FYI.

This story is over 5 years old.

Σεξ

Τι Έμαθα Ξοδεύοντας μια Μέρα σε ένα Sexpo

Σκυλιά, πλαστικά αιδοία και το ιδανικό δώρο για τη μητέρα μου.
LH
Κείμενο Lucy Hancock

To θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.

Όταν άκουσα πως το Sexpo – η μεγαλύτερη έκθεση σεξουαλικής υγείας και σεξουαλικού lifestyle στον κόσμο – θα ερχόταν στο Λονδίνο για πρώτη φορά, τρελάθηκα τόσο, που σκέφτηκαν να κατασκηνώσω έξω από το Kensington Olympia μέρες πριν, μην τυχόν και δεν μπω πρώτη.

Δεν ξέρω τι περίμενα να βρω σε ένα τέτοιο event από άποψη ατμόσφαιρας, αλλά τελικά δεν ήταν τόσο ηλεκτρισμένη όσο περίμενα. Υπήρχε ένας αέρας βαρεμάρας στον χώρο, σαν αυτόν που νιώθεις όταν φτάνεις στην πύλη αναχώρησης μιας πτήσης της Easyjet για το Alicante. Η μόνη διαφορά μεταξύ του Sexpo και του αεροδρομίου, είναι πως στο αεροδρόμιο δεν θα δεις ένα δίμετρο πέος και ένα ζευγάρι βυζιά, να κυνηγούν έναν τύπο με μια σακούλα Lidl από την οποία προεξέχει ένας τεράστιος μωβ δονητής.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

H Porchia και αυτά που είχε προς πώληση.

Το πρώτο περίπτερο που επιλέγω να επισκεφτώ ανήκει στην Lucy Ann και την Porchia, δύο καυτά centerfold γκομενάκια με κάτασπρα δόντια. Κάθονται με τα χέρια τους σταυρωμένα πάνω στο τραπέζι που βρίσκεται μπροστά τους. Στους πλαστικούς τοίχους που είναι ακριβώς από πίσω τους, βλέπω κρεμασμένα στρινγκ και γόβες στιλέτο. Απλωμένες στο τραπέζι, βλέπω δεκάδες φωτογραφίες τους, με τις δύο να ποζάρουν τα βυζιά τους σε διάφορες πισίνες. Καθώς εξετάζω τα απομεινάρια της πάλαι ποτέ κραταιάς αυτοκρατορίας των αντρικών περιοδικών, η Porchia και η Lucy Ann με ενημερώνουν με ένα κάπως καχύποπτο ύφος πως είναι εδώ με τα μπικίνι τους για να πουλήσουν τα τελευταία τους «κομμάτια».

«Η Lucy Ann κάνει τα πρωινά σόου στα τηλέφωνα», λέει η Porschia, δείχνοντας προς την διπλανή της. «Αλλά εγώ τελείωσα με όλα αυτά πλέον. Δεν το λέω σε αυτούς εδώ, αλλά έχω δύο παιδιά. Αυτό το κάνω για λίγα έξτρα χρήματα για τα παιδιά μου». Εκείνη την στιγμή, παρατηρώ έναν πολύ αδύνατο τύπο που έχει έρθει στο τραπέζι και ακουμπά με το δάχτυλό του τα βυζιά της Lucy Ann σε μια φωτογραφία. Πριν όμως την σηκώσει, ένα τέλεια φροντισμένο χέρι έρχεται και καπακώνει το δικό του. «Αυτή έχει πέντε λίρες, αγάπη μου», λέει η Porschia. «Και αν θες μια φωτογραφία μαζί μας, έχει δέκα».

«Αυτή είναι η μόνη ευκαιρία που έχουν οι οπαδοί μας για να μας συναντήσουν», συνεχίζει η Porschia. «Αλλά για να είμαι ειλικρινής, τώρα που όλες πλέον δίνουν τσάμπα εικόνες στο Twitter, η δουλειά έχει πέσει πολύ για μας».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η Lucy καταπιάνεται με διάφορα.

«Ήρθε ένας τύπος πριν», λέει η Lucy Ann παίρνοντας τον λόγο, «μου είπε ότι έχει μαζέψει χρέη 450,000 λιρών επειδή παίρνει συνέχεια τηλεφωνικά σόου, σαν αυτά που κάνω εγώ. Ο κακομοίρης. Ήταν στα 20-κάτι του, ήταν τόσο περίεργο». Νομίζω ότι μπορούμε να πούμε με ασφάλεια πως η Lucy Ann, το μαζεύει το παραδάκι. «Κάνω τρεις 12ωρες βάρδιες την εβδομάδα και βγάζω κάπου μεταξύ 3 και 5 χιλιάδων λιρών». «Εγώ προσωπικά δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος να θέλει να ξοδέψει τα λεφτά του έτσι», προσθέτει η Porchia, «αλλά αν είναι τόσο ηλίθιοι τι να πεις». Τα κορίτσια μου λένε ότι δέχονται πάμπολλα δώρα από φιλάνθρωπες «ανωμαλάρες» - μια κοπέλα δέχτηκε μια ολοκαίνουργια BMW από έναν θαυμαστή – αλλά σήμερα το μόνο δώρο που λαμβάνει η Porschia είναι ένα σάντουιτς με τόνο και καλαμπόκι από έναν σαλιαρίζοντα οπαδό της.

Ανησυχώντας ότι τους χαλούσα την μόστρα, αποφάσισα να τσεκάρω και άλλα σημεία της απίθανής αυτής σεξουαλικής έκθεσης. Μπροστά μου περνούσαν steampunks, ξαναμμένες μάγισσες και cyber νυμφίδια, σε αναλογίες και συνδυασμούς που παραήταν υπερβολικές για μένα.

Δύο κοπέλες διασκεδάζουν στο Sexpo.

Αφού εξέτασα για λίγο έναν κοντάρι κώλου φτιαγμένο από ατόφιο ασήμι, σταμάτησα για ένα χοτ ντοκ και μια Fanta, χρησιμοποιώντας τον χρόνο αυτό του διαλλείματος για να σκεφτώ κάτι "kinky" που με ενδιέφερε.

Κάθε τρεις και λίγο έβλεπα κόσμο να μιλάει με άλλο κόσμο, αλλά με έναν τρόπο που φώναζε «θέλω να πηδηχτούμε σαν τα ζώα, αλλά δεν ξέρω πώς να το πάω προς τα εκεί». «Α, σου αρέσει η ουρά μου;» είπε μια κοπέλα που περπατούσε στον χώρο με ένα πράγμα καρφιτσωμένο στον κώλο της που έμοιαζε με νεκρή νυφίτσα. Η ερώτηση απευθυνόταν σε έναν τύπο που έτρεχε ένα περίπτερο με buttplug, ο οποίος την κοιτούσε με πόθο. Μια μητέρα και μια κόρη που ήταν κατασκευάστριες ενός anal probe (πρωκτικός εξερευνητής κοινώς, βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει), δοκίμαζαν την κατασκευή τους πάνω στην μασκότ τους, έναν τύπο δηλαδή ντυμένο με μια στολή σκύλου Δαλματίας. Ήταν σέξι αυτό που έβλεπα; Αυτό που έβλεπα είχε να κάνει με το σεξ ή με τα σκυλιά; Ήταν μια ερώτηση που ποτέ δεν πίστευα ότι θα έκανα στον εαυτό μου Κυριακάτικα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ένας τύπος στέκεται με τα σώβρακα σε μια γωνία.

Στρίβω μια γωνία και πέφτω πάνω σε μια γυναίκα που χαριεντίζεται πάνω σε έναν στύλο για strippers. Λίγο πιο δίπλα, ένας Γερμανός πωλητής πουλάει αρωματικά λάδια για μασάζ. Ολόγυρα, κυκλοφορούν βαριεστημένα cybergoths. Την μονοτονία σπάει μια κυρία που προσπαθεί βιαστικά να κολλήσει ένα σήμα που ανακοινώνει μειωμένες τιμές πάνω σε ένα φουσκωτό πέος.

Το σόου.

Από την γωνία ακούγεται ξαφνικά ο διαπεραστικός ήχος ενός μικροφωνισμού, πράγμα που σημαίνει πως «η συναρπαστική ζωντανή παράσταση» που μου υπόσχεται το εισιτήριό μου όπου να 'ναι αρχίζει. Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι έχει ήδη πιάσει τις πρώτες θέσεις, απολαμβάνοντας έναν ωραίο καφέ και ένα κουλούρι ο καθένας. Εξαιρετικές επιλογές για να δεις αιδοία και πουλιά. Η παράσταση θα δώσει και δώρα λέει : ένα αιδοίο που αξίζει «ΤΡΙ-ΚΟΣΙΕΣ ΛΙ-ΡΕΣ». Αυτό που ακολουθεί είναι απερίγραπτο, αλλά αυτό που μπορώ να σας μεταφέρω είναι πως είχε πολύ twerking, άφθονο Gangnam style και πολλά tribal τατουάζ πάνω σε κώλους. Μπορώ επίσης να σας πω ότι μου ξέφυγε ένα δάκρυ για την γενιά μας. Μόλις τελείωσε η παράσταση έκανα το μόνο πράγμα που μπορούσα: έψαξα να βρω το περίφημο αιδοίο των τριακοσίων λιρών.

Η Lucy τα λέει με την Audrey.

Το οποίο και βρήκα βέβαια, αλλά το θέμα δεν ήταν αυτό. Το θέμα ήταν πως όταν έφτασα στο σημείο όπου ήταν οι κατασκευαστές του περίφημου αιδοίου, συνάντησα την Audrey, μια κούκλα για σεξ, ξαπλωμένη με την μάπα προς τα κάτω, σαν αιχμάλωτος πολέμου. Μπορείς να την πηδήξεις κανονικά λέει, αλλά εντάξει αν θες να της τον δώσεις και στο στόμα κι αυτό γίνεται, ορθάνοιχτο το έχει. Δεν σας πω ψέματα, η Audrey ήταν κάπως τρομακτική, αλλά ο κόσμος έδειχνε φοβερό ενδιαφέρον για αυτό το φουσκωτό γκομενάκι με το ηλεκτρικό αιδοίο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

To «πράμα» της Audrey.

Ο κατασκευαστής της Audrey ήθελε να την δοκιμάσω, οπότε έβαλα μια συσκευή στο πρόσωπό μου και έβαλα ένα προφυλακτικό στα δάχτυλά μου, έτσι ώστε να μην λερώσω περαιτέρω το ήδη αρκετά κουρασμένα αιδοίο της Audrey. Άρχισα να την δουλεύω καλά την γκομενούλα μου και χαμένη καθώς ήμουν στην κάτι σαν εικονική πραγματικότητα που μου προσέφερε η συσκευή που φορούσα στο πρόσωπο, δεν παρατήρησα τον τύπο που είχε έρθει ακριβώς δίπλα μου και μου ψιθύρισε στο αυτί το περίφημο: «πως είναι;». Τα ξέχασα όλα. Πάει η Audrey, πάνε όλα. Τα πέταξα όλα και έφυγα πανικόβλητη.

Ένας από τους σκύλους.

Πιο πέρα, βρήκα άλλο ένα αξιομνημόνευτο θέαμα. Ένα μάτσο άντρες, φορώντας μάσκες σκύλου από latex, περικυκλωμένοι από παιχνίδια για σκύλους και μπολ σκύλων γεμάτα από σοκολατένια κουμπιά. Ένας από τους «σκύλους», φορώντας τροποποιημένα rollerblade στα γόνατα, ήρθε και μου τρίφτηκε στα πόδια μέχρι που ένας ψηλός κύριος του πέταξε μια μπάλα του τένις στην άλλη άκρη του χώρου και εκείνος ξαμολήθηκε στο κυνήγι της. Γιατί ήταν σκύλος, καταλαβαίνετε. Ο ψηλός μου συστήθηκε ως Spunkx. Είναι project manager μια εταιρίας συνεδριών, αλλά τα σαββατοκύριακα μεταμορφώνεται: γίνεται ο ένας χαρωπός σκύλος που «θέλει απλά αγκαλίτσες και υπνάκια». Βρισκόταν στην έκθεση για να γίνει ευρύτερα γνωστή η κοινότητα pup-play της οποίας ήταν μέλος.

«Θέλουμε απλά να χαλαρώνουμε και να κάνουμε αυτό που θέλουμε, το οποίο δεν αφορά μόνο το σεξ», μου εξήγησε ο Spunkx. «Πηγαίνουμε όλοι μαζί στην παμπ διαρκώς. Την προηγούμενη εβδομάδα πήγαμε στο Thorpe Park ντυμένοι με τα σκυλίσια μας ως κοινωνική έξοδο». Γρήγορα όμως παραδέχεται και τα πιο σεξουαλικά. «Ναι, κοίτα, κάποιες φορές κάνουμε και σεξ, σίγουρα. Του είπα για πλάκα ότι ίσως θα έπρεπε να συνεργαστούν με την RSPCA. Κούνησε το κεφάλι αποφασιστικά. «Η RSPCA δεν θέλει να έχει καμία σχέση μαζί μας».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ένα δεινοσαυρο-πέος.

Με τα γαβγίσματα των «σκύλων» να ηχούν ακόμα στα αυτιά μου, πορεύτηκα προς την πιο «μισθοφόρικη» πλευρά της έκθεσης, μιας και είχα λεφτά για πέταμα. Ομολογώ ότι νιώθοντας την πίεση της βγάλε-την-καλύτερη-ιντερνετική-φωτογραφία-που-μπορείς εποχής μου, ήμουν πολύ κοντά στο να σκάσω 600 λίρες για ένα καραμπινάτο makeover και μια φωτογράφηση, αλλά πάτησα πόδι και είπα όχι. Στην συνέχεια και αφού αρνήθηκα τον πειρασμό του να αγοράσω έναν πίνακα που απεικόνιζε ένα ερωτικό στιλέτο σε μια καρέκλα, καθώς και το κάλεσμα ενός «ερωτικού Jenga» τον είδα: τον καλλιτέχνη. Τον Pricasso.

Ο καλλιτέχνης δημιουργεί.

Πριν προλάβω καν να το σκεφτώ, του έδινα τα λεφτά μου ώστε να ζωγραφίσει ένα πορτραίτο της αφεντιάς μου με το πουλί του. Κοιτώντας τον καθώς έκανε την δουλειά του, προσπαθούσα να καταλάβω όσα μπορούσα για αυτόν τον περίεργο τύπο. Φορώντας ένα τεράστιο PVC καπέλο, o τύπος που είχε περάσει τα τελευταία δέκα χρόνια βουτώντας το πουλί του σε μπογιά και χρησιμοποιώντας το για πινέλο, φαινόταν ένας απόλυτα πρόσχαρος 60άρης, που είχε στην φαρέτρα του και ένα απόλυτα πονηρό χαμόγελο. Τον ρώτησα πως έβγαζε τα απαραίτητα για να ζήσει. «Κυρίως από παραγγελίες που δέχομαι από την Αμερική και κάποια περάσματά μου από το Λας Βέγκας. Πάντα θέλουν το ίδιο. Κοστίζει παραπάνω αν τελειώσω πάνω στον πίνακα».

Ο Pricasso με το έργο τέχνης του.

Καθώς ο καλλιτέχνης έβαζε τις τελευταίες πεοπινελιές τους στο έργο τέχνης που μόλις είχε δημιουργήσει κι εγώ προσπαθούσα να μην τον φανταστώ να τελειώνει πάνω στην εικόνα του προσώπου μου, το London Sexpo τα μάζευε και ετοιμαζόταν να καληνυχτίσει. Στην εποχή των bitcoin, του Youporn και του Amazon Prime, υπάρχει κάτι δροσιστικά αυθάδες στο να βλέπεις μια βαλίτσα γεμάτη πλαστικά αιδοία να περνάει από μπροστά σου. Αλλά υπό τον νέον φωτισμό του Kensington Olympia, προσπαθούσα να καταλάβω τι έπαιρναν από όλο αυτό οι «σκυλίσιοι» φίλοι μου, καθώς και οι steam punks και τα glamour αρρωστάκια. Δεν θα ήταν πιο εύκολο να ψάχνονταν στο διαδίκτυο, όπως όλοι μας;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Από την άλλη βέβαια δεν ξέρω γιατί πρέπει ντε και καλά να τα βλέπω τόσο μαύρα. Καθώς ο Pricasso έβαζε την τελευταία του μαγική πινελιά στο έργο του, τρίβοντάς το στην κωλοχαράδρα του, σκέφτηκα το εξής: «Η μαμά μπορεί να έχει τσαντιστεί που δεν πήγα από το σπίτι για μεσημεριανό αυτήν την Κυριακή, αλλά σίγουρα θα λατρέψει το χριστουγεννιάτικο δώρο της».

Περισσότερα από το VICE

Φωτογραφίζοντας τις Τελευταίες Ημέρες της Disco

Ο «Βασιλιάς» του Ελληνικού Skate Είναι από τη Θεσσαλονίκη

Το Calisthenics σε Κάνει «Φέτες»

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.