De mannen en vrouwen die seks willen met gigantische reuzinnen

Niet iedereen ziet Tom en Jerry als een onschuldig kat-en-muisspel. De ongelijke grootte tussen hoofdpersonen, zoals in Alice in Wonderland of Tom and Jerry, heeft voor sommige mensen namelijk een speciale betekenis. Toen Katelyn als kind de tekenfilmserie zag, raakte ze voor het eerst seksueel opgewonden.

"Toen ik zag hoeveel plezier Tom had in zijn pogingen om Jerry te vangen, voelde ik voor het eerst een soort tinteling," herinnert de dertigjarige Katelyn zich. "Ik vond het leuk dat Jerry altijd ontsnapte, want dan bleef het spelletje doorgaan. Ik wilde zo graag die kat zijn. Ik wist toen alleen totaal niet dat het iets met seksualiteit te maken had."

Tegen de tijd dat Katelyn op de middelbare school zat, fantaseerde ze over het fysiek verpletteren van jongens die ze leuk vond, het levend opslokken van haar vrienden en vriendinnen en dat ze met een reuzenvoet de school plat zou stampen. "Ik voelde me op seksueel gebied vaak verloren en alleen," vertelt ze.

Toen ze student was, ontdekte ze dat er een hele online gemeenschap was die haar fetisj deelde. Macrofilie – vrij vertaald als liefhebber van grote mensen – is een fetisj waarbij je seksueel opgewonden raakt van het fantaseren over mensen die stukken groter zijn dan jijzelf. Met groter bedoelen we langer, niet breder.

Het wordt ook wel een reuzenfetisj genoemd. Katelyn ontdekte dat ze niet alleen macrofiel was, maar dat ze ook ontzettend opgewonden werd van het idee om zelf een reus te zijn.

Katelyn richtte daarom in 2006 de website giantesskatelyn.com op. "Het was een seksuele uitlaatklep voor mijn reuzenfetisj en een plek waar fans me konden bewonderen," legt ze uit.

Op haar website verkoopt ze video's waarin ze plastic miniatuurpoppetjes opslokt of vertrapt met haar voet. Ook deelt ze verhalen, stripboeken, foto's, collages en schrijft ze een blog. Katelyns verlanglijstje op Amazon.com staat er ook op, zodat haar fans cadeautjes voor haar kunnen kopen: ondergoed, Starbucks-cadeaukaarten, vitamines zodat ze "nog groter" kan worden en pannen met een goede anti-aanbaklaag. De website bezoeken is gratis maar maandelijks kopen zo'n 700 fans iets op haar site.

Dr. Mark Griffiths, psycholoog en professor gedragsverslaving aan de Nottingham Trent University, is een van de weinige academici die schrijft over macrofilie. Hij vertelt ons dat er nog pijnlijk weinig over deze fetisj bekend is. "Niemand heeft zelfs ooit een interview met een macrofiel in een academisch tijdschrift gepubliceerd," vertelt hij aan Broadly.

Griffiths schrijft dat macrofielen vooral heteroseksuele mannen zijn die zich aangetrokken voelen tot vrouwelijke reuzen:

"Ook niet-seksuele scenario's waarin reuzen voorkomen kunnen als seksueel opwindend worden ervaren. Voor elke macrofiel zijn die scenario's anders omdat hun gedrag afhankelijk is van hun fantasie. De lengte van reuzen verschilt bijvoorbeeld per macrofiel. Zo zien sommige macrofielen het liefst iemand die maar een paar koppen groter is, terwijl anderen fantaseren over reuzen van tientallen meters hoog."

Katelyn vertelt dat haar humeur vaak de hoogte van haar reuzenfantasie bepaalt. "Sommige dagen heb ik juist zin om met de hele aarde of het universum te spelen, en andere dagen val ik liever een klein stadje aan als een reuzenvrouw van dertig meter. Maar ik ben bijna nooit korter dan dertig meter. Meestal fantaseer ik erover om echt megagroot te zijn, een vrouw van 900 meter lang of langer."

Omdat deze fetisj nogal afhankelijk is van je fantasie – er bestaan immers geen vrouwen van 900 meter lang – is het internet de ideale plek om los te gaan. Online vind je verhalen, stripboeken, kunstwerken, foto's van gephotoshopte reuzen en stapels video's van reuzinnen die met kleine mensjes spelen en steden platstampen.

Sommige video's zijn behoorlijk professioneel aangepakt, met overtuigende special effects en goed camerawerk. Andere video's zijn gewoon thuis gefilmd, vanuit een laag camerastandpunt, zodat alles wat groter lijkt. Veel reuzinnen maken video's op verzoek en verfilmen de favoriete verhaallijnen van hun trouwe klanten.

Macrofilie gaat vaak samen met andere fetisjen: BDSM, voraraphilie (een obsessie met eten of slikken) of een pletfetisj, waarbij iemand seksueel opgewonden raakt door bepaalde objecten te pletten of daarnaar te kijken.

Naast haar reuzenobsessie heeft Katelyn ook een verzameling aan andere fetisjen. Ze vertelt dat ze een "extreme" mondfetisj heeft, die ongeveer net zo heftig is als haar reuzenfetisj. Daarnaast heeft ze nog een bontfetisj en een hentaifetisj.

Dr. Griffiths gelooft dat de meeste fetisjen, dus ook een reuzenfetisj, in de kindertijd en tienerjaren beginnen, "wanneer seksuele opwinding, in eerste instantie, voor het eerst zonder opzet gekoppeld kan worden aan reuzen. Dat kan bijvoorbeeld door een tv-programma met reuzen, waar een reuzin bij iemand al op jonge leeftijd seksuele gevoelens opwekt".

"Na een tijdje", vertelt hij, "is het idee van een reus genoeg om seksueel opgewonden te raken. Er zijn helaas nog geen case studies over, dit is mijn eigen speculatie."

Mark, een macrofiel en een van Katelyns aanbidders, herinnert zich dat hij Attack of the 50 Foot Woman keek toen hij dertien jaar oud was. "Ik werd ontzettend opgewonden doordat je door de ogen van reuzin Allison Hayes kon kijken die door de woestijn liep," vertelt hij. "Mijn jonge brein werd helemaal wild toen ze het dak van een gebouw trok om bij haar man te komen."

"Kort daarna zag ik iets vergelijkbaars in Village of the Giants. Ik weet nog goed dat dat een van de reuzinnen in die film zei: 'Oh, zal ik anders bovenop hem gaan staan?'. Daar sloeg mijn minderjarige geest natuurlijk weer enorm van op hol."

Macrofilie draait vooral om macht, dominantie en kwetsbaarheid, vertelt Pamela Supple, relatietherapeut en directeur van Sex Therapy Australië. "Het gaat erom dat je je geest de vrije loop laat, terwijl je met verschillende scenario's speelt. Sommigen willen juist angst voelen en fantaseren over geplet of gedomineerd worden. Iedereen is anders in wat ze precies willen ervaren."

Mark voelt zich aangetrokken tot reuzen omdat hij zich daardoor zo nietig voelt. "Ik voel me onweerstaanbaar aangetrokken tot de schoonheid en macht van een reuzin, ondanks dat een ontmoeting met zo'n schepsel ontzettend gevaarlijk zou zijn," vertelt hij. "Omdat zij superieur is, denkt zij alleen aan mij vanuit haar eigen behoeftes. Ik dien bijvoorbeeld alleen als voedsel om haar enorme lichaam nog sterker te maken of als seksueel speeltje, dat ze gebruikt en daarna weggooit. Ik heb dus geen andere keuze dan me volledig aan haar over te geven."

"Dat mijn leven in haar handen ligt, dat zij daarmee kan doen wat ze wil, dat zou dan de enige reden van mijn bestaan zijn. De opwinding, het gevaar, de angst en de seksuele prikkel zouden het winnen van mijn overlevingsinstinct. Ik zou echt graag willen dat dat allemaal in het echt kon."

Zowel Supple en Dr. Griffiths geloven dat macrofilie de afgelopen jaren veel populairder is geworden en het internet speelde daarin een cruciale rol. Daardoor kunnen sommige mensen nu na lang zoeken eindelijk een naam plakken op een gevoel dat ze al jaren bij zich dragen.

Semeraz, een van Katelyns andere aanbidders, vertelt me dat hij niet wist dat macrofilie een ding was totdat hij Katelyns website ontdekte. Hij herinnert zich dat hij jaren daarvoor een keer een spelletje speelde op school, waarbij de leraar de klas indeelde indeelde in teams van "roofdier" en "prooi". Hij raakte opgewonden toen een meisje tegen hem zei: 'We gaan je opeten!'."

"Ik had het nooit gezien als een seksuele fetisj, totdat ik op Katelyns website terechtkwam," legt hij uit.

Katelyn vertelt dat de reuzengemeenschap echt een niche was toen ze begon met haar website. "Er waren een handjevol websites en fans, maar veel mensen keken alleen en voegden zelfs niks toe – fetisjen waren toen veel meer taboe dan nu. Er werd bijna niks geproduceerd en ik was het enige meisje dat echt voor haar reuzenobsessie uitkwam."

"Niemand had verwacht dat een meisje ook een reuzenfetisj kon hebben. Ik voelde me daardoor erg alleen. Ik was de enige reuzin en veel mensen geloofden mijn seksuele voorkeur niet. Tegenwoordig is er zoveel te vinden over reuzenfetisjen dat je het in een mensenleven niet allemaal zou kunnen bekijken. Er zijn miljoenen collages, verhalen, artiesten, producenten, modellen, video's en meer."

Katelyn werkt nu fulltime aan haar website. Ik vroeg haar of ze het moeilijk vindt om een relatie aan te gaan vanwege haar baan en haar fetisj. "Ik heb vaak het gevoel dat ik een relatie heb met mijn baan," vertelt ze. "We brengen samen veel tijd door en het is het beste gevoel ter wereld als mijn werk iemand seksueel opwindt of emotioneel raakt."

"Ik hoop dat ik op termijn iemand kan vinden die dat speciale gevoel met me deelt."

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.