Trippen met Dr. DMT

Dr. Rick Strassman, auteur van DMT: The Spirit Molecule, heeft grensverleggend onderzoek gedaan naar dimethyltryptamine (DMT), wat de weg heeft vrijgemaakt voor legaal onderzoek naar psychedelica. Tussen 1990 en 1995 liet hij zestig mensen de drug nemen en documenteerde hij hun ervaringen. Ik had de eer om met Dr. Strassman te kletsen over zijn onderzoek naar DMT.

Iemand die net DMT heeft gerookt en waarschijnlijk nu God ziet. Foto door John Barclay

VICE: Je schreef het grensverleggende boek DMT: The Spirit Molecule en kreeg het voor elkaar de eerste klinische studie naar psychedelica in twintig jaar uit te voeren. Hoe was het om zoveel aandacht voor je onderzoek te krijgen?
Dr. Rick Strassman: Ik voelde een grote verantwoordelijkheid, vooral omdat de langetermijneffecten tijdens het uitvoeren van het onderzoek nog onbekend waren. Het was belangrijk dat het onderzoek erg precies en in alle openheid werd uitgevoerd, en daar was iedereen die betrokken was bij het onderzoek goed van doordrongen. Het zou de basis leggen voor de toekomst van onderzoek naar psychedelica.

Sommige mensen denken dat de psychedelische ervaring niet alleen in je brein plaatsvindt, maar ook daarbuiten. Heb je resultaten in je onderzoek voorbij zien komen die dat zouden bevestigen of ontkrachten?
Op dit moment geloof ik niet dat het mogelijk is om objectief te bepalen hoeveel van wat we ervaren onder invloed van psychedelica door ons brein wordt gegenereerd. Ik denk dat het een beetje van beide is. Een van de deelnemers aan het onderzoek, Marsha, had een typische psychedelische ervaring, waarbij ze bewegende poppetjes op een draaimolen zag. Toen we haar na afloop vragen stelden over haar ervaring, bleek dat die net zoals bij gewone dromen onderdelen uit haar dagelijks leven bevatte. Een andere deelnemer zag een geelwit licht tijdens zijn trip, wat weinig te maken had met persoonlijke thema’s of alledaagse dingen.

Foto door John Barclay

Hoe zorg je er als wetenschapper voor dat je je eigen aannames niet in de weg laat staan van een objectieve interpretatie van de onderzoeksresultaten?
De testresultaten zelf worden niet zo gemakkelijk beïnvloed door eigen aannames of overtuigingen. Bij het onderzoek naar DMT zorgden we ervoor dat onze objectieve data meermaals op verschillende manieren werden geanalyseerd. De conclusies zijn gebaseerd op het wetenschappelijke model van het onderzoek: menselijke psychofarmacologie, psychometrie en psychologie. Volgens mij zijn er verschillende verklaringen mogelijk voor wat we hebben ontdekt, en is er zeker meer onderzoek nodig om nog onopgeloste vraagstukken te beantwoorden.

Hoe zou je willen dat de maatschappij in de toekomst omgaat met psychedelica? Zou je voor legalisering zijn?
Psychedelica kunnen destabiliserend werken: als je het neemt of toedient is het belangrijk dat je weet wat je doet. Je gaat voor optimaal positief effect, negatieve effecten wil je vermijden. Om dat voor elkaar te krijgen is training nodig, training die hopelijk in de toekomst openlijk kan worden gegeven. Zo kun je psychedelica nemen op therapeutische basis, of om creativiteit teweeg te brengen, of misschien als onderdeel van religieuze rituelen.