FYI.

This story is over 5 years old.

Stuff

H Θητεία μου ως Δεσμοφύλακας με Έκανε να Αλλάξω Δουλειά

«Ένας κρατούμενος κλειδωμένος σε ένα κελί με ανθρώπινα απόβλητα να στάζουν από το σώμα του – αυτό είναι φυλακή».
ML
Κείμενο M. LeAnn Skeen

Το άρθρο αρχικά δημοσιεύτηκε στο VICE Australia σε συνεργασία με το Marshall Project. Στο πιστοποιητικό γέννησής μου, ως επάγγελμα του πατέρα μου αναφέρεται «αστυνομικός». Ο μπαμπάς μου ήταν αστυνομικός από τότε που τον θυμάμαι, αν και αργότερα εργάστηκε στις φυλακές ως ιατρικός επόπτης για το Τμήμα Ποινικής Δικαιοσύνης του Texas.

Έχοντας ανατραφεί σε οικογένεια αστυνομικών –και σε μια στρατιωτική πόλη όπου οι εργασίες με κατώτατο μισθό σε fastfoodάδικα είναι άφθονες αλλά οι εργασίες με κανονικό μισθό είναι σπάνιες– ποτέ δεν σκέφτηκα να φοβηθώ να εργαστώ σε φυλακή.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Έτσι, εργάστηκα σε μια ιδιωτική φυλακή του GEO Group στο Lawton της Oklahoma.

Οι πρώτες τρεις εβδομάδες μου στο Lawton πέρασαν μαθαίνοντας να χρησιμοποιώ τεχνικές υποταγής και να πάρω πιστοποίηση για χρήση χημικών όπλων.

Η GEO διεύθυνε ένα μεσαίας ασφαλείας σωφρονιστικό ίδρυμα στα νοτιοανατολικά της πόλης και ήξερα –από διαφημιστική πινακίδα– ότι έκαναν προσλήψεις. Πλήρωναν καλύτερο μισθό από οποιαδήποτε άλλη δουλειά είχα βρει, οπότε έκανα αίτηση.

Η διαδικασία πρόσληψης πήρε μερικές μέρες. Υπήρχε ένα online ερωτηματολόγιο που είχε πολλές ερωτήσεις σχετικά με την ιδιοσυγκρασία. Για παράδειγμα: «Θα έπρεπε να εξαναγκάσεις έναν κρατούμενο να υπακούσει τη διαταγή σου ή θα έπρεπε να του μιλήσεις με τόνο που να δείχνει σεβασμό;». Έπρεπε να περάσω ιατρικές εξετάσεις που περιλάμβαναν και σύντομη συζήτηση με τον συμβεβλημένο γιατρό τους.*

Οι πρώτες τρεις εβδομάδες μου στο Lawton πέρασαν μαθαίνοντας να χρησιμοποιώ τεχνικές υποταγής και να πάρω πιστοποίηση για χρήση χημικών όπλων. Στη διάρκεια της εκπαίδευσης, θυμάμαι έναν από τους εκπαιδευτές να μας λέει ότι όσα μαθαίναμε δεν είχαν σχεδιαστεί για να αναγκάζουμε έναν κρατούμενο να κάνει κάτι παρά τη θέλησή του, αλλά για να τον βοηθήσουμε να αποφασίσει ότι ήθελε να πέσει μπρούμυτα στο έδαφος.

Μπήκα στη διαδικασία με προκαταλήψεις για τους κρατουμένους, τις οποίες είχα κληρονομήσει από τον δικό μου κόσμο. Κάποτε άκουσα τον μπαμπά μου να λέει «μια σφαίρα στοιχίζει 75 σεντ – θα έπρεπε να τους στήσουν όλους στη σειρά και να τους πυροβολήσουν στο κεφάλι».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Δεν πιστεύω ότι ο μπαμπάς εννοούσε αυτό που έλεγε αλλά ξέρω ότι δεν σκέφτεται ωραία για τους ανθρώπους που είναι φυλακισμένοι. Είτε έτσι είτε αλλιώς, σίγουρα σκεφτόμουν ότι οι φυλακισμένοι ήταν διαφορετικοί από τους φυσιολογικούς ανθρώπους. Δεν ένιωθαν πόνο όπως εγώ˙ το να κακοποιηθούν δεν θα ήταν τόσο κακό όσο θα ήταν για έναν άνθρωπο σαν εμένα.

Αυτά τα κελιά ήταν μικρές ατσάλινες ντουλάπες με δύο κουκέτες, έναν νεροχύτη/τουαλέτα και ένα μικρό γραφείο.

Αλλά έπειτα από μερικές εβδομάδες στη δουλειά, παρατήρησα έναν εμφανίσιμο νεαρό κρατούμενο που σέρβιρε μεσημεριανό στην τραπεζαρία του προσωπικού. Δεν μπορεί να ήταν πάνω από 20 ετών και κάτι σε αυτόν μου θύμιζε τον γιο μου Michael, που πέθανε ότι ήταν 20 ετών.

Αυτό το αγόρι φαινόταν να απολαμβάνει τη δουλειά του, σαν να ήταν σε σχολικό χορό του γυμνασίου ή σε ποδοσφαιρικό ματς. Ήμουν ευτυχισμένη που μπορούσε να βρει λίγη χαρά σε ένα τόσο θλιβερό μέρος.

Αλλά έπειτα, τον είδα την επόμενη μέρα.

Το πρόσωπό του ήταν μελανιασμένο και χτυπημένο, τα χέρια του πρησμένα σαν κάποιος να τα είχε στριφογυρίσει με τιρμπουσόν. Ήθελα να μάθω τι συνέβη, να μάθω ποιος του το έκανε αυτό. Αλλά δεν μπορούσα να ρωτήσω –αυτό θα αποδοκιμαζόταν– και ποτέ δεν έμαθα.

Την επόμενη μέρα, κάποιος άλλος εργαζόταν στην τραπεζαρία του προσωπικού. Δεν είδα ποτέ ξανά τον νεαρό.

Καθένας που αποφασίζει να εργαστεί στη φυλακή πρέπει να βρει πώς ακριβώς θα αλληλεπιδρά με τους κρατουμένους. Κανένας δεν θέλει να κατηγορηθεί ότι είναι «φιλικός προς τους κρατουμένους». Στην αρχή ένιωθα παράξενα γύρω από τους κρατουμένους: δεν ήθελα να είμαι μισητός αλλά δεν ήθελα να είμαι αδύναμος χαρακτήρας.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Μια φορά είδα ένα σκίτσο με μολύβι που είχε φτιάξει ένας κρατούμενος. Ήθελα να του πω πόσο πολύ θαύμασα το έργο του, αλλά δεν το έκανα. Οι φυλακισμένοι ήταν συχνά ικανότατοι παρατηρητές της ανθρώπινης συμπεριφοράς, καιροσκόποι που δεν θα δίσταζαν να με χρησιμοποιήσουν για τους δικούς τους σκοπούς. Οπότε είπα «μη σκεφτείς ότι μπορείς να με εκμεταλλευτείς, αλλά θέλω να ξέρεις ότι είσαι εξαιρετικός καλλιτέχνης».

Ήταν ευγνώμων και είπε ότι κατάλαβε πως το κομπλιμέντο δεν σήμαινε πως θα άρχιζα να του δίνω τσιγάρα.

Μια άλλη φορά, ένας άρρωστος τρόφιμος μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο για κάνα δυο εβδομάδες. Όταν επέστρεψε, είχε εγχειριστεί και είχε σακουλάκι κολοστομίας. Δεν ήξερα τι είχε κάνει αυτός ο άνδρας για να είναι στη φυλακή, αλλά το μόνο χειρότερο πράγμα από το να είναι στη φυλακή ήταν να βρίσκεται εκεί σε αυτή την κατάσταση. Αυτά τα κελιά ήταν μικρές ατσάλινες ντουλάπες με δύο κουκέτες, έναν νεροχύτη/τουαλέτα και ένα μικρό γραφείο. Εκεί ήταν ο τόπος όπου έπρεπε να προσαρμοστεί στις τραυματικές αλλαγές στο σώμα του.

Οι ακαθαρσίες από την κολοστομία μερικές φορές διέρρεαν στο σώμα του και στο κελί. Θυμάμαι τη δυσοσμία να είναι τόσο έντονη που όταν ήμουν εκεί κοντά είχα τάση για εμετό.

Ένας κρατούμενος κλειδωμένος σε ένα κελί με ανθρώπινα απόβλητα να στάζουν από το σώμα του – αυτό είναι φυλακή.

Ύστερα από μερικά χρόνια βρήκα άλλη δουλειά. Βοηθούσα τους κρατουμένους να προετοιμαστούν για επάνοδο στις κοινότητές τους. Καθένας από εκείνους τους άνδρες είχε τη δική του προϊστορία σχετικά με το πώς έγινε κρατούμενος. Αλλά σχεδόν όλοι τους είχαν μεγαλώσει πιστεύοντας ότι η φυλακή ήταν αναπόφευκτη.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ένιωσα ότι, όπως ο πατέρας μου, έβλεπα τον κόσμο μέσα από λάθος φακούς. Και οι φυλακισμένοι που γνώρισα και ήταν ακόμα μέσα, καθώς κι εκείνοι που προσπαθούσαν να επανεμφανιστούν έξω στην κοινωνία – εκείνοι με βοήθησαν να δω τα πράγματα όπως πραγματικά είναι.

Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece

Η M. LeAnn Skeen είναι αναπληρώτρια δασκάλα στο Lawton της Oklahoma. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Cameron το 2016 με πτυχίο στην Αγγλική Φιλολογία και βρίσκεται σε διαδικασία απόκτησης πιστοποίησης για να γίνει δασκάλα αγγλικών και ειδικός ανάγνωσης.

*Σε δήλωσή του, ο Pablo Paez, αντιπρόεδρος των εταιρικών σχέσεων της GEO Group Inc., είπε: «Εκπαιδεύουμε τους υπαλλήλους μας να συμπεριφέρονται ανθρώπινα στους κρατουμένους μας και με απόλυτο σεβασμό στα δικαιώματά τους. Εποπτεύουμε και επιθεωρούμε τους υπαλλήλους μας για να διασφαλίσουμε ότι ακολουθούν αυτή την πολιτική, και την επιβάλλουμε αυστηρά, τερματίζοντας τη συνεργασία με εκείνους που παραβιάζουν τις πολιτικές μας. Στις εγκαταστάσεις μας στο Lawton της Oklahoma, οι υπάλληλοί μας πρέπει να ολοκληρώσουν εκπαίδευση που είναι σύμφωνη με τα αναγνωρισμένα εθνικά πρότυπα, τα οποία έχουν οριστεί από την Αμερικανική Σωφρονιστική Ένωση. Αυτή η εκπαίδευση περιλαμβάνει 120 ώρες προϋπηρεσιακής εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένων 16 ωρών εκπαίδευσης στη χρήση βίας, σε χημικούς παράγοντες και σε σχετικά θέματα. Στη συνέχεια οι υπάλληλοί μας λαμβάνουν 40 ώρες επιπρόσθετης ενδοϋπηρεσιακής εκπαίδευσης κάθε χρόνο. Οι εκπαιδευτές μας λαμβάνουν 40 ώρες πιστοποιημένων εκπαιδευτικών μαθημάτων τα οποία έχει αναπτύξει το Εθνικό Ινστιτούτο Σωφρονιστικών Καταστημάτων. Η εγκατάστασή μας στο Lawton έλαβε βαθμό μεγαλύτερο από 99,7% στη διάρκεια πρόσφατης ανεξάρτητης επανεξέτασης από την Αμερικανική Σωφρονιστική Ένωση».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Περισσότερα από το VICE

Εργαζόμενες του Σεξ Εξηγούν πώς Αντιμετωπίζουν Πελάτες που δεν τους Αρέσουν

Δείτε τον Φάκελο που Είχε Συντάξει το FBI για τους Wu-Tang Clan

Πήγαμε στο Γκλαμουράτο Opening του Κλαμπ της Lindsay Lohan στην Αθήνα

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.