Το κείμενο εμφανίστηκε αρχικά στο VICE Mexico.

Κάθε χρόνο, οι κάτοικοι της πόλης Citilcum, στο Yucatan, γιορτάζουν την παράδοση που είναι γνωστή ως Kots Kaal Pato. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια μέρα, που όλοι στην πόλη βάζουν τα καλά τους ρούχα, συγκεντρώνονται στο κέντρο και στη συνέχεια σκοτώνουν ένα σωρό αθώα ζώα, κυρίως για πλάκα.

Το Kots Kaal Pato, στην πραγματικότητα, δεν είναι διαφορετικό από τη μεξικανική παράδοση των «πινιάτας», μόνο που αντί να γεμίζουν πολύχρωμα χάρτινα ζώα με γλυκά, χρησιμοποιούν κανονικά ζώα - ή παράσιτα, όπως τα αποκαλούν. Χρησιμοποιούν, κυρίως, ιγκουάνα. Αλλά το πιο περιζήτητο υλικό παραγεμίσματος του παιχνιδιού είναι ένα απειλούμενο είδος μαρσιποφόρου, που ονομάζεται οπόσουμ.

Στη συνέχεια, ακριβώς όπως σε μια κανονική «πινιάτα», αναλαμβάνουν εκ περιτροπής να χτυπούν το «παιχνίδι» με ραβδιά. Δυστυχώς, τα ζώα που γλιτώνουν από το αρχικό χτύπημα δεν επιβιώνουν. Αν, ως εκ θαύματος, κάποιο ξεφύγει από την εορταστική κτηνωδία, ο κόσμος θα το πιάσει και θα το κάνει κομμάτια.

Αφότου έχουν εξαντλήσει τα αποθέματα των οπόσουμ, οι κάτοικοι της Citilcum φέρνουν τις πάπιες. Πρόκειται κυρίως για τις guest stars της ημέρας, δεδομένου ότι αυτή η γιορτή έχει πάρει το όνομά της από τις πάπιες.

Δένουν και κρεμάνε το πουλί σε μια αυτοσχέδια ξύλινη κατασκευή, έτσι ώστε οι διαγωνιζόμενοι να μπορούν να σκαρφαλώνουν και να μπορούν να το αρπάξουν. Όποιος καταφέρνει να το πιάσει, κερδίζει.

Προφανώς, η πάπια πεθαίνει ακαριαία όταν σπάει ο λαιμός της, αλλά μπορεί να διαρκέσει αρκετή ώρα, μέχρι κάποιος να σκίσει το κεφάλι του πουλιού. Αυτό είναι φυσικά κάτι που οι άνθρωποι ενθαρρύνονται να το κάνουν. Το κοινό πιτσιλίζεται με το αίμα και χαίρεται για αυτό το νοσηρό θέαμα. Δεν ενοχλείται κανείς. Αν και είναι σοκαριστικό, φαίνεται να το αγαπούν.

Δεδομένου ότι πρόκειται για ένα τόσο μεγάλο γεγονός για την πόλη, είναι λίγο περίεργο ότι κανείς δεν είναι σε θέση να εξηγήσει την προέλευση της παράδοσης. Ούτε καν οι γέροντες του χωριού.

«Δεν ξέρω από πού προέρχεται αυτή η παράδοση. Όπως έμαθα από τους γονείς μου -και οι γονείς μου από τους γονείς τους και πάει λέγοντας- συνηθιζόταν να γίνεται δίπλα σε ένα μεγάλο δέντρο "καπόκ". Όμως, το 2002, όταν ο τυφώνας "Isidore" χτύπησε το Yucatan, το δέντρο έπεσε», διηγείται ο κ. Idelfonso Tec, ένας ηλικιωμένος, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Citilcum.

Από τότε, η γιορτή λαμβάνει χώρα σε ένα πάρκο δίπλα στα δημοτικά κτίρια της πόλης.

Ο Freddy Poot Sosa, ένας γνωστός ερευνητής του πολιτισμού των Μάγιας, φάνηκε εξίσου συγχυσμένος από την εκδήλωση. «Δεν είχα ιδέα ότι υπήρχε μια τέτοια γιορτή. Υποθέτω ότι πρέπει να είναι ένα πολύ τοπικό και αποκλειστικό έθιμο», μου είπε.

Κανείς δεν μπορεί να ξέρει πού άρχισαν όλα, αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο – το Kots Kaal Pato είναι κάτι που εξακολουθεί να συμβαίνει το 2015.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.