De hersenen van vrouwen met een eetstoornis veranderen om honger te kunnen negeren

Onlangs is bewezen dat honger de sterkste motivatiekracht is die mensen kennen – het is zelfs sterker dan dorst, angst of sociaal contact. Daarom vroegen veel experts zich af hoe het mensen met anorexia lukt om een lange tijd niet te eten, zonder dat hun lichaam en hun brein hen ertoe dwingt.

Onderzoekers van de Universiteit van Colorado hebben er wellicht een antwoord op. Ze zijn erachter gekomen dat de hersenen van vrouwen met anorexia en boulimia geleidelijk aan veranderen, waardoor ze het gevoel van honger kunnen weerstaan – iets wat voor mensen zonder eetstoornis praktisch onmogelijk is.

Gezonde mensen krijgen signalen van hun lichaam, waardoor hun hersenen weten dat het tijd is voor lunch. Deze signalen, zoals een lage bloedsuikerspiegel, komen terecht in de hypothalamus – het deel van de hersenen dat onder andere gaat over honger.

Daarna komen de hongersignalen terecht in het deel van je brein dat beslissingen neemt. Op dit moment kunnen andere motivaties ook een rol spelen in wat en of we gaan eten, zoals het niet eten omdat je wil afvallen of juist iets eten omdat het er lekker uitziet.

De resultaten van het nieuwe onderzoek laten zien dat het proces dat hierboven wordt beschreven, omgekeerd werkt bij mensen met een eetstoornis. Dit zou verklaren waarom ze hun hongergevoel makkelijker kunnen negeren. De studie keek hoe het brein van 26 gezonde vrouwen, 26 vrouwen met anorexia en 25 vrouwen met boulimia reageerde op het proeven van suiker.

Dr. Guido Frank, professor in psychiatrie en neurowetenschappen op de Universiteit van Colorado, is de hoofdonderzoeker. "Bij de gezonde vrouwen ging na het proeven van suiker een signaal van de hypothalamus naar het gebied dat motivatie aanmoedigt," vertelt hij aan Broadly. "Bij de vrouwen met anorexia of boulimia ging die informatie in de tegengestelde richting."

Oftewel, bij vrouwen met anorexia en boulimia, gaat het suikersignaal eerst naar het deel dat gaat over motivatie, waardoor ze in staat zijn om de hongersignalen uit de hypothalamus daarna te negeren.

"We denken dat de angst om aan te komen de signalen uit de hypothalamus overstemt,", zegt Frank. "Als mensen met een eetstoornis bijvoorbeeld iets zoets proeven, zegt een automatische reactie gelijk: 'Nee, niet doen.' Dit is waarschijnlijk een reactie die ze zichzelf hebben aangeleerd, maar het is wel een reactie waar je moeilijk vanaf komt omdat het voortkomt uit angst."

Volgens Frank is het een belangrijke stap in het onderzoek naar eetstoornissen en zal het zeker bijdragen aan de behandeling van de ziekte. In toekomstig onderzoek wordt uitgezocht welke chemicaliën in de hersenen bijdragen aan deze processen, zodat er op den duur medicatie kan worden ontwikkeld om eetstoornissen te behandelen.

Momenteel onderzoekt Frank vooral jongeren met eetstoornissen, om te zien of hij dezelfde resultaten ziet bij minderjarigen. "Ik denk dat er hetzelfde uit zal komen," zegt hij.

En hoe zit het bij mannen? "Bij mannen met eetstoornissen is het lastig om aan betrouwbare cijfers te komen. We zijn er wel mee bezig, maar het is een lang proces."

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.