Antwoorden op prangende vragen over het feminisme

Mannen, we kunnen er niet langer onderuit. Lang hebben we vrouwen weg kunnen houden van zaken als stemrecht, leidinggevende functies, chille salarissen en het uiten van meningen, maar het einde is nu echt in zicht. Wij mannen hebben lang genoeg de wereld geleid en ingedeeld zoals dat voor ons het beste werkte – nu is het tijd om ook die andere helft van de wereldbevolking toe te laten in onze club der wereldheerschappij.

We zullen moeten leren leven met het feit dat vrouwen ons te slim af zijn op scholen en universiteiten, we zullen ons schuldig moeten voelen over het soort porno dat we kijken en we zullen een deel van onze topfuncties moeten inleveren. Maar we zullen onze verliezen nemen als een vent, want het is 2015 en ook wij zijn helemaal voor gelijkheid. Niet langer zijn de meest gespierde kerels die met hun blote handen tijgers vangen de mannelijkste mannen van het dorp, maar de mannen die feminisme begrijpen en erkennen.

Probleem is alleen dat ondanks al onze goede bedoelingen, de meeste mannen feminisme toch eigenlijk niet helemaal snappen. En dat is lastig, want waarom zouden we alles opgeven voor een toekomst die we niet begrijpen?

Daarom vroeg ik feminisme-expert en waarde collega Wiegertje Postma, tevens auteur van de gerenommeerde column Alles is seksime van vorig jaar, om uitkomst te bieden. Ik vroeg een aantal mannen met een redelijk wereldbeeld om in de vrouwvrije, anonieme omgeving van een Google Doc hun meest prangende vragen over feminisme te typen. Tien van die vragen legde ik aan Wiegertje voor, in de hoop dat ik met meer vertrouwen de toekomst tegemoet kan treden.

Nou, het feminisme is ontstaan als een beweging die vocht voor basale mensenrechten voor vrouwen, en daar moet in het grootste deel van de wereld nog steeds voor gevochten worden. Inmiddels staat het in principe voor volledige gelijkwaardigheid voor mensen van alle rassen, genderidentiteiten en sociale klassen. Het gaat om rechten voor iedereen die niet een blanke heteroman is, zeg maar. Je kan moeilijk doen over de naam, ja, maar waarom? Staat het je tegen om mee te gaan in dingen die 'iets voor vrouwen' zijn? Beter steek je je energie gewoon in het helpen slopen van het patriarchaat, vriend.

Voor dit soort vragen kun je ook op Wikipedia terecht, maar toch heel leuk dat je het vraagt. Het patriarchaat is namelijk niet een clubje waar jongens bij geboorte een levenslang abonnement op krijgen, maar het is een systeem waar we allemaal deel van uitmaken. Het is een sociaal construct waarin mannen de macht hebben en de regels opstellen die die macht veiligstellen, en waarvan mannen (onbewust) profiteren. Mannen zijn de norm, en vrouwen moeten zich daaraan aanpassen. De waarde van een vrouw wordt vastgesteld naar hoe ze zich verhoudt tot een man: vrouwen zijn dochters, echtgenotes, moeders, wanhopige vrijgezellen, ze gedragen zich te veel als een man, zijn one-of-the-guys of ze doen een wijvenstudie.

Vrouwen werken mee aan het patriarchaat en kunnen er ook prima macht in uitoefenen, maar op de voorwaarden van het mannelijke systeem – door een nagelharde politica te zijn bijvoorbeeld, eenzaam in een pastel mantelpakje tussen een zee van grijze pakken. Een fantastische artiest krijgt pas echt succes als ze ook een geil pakje aantrekt en haar bil en bekken op de juiste manier schudt. Vrouwen die gewoon zo zijn en dat willen doen varen daar wel bij, maar voor veel vrouwen geldt dat ze zich (weer vaak onbewust) gedwongen voelen om zich op een bepaalde manier te gedragen. Net als veel mannen, trouwens: genderrollen zijn in het patriarchaat in marmer gehouwen, en mannen kunnen daar dus ook moeilijk van afwijken zonder er maatschappelijk last van te hebben. Concluderend, in koor: breek de ketenen, dood aan het patriarchaat.

Dat iedereen gelijkwaardig is, betekent niet dat iedereen hetzelfde is. Het is juist omgekeerd: iedereen is gelijkwaardig, dus iedereen heeft het recht om behandeld te worden zoals hij of zij behandeld wil worden. Daarom is het bijvoorbeeld een goed idee om een vrouw eerst een beetje te leren kennen, zodat je weet dat ze het leuk vindt om als een lustobject behandeld te worden. En dan kun je al die nieuwe vrouwen in je kennissenkring vervolgens – met hun goedkeuring – vrijelijk neuken. Veel plezier samen!

Ervan uitgaande dat je vriendin evenveel verdient als jij (of eigenlijk 15% minder , maar soit), dan heeft dit niet zozeer iets met feminisme te maken, als wel met gierigheid. Het spijt me je dit te moeten vertellen, maar je vriendin is een kniert.

Ik weet niet wie je verteld heeft dat dat niet mag, maar dat klopt niet. Het mag zeker. Het probleem met grappen over vrouwen en het aanrecht is alleen dat ze meestal niet echt grappig zijn, maar een beetje saai en voorspelbaar. Als je een grap probeert te maken over vrouwen en het aanrecht loop je dus vooral het risico om te boek te staan als een luie moppentapper. Ik kan het dus niet aanraden, maar het is zeker niet verboden.

MARK RUTTE BEN JIJ DAT? WAAROM BEL JE ME NOOIT MEER TERUG?

Mannen zijn over het algemeen genomen fysiek krachtiger dan vrouwen, dus als er een wasmachine naar drie hoog achter getild moet worden terwijl buiten het verhuisbusje met knipperende lichten het doorgaand verkeer op staat te houden, is het meestal praktischer om dat met twee mannen te doen dan met twee vrouwen. Maar dat dit over het algemeen zo is, betekent niet dat we ervan uit moeten gaan dat alle mannen en alle vrouwen zo zijn, en dat we dat voor elkaar gaan invullen. En misschien ga ik nu te ver hoor, maar er zijn natuurlijk heel veel verschillende soorten krachten en we zouden die verschillen moeten vieren, in plaats van te oordelen over welke soort kracht beter is dan de andere.

Verder bespeur ik in deze vraag enige verongelijktheid over dat vrouwen hun mond vol hebben van gelijkheid maar de zwaktekaart zouden spelen als het ze goed uitkomt. Laat me dit zeggen: luie eikels heb je overal, ook onder vrouwen. Net als eerdergenoemde gierige eikels, die niet willen trakteren als ze met een man uit eten zijn. Met dat soort types moet je individueel afrekenen, maar laat ze alsjeblieft niet symbool staan voor de hele vrouwenzaak.

Gaat prima samen.

Uitstekende vraag. Ik vind het zelf niet nodig om genderonderscheid te maken in het benoemen van maatschappelijke functies, omdat dat irrelevante aandacht vestigt op dat onderscheid en afleidt van de kern. Dat semantische onderscheid onderstreept altijd de afwijking van de mannelijke norm, terwijl die norm niet zou moeten bestaan – de semantiek zou op beide seksen betrekking moeten hebben. Maar laten we het hier vooral een keer samen over hebben, een flesje rode wijn opentrekken, de Gauloises laten walmen en er Simone de Beauvoir lekker voor op naslaan.

Nee, je bent vooral een seksist als je vindt dat alle vrouwen hun okselhaar moeten weghalen omdat jij dat onaantrekkelijk vindt. En als je vindt dat vrouwen pas recht van spreken hebben als jij het op hen en hun gladgeschoren oksels zou kunnen.

Helder zo?

Heb je ook gegronde vragen over het feminisme, of over hoe je het beste met een feminist kan omgaan? Mail je vraag met als onderwerp "Vraag het een feminist" naar wiegertje.postma@vice.com. En dan kijkt Wiegertje of ze aan een antwoord toekomt, want ze heeft ook gewoon een fulltimebaan. Dat mag tegenwoordig.