H Ξένια Γκάλι Είναι η πιο Διεθνής Ελληνίδα DJ

Πριν από λίγες ημέρες, στο Exit Festival, συνειδητοποίησα πως τo DJing είναι μάλλον άλλο ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα. Mε εξαίρεση το set της Nina Kraviz που παρακολούθησα –ΟΚ, η Ρωσίδα το έχει άσχημα–, δεν άκουσα κάποια άλλη DJ στην Dance Arena του φεστιβάλ. Επίσης, μαζί με την Deborah De Luca με της οποίας τις μουσικές είχα χορέψει παλιότερα, δεν είχα κάποια άλλη ευκαιρία να διασκεδάσω υπό τους ήχους και τα remix κάποιας γυναίκας DJ. Προφανώς, αυτό δεν θα έπρεπε να διαχωρίζεται (άντρας-γυναίκα DJ). Ωστόσο έτσι είναι.

Αν ρωτήσεις κάποιον/α να σου πει το όνομα μιας Ελληνίδας DJ (σε club), μάλλον θα σου πει πως δεν ξέρει κάποια ή θα σου αναφέρει ένα-δυο ονόματα ραδιοφωνικών παραγωγών που τυχαίνει να παίζουν και ως DJs. Και η Ξένια Γκάλι; Ίσως πολλοί να την έχουν ακούσει, αλλά επειδή συνήθως βλέπουν το όνομά της γραμμένο ξενικά (Xenia Ghali), νομίζουν πως από κάπου αλλού «κρατάει». Δεν έχουν εντελώς άδικο, αν σκεφτείς πως η Ξένια κατάγεται από Αιγύπτιο μπαμπά (εξού και το Γκάλι και όχι Γκάλη – άρα καμία σχέση με τον μπασκετμπολίστα), Ελληνίδα μαμά μεγαλωμένη στην Κωνσταντινούπολη, ενώ έχει γεννηθεί στο Παρίσι, έχει μεγαλώσει στην Παλλήνη αλλά είναι Αμερικανίδα πολίτης. Με άλλα λόγια, πολυπολιτισμική προσωπικότητα.

Το πιο εύκολο που θα μπορούσα να κάνω στη συνέντευξη της Ξένιας Γκάλι θα ήταν να αραδιάσω πέντε παραγράφους από το πλούσιο βιογραφικό της και μετά να βάλω σε στιλ ερώτησης-απάντησης την κουβέντα που είχαμε. Πιστεύω, όμως, πως όποιος την έχει γνωρίσει και κουβεντιάσει μαζί της δεν γίνεται να την περιορίσει σε κάτι τόσο τυποποιημένο.

Η παρουσία της είναι έντονη από τη στιγμή που τη βλέπεις από μακριά. Έχει έναν αέρα σταρ, χωρίς το ύφος χιλίων καρδιναλίων όμως. Ούτε καν. Είναι η γυναίκα που σε γοητεύει όχι απαραίτητα επειδή είναι τόσο όμορφη όσο μια Σταρ Ελλάς, αλλά επειδή είναι κουλ, φυσικά όμορφη και αυτά που λέει, τα λέει ωραία και αναμειγμένα ελληνικά-αγγλικά.

Η Ξένια, Σεπτέμβρη με Μάιο βρίσκεται στις ΗΠΑ (Νέα Υόρκη και Ορλάντο) αλλά τα καλοκαίρια της, όπως τώρα, προτιμά να τα περνάει στην Ελλάδα. «Η Αμερική είναι πιο ήρεμη το καλοκαίρι, τα πράγματα πάνε αργά εκεί τέτοια εποχή. Πάντα όμως μου άρεσε κι η Ελλάδα αυτή την εποχή. Είναι η σεζόν της. Εν τω μεταξύ, κάνω κι εγώ τις περιοδείες μου, διάφορες φωτογραφίσεις και πιο media-κά πράγματα. Τώρα τελείωσα και το γύρισμα του βίντεο για το κομμάτι Under These Lights. Όλα σε ένα καλοκαίρι. Λογικά, επιστρέφω στην Αμερική τον Σεπτέμβρη, εκτός κι αν προκύψει κάτι πολύ SOS», λέει ενώ καπνίζει το μεγάλο ηλεκτρονικό της τσιγάρο. «Δεν μου αρέσει, όμως, να θεωρώ πως έχω κάποια βάση. Σε ό,τι αφορά τα μουσικά (δισκογραφικά, παραγωγή, συνεργασίες), ναι, η Νέα Υόρκη είναι πιο πολύ το μέρος μου. Δουλεύουμε, όμως, έντονα και στην Ελλάδα. Τη λατρεύω και παρόλο που έχω χίλιες δυο καταγωγές, η Ελλάδα είναι το σπίτι μου», τονίζει η Ξένια.

Το teaser trailer του νέου videoclip της Ξένιας Γκάλι, Under These Lights

Η Ελληνίδα DJ και παραγωγός σπούδασε μουσική σύνθεση για κινηματογραφικές ταινίες στην Αγγλία, διότι πάντα λάτρευε τη μουσική του σινεμά. «Πάντα μου άρεσε να ντύνω μια εικόνα με μουσική. Δεν ήξερα αν ήθελα να το κάνω ως επάγγελμα, όμως ήθελα να σπουδάσω κάτι σχετικό με παραγωγή μουσικής, η οποία τελικά με κέρδισε μαζί με το DJing», εξηγεί η Ξένια για τις σπουδές της, οι οποίες βέβαια ξεκινούν από πολύ παλιότερα, από τα πέντε της, όταν δηλαδή ξεκίνησε να σπουδάζει πιάνο.

Η 26χρονη Ξένια ξεκίνησε να γίνεται talk of the town –δεν λες town τη Νέα Υόρκη βέβαια– σε ηλικία 19 ετών, όταν κέρδισε τον διαγωνισμό iStandard Producer Showcase, ούσα η μοναδική γυναίκα ανάμεσα σε άντρες παραγωγούς που παρουσίασαν τη δουλειά τους στους παραγωγούς του Kanye West, του 50 Cent, του Jay Z και της Rihanna. «Ήταν ουσιαστικά η στιγμή που μου έδωσε ένα γερό πάτημα και μου έδειξε πως αξίζει να κυνηγήσω τους στόχους μου. Επίσης, ξεκίνησαν κι οι άλλοι να με παρατηρούν». Περιγράφοντάς μου τα συναισθήματά της τη στιγμή του διαγωνισμού, η Ξένια λέει πως είχε πάρα πολύ άγχος. «Δεν νομίζω να είχα κλείσει καν έξι μήνες στη Νέα Υόρκη όταν δήλωσα συμμετοχή στον διαγωνισμό. Μόλις είχα πρωτοπάει για μόνιμα εκεί, τον Ιανουάριο του 2013. Δεν είχα παρέα, δεν είχα ουσιαστικά ζωή. Πήγα λοιπόν μόνη μου στον διαγωνισμό, χωρίς κάποιον για υποστήριξη, σε ένα περιβάλλον γεμάτο άντρες κι εμένα. Όταν μας κάλεσαν να περάσουμε μέσα για να κοιτάξουν την ταυτότητά μας, ο τύπος που τσέκαρε τα στοιχεία μας με ρωτάει "Έχεις χαθεί; Ψάχνεις κάτι;". Του λέω "Όχι, είμαι παραγωγός". Με κοίταξε κάπως και συνέχισα. Ήταν αμήχανη στιγμή, αλλά την πάλεψα. Σε τέτοιες περιπτώσεις καταπίνω πολλά πράγματα, αλλά στο τέλος αξίζει. Όπως άξιζε και η συγκεκριμένη φάση, που μπήκα μέσα και πήρα ένα feedback απίστευτο από τους κορυφαίους παραγωγούς των κορυφαίων καλλιτεχνών. Όταν είδα τις φάτσες τους να γουστάρουν, ένιωσα απίστευτα».

Με αφορμή το παραπάνω, τη ρωτάω αν έχει αντιμετωπίσει αντίστοιχες καταστάσεις ρατσισμού ή αν έχει νιώσει πως την υποτιμούν επειδή είναι γυναίκα. «Ναι, πολύ, δυστυχώς. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει, όπως δεν υπάρχει σε άλλους μουσικούς τομείς, όπως το λαϊκό ή το hip hop. Είναι πολύ άσχημο και σιγά-σιγά γίνεται μια προσπάθεια για να έρθει ισορροπία σε όλο αυτό. Στην αρχή της καριέρας μου αντιμετώπισα πολλές τέτοιες καταστάσεις και, επειδή δεν είχα κάποιο δυνατό βιογραφικό ή δυνατές συνεργασίες, ήταν πολύ πιο δύσκολο να πείσω κάποιον για την αξία μου». «Το είδες σαν πρόκληση;» τη ρωτώ. «Με πείραξε περισσότερο και έπιασα τον εαυτό μου να αμφιβάλλει για μένα. Ξέρεις, ξεκίνησαν οι ανασφάλειες. Γι' αυτό χαίρομαι τώρα που μπορώ να συναντήσω κάποιον και να του πω έχω κάνει αυτά τα πράγματα, και να κερδίσω έτσι απλά τον σεβασμό του».

Αν ρίξεις μια ματιά τώρα στο βιογραφικό της Ξένιας, ένα σοκ θα το πάθεις. Έχει συνεργαστεί με Pitbull, έχει υπογράψει στη δισκογραφική του, έχει κάνει remix σε κομμάτι του με τον Chris Brown, έχει συνεργαστεί με τον Wyclef, έχει παίξει στο after party του Superball και, μεταξύ άλλων, έχει φθάσει στο Νο 1 του Billboard Dance Club Songs Chart. «Η συνεργασία με τον Pitbull ήταν πάρα πολύ σημαντική. Mε ωρίμασε. Ένιωσα ξαφνικά μια τεράστια ευθύνη να δικαιολογήσω τη θέση μου δίπλα του και τελικά τα κατάφερα, αφού το κομμάτι Broken που υπέγραψα με τη δισκογραφική του έφτασε στο Top 35 στο Dance Radio της Αμερικής, πράγμα ακατόρθωτο δίχως budget για promotion. Από τον Wyclef, επίσης, έμαθα πάρα πολλά πράγματα διότι είναι τρομερός μουσικός. Ενώ, νιώθω μια διαφορετική περηφάνια για το Under These Lights που πήγε στο Νο 1 του Billboard. Όταν με είδαν τόσο χαρούμενη οι γονείς μου γι' αυτό και με ρώτησαν γιατί αισθανόμουν έτσι, τους είπα "Τώρα κέρδισα βραβείο". Τόσο σημαντική είναι αυτή η πρωτιά», εξηγεί.

Μιλώντας μαζί της, μου θυμίζει αρκετά εμένα σε ό,τι αφορά τον τρόπο που έχει χτίσει τη ζωή της. Στη συνέχεια μαθαίνω ότι είναι κι αυτή Λέων και όσο κι αν δεν πιστεύεις σε αυτά, κάτι τέτοιες ώρες αναγκάζεσαι να αναθεωρήσεις μερικώς. Η Ξένια έχει θυσιάσει πολλά πράγματα για να πετύχει την ιδανική καριέρα, παρόλο που στη ζωή της δεν θέλει να καταλήξει μια απλή καριερίστα αλλά ονειρεύεται οικογένεια και πιο ήρεμη ζωή ύστερα από κάποια φάση. Γι' αυτό και η μουσική σύνθεση είναι μια καλή καβάτζα ακόμα και για όταν αφήσει πίσω της το σκληρό nightlife. «Αυτό που ακούω συνέχεια από τους φίλους και τους συγγενείς μου είναι παροτρύνσεις να βγω για καφέ και γενικά να απολαύσω τη ζωή μου. Αυτό που δεν καταλαβαίνει κανείς είναι πως για μένα αυτό που κάνω είναι αυτό που θέλω. Δεν με ευχαριστεί να πηγαίνω για καφέ με τις ώρες. Η μουσική με κάνει παθιασμένη, ικανοποιημένη, ευτυχισμένη. Όταν κάνεις πρωταθλητισμό, όμως, θυσιάζεις πράγματα. Διαφορετικά, μένεις ερασιτέχνης».

«Έχεις άλλα πάθη;» τη ρωτώ. Μου απαντά ότι έχει κόλλημα με τον αθλητισμό – ή τουλάχιστον είχε, με το τένις. Λόγω καριέρας, το τένις έμεινε λίγο πίσω, αλλά πάντα θα βρει λίγο χρόνο για extreme sports όπως snowboarding ή kitesurfing. Ωστόσο, η Ξένια έχει κι ένα άλλο πάθος, με τη μόδα. «Έχω μια εξαιρετική ομάδα γύρω μου και μαζί έχουμε καταφέρει να δέσουμε το brand μου ως DJ με τη μόδα. Μου αρέσει, διότι η μόδα είναι τέχνη και μου αρέσει να συνδυάζω μορφές τέχνης σε ό,τι κάνω. Έχουμε καταφέρει να κάνουμε κάποια πάρα πολύ ιδιαίτερα ρούχα και αξεσουάρ για εμφανίσεις μου. Στο μέλλον, όταν θα έχω χρόνο, θα ήθελα να κυκλοφορήσω merchandise ρούχα και άλλα αξεσουάρ με δική μου επίβλεψη σε ό,τι αφορά το σχέδιο και το στιλ», αναφέρει. «Η ομάδα σου είναι το Team X που έχω δει στην ιστοσελίδα σου;» ρωτάω. «Όχι», απαντά η Ξένια. «Το Team X είναι κάτι που έχουμε στήσει σε Αμερική και Ελλάδα. Αποτελεί ουσιαστικά μια πλατφόρμα που επιτρέπει στους υποστηρικτές και τους θαυμαστές μου να γίνουν μέλη και πρέσβεις του Team X, κάνοντας post, share και like σε ό,τι αφορά εμένα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αναλόγως τι κάνεις και πόσες φορές το κάνεις, μαζεύεις τους αντίστοιχους πόντους και κάθε τόσο δίνονται δώρα στους πρώτους Μάλιστα, σε μία εβδομάδα θα ανακοινωθούν τρεις νικητές που θα έχουν δώρα: καπέλα, μπλουζάκια, βραχιόλια, αφίσες και μια συνομιλία στο skype μαζί μου».

Πρόσφατα, οι fans της Ξένιας είχαν την ευκαιρία να τη θαυμάσουν μαζί με 40.000 ακόμα κόσμο στο Colour Day Festival, το οποίο η ίδια περιγράφει ως συγκλονιστική εμπειρία. Ανάλογες εμπειρίες για την Ξένια ήταν το Ace of Hearts Tour, το Miami Music Week/Ultra Festival, τα events με Steve Aoki και Don Diablo. To φετινό καλοκαίρι πάντως είναι το πιο δυνατό της από πλευράς events, όπως λέει. Ελπίζει πάντως να μην της τύχει κάποιο ευτράπελο σε κάποια από τις πολλές περιοδείες της ανά την Ελλάδα, όπως αυτό που της είχε συμβεί κάποτε στην Πάτρα. «Σε ένα event είχα ξεχάσει τα παπούτσια μου. Γενικά, φοράω flat παπούτσια. Όταν, όμως, το booth είναι ψηλό, είτε βάζουμε κάτι να πατάω είτε φοράω τακούνια. Στο συγκεκριμένο event έπρεπε να φορέσω τακούνια, αλλά τα ξέχασα. Έτσι, ξεκινήσαμε να ψάχνουμε γενικώς παπούτσια στο μέγεθός μου ώστε να ανεβώ και να παίξω».

Μιας και πιάσαμε πιο πριν την κουβέντα των θαυμαστών της, τολμώ να της ζητήσω να μου πει τι μηνύματα δέχεται στο facebook. Αφού ξεκαθαρίζει πως διαχειρίζεται η ίδια τα social media της, λέει: «Πάντα θα υπάρχουν κάφρικα μηνύματα ή σεξιστικά σχόλια επειδή είμαι γυναίκα. Δεν δίνω σημασία, όμως. Ούτε απαντάω σε όλους. Με εξαίρεση αυτές τις περιπτώσεις, λατρεύω να μου στέλνουν μηνύματα. Μου αρέσει πολύ να μιλάω με τους fans μου».

Η Ξένια λέει ότι επαγγελματικά δεν έχει κάποιο όνειρο, αλλά στόχους τους οποίους πετυχαίνει. Το όνειρο της Ξένιας πάντως, γενικά μιλώντας, είναι η ιδανική ισορροπία μεταξύ επαγγελματικών και προσωπικών, διότι δεν θέλει η ζωή της να έχει να κάνει πάντα με τη δουλειά. «Αυτήν τη στιγμή είμαι προσηλωμένη στη δουλειά μου, αλλά εφόσον καταφέρω κάποια πράγματα θέλω να έχω και προσωπική ζωή σωστή», λέει χαρακτηριστικά. Προς το παρόν, προσωπική ζωή γι' αυτή σημαίνει εξόδους με την παρέα της, κάποιες από τις οποίες είναι στα μπουζούκια. «Είναι από τα λίγα μουσικά είδη που δεν έχω ασχοληθεί πραγματικά. Δεν είναι στα ακούσματά μου. Περνάω καλά, όμως, επειδή είμαι με παρέα, πίνω και κάνω ότι δήθεν τραγουδάω. Καταλαβαίνω ότι είναι διασκεδαστικό και πολλοί φίλοι μου από εξωτερικό περνούν καλά όταν έρχονται στην Ελλάδα και βγαίνουμε εκεί. Τα μπουζούκια είναι φαινόμενο. Δεν υπάρχουν πολλές χώρες με κάτι αντίστοιχο», λέει η Ξένια, η οποία ασχέτως μπουζουκιών δεν μπορεί να απαντήσει συγκεκριμένα στην ερώτηση «τι μουσική ακούς;». «Σπούδασα πολλά είδη, μεγάλωσα με πολλά είδη –κλασική, ροκ, RnB, electronica–, οπότε μπορεί όταν οδηγώ να ακούσω και AC/DC ή trip hop. Με την trip hop, μάλιστα, πέρασα μια τρελή φάση πιο μικρή».

Ένα remix που θα έκανε αυτή την περίοδο είναι το Give Me Your Love των Sigala και John Newman, αλλά αμέσως αλλάζει γνώμη και λέει πως επειδή της αρέσει τόσο πολύ όπως είναι, δεν θα το πείραζε καθόλου. «Είναι εξαιρετικά φτιαγμένο», όπως το χαρακτηρίζει.

«Αυτός ο χώρος δεν είναι μόνο γκλαμουριά. Πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος πως ό,τι θέλεις να κάνεις στη ζωή σου, πρέπει να γίνει η ζωή σου». Αυτή είναι η συμβουλή που δίνει η Ξένια στους επίδοξους DJs, μιας και πρόσφατα ήταν καλεσμένη σε σχολή DJing, καθώς και σε αρκετά κορίτσια που της στέλνουν στο facebook. «Hard work», όπως λέει για άλλη μια φορά στα αγγλικά, «και όλα τα υπόλοιπα είναι θέμα χρόνου».

O έρπης στο χείλος της, από το άγχος και το τρέξιμο για το τελευταίο της videoclip, δεν με εμποδίζει να τη φιλήσω φεύγοντας από το καφέ όπου τα είπαμε. Αν ήταν ο Τσίπρας ή ο Παπανδρέου, ίσως να το σκεφτόμουν.

Περισσότερα από το VICE

Το 2002 Ήταν Πιθανότατα η πιο Σημαντική Χρονιά στην Ιστορία των Video Games

Πήγα σε ένα Μάθημα Ζωγραφικής που Ποζάρουν Μοντέλα από τη Βιομηχανία του Σεξ

Μεταξύ Αγωνίας και Έκστασης: Πορτρέτα Ανθρώπων την Ώρα που Κάνουν Μασάζ