Πριν από δεκαπέντε χρόνια, όταν για πρώτη φορά κάποιος είχε ανταποκριθεί στο βιογραφικό που του είχα στείλει με fax (!) και ζήτησε να με δει, βρέθηκα ξαφνικά ενώπιον πολλών διλημμάτων. Τι να φορέσω; Να ισχυριστώ ότι έχω εμπειρία ή να ομολογήσω την απειρία μου; Να δηλώσω πρόθυμη να κάνω άμισθη πρακτική ή όχι; Φεύγοντας από την πρώτη τότε άκαρπη συνάντηση, το μόνο που αποκόμισα ήταν η προτροπή του ανθρώπου που καθόταν απέναντί μου να «φοράω πάντα τα γυαλιά». Τη δουλειά, όμως, δεν την πήρα. Έκτοτε, προσπαθώ να μαντέψω ποιες σκέψεις περνούν από το μυαλό εκείνου που εξετάζει τους υποψηφίους για μια θέση εργασίας – ιδίως σήμερα που η αναλογία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης είναι άνιση. Όταν συνάντησα, λοιπόν, τον Νίκο Παπαναστασόπουλο, έναν εξειδικευμένο επαγγελματία που βρίσκεται στην «άλλη πλευρά», δεν μπόρεσα να αντισταθώ και του έθεσα πληθώρα ερωτημάτων, με την ελπίδα να μπω επιτέλους στο μυαλό ενός recruiting specialist.VICE: Ποιο είναι το σοβαρότερο «φάουλ» που κάνουν οι υποψήφιοι;
Nίκος Παπαναστασόπουλος: Η μη προετοιμασία είναι η σοβαρότερη αδυναμία των υποψηφίων, οι οποίοι σήμερα έχουν κατά κανόνα, αναλογικά με την ηλικία τους, πολύ καλά προσόντα. Προτού στείλουν το βιογραφικό για μια θέση, δεν έχουν κατασταλάξει τι θέλουν και τι μπορούν να κάνουν επαγγελματικά. Έτσι, στέλνουν αόριστα σε όλες τις αγγελίες που σχετίζονται για παράδειγμα με marketing, πωλήσεις, λογιστικά κ.λπ. Αυτό δείχνει αναμφισβήτητα ότι αναζητούν δουλειά, μια οποιαδήποτε, όμως, δουλειά. Η πρακτική ερμηνεύεται λόγω της δυσθεώρητα υψηλής ανεργίας και της έλλειψης εμπειρίας των νέων πτυχιούχων, ωστόσο αποβαίνει εις βάρος τους. Αν σας συστηθεί κάποιος ως «χειρουργός/κηπουρός», θα του εμπιστευτείτε έστω τον κήπο σας; Αμφιβάλλω. Γι' αυτό επιμένω ότι πρέπει να έχει αναλογιστεί ο καθένας σε τι είναι καλός και τι τον ενδιαφέρει. Αν ζούσαμε σε χώρα με μικρή ανεργία, όπως ο Καναδάς που έχει μόλις 4%, θα υπήρχε η πολυτέλεια χρόνου για «πειραματισμούς». Στην Ελλάδα, τη δεδομένη στιγμή, δεν την έχουμε. Γι' αυτό, τις περισσότερες φορές προτιμώνται οι επαγγελματίες με προϋπηρεσία. Πολλοί φεύγουν αποκαρδιωμένοι, επιρρίπτοντάς μας τη μομφή ότι «διαλέξαμε κάποιον με προϋπηρεσία» αντί να δώσουμε ευκαιρία σε έναν νέο. Στην πραγματικότητα, όμως, επιλέξαμε κάποιον όχι χάρη στις προϋπάρχουσες γνώσεις αλλά χάρη στην αυτογνωσία του.Η απουσία προετοιμασίας, βέβαια, αφορά και την εταιρεία που τους καλεί για συνέντευξη. Στην εποχή που οι εταιρείες αναρτούν στο ίντερνετ το ιστορικό ίδρυσής τους, τα μέλη του Δ.Σ. και τους ισολογισμούς τους, δεν είναι επιτρεπτό να μη γνωρίζει μερικά πράγματα ο υποψήφιος. Άλλωστε, χάρη στο LinkedIn έχει τη δυνατότητα να μάθει μέχρι και λεπτομέρειες για την επαγγελματική πορεία του ατόμου που θα τον κρίνει ως κατάλληλο ή μη για πρόσληψη. Στην τετριμμένη ερώτηση «γιατί θέλετε να εργαστείτε στην εταιρεία μας;» ο διαβασμένος υποψήφιος μπορεί να δώσει μια στοιχειοθετημένη απάντηση, κερδίζοντας «πόντους» αλλά και εύνοια – ειδικά σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις που ο ίδιος ο ιδρυτής μπορεί να πραγματοποιεί τη συνέντευξη. Αντ' αυτού, τις περισσότερες φορές ακούμε ένα απροσδιόριστο ψέλλισμα «ναι, εγώ, ξέρετε, βασικά…»Είναι, όμως, πολλές οι τετριμμένες ερωτήσεις, ειδικά όταν μιλάμε για μεγάλες εταιρείες ή οργανισμούς…
Στις εταιρείες μεγάλου βεληνεκούς, που διαθέτουν και τμήμα ανθρώπινου δυναμικού, πραγματοποιούνται δύο ή τρεις συνεντεύξεις, από τους recruiters, τον manager ή τον οικονομικό διευθυντή του τμήματος. Η πρώτη διαρκεί 15-20 λεπτά, η δεύτερη 30-45 λεπτά κ.λπ. Ενδέχεται να κληθεί ο υποψήφιος να κάνει ψυχομετρικά τεστ. Αλλά κι αν δεν τα κάνει γραπτά, πολλές ερωτήσεις βοηθούν για να σκιαγραφήσουμε την προσωπικότητά του. «Ποιο είναι το μεγαλύτερό σας μειονέκτημα;» είναι μια από τις κλασικές ερωτήσεις. «Η τελειομανία», απαντούν πολλοί, ακολουθώντας πιστά tips που προτείνουν ευπώλητα βιβλία. Σκεφτείτε πως τα άρθρα που έχετε διαβάσει εσείς, τα έχουμε διαβάσει κι εμείς! Όποιο χαρακτηριστικό προσδώσετε στον εαυτό σας –δημιουργικός, επικοινωνιακός, φιλόδοξος– θα πρέπει να συνοδεύεται και από μια λογική αιτιολόγηση. Επίσης, μη «σκοντάψετε» στο ερώτημα των προσωπικών σας επιτυχιών! Μπορεί να είστε νέοι, αλλά μικρές επιτυχίες, που μπορείτε να αναφέρετε, έχουμε όλοι στη νεανική/φοιτητική μας ζωή. Τέλος, αξιολογούνται πολύ θετικά οι πολλές και παράλληλες δραστηριότητες/χόμπι. Κρίνουμε ότι όποιος μπορεί να χωρέσει στο πρόγραμμά του πολλά, είναι σε θέση να προσθέσει κι άλλα…«Μυστικά» καταπολέμησης αμηχανίας;
Όταν κλήθηκα κάποτε να μιλήσω δημοσίως, διάβασα ένα σχετικό βιβλίο με συμβουλές. Ακολουθώντας μία από αυτές, άρχισα να βιντεοσκοπώ με το κινητό μου την ομιλία μου. Μετά έβλεπα στο βίντεο τον εαυτό μου να μιλάει και διαπίστωνα σωρεία λαθών, όπως ότι κουνιόμουν συνεχώς λόγω νευρικότητας. Επαναλαμβάνοντας, όμως, την ομιλία μου, κάθε φορά μιλούσα και καλύτερα.Υπάρχει περιθώριο για χιούμορ;
Όχι μόνο υπάρχει περιθώριο, επιβάλλεται. Όταν έχω απέναντί μου έναν άνθρωπο μαγκωμένο, νιώθω κι εγώ άβολα. Το χιούμορ από την πλευρά μου θα ελαφρύνει την ατμόσφαιρα, ενώ αν κάνει ο υποψήφιος κάποιο αστείο, θα είναι ένδειξη αυτοπεποίθησης. Άλλωστε, κάθε φορά που γελάμε οξυγονώνεται ο εγκέφαλος, οπότε και μόνο αυτό είναι ένα όφελος!
Θεωρώ ότι παίζει τον ρόλο που του αναλογεί. Αν ξεχωρίσω τρεις υποψηφίους ως τους καλύτερους και εξ αυτών ο ένας έχει έρθει με επαγγελματική περιβολή, θα έχει μεγαλύτερο πλεονέκτημα για τη θέση. Είναι πλέον τόσο μεγάλος ο ανταγωνισμός που είναι κρίμα να χάνει κανείς πόντους από το ντύσιμο. Δεν μιλάω για υπερβολές. Μια προσεγμένη εμφάνιση –ένα πουκάμισο με παντελόνι αντί για τζιν με t-shirt που συναντάμε συχνά- δίνει πολύ πιο σοβαρή εντύπωση για τον υποψήφιο, κάτι που προσμετράται στη συνολική αξιολόγηση. Από πολλούς μπορεί να θεωρηθεί κλισέ, αλλά είναι εγγεγραμμένο στο υποσυνείδητό μας ότι το «σοβαρό» ντύσιμο συνεπάγεται «σοβαρό» επάγγελμα. Οι γυναίκες, μάλιστα, έχουν περισσότερες επιλογές, αν και εγώ προτείνω all time classic ντύσιμο: πουκάμισο με παντελόνι, χαμηλό ή λίγο τακούνι, ελαφρύ βάψιμο. Το ζητούμενο είναι να φαίνεται ότι προσέχει τον εαυτό της.Όταν η συζήτηση φθάνει στα λεφτά…
Είναι σημαντικό να κοστολογεί ο υποψήφιος αρχικά τον εαυτό του, δείχνοντας έτσι ότι γνωρίζει –ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα– τι αξίζει. Ωστόσο, και λόγω της εποχής, πρέπει να δηλώνει ανοικτός στο οικονομικό. Όμως, θεωρώ ότι ένας νέος εργαζόμενος πρέπει να προβάλλει άλλα ως τα δυνατά του σημεία, όχι μόνο την τιμή. Ο εργοδότης που έχουμε απέναντί μας μπορεί να μη θέλει έναν εργαζόμενο «οικονομικό» αλλά κάποιον που να προσφέρει πιο ποιοτική δουλειά. Ας μην ξεχνάμε πως δεν επιλέγουμε με αποκλειστικό γνώμονα την τιμή ούτε καν όταν κάνουμε αγορές, π.χ. αυτοκινήτου.Πώς είναι το καλό βιογραφικό;
Είναι το ξεκούραστο βιογραφικό! Δεν ξέρετε πόσα διαβάζει ημερησίως κάποιος σαν εμένα. Στην πρώτη ανάγνωση-ξεσκαρτάρισμα αφιερώνουμε μόλις 7 δευτερόλεπτα, οπότε φροντίστε να ξεχωρίζουν με σαφήνεια τα σημαντικότερα σημεία της μέχρι τώρα πορείας σας. Εξίσου σημαντικό είναι όσα αναφέρονται στο βιογραφικό σημείωμα –όπως και τα προσόντα που αναφέρετε προφορικά στη συνέντευξη– να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Θα αποτελέσει μεγάλη ήττα να προσληφθείτε για δεξιότητες και γνώσεις που δεν έχετε, και σε σύντομο χρονικό διάστημα να απολυθείτε… Είναι προτιμότερο να ομολογήσετε άγνοια σε ορισμένα θέματα αλλά να δηλώσετε πρόθυμοι για περαιτέρω επιμόρφωση. Σε κάθε περίπτωση, η πρόσληψη ή μη δεν κρίνεται τόσο από το βιογραφικό σημείωμα όσο από τη συζήτηση με τον υποψήφιο, που αποκαλύπτει περισσότερα για την προσωπικότητά του και τις δυνατότητες εξέλιξής του. Ήδη από τη δεκαετία του '70 σχετικές μελέτες στις ΗΠΑ κατέληξαν ότι κλειδί της επιτυχίας δεν είναι το IQ, αλλά το EQ, η συναισθηματική νοημοσύνη που συνεπάγεται ένα πλήθος δεξιοτήτων από αυτές που δεν διδάσκονται συνήθως στα (ελληνικά τουλάχιστον) αμφιθέατρα.
Ενθαρρύνω τους ενδιαφερόμενους να μιλήσουν με ειδικούς. Όμως και σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει από πριν να έχουν θέσει στον εαυτό τους ορισμένα ερωτήματα για τα «θέλω» τους. Αυτό θα βοηθήσει και στη διαδικασία της συμβουλευτικής.Δυστυχώς, οι γονείς αντενδείκνυνται για συμβουλάτορες. Δεν διστάζουν να επαναλαμβάνουν, ακόμα και σήμερα, «γίνε γιατρός, δικηγόρος, μηχανικός ή πάρε το γραφείο μου/μαγαζί μου». Δυσκολεύονται πολύ να δώσουν συμβουλές για μια συνέντευξη, γιατί δεν έχουν ανάλογα βιώματα. Οι περισσότεροι δεν έχουν περάσει από τέτοιες διαδικασίες, γιατί απλώς παλαιότερα οι προσλήψεις ήταν πιο απλές ή γιατί μεγάλο μέρος των γονέων είναι δημόσιοι υπάλληλοι, επομένως δεν χρειάστηκε ως νέοι πτυχιούχοι να αποδείξουν τις γνώσεις τους πέρα από την επίδειξη του πτυχίου τους.Πώς είναι η δουλειά του recruiter; Γιατί τη διαλέξατε;
Μου άρεσαν πάντα τα επαγγέλματα που έχουν ως κέντρο τον άνθρωπο. Νομίζω ότι από παιδί εκδήλωνα μεγάλο ενδιαφέρον για όσους συναντούσα, τους οποίους «βομβάρδιζα» με πολλές ερωτήσεις. Φυσικά, όταν έδινα πανελλήνιες δεν γνώριζα την ύπαρξη της εν λόγω ειδικότητας. Γνώρισα το επάγγελμα μέσα από μάθημα της ΑΣΟΕΕ και η καθηγήτριά μου με ενέπνευσε να το ακολουθήσω. Κάνω συνεντεύξεις σε άτομα που ενδιαφέρονται να γίνουν ασφαλιστικοί σύμβουλοι. Δεν είναι στατική δουλειά, αλλά αν δεν έχει κανείς συγκεκριμένες ερωτήσεις μπορεί να χάσει την μπάλα… Σε εποχές αιχμής, πραγματοποιώ τέσσερις συνεντεύξεις την ημέρα. Επιστρέφω σπίτι ύστερα από 8 ή 9 ώρες και νιώθω ξεκούραστος και αυτό το θεωρώ προσωπική επιτυχία – ότι διάλεξα μια δουλειά κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μου.Περισσότερα από το VICEΤα Μνημονιακά Δάνεια Έσωσαν τις Ευρωπαϊκές Τράπεζες και Κατέστρεψαν την ΕλλάδαΜια Ματιά στα Δωμάτια των Νέων της Δεκαετίας του '90Πώς να Κάνεις Μακροχρόνια Σχέση στα 20 σου
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Nίκος Παπαναστασόπουλος: Η μη προετοιμασία είναι η σοβαρότερη αδυναμία των υποψηφίων, οι οποίοι σήμερα έχουν κατά κανόνα, αναλογικά με την ηλικία τους, πολύ καλά προσόντα. Προτού στείλουν το βιογραφικό για μια θέση, δεν έχουν κατασταλάξει τι θέλουν και τι μπορούν να κάνουν επαγγελματικά. Έτσι, στέλνουν αόριστα σε όλες τις αγγελίες που σχετίζονται για παράδειγμα με marketing, πωλήσεις, λογιστικά κ.λπ. Αυτό δείχνει αναμφισβήτητα ότι αναζητούν δουλειά, μια οποιαδήποτε, όμως, δουλειά. Η πρακτική ερμηνεύεται λόγω της δυσθεώρητα υψηλής ανεργίας και της έλλειψης εμπειρίας των νέων πτυχιούχων, ωστόσο αποβαίνει εις βάρος τους. Αν σας συστηθεί κάποιος ως «χειρουργός/κηπουρός», θα του εμπιστευτείτε έστω τον κήπο σας; Αμφιβάλλω. Γι' αυτό επιμένω ότι πρέπει να έχει αναλογιστεί ο καθένας σε τι είναι καλός και τι τον ενδιαφέρει. Αν ζούσαμε σε χώρα με μικρή ανεργία, όπως ο Καναδάς που έχει μόλις 4%, θα υπήρχε η πολυτέλεια χρόνου για «πειραματισμούς». Στην Ελλάδα, τη δεδομένη στιγμή, δεν την έχουμε. Γι' αυτό, τις περισσότερες φορές προτιμώνται οι επαγγελματίες με προϋπηρεσία. Πολλοί φεύγουν αποκαρδιωμένοι, επιρρίπτοντάς μας τη μομφή ότι «διαλέξαμε κάποιον με προϋπηρεσία» αντί να δώσουμε ευκαιρία σε έναν νέο. Στην πραγματικότητα, όμως, επιλέξαμε κάποιον όχι χάρη στις προϋπάρχουσες γνώσεις αλλά χάρη στην αυτογνωσία του.Η απουσία προετοιμασίας, βέβαια, αφορά και την εταιρεία που τους καλεί για συνέντευξη. Στην εποχή που οι εταιρείες αναρτούν στο ίντερνετ το ιστορικό ίδρυσής τους, τα μέλη του Δ.Σ. και τους ισολογισμούς τους, δεν είναι επιτρεπτό να μη γνωρίζει μερικά πράγματα ο υποψήφιος. Άλλωστε, χάρη στο LinkedIn έχει τη δυνατότητα να μάθει μέχρι και λεπτομέρειες για την επαγγελματική πορεία του ατόμου που θα τον κρίνει ως κατάλληλο ή μη για πρόσληψη. Στην τετριμμένη ερώτηση «γιατί θέλετε να εργαστείτε στην εταιρεία μας;» ο διαβασμένος υποψήφιος μπορεί να δώσει μια στοιχειοθετημένη απάντηση, κερδίζοντας «πόντους» αλλά και εύνοια – ειδικά σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις που ο ίδιος ο ιδρυτής μπορεί να πραγματοποιεί τη συνέντευξη. Αντ' αυτού, τις περισσότερες φορές ακούμε ένα απροσδιόριστο ψέλλισμα «ναι, εγώ, ξέρετε, βασικά…»
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στις εταιρείες μεγάλου βεληνεκούς, που διαθέτουν και τμήμα ανθρώπινου δυναμικού, πραγματοποιούνται δύο ή τρεις συνεντεύξεις, από τους recruiters, τον manager ή τον οικονομικό διευθυντή του τμήματος. Η πρώτη διαρκεί 15-20 λεπτά, η δεύτερη 30-45 λεπτά κ.λπ. Ενδέχεται να κληθεί ο υποψήφιος να κάνει ψυχομετρικά τεστ. Αλλά κι αν δεν τα κάνει γραπτά, πολλές ερωτήσεις βοηθούν για να σκιαγραφήσουμε την προσωπικότητά του. «Ποιο είναι το μεγαλύτερό σας μειονέκτημα;» είναι μια από τις κλασικές ερωτήσεις. «Η τελειομανία», απαντούν πολλοί, ακολουθώντας πιστά tips που προτείνουν ευπώλητα βιβλία. Σκεφτείτε πως τα άρθρα που έχετε διαβάσει εσείς, τα έχουμε διαβάσει κι εμείς! Όποιο χαρακτηριστικό προσδώσετε στον εαυτό σας –δημιουργικός, επικοινωνιακός, φιλόδοξος– θα πρέπει να συνοδεύεται και από μια λογική αιτιολόγηση. Επίσης, μη «σκοντάψετε» στο ερώτημα των προσωπικών σας επιτυχιών! Μπορεί να είστε νέοι, αλλά μικρές επιτυχίες, που μπορείτε να αναφέρετε, έχουμε όλοι στη νεανική/φοιτητική μας ζωή. Τέλος, αξιολογούνται πολύ θετικά οι πολλές και παράλληλες δραστηριότητες/χόμπι. Κρίνουμε ότι όποιος μπορεί να χωρέσει στο πρόγραμμά του πολλά, είναι σε θέση να προσθέσει κι άλλα…«Μυστικά» καταπολέμησης αμηχανίας;
Όταν κλήθηκα κάποτε να μιλήσω δημοσίως, διάβασα ένα σχετικό βιβλίο με συμβουλές. Ακολουθώντας μία από αυτές, άρχισα να βιντεοσκοπώ με το κινητό μου την ομιλία μου. Μετά έβλεπα στο βίντεο τον εαυτό μου να μιλάει και διαπίστωνα σωρεία λαθών, όπως ότι κουνιόμουν συνεχώς λόγω νευρικότητας. Επαναλαμβάνοντας, όμως, την ομιλία μου, κάθε φορά μιλούσα και καλύτερα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όχι μόνο υπάρχει περιθώριο, επιβάλλεται. Όταν έχω απέναντί μου έναν άνθρωπο μαγκωμένο, νιώθω κι εγώ άβολα. Το χιούμορ από την πλευρά μου θα ελαφρύνει την ατμόσφαιρα, ενώ αν κάνει ο υποψήφιος κάποιο αστείο, θα είναι ένδειξη αυτοπεποίθησης. Άλλωστε, κάθε φορά που γελάμε οξυγονώνεται ο εγκέφαλος, οπότε και μόνο αυτό είναι ένα όφελος!
Το ντύσιμο παίζει ρόλο ή είναι μύθος;Το καλό βιογραφικό, είναι το ξεκούραστο βιογραφικό! Οι περισσότεροι αφιερώνουν μόλις 7 δευτερόλεπτα στην πρώτη ανάγνωση-ξεσκαρτάρισμα, οπότε φροντίστε να ξεχωρίζουν με σαφήνεια τα σημαντικότερα σημεία της μέχρι τώρα πορείας σας
Θεωρώ ότι παίζει τον ρόλο που του αναλογεί. Αν ξεχωρίσω τρεις υποψηφίους ως τους καλύτερους και εξ αυτών ο ένας έχει έρθει με επαγγελματική περιβολή, θα έχει μεγαλύτερο πλεονέκτημα για τη θέση. Είναι πλέον τόσο μεγάλος ο ανταγωνισμός που είναι κρίμα να χάνει κανείς πόντους από το ντύσιμο. Δεν μιλάω για υπερβολές. Μια προσεγμένη εμφάνιση –ένα πουκάμισο με παντελόνι αντί για τζιν με t-shirt που συναντάμε συχνά- δίνει πολύ πιο σοβαρή εντύπωση για τον υποψήφιο, κάτι που προσμετράται στη συνολική αξιολόγηση. Από πολλούς μπορεί να θεωρηθεί κλισέ, αλλά είναι εγγεγραμμένο στο υποσυνείδητό μας ότι το «σοβαρό» ντύσιμο συνεπάγεται «σοβαρό» επάγγελμα. Οι γυναίκες, μάλιστα, έχουν περισσότερες επιλογές, αν και εγώ προτείνω all time classic ντύσιμο: πουκάμισο με παντελόνι, χαμηλό ή λίγο τακούνι, ελαφρύ βάψιμο. Το ζητούμενο είναι να φαίνεται ότι προσέχει τον εαυτό της.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είναι σημαντικό να κοστολογεί ο υποψήφιος αρχικά τον εαυτό του, δείχνοντας έτσι ότι γνωρίζει –ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα– τι αξίζει. Ωστόσο, και λόγω της εποχής, πρέπει να δηλώνει ανοικτός στο οικονομικό. Όμως, θεωρώ ότι ένας νέος εργαζόμενος πρέπει να προβάλλει άλλα ως τα δυνατά του σημεία, όχι μόνο την τιμή. Ο εργοδότης που έχουμε απέναντί μας μπορεί να μη θέλει έναν εργαζόμενο «οικονομικό» αλλά κάποιον που να προσφέρει πιο ποιοτική δουλειά. Ας μην ξεχνάμε πως δεν επιλέγουμε με αποκλειστικό γνώμονα την τιμή ούτε καν όταν κάνουμε αγορές, π.χ. αυτοκινήτου.Πώς είναι το καλό βιογραφικό;
Είναι το ξεκούραστο βιογραφικό! Δεν ξέρετε πόσα διαβάζει ημερησίως κάποιος σαν εμένα. Στην πρώτη ανάγνωση-ξεσκαρτάρισμα αφιερώνουμε μόλις 7 δευτερόλεπτα, οπότε φροντίστε να ξεχωρίζουν με σαφήνεια τα σημαντικότερα σημεία της μέχρι τώρα πορείας σας. Εξίσου σημαντικό είναι όσα αναφέρονται στο βιογραφικό σημείωμα –όπως και τα προσόντα που αναφέρετε προφορικά στη συνέντευξη– να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Θα αποτελέσει μεγάλη ήττα να προσληφθείτε για δεξιότητες και γνώσεις που δεν έχετε, και σε σύντομο χρονικό διάστημα να απολυθείτε… Είναι προτιμότερο να ομολογήσετε άγνοια σε ορισμένα θέματα αλλά να δηλώσετε πρόθυμοι για περαιτέρω επιμόρφωση. Σε κάθε περίπτωση, η πρόσληψη ή μη δεν κρίνεται τόσο από το βιογραφικό σημείωμα όσο από τη συζήτηση με τον υποψήφιο, που αποκαλύπτει περισσότερα για την προσωπικότητά του και τις δυνατότητες εξέλιξής του. Ήδη από τη δεκαετία του '70 σχετικές μελέτες στις ΗΠΑ κατέληξαν ότι κλειδί της επιτυχίας δεν είναι το IQ, αλλά το EQ, η συναισθηματική νοημοσύνη που συνεπάγεται ένα πλήθος δεξιοτήτων από αυτές που δεν διδάσκονται συνήθως στα (ελληνικά τουλάχιστον) αμφιθέατρα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Υπάρχει, όμως, σημαντικό κενό στον επαγγελματικό προσανατολισμό. Σε ποιον μπορούν να απευθυνθούν όσοι βρίσκονται ενώπιον διλημμάτων;Διαβάστε ακόμα: Έμεινα Άνεργος στην Ελβετία και Ήταν Καταπληκτικά
Ενθαρρύνω τους ενδιαφερόμενους να μιλήσουν με ειδικούς. Όμως και σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει από πριν να έχουν θέσει στον εαυτό τους ορισμένα ερωτήματα για τα «θέλω» τους. Αυτό θα βοηθήσει και στη διαδικασία της συμβουλευτικής.Δυστυχώς, οι γονείς αντενδείκνυνται για συμβουλάτορες. Δεν διστάζουν να επαναλαμβάνουν, ακόμα και σήμερα, «γίνε γιατρός, δικηγόρος, μηχανικός ή πάρε το γραφείο μου/μαγαζί μου». Δυσκολεύονται πολύ να δώσουν συμβουλές για μια συνέντευξη, γιατί δεν έχουν ανάλογα βιώματα. Οι περισσότεροι δεν έχουν περάσει από τέτοιες διαδικασίες, γιατί απλώς παλαιότερα οι προσλήψεις ήταν πιο απλές ή γιατί μεγάλο μέρος των γονέων είναι δημόσιοι υπάλληλοι, επομένως δεν χρειάστηκε ως νέοι πτυχιούχοι να αποδείξουν τις γνώσεις τους πέρα από την επίδειξη του πτυχίου τους.Πώς είναι η δουλειά του recruiter; Γιατί τη διαλέξατε;
Μου άρεσαν πάντα τα επαγγέλματα που έχουν ως κέντρο τον άνθρωπο. Νομίζω ότι από παιδί εκδήλωνα μεγάλο ενδιαφέρον για όσους συναντούσα, τους οποίους «βομβάρδιζα» με πολλές ερωτήσεις. Φυσικά, όταν έδινα πανελλήνιες δεν γνώριζα την ύπαρξη της εν λόγω ειδικότητας. Γνώρισα το επάγγελμα μέσα από μάθημα της ΑΣΟΕΕ και η καθηγήτριά μου με ενέπνευσε να το ακολουθήσω. Κάνω συνεντεύξεις σε άτομα που ενδιαφέρονται να γίνουν ασφαλιστικοί σύμβουλοι. Δεν είναι στατική δουλειά, αλλά αν δεν έχει κανείς συγκεκριμένες ερωτήσεις μπορεί να χάσει την μπάλα… Σε εποχές αιχμής, πραγματοποιώ τέσσερις συνεντεύξεις την ημέρα. Επιστρέφω σπίτι ύστερα από 8 ή 9 ώρες και νιώθω ξεκούραστος και αυτό το θεωρώ προσωπική επιτυχία – ότι διάλεξα μια δουλειά κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ