De lessen van de G uit Opsporing Verzocht

Een filmpje van Opsporing Verzocht, waarin Anniko van Santen en politiewoordvoerder Ben van Ingen Schenau een overval op een Aldi-vestiging in Enschede behandelen, was deze week een internethitje. De daders waren ontkomen en er waren geen beveiligingsbeelden van de overval voor handen. De slachtoffers van de overval hadden wel wat gespreksflarden opgevangen. "De ballen, laat ze niet vallen," had een van de daders gezegd. Ook sprak één van de twee de ander aan met: "Hee G!"

De politiewoordvoerder herhaalde deze uitspraken en zei hier het volgende over: "Nu kan de naam 'G' een dwaalspoor zijn, maar misschien zegt het wel degelijk iets over de identiteit van de dader." Anniko concludeerde op haar beurt dat het een "belangrijk aanknopingspunt" was. "De naam G" is zeker een belangrijk aanknopingspunt. Een aanknopingspunt om iets te leren over een generatiekloof die niet altijd even goed zichtbaar is, maar wel een beetje vervelend aan je gemoedstoestand kan jeuken en bovendien voor ellendige situaties kan zorgen. In plaats van schamper te lachen om deze wanvertoning van meneer agent, is het daarom belangrijk om er ook vooral lering uit te trekken, en wel op de volgende manieren:

"Misschien zegt de naam G ook wel iets over de identiteit van de dader," zei meneer van Ingen Schenau van de politie. Ik denk dat hij gelijk heeft. De dader was waarschijnlijk geen grijzende vijftiger die met zijn echtgenote een facebookprofiel deelt. De politiewoordvoerder behoort tot een generatie die ergens begint bij mannen van zijn leeftijd. Tussen hem en kinderen die Minecraft spelen zit nog een flink gebied, dat ik verre van grijs zou willen noemen. Tijd- en wereldvreemde babyboomer: houd daar een klein beetje rekening mee, want als je je daar niet van bewust bent houd je de kloof alleen maar in stand. Dat brengt ons bij het volgende punt:

Ken je dat, dat je tenen zo hard krommen dat het op je lachspieren gaat werken? Dat gebeurde bij ongeveer iedereen die te jong is voor een linkedinprofiel, toen de politieagent sprak over "de naam G". In dit geval was het niet veel meer dan domme onwetendheid van de agent – nog veel erger is het misschien wel als het levelen met jongeren bewust gebeurt, maar desondanks/daardoor gruwelijk de plank misslaat. Dan krijg je dit soort taferelen:

Het gebeurde bijvoorbeeld toen Job Cohen zijn onderzoeksrapport naar Project-X Haren YOLO noemde. Daarin probeerde hij te onderzoeken hoe het zo uit de hand had kunnen lopen, door de politie en zichzelf een kijkje te gunnen in de belevingswereld van jonge mensen in 2012. Wist Job veel dat in diezelfde belevingswereld van diezelfde jongeren het oneindig herhalen, hercontextualiseren en afzwakken van een serieuze boodschap al jaren geleden tot kunst is verheven, hoe slecht uitgevoerd soms ook.

Je probeert de taal te spreken van mensen die soms wel tot achttien uur per dag media consumeren en zich een leven zonder die constante stroom amper kunnen voorstellen. Een taal vol connotaties, nuance en running gags die nergens op slaan als je ze niet kent. Het is niet heel gek dat je dan het tempo niet kan bijbenen en met de conclusie dat "YOLO de jongeren naar Haren had gebracht" de plank misslaat, hoe serieus je intenties ook zijn. Beste babyboomer: laat je gewoon wat beter voorlichten (bij voorkeur door iemand die de maanlanding níét live op televisie heeft gezien).

Ruim tien jaar geleden had zo'n beetje iedereen ineens onbeperkte toegang tot internet, maar toch is er sindsdien weinig veranderd. Deze politiewoordvoerder die op zoek gaat naar de G van Enschede heeft zelf ook Twitter en gebruikt het voornamelijk zelfreflexief, zoals je van iemand met zijn hoeveelheid levenservaring verwacht. Je verwacht dan ook dat hij niet iedereen in zijn politiekorps aanspreekt met een boks en "Hee G!", maar dat er helemaal niemand op het politiebureau of in de Opsporing Verzocht-studio even aan de bel trok, is toch wel raar te noemen.

Om nog maar een keertje terug te komen op Project X in Haren: de burgemeester liet de fucking straatnaambordjes weghalen, om de jeugd op een dwaalspoor te zetten! De beste man (die waarschijnlijk denkt dat Google Maps een frisdrankenmerk is) zit op een dwaalspoor in zijn eigen tijdperk en dat is bijna nog lolliger dan Peter R. De Vries die 'lol' uitlegt tijdens het msn'en met Joran van der Sloot:

Nu lach je nog om meneer de agent, of als je politici ziet rappen, of als je merken ziet met onnodige leestekens, een 'q' of 'z' in de sp@lling van hun merqnamen in de hoop aansluiting te vinden met de youngsterz, maar dat lachen vergaat je toch een beetje als je beseft dat de man die deze flater slaat een politieagent is, die meewerkt aan een onderzoek naar bloedserieuze zaken als overvallen, moorden, afpersing en noem zo maar op.

De echte gevolgen van de generatiekloof tussen jou, zojuist ontkiemd zaadje in de vruchtbare potgrond der jongvolwassenheid, en een oude gezaghebbende man, zijn op een enkele pijnlijke realitycheck na nog best te overzien. Toch voel je aan je water dat de kloof ooit nog een keer voor veel grotere, onversneden penarie gaat zorgen.

Eén voorbeeld daarvan was tijdens de Provinciale Statenverkiezingen eerder deze maand al te merken, toen het CDA grote winst boekte omdat jonge mensen niet echt naar de stembus gingen en daarmee de weg vrij maakten voor de naïeve christendemocraten des lands. Je weet wel: die partij die thuis blowen, bitcoins en bellen op de fiets wilde verbieden. Ondertussen moeten we het doen met huiveringwekkende pogingen om jongeren te interesseren voor politiek als de #stemkus. Dit is hem dan, het gemuteerde bastaardkind van de stemfie, ofwel de stemkus. #liefdevoordemocratie

Die ballen.