FYI.

This story is over 5 years old.

Vice Blog

VICE NEEMT JE MEE OP EEN ONTDEKKINGSREIS DOOR DE RUIEN VAN ANTWERPEN

Vice is natuurlijk alles behalve een reisbureau, maar als internationaal tijdschrift hebben we de beschikking over fantastische ontdekkingsverhalen van over de hele wereld. Door de overload aan cultureel gewauwel die we uitpoepen, variërend van exotische verhalen over Colombiaanse Bob Marley-imitators tot Zweedse lolita's in Japanse gebakjescouture worden we bijna gedwongen ook eens dichterbij huis te gaan kijken. Een natuurwandeling door de etterende zweer van Antwerpen bijvoorbeeld.

Advertentie

Het riool in New York mag dan volgens de overlevering nog tjokvol krokodillen zitten, maar volgens de gids is er in de ruien ook nog genoeg natuur te bewonderen.


De gids heeft nadrukkelijk gevraagd om de foto's niet te publiceren.

Ruien kun je zien als de afvoerputten waarin regenwater wordt opgevangen en rioolbuizen lopen. Ze
zijn vroeger een keer overwelfd om de verschrikkelijke stank tegen te gaan. Het ruikt in de gangen naar een mengeling van verdorven zeelucht, varkensmest en modder.


'This is where the shit flows'

Er is nog genoeg van de geschiedenis in de gangen terug te vinden, ze zijn ook al heel oud, maar je kunt het eigenlijk helemaal niet zo goed zien. Het is vochtig en donker en er hangen overal witte spinnennesten. Er zitten vieze zwarte spinnen in. Dat baart me grote zorgen want dat betekent dat ik facedown in de slijkgeul zal belanden als ik een misstap maak, want met mijn handen tussen de spinnen steun zoeken is voor mij geen optie.


Kijken doe je met je…?

Ik voel me net April o'Neill, alleen heb ik een groen beschermingspak aan in plaats van de gele regenjas van de Teenage Mutant Ninja-journaliste. In een tas met touwtjes bewaart iedereen zijn schoenen, maar door de scheurgevoelige plastic naad ben ik bang om ze te verliezen. Van tevoren heb ik trouwens goed gekeken of mijn leenlaarzen waterdicht zijn, dat scheelt dan weer drek tussen je tenen.


Het grote gevaar komt van boven

Advertentie

Het is een vreemde tocht, je bent constant op zoek naar vaste grond onder je voeten omdat er onder de dikke slijklaag vaak wat bestrating ontbreekt. Even bijschijnen met je knijpkatje helpt daarbij natuurlijk ook geen moer. Ben ik even blij dat ik geen rolstoeler ben, je zou er nooit meer uit komen.

Het beschermpak is uitgerust met een capuchon voor over je hoofd. Ik houd dit kapje angstvallig op omdat ik steeds moet denken aan de druppels, draden met onbestemd slijm eraan, spinnen, pissebedden en condooms die zich zomaar op de gewelven kunnen bevinden.


Natuur heeft altijd iets ongrijpbaar romantisch

Op de achtergrond dendert afvalwater, afgewisseld met de resonerende zachte-g-stem van de leidster. Ik strompel wat achteraan en besef: De ruien, geen natuur en zoals veel biotoopwandelingen vooral niet rolstoelvriendelijk.