek Pozoga)

Στο Παρίσι, τα ναρκωτικά τα ακολουθεί μια πολύ συνηθισμένη φήμη, και φαίνεται ότι αναμειγνύονται με ό,τι μαλακία υπάρχει. Ωστόσο αυτό δεν εμποδίζει τον κόσμο να τα παίρνει με κάθε ευκαιρία. Τα πιο δημοφιλή ναρκωτικά είναι το χόρτο, το "shit" (που είναι ο τρυφερός ντόπιος όρος για τη ρητίνη κάνναβης), η κοκαΐνη, το κρακ και το ecstasy. Και ναι, δεν φημίζονται όλα για την ποιότητα τους. Το Παρίσι βρίσκεται πολύ μακριά από το κοντινότερο λιμάνι, οπότε ιδιαιτέρως η κοκαϊνη νοθεύεται πολλές φορές πριν καν να φθάσει εδώ. Τόσο το χόρτο, όσο το "shit" είναι πολύ ακριβά, συνήθως 12-25 ευρώ το γραμμάριο, αλλά είναι τα πιο συνηθισμένα. Θα ακούσεις άπειρους εμπόρους στο δρόμο να πουλάνε «beuh (η γαλλική λέξη για το χόρτο), κόκα ή shit» κοντά στους σταθμούς του μετρό Pigalle, Blanche ή Barbès-Rochechouart και πρέπει να αποφύγεις αυτούς τους κόπανους.

Η οδός Emile Cordon στο Saint-Ouen είναι μια ανοιχτή αγορά, γνωστή σε πολλούς Παριζιάνους και αστυνομικούς. Η αγορά κάνναβης τιμωρείται με πρόστιμο από 50-1.700 ευρώ. Ωστόσο, αν και οι νόμοι είναι αυστηροί, η αστυνομία δεν τους εφαρμόζει πάντα. Συχνά κατάσχουν τον εξοπλισμό και φωνάζουν στο τρομαγμένο παιδί.

Το κρακ έχει φθάσει στα προάστια των Stalingrad, Barbès, Chateau Rouge και Porte de la Chapelle, καταστρέφοντας τα. Η περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού στο Saint-Denis έγινε η πρωτεύουσα του κρακ στην περιοχή Ile-de-France, που σημαίνει ότι έχει γίνει μαύρη τρύπα της μιζέριας και των καθαρμάτων, οπότε πρέπει να την αποφύγεις.

Τα ναρκωτικά των πάρτι - το έκστασις (περίπου 10 ευρώ το χάπι), η κοκαϊνη ή MDMA(50-80 ευρώ το γραμμάριο)- συνήθως αγοράζονται από τα μεγάλα κλαμπ. Κάθε ταξιδιώτης πρέπει να γνωρίζει ότι η αστυνομία είναι πολύ λιγότερο επιεικής με αυτούς τους χώρους, οπότε το να σε πιάσουν εκεί θα μπορούσε να σε καταστρέψει και να κάνει την μάνα σου να σκάσει από τη στεναχώρια της.

Return to Top

(Photo via)

Σήμερα, το Παρίσι υπόκεινται σε αυστηρή νομοθεσία για τις καταλήψεις και οι λίγοι παρανόμως κατεχόμενοι χώροι έχουν ήδη καταγραφεί (ή παρακολουθούνται) από τον δήμο. Η κατάληψη Miroiterie (οδός Ménilmontant 88, 20ο διαμέρισμα) ήταν μία από τις καλύτερες παρισινές καταλήψεις όπου ο κόσμος έδινε τον καλύτερο του εαυτό για να διοργανωθούν φοβερές συναυλίες, μεταξύ όλων των επιχειρήσεων της αστυνομίας και των ειδοποιήσεων για έξωση. Δυστυχώς, ένας από τους τοίχους της κατέρρευσε τον περασμένο Απρίλιο, τραυματίζοντας δυο ανθρώπους και τώρα έχει κλείσει οριστικά.

Εάν θέλεις πάση θυσία να πας σε διαδήλωση στο Παρίσι, να καπνίσεις το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο και να προσποιηθείς ότι παίζεις στο The Dreamers [Οι Ονειροπόλοι], το πρώτο Σάββατο κάθε μήνα στη Βαστίλη πραγματοποιείται η "Vélorution", δηλαδή η επανάσταση των ποδηλατών οι οποίοι συγκεντρώνονται για να σταματήσουν την κυκλοφορία. Εντάξει, δεν μπορείς να πεις κι ότι είναι ο Μάης του ΄68 αλλά τουλάχιστον, θα τσαντίσεις τους ίδιους οδηγούς ταξί που σε ξεσκίζουν οικονομικά από την ημέρα που πάτησες το πόδι σου στην πόλη.

Εάν σου αρέσει να δημιουργείς προβλήματα, πήγαινε στην έδρα της FEMEN στο Clichy (Rue du Port 4), όπου τα μέλη της περνούν την ημέρα τους κάνοντας κάμψεις και κλωτσώντας σάκους του μποξ, έτσι ώστε να είναι σε φόρμα όταν έρχονται αντιμέτωπα με την αστυνομία. Εάν το ζητήσεις ευγενικά, η αρχηγός της FEMEN, Inna Schevchenko, πιθανώς να σου διηγηθεί λεπτομερώς το πώς «ο τόπλες φεμινισμός» μια μέρα θα κόψει τα αρχίδια της πατριαρχίας.

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Melchior Ferradou Tersen)

Στο άλλο άκρο του πολιτικού φάσματος, από τότε που νομιμοποιήθηκε ο γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων, οι Δεξιοί διαδηλώνουν κατά της κυβέρνησης με το κίνημα τους "Manif pour tous" (Διαδήλωση για Όλους). Ρίξτε μια ματιά στη ροή του Twitter τους, @LaManifPourTous, εάν έχετε διάθεση να δείτε την απελπισία της οργής.

Γνωρίζουμε ότι το στερεότυπο είναι πως όλοι στη Γαλλία απεργούν κάθε τρεις μέρες, αλλά η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν είμαστε τόσο απαθείς. Προσφάτως, οι περισσότερες μεγάλες διαδηλώσεις διοργανώθηκαν από ανθρώπους οι οποίοι πιστεύουν πως η Βίβλος είναι κυριολεκτικό έργο, οπότε βρισκόμαστε πολύ μακριά από τον Μοντέν και τον Βολταίρο. Σήμερα, ο κόσμος απεχθάνεται τα συνδικάτα όσο και τους πολιτικούς, κι έτσι γίνεται σπάνιο το να βλέπουμε κάποιους να μεταφέρουν την μάχη τους στους δρόμους.

Οι περισσότεροι Παριζιάνοι αρέσκονται να λένε ότι είναι τόσο πολυπολιτισμικοί που δεν προσέχουν τη μετανάστευση, παρόλο που αυτό συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό επειδή οι άνθρωποι συμπεριφέρονται στους μετανάστες ακριβώς όπως και στους υπόλοιπους Παριζιάνους: αγνοώντας την ύπαρξη τους. Υπάρχουν μεγάλες κοινότητες μεταναστών στις παρυφές της πόλης και σποραδικά οι θυμωμένοι νέοι άνδρες συγκρούονται με την αστυνομία στα προάστια, προκαλώντας ταραχές που μπορεί να διαρκέσουν μέρες.

(Φωτογραφία από τον Arthur Liminana)

Προσφάτως βεβαίως, ο Γάλλος κωμικός Dieudonne M'bala M'bala κατηγορήθηκε ότι υποδαυλίζει τον αντισημιτισμό στη χώρα, ιδιαιτέρως μεταξύ των νεαρών Μουσουλμάνων. Ωστόσο η θλιβερή πραγματικότητα είναι ότι υπάρχει πολύ αντισημιτισμός στη Γαλλία, καθώς επίσης και μια παράξενη, ημι-συμμαχία μεταξύ της παραδοσιακής γαλλικής ακροδεξιάς και των νεαρών Αράβων οι οποίοι μισούν το Ισραήλ.

Στις αρχές Ιανουαρίου, αυτό έγινε σαφές όταν μια ομάδα ανθρώπων συγκεντρώθηκε στην πλατεία της Βαστίλης στο Παρίσι για να γιορτάσουν το θυμό τους με την «Ημέρα Θυμού». Περίπου 20.000 από αυτούς έμειναν παρά τη βροχή για να διαμαρτυρηθούν για διάφορα πράγματα. Μερικοί ήταν θυμωμένοι με τον πρόεδρο της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ επειδή είναι πάρα πολύ φιλελεύθερος και άλλοι είχαν εκνευριστεί με το θέμα της έκτρωσης. Σε κάθε περίπτωση, η εκδήλωση ήταν αξιομνημόνευτη για τον αριθμό των επαναλαμβανόμενων αντισημιτικών σλόγκαν.

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Melchior Ferradou Tersen)

Phô 14
Λεωφόρος de Choisy 129, 13ο διαμέρισμα
Το Phô 14 είναι η καλύτερη καντίνα στο 13ο διαμέρισμα. Καθημερινά το επισκέπτεται η βιετναμέζικη διασπορά, προκαλώντας μια συνεχή βαβούρα από λέξεις που ποτέ δεν θα μπορούσαμε να καταλάβουμε, να πούμε ή να γράψουμε. Ο χώρος φαίνεται άθλιος και θα καθίσεις σε πλαστική παιδική καρέκλα, αλλά το φαγητό είναι πεντανόστιμο και φθηνό. Η βιετναμέζικη σούπα είναι εξαιρετική, ιδιαιτέρως μαζί με μια καλή μπύρα Saïgon και τραγανά σπρινγκ ρολς.

Café De L'industrie
Οδός Saint-Sabin 16, 11ο διαμέρισμα
Είναι ευρέως γνωστό ότι το Παρίσι έχει περισσότερα μπιστρό από ότι περιστέρια, αλλά αυτό εδώ είναι αξιοσημείωτο χάρη στις φθηνές τιμές του. Το Café de l'Industrie προσφέρει κλασσικά πιάτα (πάπια, λουκάνικο και πουρέ, μπριζόλα κλπ) σε λογικές τιμές (8 ευρώ για λουκάνικο με πουρέ). Η διακόσμηση μοιάζει να είναι 'αποικιοκρατική', πράγμα που είναι προφανώς περίεργο, αλλά σε αισθητικό επίπεδο οι αφρικανικοί πίνακες ζωγραφικής και τα vintage πορτρέτα είναι όμορφα. Ίσως ακούσεις μερικούς κόπανους να λένε ότι «υπάρχουν πολύ καλύτερα μέρη για να φας», αλλά εάν είσαι αρκετά πλούσιος για να πληρώσεις πάνω από 50 ευρώ για ένα πιάτο, πρέπει να πας στο La Coupole (Λεωφόρος de Montparnasse 102, 14ο διαμέρισμα) ή το Royal Vendôme (οδός Danielle Casanova 26, 2ο διαμέρισμα) και ποτέ, μα πότε να μην ξαναγυρίσεις.

Louchébem
Οδός Berger 31, 1ο διαμέρισμα
Το εν λόγω ψητοπωλείο βρίσκεται μέσα σε ένα παλιό χασάπικο, στο κέντρο της πόλης. Εκεί, οι σεφ φοράνε ματωμένες ποδιές. Για 23,90 ευρώ μπορείς να παραγγείλεις μοσχαρίσια, αρνίσια μπουτάκια και παϊδάκια με σπιτικό πουρέ. Κατεβάστε τα με δυο λίτρα καλού γαλλικού κόκκινου κρασιού και απολαύστε την δυσκοιλιότητα και την ουρική αρθρίτιδα που προκύπτουν μετά από ένα πραγματικά υπέροχο γεύμα με κρέας.

Voy Alimento
Οδός des Vinaigriers 23, 10ο διαμέρισμα
Το αγαπημένο μας μέρος για χορτοφάγους, ήταν παλιά ένα μικρό κατάστημα με εισαγόμενα από τη Νότια Αμερική οργανικά συστατικά-malpighia glabra (κεράσι των Μπαρμπάντος), maca (μάκα), powder chlorella (σκόνη χλωρέλλα), για να πούμε μερικά-  και σήμερα είναι μια φθηνή καντίνα. Με 12 ευρώ μπορείς να φας ένα πλήρες γεύμα με κόκκινη κολοκύθα, μαρινάδα σόγιας, κόκκινες και μωβ καλαμποκίσιες μπλινίς (τηγανίτες)-τίποτα από όλα αυτά δεν θεωρούνταν φαγητό σε αυτή την πόλη πριν από πέντε χρόνια.

L'as Du Fallafel (King Falafel)
Οδός des rosiers 32-34 /οδός des rosiers 26, 4ο διαμέρισμα
Οι δυο διευθύνσεις του King Falafel εμφανίζονται σε κάθε τουριστικό οδηγό για το Παρίσι, αλλά υπάρχει σοβαρή εξήγηση για αυτό. Το φαγητό είναι τόσο καλό που ίσως χρειαστεί να περιμένεις λιγάκι. Ωστόσο η γειτονιά είναι γεμάτη με Εβραίους μπαμπάδες που φορούν ψηλά καπέλα, χαριτωμένα ζευγάρια και υστερικούς fashionistas που λογικά θα σε διασκεδάζουν όσο περιμένεις.

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Melchior Ferradou Tersen)

Κρουασάν Βουτύρου
Πρόκειται για ακρογωνιαίο λίθο της γαλλικής κουζίνας και κανένας επισκέπτης στο Παρίσι δεν θα πρέπει να στερήσει από τον εαυτό του αυτές τις 200 πρωινές θερμίδες. Ένα καλό κρουασάν πρέπει να είναι ελαφρά φουσκωμένο εξωτερικά και τρυφερό εσωτερικά. Εάν θέλεις να φας το καλύτερο στο Παρίσι, πήγαινε στο Du pain et des Ιdées, στην οδό Yves Toudic 34 στο 10ο διαμέρισμα.

Bo Buns
Όχι πολύ παλιά, αυτά τα υπέροχα μπολ με βιετναμέζικα βερμιτσέλι (τύπου φιδέ) τα έτρωγαν μόνο μαλάκες που την είχαν ακούσει με τον «υγιεινό και εξωτικό τρόπο ζωής». Σήμερα, σχεδόν όλοι οι Παριζιάνοι τα τρώνε. Πήγαινε στο Belleville ή στο 13ο διαμέρισμα-οι ημι-μυθικές γειτονιές του Παρισιού όπου ακόμα και τα τοπικά McDonald's χρησιμοποιούν κινέζικη γραμματοσειρά στα μενού τους.

Γαλλικά Μακαρόν
Εάν το να φας μακαρόν είναι μέρος της στερεοτυπικής ιδέας που έχεις για το τι θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα ταξίδι στο Παρίσι ή εάν είσαι fashion blogger που αναζητάς κάτι για να ανεβάσεις στο Instagram, τότε το μέρος που πρέπει να πας είναι το κατάστημα Ladurée (λεωφόρος des Champs-Élysées 75, 8ο διαμέρισμα). Πριν να ενδώσεις, πρέπει να ξέρεις ότι στην πραγματικότητα κανένας εκτός από τους τουρίστες δεν τα τρώει. Όμως είναι νόστιμα.

Σάντουιτς με βούτυρο και ζαμπόν
Χάρη στον πληθωρισμό, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρει κανείς ένα σάντουιτς που να τρώγεται με λιγότερα από 3 ευρώ. Αλλά το σάντουιτς με βούτυρο και ζαμπόν (που επίσης ονομάζεται 'Parisian') εξακολουθεί να είναι ένα από τα πιο δημοφιλή σνακ στην πόλη. Το τρώνε κυρίως φοιτητές φιλοσοφίας και τραπεζίτες, κανείς από τους οποίους δεν σέβεται τη γαλλική παράδοση της δίωρης διακοπής για μεσημεριανό. Τα καλύτερα παρισινά σάντουιτς μπορείς να τα βρεις στο Chez Aline (Οδός de la Roquette 85, 11ο διαμέρισμα).

Χάμπουργκερ
Όπως οι περισσότερες πόλεις της Δύσης, έτσι και το Παρίσι έγινε προσφάτως θέατρο της φρενήρους κούρσας  για το ποιος θα φτιάξει το μυθικό "Proper Burger". Είναι ακριβά αλλά πάντα ικανοποιητικά, και για αυτό πήγαινε στο Big Fernand (Οδός du Faubourg-Poissonière 55, 9ο διαμέρισμα ή  Οδός Saint-Sauveur 32, 2ο διαμέρισμα), όπου οι ιδιοκτήτες είναι τόσο σνομπ που δεν θα χρησιμοποιήσουν καν την αγγλική λέξη 'burger', προτιμώντας το γκροτέσκο γαλλικό ισοδύναμο "hamburgé". Άλλες καλές επιλογές αποτελούν το Blend (Οδός d'Argout 44, 2ο διαμέρισμα) ή το Beef Club (Οδός Jean-Jacques Rousseau 58, 11ο διαμέρισμα).

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Melchior Ferradou Tersen)

Ménilmontant/Belleville 
Οι ταξιδιωτικοί οδηγοί συνήθως περιγράφουν αυτές τις περιοχές ως «κοσμοπολίτικες και πολύχρωμες» που ουσιαστικά σημαίνει ότι είναι γεμάτες με ασιατικά παντοπωλεία και αθλητικά μπαρ, τα οποία ανήκουν σε μετανάστες που θα προτιμούσαν να βγάλουν τα μάτια ενός τουρίστα παρά να του σφίξουν το χέρι. Αγνοήθηκαν πολύ καιρό, αλλά σήμερα όλοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι αποτελούν το καλύτερο μέρος για να πιει κανείς φθηνά ποτά. Στη λεωφόρο de Ménilmontant, εύκολα θα βρεις μπαρ που σερβίρουν μεγάλο ποτήρι μπύρας έναντι 3,50 ευρώ.

La Butte Aux Cailles
Μια φορά κι έναν καιρό, το Butte aux Cailles ήταν ένας λόφος καλυμμένος από αγρούς, ενώ ακόμα και σήμερα διατηρεί την αίσθηση του μικρού χωριού, μακριά από τις τεράστιες λεωφόρους και τους γεμάτους από πάρα πολύ κόσμο δρόμους που χαρακτηρίζουν το κέντρο του Παρισιού. Υπήρξε μια εποχή που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να πιουν δημοσίως, αλλά χάρη σε μερικές οργισμένες φωνές, σήμερα είναι δυνατό να απολαύσει κανείς μια μπύρα στους δρόμους: απόδειξη ότι οι Γάλλοι καμία φορά έχουν καλό λόγο να διαμαρτύρονται.

Pigalle/Montmartre
Στη Pigalle θα βρεις σεξοτουρίστες και στη Montmartre θα δεις ζευγάρια που επισκέπτονται τη Βασιλική της Ιερής Καρδιάς (Basilique du Sacré-Coeur). Ωστόσο ανάμεσα τους θα βρεις ένα κάρο φθηνά μπαρ γύρω-γύρω.

Les Batignolles
Εάν αισθανθείς ότι αρρωσταίνεις από το πολύ Παρίσι, πήγαινε μια βόλτα στα λιγότερο παριζιάνικα μέρη, τις γειτονιές του Παρισιού. Θα βρεις ένα από τα λίγα πάρκα όπου μπορείς να ακούσεις το τιτίβισμα των πουλιών και να δεις μαύρους κύκνους. Επίσης εκεί υπάρχει ένα ερημωμένο κτίριο που από κέντρο χειρουργικών επεμβάσεων έχει μετατραπεί σε εστιατόριο/μπαρ, όπου μπορείς να μαλακιστείς παρέα με συνταξιούχους.

Le Canal de l'Ourcq
Στη διάρκεια του καλοκαιριού, οι Παριζιάνοι αρέσκονται να συγκεντρώνονται στο Canal de l'Ourcq. Εφόσον μπορείς να βρεις να κάτσεις κάπου όπου δεν έχει κατουρήσει κανείς, η περιοχή είναι όμορφη και γεμάτη με κλειδαριές και πανέμορφες γέφυρες. Εάν θέλεις πραγματικά να γαλλοποιηθείς, παρήγγειλε ένα απεριτίφ pastis στο μπαρ Bar Ourcq (αποβάθρα de la Loire 68, 19ο διαμέρισμα) και δοκίμασε την τύχη σου σε ένα παιχνίδι pétanque (βόλοι).

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Maciek Pozoga)

Εάν σχεδιάζεις να μείνεις στο Παρίσι πάνω από τρεις μέρες, πιθανώς να ψάξεις στο Airbnb αντί να κοιτάξεις για ξενοδοχείο. Σοφή απόφαση, ιδιαιτέρως εάν σκεφθείς πόσο υπερτιμημένα είναι τα παρισινά ξενοδοχεία.

Εάν είναι η πρώτη σου φορά στο Παρίσι και ψάχνεις για διαμέρισμα, η καλύτερη γειτονιά για να πας είναι πιθανώς το Charonne, ιδιαιτέρως εάν είσαι με σύντροφο. Είναι μια από τις λίγες περιοχές που είναι καθαρή και βρίσκεται στο Ανατολικό Παρίσι, δηλαδή το μέρος όπου θέλεις να είσαι για να βρεις μπαρ ανοιχτά μετά τις 7 μμ και δρόμους γεμάτους κανονικούς ανθρώπους. Υπάρχουν ένα σωρό ωραίων, φθηνών χώρων, όπου μπορείς να φας, να πιεις και να περιπλανηθείς χωρίς φόβο, εφόσον όμως αποφύγεις το σούπερ παράξενο σημείο μπροστά από το νοσοκομείο Saint-Antoine όπου τα περιστέρια έρχονται να πεθάνουν και μυρίζει εμετό, ακαθαρσίες πουλιών και καμένα λάστιχα.

Εάν έχεις λίγη περισσότερη εμπειρία στο Παρίσι, μπορείς να δοκιμάσεις να πας στους σταθμούς Lamarck και Jules Joffrin. Βρίσκονται στο βορειοανατολικό Παρίσι και είναι μια περιοχή με βαρετές γειτονιές και ημι-μυστικά κλαμπ αλλά και σεβαστούς συναυλιακούς χώρους και φανταστικά εστιατόρια. Ουσιαστικά συμπυκνώνει τα χειρότερα και τα καλύτερα που έχει να προσφέρει το Παρίσι σε μια περιοχή. Οι σταθμοί Lamarck και Jules Joffrin είναι λιγότεροι αποκαλυπτικοί από τους Abesses και Pigalle και δεν έχουν καμία σχέση με τη φρίκη των Porte de Clignancourt ή Château Rouge.

Εάν σχεδιάζεις να μείνεις πάνω από δυο εβδομάδες στο Παρίσι, το να νοικιάσεις ένα διαμέρισμα έξω από την πόλη ίσως είναι μια αξιοπρεπής επιλογή. Μια μικρότερη κοντινή πόλη θα σου δώσει την εντύπωση ότι είσαι στο Παρίσι, αλλά με πολύ λιγότερους υστερικούς ανθρώπους και σταθμούς του μετρό. Οπότε, εάν θέλεις να κάνεις κάτι τέτοιο, η μόνη πραγματική επιλογή σου είναι το Montreuil, επειδή είναι το μόνο καλό. Το Bagnolet είναι πολύ βρώμικο, το Les Lilas είναι γεμάτο από νεαρό δραστήριο ζευγάρια με παιδιά που έχουν ονόματα παραδοσιακών τραγουδιστών, το Pantin ακόμα αγωνίζεται να βρει την ταυτότητα του, το Vincennes είναι πολύ μικροαστικό και το Aubervilliers πολύ γκετοποιημένο.

Εάν πραγματικά πρέπει να μείνεις σε ξενοδοχείο, το Mama Shelter (οδός de Bagnolet 109, 20ο διαμέρισμα, από 79 ευρώ το δωμάτιο). Θυμήσου να κάνεις κράτηση εκ των προτέρων επειδή βγάζουν όλο το κέρδος του από αυτούς που έχουν ξεμείνει χωρίς δωμάτιο. Εντάξει, η διακόσμηση τους προσπαθεί πολύ σκληρά και σερβίρουν κοκτέιλ που έχουν ονόματα από ραπ άλμπουμ του '90, αλλά στο λόμπι του ξενοδοχείου θα βρεις μια φανταστική πιτσαρία. Το ξενοδοχείο βρίσκεται ακριβώς μπροστά στο La Flèche d'Or, έναν παλιό σιδηροδρομικό σταθμό που έγινε συναυλιακός χώρος. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα είσαι κοντά στο Ménilmontant, μια περιοχή όπου μπορείς να πας αμέσως μόλις συνειδητοποιήσεις ότι το να κλείσεις ξενοδοχείο ήταν φρικτή ιδέα.

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Melchior Ferradou Tersen)

Παρόλο που μπορεί να εξαρτάται από το σε ποια γειτονιά είσαι, γενικά το Παρίσι είναι φιλόξενο για τους LGBT και είναι  εξαιρετικά απίθανο να σας δείρουν επειδή κρατιέστε χέρι-χέρι με τον σύντροφο σας. Αν και υπήρχαν πολλοί άνθρωποι στη Γαλλία που ήταν διστακτικοί με τη νομιμοποίηση του γάμου ατόμων του ίδιου φύλου, δεν αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία στο Παρίσι.

Η πιο φιλική προς του γκέι γειτονιά είναι το Le Marais, που βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού. Εκεί μπορεί να βρεις τον άνδρα ή τη γυναίκα των ονείρων σου, αλλά μόνο εάν φοράς τα σωστά παπούτσια.

Εάν θέλεις να πάρεις γεύση από την σκηνή των γκέι πάρτι, πρέπει να προσπαθήσεις να πας στο Flash Cocotte. Είναι ένα τρελό πάρτι, η μουσική είναι φοβερή και όλοι θα είναι χάι και θα χορεύουν μέχρι την αυγή. Εάν είσαι drag queen και είσαι πρόθυμη να χορέψεις στη σκηνή, εδώ θα γίνεις αστέρι. Μην εμφανιστείς πολύ αργά γιατί θα περιμένεις ώρες στην ουρά. Μια άλλη επιλογή είναι το Wet For Me πάρτι που απευθύνεται σε λεσβίες και αμφιφυλόφιλους. Γίνεται στο La Machine du Moulin Rouge, ένα από τα καλύτερα κλαμπ του Παρισιού.

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Melchior Ferradou Tersen)

La Petite Ceinture
Αυτός ο παλιός εγκαταλελειμμένος σιδηρόδρομος διατρέχει όλη την πόλη, ανάμεσα από πολλούς κήπους και ερημωμένους σιδηροδρομικούς σταθμούς. Ωστόσο είναι εντελώς παράνομο να πας εκεί, οπότε μην το κάνεις, απλώς προσπάθησε να το φανταστείς.
LINK

Jardin des Plantes
Ο χαριτωμένος βοτανικός κήπος θα σε κάνει σχεδόν να ξεχάσεις ότι είσαι σε μια πόλη που καταστρέφεται από τη μόλυνση και τα διατροφικά απόβλητα. Υπάρχουν μερικά μουσεία δεινοσαύρων στην περιοχή, που πάντα αποτελούν διασκεδαστικό τρόπο να περάσεις τη μέρα.
LINK

Les Puces de Saint-Ouen
Το μέρος αυτό αποτελείται από 14 αγορές και καθεμία εξειδικεύεται σε κάτι. Είναι γεμάτο ρούχα, έπιπλα και αντίκες και αξίζει να ρίξετε μια ματιά, ακόμα κι αν δεν σχεδιάζεται να αγοράσετε και να πάρετε πίσω στην πατρίδα μια ντουλάπα 200 ετών.
LINK

Bois de Boulogne
Τα περισσότερα πάρκα στο Παρίσι φαίνεται σα να έχουν σχεδιαστεί από διακοσμητές βιτρίνας των Harrods, αλλά αυτό το δάσος είναι φανταστικό. Είναι περίπου δυόμισι φορές μεγαλύτερο από το Σέντραλ Παρκ και έχει λίμνες και τεράστιες περιοχές με γρασίδι. Αξίζει να περάσεις μια ολόκληρη μέρα εκεί.

Canal Saint-Martin
Οκ, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εδώ την καλοκαιρινή σεζόν, αλλά πρέπει να πας και να πιεις ένα ποτό μπροστά από το κανάλι ενώ θα παρακολουθείς κύκνους να προσπαθούν να φάνε τα κουτάκια μπύρας.

La Cartonnerie
Το παλιό εργαστήριο των 450 τμ είναι ένα από τα καλύτερα μέρη για να δεις τις εκθέσεις σύγχρονης τέχνης. Βρίσκεται στην οδό Deguerry 12 στο 11ο διαμέρισμα και είναι γεμάτο παλιά μηχανήματα και φοβερά έπιπλα

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Melchior Ferradou Tersen)

Το Παρίσι είναι γεμάτο απατεώνες, ιδιαιτέρως στα πολύ τουριστικά σημεία. Θα βρεις τους περισσότερους από αυτούς στη Βασιλική της Ιερής Καρδιάς, στην Παναγία των Παρισίων, στην πλατεία Saint-Michel, στο Châtelet και κοντά στον Πύργο του Άιφελ. Εκεί περνούν οι ομάδες των εγκληματιών το χρόνο τους, ληστεύοντας τουρίστες, παγιδεύοντας τους να παίξουν bonneteau (τον παπά), ένα παιχνίδι 'τύχης' που παίζεται με τρία τραπουλόχαρτα. Ο παίκτης πρέπει να στοιχηματίσει και να βρει που κρύβεται ο ρήγας μπαστούνι, αλλά ο απατεώνας θα κερδίσει το 95% των προσπαθειών.

Σε αυτά τα μέρη, καθώς επίσης και στα Pont des Arts και Saint-Germain μπορεί να σε ενοχλήσουν υποτιθέμενα κωφοί ζητιάνοι, οι οποίοι θα σου ζητήσουν να υπογράψεις ένα χαρτί για (ανύπαρκτη) έρευνα σχετική με την κώφωση. Μόλις υπογράψεις θα σου ζητήσουν μερικά ευρώ και δεν θα σε  αφήσουν ήσυχο μέχρι να τους δώσεις. Εάν οι κωφοί στο Παρίσι το άκουγαν θα γίνονταν έξαλλοι που αμαυρώνεται η φήμη τους.

Στο Barbès-Rocherchouart θα βρεις πολλούς πρόθυμους να σου πουλήσουν κάρτες τηλεφώνου ή τσιγάρα εισαγόμενα από την Αφρική. Είναι εξαιρετικά ωραία και οι τιμές τους είναι πολύ φθηνές, αλλά τα προϊοντα τους είναι χάλια. Επίσης, έχε το νου σου για πορτοφολάδες στο μετρό-ιδιαιτέρως στο Saint-Denis ή τη γραμμή 13, όπου φαίνεται να συγκεντρώνονται οι περισσότεροι μικροκλέφτες για να λεηλατήσουν τους πιο αφελείς και μπερδεμένους τουρίστες.

Μια άλλη γνωστή απάτη είναι το «χρυσό δαχτυλίδι». Αυτό μπορεί να συμβεί οπουδήποτε στο Παρίσι, αλλά τείνει να ακολουθεί την ίδια ρουτίνα. Θα σε πλησιάσουν από τύπους που θα σου πουν ότι βρήκαν ένα δαχτυλίδι στο πάτωμα. Θα φαίνεται χρυσό και θα έχει χαραγμένο κάτι ηλίθιο πάνω του πχ '20Κ καράτια'. Θα σε ρωτήσουν εάν είναι δικό σου κι όταν πεις όχι θα στο δώσουν έτσι κι αλλιώς. Έπειτα θα σου ζητήσουν χρήματα, επειδή έτσι κι αλλιώς είναι χρυσό! Μόνο που φυσικά δεν είναι.

Επίσης θα σε πλησιάσουν-το να σε πλησιάζουν είναι πολύ συχνό στο Παρίσι- από ανθρώπους που προσπαθούν να σου πουλήσουν τριαντάφυλλα. Το πιο πιθανό είναι να τα έχουν βουτήξει από την κοντινότερη ανθαγορά ή κάποιο τάφο. Είναι τόσο επίμονοι που είναι άσκοπο να προσπαθήσεις να τους αγνοήσεις, οπότε πες ξεκάθαρα 'όχι'. Εάν είσαι άνδρας και με την κοπέλα σου, σε παρακαλώ μην πεις 'Μπα, δεν πειράζει, την έχω ήδη πηδήξει' όπως κάνουν όλοι οι απαίσιοι Γάλλοι.

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Melchior Ferradou Tersen)

Είναι πασίγνωστο ότι οι Παριζιάνοι είναι μαλάκες και δεν πρόκειται να το αμφισβητήσουμε. Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι στην πραγματικότητα δεν μας ενοχλούν οι τουρίστες τόσο πόλυ. Το βρίσκουμε αξιολάτρευτο όταν βλέπουμε ανθρώπους να βγάζουν selfies κοντά στον Πύργο του Άιφελ ή τρίβοντας τα χάλκινα βυζιά της Δαλιδά στη Μονμάρτη. Για να είμαι ειλικρινής είναι ωραίο να βλέπεις ανθρώπους που είναι πραγματικά χαρούμενοι επειδή βρίσκονται εδώ.

Εξαίρεση σε αυτό είναι οι Γάλλοι τουρίστες, οι οποίοι επισκέπτονται την πρωτεύουσα επειδή «το κλάμπινγκ είναι πολύ καλύτερο στο Παρίσι». Πληρώνουν 10 ευρώ για ένα μπουκάλι νερό βροχής στο Colette και έπειτα κυκλοφορούν στα κλαμπ της μόδας όπως το Silencio ή το Le Baron, προσπαθώντας να βγάλουν selfies με ανθυποδιασημότητες, οπότε πρέπει να αποφεύγονται.

Μην το κάνετε αυτό. Επίσης, προσπάθησε να μην είσαι Αμερικανός. Εξακολουθούμε να μισούμε αυτούς και τις "Freedom Fries" τους (τηγανητές πατάτες της ελευθερίας).

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Maciek Pozoga)

Ανθρωποι που ισχυρίζονται ότι είναι «Πραγματικοί Παριζιάνοι»
Μάθημα Νο1 για τους ανθρώπους που επισκέπτονται για πρώτη φορά το Παρίσι και το οποίο πρέπει να μάθουν: ποτέ, μα ποτέ μη συναναστρέφεσαι με άτομα που κάνουν μεγάλο θέμα το ότι είναι «πραγματικοί Παριζιάνοι». Αυτά τα άτομα θα σε κάνουν να φας σαλιγκάρια, να επισκεφθείς τις Κατακόμβες, θα σε καλέσουν σε έκθεση τέχνης στο Κέντρο Πομπιντού και θα σε κάνουν σκνίπα στην Pont des Arts, παρόλο που κανένας ντόπιος δεν κάνει τίποτα από όλα αυτά. Αργότερα, θα ομολογήσουν ότι στην πραγματικότητα είναι από τη Λυών, τη Ναντ ή ακόμα κι από το γαμημένο το Στρασβούργο. Οι άνθρωποι που είναι πραγματικά από το Παρίσι είναι τόσο περήφανοι για την πόλη τους, που ποτέ δεν θα το παραδεχθούν. Είναι περίπλοκο.

Techno Μάγκες
Εάν έχεις την ατυχία να πέσεις πάνω σε έναν άσχημα ξυρισμένο τύπο, που φοράει ακουστικά, κάθεται μπροστά από τον φορητό υπολογιστή του και φοράει μπλουζάκι "Cue-Stop", να ποια είναι η συμβουλή μας: πάρτε δρόμο. Αυτός ο τύπος μπορεί να είναι DJ. Εάν δεν είναι, πιθανώς να είναι κάποιοι. Εάν δεν είναι κάποιου DJ το αφεντικό, πιθανώς είναι σημαντικός σε κάποιο από τα πολλά υπο-επίπεδα που συνθέτουν τη γαλλική κλαμπίστικη σκηνή. Από τότε που ο Laurent Garnier και έπειτα οι Daft Punk έκανε τη σκηνή κουλ φάση, το Παρίσι πλημμύρισε με κρετίνους που φοράνε Air Max Ones και φιμέ γυαλιά ηλίου. Είναι σαν σχολιαρόπαιδα που κάνουν φάρσες, κλάνουν δυνατά και καταγράφουν τις σεξουαλικές κατακτήσεις τους.

Δεξιοί Hipsters
Δεν έχουμε ιδέα γιατί αυτό το φαινόμενο δεν είναι τόσο έντονο έξω από την Γαλλία, αλλά το Παρίσι είναι ο τόπος όπου ζουν πολλοί άνθρωποι, γύρω στα τριάντα, οι οποίοι ντύνονται σαν hipsters, εργάζονται στα μέσα ενημέρωσης ή σε κάποια διαφημιστική εταιρία και σπαταλάνε το χρόνο τους γκρινιάζοντας ότι οι Γάλλοι πληρώνουν πάρα πολλούς φόρους. Θα πουν στα παιδιά τους να «ξεκινήσουν μια επιχείρηση σε άλλη χώρα» γιατί «λόγω των φόρων δεν υπάρχει οικονομικό μέλλον στη Γαλλία». Είναι απαίσιοι και όλοι τους αποφεύγουν, ακόμα και οι techno μάγκες. Για κάποιο λόγο, το μόνο πράγμα που αγαπάνε όσο τον νεοφιλελευθερισμό είναι η κωλοραπ μουσική.

Burger King
Το 1997, τα εστιατόρια Burger King έφυγαν από την Γαλλία επειδή δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν τα McDonald's ή τα Quick (μια βέλγική αλυσίδα έτοιμου φαγητού). Η έλλειψη των Whoppers έγινε ακόμα ένας λόγος για να γκρινιάζουν οι Παριζιάνοι, μέχρι πέρυσι, όταν άνοιξε ένα καινούριο Burger King στο Saint-Lazare. Χιλιάδες άνθρωποι περίμεναν πάνω από δυο ώρες για τα χάμπουργκερ τους, συμπεριλαμβανομένων δημοσιογράφων πρόθυμων να γράψουν για την «τρέλα». Κανένας δεν θα έπρεπε να περιμένει ποτέ να φάει ένα χάμπουργκερ Angus σε έναν άσχημο σιδηροδρομικό σταθμό. Δεν γαμιούνται οι φαν του γαλλικού έτοιμου φαγητού!

Silencio
Το συγκεκριμένο κλαμπ σχεδιάστηκε από τον David Lynch, γεγονός προφανώς αρκετό για να κάνει τον κόσμο να πληρώνει 840 ευρώ το χρόνο για να είναι μέλος. Δεν αξίζει να είσαι ούτε περιστασιακός επισκέπτης.

Indiana Cafés
Αυτά τα Tex-Mex εστιατόρια είναι λίγο πολύ παντού στην πόλη και βασικά είναι το γαλλικό αντίστοιχο του Hard Rock Café. Μηδέν χαρακτήρας και απαίσιο φαγητό.

Αριστερή Όχθη
Αυτή η περιοχή στη νότια όχθη του Σηκουάνα ονομάζεται «μποέμ», «αντισυμβατική» και «δημιουργική», επίθετα που είναι όλα ευφημισμοί για το «τρομερά υπερτιμημένο».

Γραμμή Μετρό 13
Πάνω από 600.000 άνθρωποι χρησιμοποιούν αυτή τη γραμμή κάθε μέρα. Εκτός κι αν είναι ζήτημα ζωής και θανάτου, φρόντισε να μην είσαι ένας από αυτούς. Είναι πιο πολυσύχναστη γραμμή στο Παρίσι, όλοι τη μισούν και μυρίζει σαν a disco in a radiator.

Colette
Πρόκειται για ένα "concept store", του οποίου το κόνσεπτ είναι να πουλάει υπερτιμημένα πουλόβερ, καλλιτεχνικά παιχνίδια και άσχημα παπούτσια. Όταν το λήστεψαν, αφαιρώντας το στοκ αξίας 600.000 ευρώ, τον περασμένο Μάρτιο, το ανέκδοτο που κυκλοφορούσε ήταν ότι οι κλέφτες πρέπει να διέφυγαν με τρία ρολόγια και μια τσάντα tote τζιν.

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Melchior Ferradou Tersen)

Tip
Όταν πας σε ένα εστιατόριο, τα φιλοδωρήματα συμπεριλαμβάνονται στην τελική τιμή. Οι μόνοι άνθρωποι που δίνουν φιλοδωρήματα είναι οι Αμερικανοί-με δεδομένο ότι το σύστημα Πρόνοιας που έχουν είναι χάλια, δεν καταλαβαίνουν ότι οι Γάλλοι σερβιτόροι δεν χρειάζεται να πέσουν στα γόνατα μπροστά από τους πελάτες τους για να επιβιώσουν μέχρι το τέλος του μήνα. Φυσικά, εάν ο σερβιτόρος ή η σερβιτόρα είναι πραγματικά σέξι, μπορείς πάντα να αφήσεις μερικά ευρώ, αλλά να ξαναπούμε ότι η Πρόνοια κάνει τη δωροδοκία λιγότερο αποτελεσματική.

Δεν χρειάζεται να δίνεται μπουρμπουάρ στα μπαρ. Στα ταξί, απλώς δώστε 10 ευρώ όταν το κόμιστορ είναι 9,90 ευρώ-τα ταξί είναι τόσο ακριβά έτσι κι αλλιώς, που μπορεί και να σκεφτείτε να τα ξαναχρησιμοποιήσετε. Χρησιμοποιήστε το νυχτερινό λεωφορείο, όπως κάνει κάθε μεθυσμένος και φτωχός Παριζιάνος.

Χρήσιμες Φράσεις
Γεια σας - Bonjour (όταν συναντήσεις κάποιον που θα μπορούσε να είναι ο μπαμπάς ή η μαμά σου) ή  Salut (όταν συναντήσεις κάποιον με τον οποίο θα μπορούσες να κάνεις παρέα/να ανταλλάξεις σωματικά υγρά μαζί του)
Αντίο - Au revoir (σε ηλικιωμένους) ή Salut (σε νέους)
Σας παρακαλώ - S'il vous plaît
Ευχαριστώ - Merci
Παρακαλώ - De rien (πολύ βασικό) ή Je t'en prie (όταν προσπαθείς να εντυπωσιάσεις κάποιον με τον οποίο θέλεις να κάνεις σεξ)
Βιάζομαι μαλάκα! - Je suis pressé, connard!

Return to Top

Μέχρι τώρα, ξέρεις πως είναι η παρισινή μουσική. Στην πραγματικότητα μας αρέσει μόνο εάν μας κάνει να φαινόμαστε κουλ, ενώ κοιτάμε κάπου στο βάθος, αναλογιζόμενοι με θλίψη.
Σημείωση: αυτή δεν είναι μία οριστική playlist, είναι απλώς ό,τι μου ήρθε στο κεφάλι ενώ δούλευα τούτο τον οδηγό, κάτι μεσάνυχτα Παρασκευής.

Return to Top

Νομίζουμε ότι τελειώσαμε. Στοίχημα ότι ακόμα θέλεις να πας στο γαμημένο το Silencio.

Derien

- VICE France

Return to Top

Επιστροφή στον Οδηγό του VICE για την Ευρώπη 2014

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.