FYI.

This story is over 5 years old.

Stuff

Τι Έμαθα ως Μέλος Εφορευτικής Επιτροπής την Κυριακή του Δημοψηφίσματος

Συζητήσεις, ηρεμία, κάποιες φαρμακερές ματιές και τα κουλουράκια της κυρίας Μαρίας.

Φωτογραφία: Παναγιώτης Μαΐδης

Έχω διαβάσει ότι υπάρχει ένας όρος, σε κάποιο παρακλάδι της ψυχολογίας, που ονομάζεται «αόρατος άνθρωπος». Έτσι χαρακτηρίζονται εκείνοι οι εργαζόμενοι τους οποίους «δεν βλέπουμε» κατά την παραμονή μας σε έναν χώρο. Είναι οι σερβιτόροι που μας γεμίζουν τα ποτήρια, οι σεκιουριτάδες στο εμπορικό κέντρο που ψωνίζουμε, αυτοί που μοιράζουν φυλλάδια στους δρόμους. Στα εκλογικά κέντρα χθες ήταν οι καθαρίστρες. Καθάριζαν σε όλα τα σχολεία όπου γινόταν το δημοψήφισμα. Στο δικό μου κέντρο ήταν η κυρία Μαρία. Βούρκωσε όταν της πιάσαμε συζήτηση και, στη συνέχεια, της δώσαμε ένα κουτί κουλουράκια για να πάει στο σπίτι της. Όχι για τα κουλουράκια, αλλά, για την προσοχή. Έχει μια κόρη άνεργη και εγγόνια. Είπε ότι δεν θα προλάβει να ψηφίσει και ότι η χθεσινή της δουλειά δεν θα πληρωθεί. Ευχήθηκε να πάνε όλα καλά στη χώρα μας, οι άνεργοι να βρουν δουλειά και να έχουμε υγεία.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αντίθετα με τις προβλέψεις, η ατμόσφαιρα χθες ήταν περισσότερο σκεπτική παρά ποτέ. Ούτε φασαρίες, ούτε πανηγυρισμοί, ούτε τίποτα. Τουλάχιστον, στο εκλογικό κέντρο που βρισκόμουν από τη θέση μέλους εφορευτικής επιτροπής και σε άλλα με τα οποία μίλησα τηλεφωνικά. Η μόνη ένταση που δημιουργήθηκε ήταν από ένα κομματόσκυλο, κατά τη διάρκεια της καταμέτρησης. Οι υπόλοιποι τού έδωσαν να καταλάβει ότι ο καιρός που τα κομματόσκυλα αλώνιζαν τελειώνει.

Άγιος Παντελεήμονας. Το εκλογικό μου κέντρο ήταν από τα λίγα όπου το ΝΑΙ υπερίσχυσε, με σημαντική διαφορά. Ψήφισαν περίπου τα 2/3 των εγγεγραμμένων, ο μικρότερος δεν είχε κλείσει τα 18 και ο μεγαλύτερος ήρθε υποβασταζόμενος. Μέχρι το πρωί, δεν είχαμε επάρκεια φακέλων. Οι φάκελοι που φέρανε πριν ξεκινήσει η διαδικασία προφανώς βγήκαν από κάποια αποθήκη, μετά από χρόνια αναμονής. Δεν είχαν την κολλητική ταινία των φακέλων που χρησιμοποιούσαμε στις προηγούμενες εκλογές και οι ψηφοφόροι έπρεπε να τους σαλιώνουν. Μαζί με τον φάκελο, οι ψηφοφόροι έπαιρναν το ψηφοδέλτιο του δημοψηφίσματος και ένα λευκό ψηφοδέλτιο.

Οι δρόμοι στην Αθήνα χθες ήταν άδειοι και τα μαγαζιά κλειστά. Ο καιρός ήταν καλός. Οι περισσότεροι ψηφοφόροι, ήρεμοι και υπομονετικοί. Κάποιοι έμοιαζαν χαμένοι, σαν να ήθελαν να ροκανίσουν τον χρόνο περιμένοντας να τους έρθει κάποια επιφοίτηση. Ένας τύπος πήρε τον φάκελο και το ψηφοδέλτιο χωρίς να με κοιτάει, έμεινε στο παραβάν για λιγότερο από ένα λεπτό και, μαζί με την ψήφο του, έριξε και και μια φαρμακερή ματιά σε μένα, σαν να ήθελε να πει «τώρα θα δεις τι έχει να γίνει». Ένας παππούς δεν άντεξε και βγαίνοντας από το σχολείο-εκλογικό κέντρο φώναξε ΟΧΙ. Μια τύπισσα με αυτοκόλλητο ΟΧΙ στο σακάκι της ήρθε από το Λονδίνο για να ψηφίσει. Μας έπιασε κουβέντα. Ήταν εξαίρεση. Οι περισσότεροι -αν και ευγενικοί- δεν είχαν διάθεση για κουβέντες. Μετά την ψηφοφορία, κάποιοι σταματούσαν και κοιτούσαν τις ζωγραφιές των παιδιών που κάνουν μάθημα σε αυτήν την αίθουσα. Από σήμερα, το εκλογικό κέντρο θα γίνει και πάλι σχολείο. Μέχρι την επόμενη φορά. Ο πολιτικός χάρτης της Ελλάδας, οι τέσσερις εποχές και οι μήνες τους, τα ποιηματάκια και οι ζωγραφιές θα συνεχίσουν να κρέμονται στους τοίχους. Η τελευταία ψηφοφόρος μπήκε ακριβώς στις 7.00 το απόγευμα, της είπαμε «σε καλή μεριά» και κλείσαμε τις πόρτες.

Η κάλπη άδειασε πάνω σε τρία θρανία που είχαν ενωθεί, δημιουργώντας ένα μεγάλο «σαν τραπέζι» στη μέση της τάξης. Οι φάκελοι άνοιγαν από πολλά χέρια, η καταμέτρηση έτρεχε με ταχύτητα του φωτός και σε λιγότερο από μια ώρα είχαμε τελειώσει. Σε τρία ψηφοδέλτια, τρεμάμενα χέρια είχαν γράψει την αγανάκτησή τους. Υπήρχαν τέσσερα από τα αυτοσχέδια ψηφοδέλτια του Κ.Κ.Ε., που μοίραζαν μέλη του κόμματος έξω από τα εκλογικά κέντρα. Υπήρχαν και πολλά άκυρα, ορισμένα από τα οποία, επίσης, εκτιμάται ότι ανήκουν σε ψηφοφόρους του Κ.Κ.Ε. που δεν προμηθεύτηκαν τα δικά τους «ψηφοδέλτια». Οι περισσότεροι ψηφοφόροι είχαν κατανοήσει ακριβώς τον «σταυρό στη μέση του τετραγώνου». Τα άκυρα ήταν κυρίως διπλά ψηφοδέλτια μέσα στον φάκελο (μαζί με το λευκό). Οι αντιπρόσωποι των κομμάτων, που αυτήν τη φορά αντί του κομματικού εμβλήματος έφεραν τα περίφημα ΝΑΙ ή ΟΧΙ κολλημένα στα ρούχα τους, ήξεραν καλά τη διαδικασία και απλώς σημείωναν τα αποτελέσματα. Στο ενδιάμεσο έλεγαν τα νέα τους, όλοι από τον Άγιο Παντελεήμονα. Έχουν γνωριστεί σε παλιότερες εκλογές ή στη λαϊκή αγορά που γίνεται κάθε Τετάρτη στη Φυλής. Φασαρίες δεν υπήρχαν. Συμφωνήσαμε για τα αποτελέσματα της καταμέτρησης, ευχηθήκαμε το καλύτερο για την Ελλάδα και πήρε ο καθένας τον δρόμο του.

Η δικαστική αντιπρόσωπος «τράβηξε» για Ευελπίδων με τα ψηφοδέλτια, οι Κ.Κ.Ε.δες για Περισσό, οι ΣΥ.ΡΙΖ.Α.ίοι για το γλέντι της πλατείας Συντάγματος, οι υποστηρικτές του ΝΑΙ βυθίστηκαν στις σκέψεις τους και η κυρία Μαρία, η καθαρίστρια, πήγε να βρει τα εγγόνια της που περίμεναν στο σπίτι για να φάνε κουλουράκια.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.