Canadezen hebben een vreemde haat/liefdeverhouding met ijshockey. Ze rellen niet alleen wanneer ze verloren hebben, maar ook als er gewonnen is. Het is alsof ze nooit hebben geleerd hun emoties in bedwang te houden in een groep mensen groter dan vijf man, hetgeen uitmondt in het omvergooien en in brand steken van auto's en het beklimmen van lantaarnpalen. Konden ze hun gecompliceerde liefde voor 's werelds mooiste sport maar omzetten tot een acceptabele vorm van waardering zoals deze vrouw. Dat zou de Canadese hockey business honderdduizenden dollars per jaar aan verzekeringen schelen en mensen kunnen zonder voor hun leven te moeten vrezen kijken naar volwassen mannen op schaatsen die met stokken een stuk zwart plastic najagen.