De toekomst van hersenloze televisie staat op het spel met 'Sterren Springen'

Televisieprogramma’s kunnen mij niet plat en hersenloos genoeg zijn. Ik denk dan ook dat mensen die klagen over het dalende niveau van de Nederlandse televisie dit alleen maar doen om zichzelf intelligenter voor te doen dan dat ze zijn. Want wat is er leuker dan in vegetatieve toestand te kijken naar mensen die, ik noem maar een zijstraat, stront naar elkaar gooien? Ik zou het niet weten.

Hoewel ik na de finale van De Gouden Kooi teleurgesteld in de foetushouding op de bank lag met de treurigmakende gedachte dat het niet nog platter kon, hebben televisiemakers me sindsdien nooit teleurgesteld. Ieder seizoen gaat het weer een stukje verder bergopwaarts met de stompzinnigheid van de Nederlandse televisie, en daar ben ik ontzettend blij om.

Een paar weken geleden zat ik dan ook watertandend voor de buis toen de promo van het nieuwe SBS-programma Sterren Springen voorbijkwam, een format dat op werkelijk alle fronten geniaal is. In het kort komt het erop neer dat er een blik C- en D-sterren is opengetrokken die één voor één van een hoge duikplank springen, en voordat ze ongemakkelijk in het water vallen een bij voorbaat mislukte poging doen tot een driedubbele schroef. Na de SBS-vergadering waarin dit Nipkowschijfwaardige idee bedacht werd, is er waarschijnlijk een sloot goedkope champagne ontkurkt, werd directiesecretaresse Sharona op de wc gevingerd door Rodney van sales en bleef het nog lang onrustig in het SBS-gebouw. Ik had er graag bij willen zijn.

De genialiteit van het programma valt deels te verklaren door de geweldig gecaste deelnemers, bestaande uit een groep mensen die niemand in ons land heel erg graag mag. Ik noem een Emile Ratelband en een Kelly ‘die travo’ van der Veer. Het bijna naakte gestuntel van deze personen zal door de kijker dan ook als prettig worden ervaren en voor velen een opkikker zijn voor het ego. Wat me meteen opviel is dat ook Justine Pelmelay zich in een badpak gaat hijsen. Mijn longtime Facebook-vriendin Justine Pelmelay!

Nadat ik Justine zo’n anderhalf jaar geleden om vijf uur ’s nachts om een vergeten reden en onder invloed van het één en ander toevoegde op Facebook, ben ik haar nooit uit het digitale oog verloren. Justine, die het vooral moest hebben van een mislukte Songfestival-deelname in 1989, vervolgens meewerkte aan cd’s als Appelsientje Kerstconcert en tot voor kort haar laatste stuiptrekkingen vertoonde op personeelsfeesten als dat van de Gamma in Velserbroek, stond al een tijdje met anderhalf been buiten de schijnwerpers. Toen ze in januari de ramp met het cruiseschip Costa Concordia overleefde bedacht ze zich dan ook geen moment.

Volkomen terecht buitte Justine haar slachtofferrol maximaal uit, gaf ze dagelijks een update over haar gesteldheid in Shownieuws en bracht ze de single De Tijd Stond Stil op de markt. De aandelen Justine schoten omhoog, en al snel hing SBS aan de lijn, smekend of ze haar 53-jarige lijf wekelijks van een zeven meter hoge duikplank af wilde storten met camera’s erbij. Het enige wat Justine kon doen was glunderen. Het was gelukt. Door minutenlang rond te dobberen in een reddingsboot voor de Toscaanse kust stond ze weer met twee benen in de spotlights.

De gedachte aan Justine in badpak doet me lichtjes steigeren, maar hoe blij ik ook ben, haar deelname aan Sterren Springen doet me ook huiveren. Vooral na het zien van het onderstaande filmpje vrees ik namelijk voor de mij zo geliefde trend van ultieme domheid in televisieland.

Natuurlijk haalt Justine haar stokpaardje, de Costa Concordia-ramp, er even bij. Logisch; om die reden staat ze daar te stralen in haar badpak. Maar vervolgens wordt het serieus. Watervrees, trauma’s van reddingsboten, angsten delen en ze overwinnen… Dit is niet wat ik wil horen. Ik wil Justine met het verstand op nul in het zwembad zien donderen, zonder dat daar bij mij gedachtes aan te pas komen die verdergaan dan “Hoppaaa, plat op die buik!”. Ik ben bang voor Justine’s trauma’s: straks zetten ze me nog aan het denken en dat wil ik niet, het zou veel te onwennig voelen tijdens het televisiekijken. SBS, knip deze diepgang er alsjeblieft uit nu het nog kan. Hou de eer hoog en stel me niet teleur. Hou het plat.