Het laatste communistische dorp in China

FYI.

This story is over 5 years old.

Het laatste communistische dorp in China

Nanjie was ooit een succesvolle egalitaire gemeenschap, maar is nu een monument van vervlogen tijden waar jonge Chinezen die last hebben van 'Maostalgie' komen om selfies te maken.

Een communistisch monument in Nanjie. Alle foto's door Tim Fenby

In de afgelopen dertig jaar heeft China het westerse kapitalisme steeds meer omarmd, maar één dorp met drieduizend inwoners heeft vastgehouden aan het maoistische model van het verleden. Nanjie was ooit een succesvolle egalitaire gemeenschap, maar na een tijdje moesten er bakken met overheidsgeld aan te pas komen om het dorp draaiende te houden. Terwijl de rest van het land steeds kapitalistischer werd, werd Nanjie een monument van vervlogen tijden en het centrum van 'Maostalgie'.

Advertentie

Het dorp speelt nu de hele dag oude communistische liederen over de luidsprekers die overal in de straten hangen, en is een toeristische attractie geworden voor Chinezen die graag willen zien hoe het er vroeger aan toeging. De Australische fotograaf Tim Fenby bracht er dit jaar een tijdje door, en sprak met ons over het leven in het laatste communistische dorp van China.

VICE: Hoi, Tim. Vertel eens over het dorp.
Tim Fenby: Nanjie is een soort bubbel in China geworden waar de tijd stil heeft gestaan. Voor zover ik heb gezien is het grootste deel van China behoorlijk luid en druk en vol advertenties en neon borden. Maar als je Nanjie binnenloopt, zijn de straten erg breed, zijn er bijna geen auto's, en is het overal erg stil.

Het Maoplein

Waarom heeft het dorp vastgehouden aan het maoistische model?
Het is een ingewikkeld verhaal. Rond 1989, toen het Tiananmenprotest plaatsvond, begon China richting een vorm van kapitalisme en privatisatie te bewegen. Nanjie was toentertijd redelijk succesvol op economisch vlak, en een groot deel van de oude garde — politici en generaals die niet van verandering hielden — zag Nanji als een schoolvoorbeeld van een functionele commune.

Het dorp was al redelijk links en maoistisch, dus besloten een aantal politici om er flink in te investeren. In reactie daarop werd Nanjie steeds linkser terwijl de rest van China steeds westerser werd.

Dus het dorp werd een symbool voor de verdwijnende communistische droom?
Ja, en ze kregen ook steeds meer overheidssubsidies. Op het eerste gezicht lijkt Nanjie een succesvolle egalitaire gemeenschap. Maar als je beter kijkt zie je dat het dorp volledig afhankelijk is van leningen en giften.

Advertentie

Een jonge Chinese toerist maakt een foto van een Stalin-monument.

Wat hebben ze met al dat geld gedaan?
De leningen gebruikten ze om allemaal monumenten te bouwen. Ik heb ergens gelezen dat een van de leiders van het dorp miljoenen heeft uitgegeven om te proberen een perpetuum mobile te bouwen.

Hielpen die monumenten Nanjie om een toeristendorp te worden?
Ja. Voor buitenstaanders als ik is het een toeristische attractie op dezelfde manier als ik denk dat Dubai dat ooit ook zal worden. Er was op een bepaald moment zoveel geld hier, en dat heeft al deze fantastische bouwsels opgeleverd. Maar Chinezen gaan hier ook heen om te zien hoe het communistische leven eruitzag. Blijkbaar lijkt het erg op hoe het vroeger echt was. Mensen in China zijn op zoek naar een geidealiseerde versie van het maoïsme, en dat zie je veel in Nanjie.

We hebben het vooral over de toeristen gehad, maar hoe is het voor de lokale bevolking om in een communistisch museum te wonen?
In veel opzichten is het dorp een leugen. Chinese academici noemen het egalitair, maar de meerderheid van de beroepsbevolking in het dorp zijn seizoenswerkers uit het buitenland. Zij moeten de strenge wetten van het dorp volgen, maar profiteren niet van de voordelen van het leven in Nanjie. Ze krijgen geen gratis onderdak, opleiding, of eten zoals de lokale bevolking. Er staan 23 bedrijven in het dorp, vooral fabrieken, maar slechts drie daarvan maken winst.

Als ik het zo hoor klinkt het niet als een prettige plek om te wonen.
Het is moeilijk om in te schatten wat de dorpsbewoners ervan vinden, maar het lijkt erop dat ze zich groot houden. Ik ben een keertje 's avonds in mijn eentje naar het dorpsrestaurant naast mijn hotel gegaan. Een man van middelbare leeftijd kwam naar me toe en vroeg ik of ik bij hem en zijn vrienden wilde komen zitten in een andere ruimte. Er zaten tien mannen te roken en van een groot buffet te genieten. Ze lieten me van alles proeven, en bleven maar zeggen hoe lekker alle gerechten waren.

Advertentie

Toen ik wegging gaven ze me een pakje Chinese sigaretten en een fles lokale rijstwijn. Ze wilden me heel graag laten zien dat ze het goed hadden in het dorp, terwijl Nanjie langzaam maar zeker ten onder gaat.

Een echtpaar laat trouwfoto's maken in het dorp