De kamelen blijven de dag voor het gevecht in hun stallen.
De kamelen worden versierd voor de parade in Selçuk, waar de worstelaars tentoon worden gesteld.
Flink versierde kamelen werken zich door de straten van Selçuk. De mooiste wint een gouden bel.
Opgewonden of bange kamelen produceren een bijna komische hoeveelheid kwijl. Hun verzorgers zijn eraan gewend of doen net alsof ze het niet doorhebben.
Duizenden toeschouwers komen naar de arena om naar het worstelen te kijken en dronken te worden.
De vrouwelijke dromedaris die wordt gebruikt om de worstelaars op te hitsen voor het gevecht is niet verlegen; ze is van nature een verleidster.
Zodra het gevecht begint loopt het vrouwtje nonchalant weg van de chaos die ze veroorzaakt heeft.
Tijdens de meeste gevechten duwen de vijanden tegen elkaar aan en proberen ze in elkaars poten, voeten en soms zelfs ballen te bijten.
Zodra er een duidelijke winnaar is of de tien minuten voorbij zijn, worden de kamelen uit elkaar getrokken door de verzorgers, zodat ze elkaar niet verder verwonden.
Tülükamelen zijn normaal vrij tam, maar in een geile en boze bui zijn er serieuze diplomatische onderhandelingen nodig om ze te laten stoppen met vechten.
Scheidsrechters en verzorgers proberen de winnende kameel over te halen om te stoppen met vechten en geven hem een muilkorf om de verliezer te beschermen.
Een populaire worsteltechniek is om de nek van de tegenstander vast te zetten en hem neer te halen met je lichaamsgewicht.
De winnaars en verliezers worden de arena uit geleid. Zodra ze weg zijn van de vrouwelijke kameel zijn ze weer homies for life.
Helaas worden sommige verliezers verkocht als andere vorm van amusement.
