FYI.

This story is over 5 years old.

Stuff

Alles was in april natuurlijk weer seksisme

Vrouwen hebben de afgelopen maand weer flink afgezien. Tieten en onrecht gaan in dit patriarchaat nou eenmaal samen als tieten en - nou ja, tieten gaan met alles eigenlijk wel prima samen.

Deze week bij de HEMA: 15% korting op het volledige oeuvre van Simone de Beauvoir!

Het was de afgelopen maand weer lelijk afzien voor de vrouw. Zo worden er in Irak waarschijnlijk wetten ingevoerd die het legaal maken om meisjes vanaf negen jaar uit te huwelijken en het illegaal maken voor een vrouw om haar man af te wijzen als hij zin heeft om hem erin te hangen en zij net even niet. En in Nigeria zijn 234 (TWEEHONDERDVIERENDERTIG!) meisjes ontvoerd die op school een natuurkunde-examen aan het maken waren. Waarschijnlijk is Boko Haram verantwoordelijk, een organisatie waarvan de leden zo op hun pik getrapt zijn door het idee dat meisjes onderwijs kunnen krijgen dat de hele naam en huisstijl erop gebaseerd zijn - "Boko Haram" betekent namelijk iets als "Westers onderwijs is zondig". Er gebeurt verbijsterend en woestmakend weinig om deze meisjes terug te vinden: de Nigeriaanse overheid beweerde dat alle meisjes weer veilig thuis waren, wat volstrekt niet waar bleek te zijn. Ze zijn nog altijd vermist.

Advertentie

In Nederland is het verkrachten van negenjarige meisjes niet wettelijk toegestaan, en mogen voor zover ik weet gelukkig alle meisjes die dat willen vrijelijk natuurkunde-examens maken. Maar toch is het hier voor de vrouw ook echt niet altijd feest. Tanja Jess publiceerde er deze maand nog een boek over: de emancipatie is niet af. Ik ben het niet meer zo roerend eens geweest met Tanja Jess sinds ze als Bowien Galema in GTST een oogje op Ludo Sanders had. Dus: met wat voor seksistische shit hebben we deze maand zoal te kampen gehad, Holland?

Allereerst was er als goed nieuws verpakt slecht nieuws: nieuwe vaders krijgen nu wettelijk vijf dagen vrij bij de geboorte van een kind. Ze kregen er eerst twee - nu vijf. Een geschenk waar een glanzende strik van poep omheen zit, want het gaat hier om drie onbetaalde dagen, die nu niet meer geweigerd mogen worden door een baas. In vergelijking met de rest van Europa en de wereld is het in Nederland nog steeds lachwekkend gesteld met het vaderschapsverlof, terwijl onderzoek uitwijst dat hoe intensiever een vader in de eerste weken na de geboorte van een verse baby betrokken is, hoe eerlijker huishoudelijke taken tussen ouders worden verdeeld. Hoe gelukkiger en evenwichtiger het gezin. Hoe minder een vrouw gedwongen is tot die parttimementaliteit waar iedereen altijd zo over klaagt. Dit artikel van Rutger Bregman van De Correspondent maakt mooi hard hoe vaderschapsverlof de sleutel is tot meer werkende en gelukkige vrouwen. En ik geloof Rutger Bregman, want het klinkt logisch en hij had zijn betoog volgezet met linkjes naar onderzoeken en cijfers.

Advertentie

Afgelopen week werd ook bekendgemaakt dat volgend jaar gewoon weer eens een blanke man het Boekenweekgeschenk mag schrijven. Een gedurfde keuze, want dat is al meer dan een decennium elk jaar het geval. Dimitri Verhulst is de dertiende opeenvolgende blanke man die het geschenk schrijft - Kader Abdolah voor het gemak even meegerekend (want laten we eerlijk zijn: met zo'n ironische snor kan Kader Abdolah eigenlijk niet anders dan blank wezen). De laatste keer dat een vrouw het Boekenweekgeschenk mocht schrijven was in 2002, toen Anna Enquist gevraagd was. Dat was blijkbaar zo'n verschrikkelijke flop dat er in de dertien jaar die volgden alleen nog mannen benaderd zijn voor het schrijven van de literaire cadeaunovelle. Misschien is het gewoon toeval, dertien (DERTIEN) jaar mannen. Of misschien zijn er gewoon niet genoeg goede vrouwelijke schrijvers om het Boekenweekgeschenk te schrijven. Want het is een hele verantwoordelijkheid, het schrijven van een goede literaire cadeaunovelle. En dan kun je zoiets nou eenmaal beter aan een man overlaten.

Maar vrouwen zijn juist bijvoorbeeld heel goed in het schrijven van smsjes. Foto via.

Eigenlijk vond ik het dus hartstikke leuk nieuws dat Amal Alamuddin gaat trouwen. Ja luister nou even: ambitieuze vrouwen krijgen elke dag wel iets onder ogen aan omineuze onderzoekjes, nieuwsberichten en goedbedoelde adviezen die beweren dat het verkeerd met ze gaat aflopen omdat ze te veel willen. Dat emancipatie prima is, maar dat dat wel betekent dat je misschien geen man meer kan vinden. Dat een gelijkwaardige rolverdeling binnen een relatie tot minder seks leidt, of juist meer, oeps nee toch minder. Dat een studente aan een topuniversiteit vooral bezig moet zijn om daar een man te vinden voordat het te laat is. Dat hoogopgeleide vrouwen laagopgeleide mannen moeten zoeken omdat ze anders eenzaam en ingedroogd overblijven. Allemaal onzinfrummeltjes om advertentie-inkomsten te genereren, dat snap ik ook wel, maar van de dwangmatigheid waarmee vrouwelijke ambitie en succes in direct verband gebracht worden met een (FALENDE) RELATIE MET EEN MAN moet ik soms heel diep en reutelend in- en uitademen. Daarom was het gewoon even leuk om even te lezen hoe voormalig Oxford- en NYU-studente Amal Alamuddin - vloeiend spreker van Frans, Engels en Arabisch, mensenrechtenadvocaat die Julian Assange en Joelia Tymosjenko verdedigde, adviseur van Kofi Annan - lekker schijt heeft en los van al die werkzaamheden ook gewoon even als een soort bijgedachte met GEORGE CLOONEY gaat trouwen. We kunnen allemaal zien dat Amal Alamuddin het niet echt nodig heeft voor het vervolmaken van haar leven, maar ach, omdat 'ie zo aandringt. Wil nou dan ieder meisje dat zich ooit dommer heeft voorgedaan om indruk te maken op een jongen daar HEEL GAUW MEE OPHOUDEN? DAT HOEFT NAMELIJK NIET, van niemand - maar bijvoorbeeld ook niet van GEORGE CLOONEY.

Advertentie

Dit was in maart de slechtste koop om het patriarchaat te slopen:
Mooie verzorgingsproducten van de Media Markt. Echt een verschrikkelijk slechte koop, als je van plan bent het patriarchaat te slopen.

Als je na deze lollig bedoelde secretaressedagreclame nog aankopen bij de Media Markt doet, stop je feitelijk je hand in het broekje van het patriarchaat. Dit is zo'n grapje bedacht door een gladde socialmediamanager met een tennisarm en vervlogen dromen, en is puur bedoeld om je dikke, kalende, Media Markt-likende ome Ger aan het lachen te maken. Ome Ger, die nog nooit een moment in zijn leven op welke manier dan ook benadeeld is om zijn sociale achtergrond, sekse, huidskleur of seksuele geaardheid, maar alsnog onophoudelijk het gevoel heeft dat de maatschappij hem kapot probeert te maken. Ome Ger, die veel plezier heeft om dit soort grapjes, waarvan zijn eigen schaterlach naadloos en fluimrijk overgaat in een rokershoestje. Een rokershoestje, dat helder als een klaroenstoot het vroegtijdig naderende einde van Ome Ger aankondigt. ;-)

Dit was in april de beste koop om het patriarchaat te slopen:
Alle aankopen die je bij concurrenten van de Media Markt hebt gedaan. Chapeau! Het kan soms zo eenvoudig zijn.

Tot slot de terugkerende subrubriek: 'Wat heeft Beyoncé nou weer gedaan ter bevordering van de vrouwenzaak?'
Je weet dat je met een hele grote te maken hebt als je op zoek naar feministisch nieuws rondom Beyoncé eigenlijk alleen kan vinden dat Beyoncé de afgelopen maand weer eens door TIME Magazine is uitgeroepen tot één van de invloedrijkste mensen ter wereld (met meer vrouwen dan ooit op die lijst) en daardoor op de cover van TIME stond en dat je denkt: meh, doe maar omdat er niks beters te vinden is. Yoncé, dit is heel mooi nieuws maar please volgende maand gewoon weer een manifest schrijven, feministische schrijvers promoten of het woord 'bossy' willen uitbannen omdat die term gebruikt wordt om meisjes met leiderschapskwaliteiten belachelijk te maken, ok? Love u, bel me! Xxxxxx

Weet je wanneer ook alles seksistisch was? In december, januari, februari en maart. En in de maanden en eeuwen daarvoor op zich ook.