De vrouwen die niet kunnen stoppen met sexting

De 25-jarige uit North Carolina begon tien jaar geleden jongens berichtjes te sturen. "Ik was het dikke meisje op school, dus ik was veel alleen. Het gaf me een kans om mijn seksuele gevoelens te uiten, die ik in het echte leven niet kreeg. Ik raakte verslaafd aan de opwinding van chatten met nieuwe mensen." Sarah heeft nu een vaste relatie met een andere vrouw, maar praat elke avond nog uren met mannen via de anonieme app Kik. Ze heeft maar één keer een date gehad met een man. "Veel van mijn gesprekken draaien om mijn fantasie om met een man te zijn," zegt ze. "Ik heb meerdere keren geprobeerd te stoppen, maar het is nooit gelukt. Ik raak alleen gestresst." Sexting is langzamerhand onderdeel geworden van het dagelijkse leven van bijna iedereen met een smartphone en een libido. Uit een online onderzoek van Drexel University bleek dat 82 procent van de 840 deelnemers in de leeftijd van 18 tot 82 het afgelopen jaar op zijn minst één persoon had gesext. Net als met drank en eten, doen de meeste mensen het met mate. Een klein deel doet het dwangmatig. Buitensporig sexten wordt meestal geassocieerd met gasten die dickpics naar vreemden sturen en vreemdgaande politici. Maar als je een kijkje neemt op de NSFW-forums van Reddit, zie je dat er honderden volwassen vrouwen als Sarah op zoek zijn naar vreemden om mee te sexten. Er is zelfs een soort Marktplaats voor sextpartners: sextbuddies.com. Gebruikers wisselen daar Kik-, Snapchat- en WhatsApp-namen uit, samen met hun leeftijd, geslacht en seksuele voorkeur. Er staan berichten als: "Daddy, punish me by making me strip for you," "Looking for another girl for a roleplay involving an adult baby diaper," en "Meesteres zoekt slaven om te vernederen. Je gehoorzaamheid maakt me nat. SLAVEN KOM BIJ MAMA!" Tom* is woordvoerder van Sex Addicts Anonymous, een organisatie die geheel wordt gerund door afkickende seksverslaafden. Hij heeft gezien hoe levens verwoest worden door dwangmatige cyberseks. "Online seks trekt mensen aan die bang zijn voor intimiteit," zegt hij. "Het kan een handige vervanging lijken voor echte interactie met een ander mens, maar uiteindelijk isoleert het je. Sommige mensen verliezen hun baan, omdat ze de hele nacht wakker blijven. Andere mensen gebruiken betaaldiensten en eindigen met een torenhoge schuld. Anderen geven hun echte partner niet de aandacht die ze hen zouden willen geven.

Seksverslaving (officieel heet het hyperseksualiteit) wordt in tegenstelling tot een drugsverslaving niet erkend als een hersenveranderende klinische aandoening. Maar een onderzoek van de Universiteit van Cambridge uit 2014 suggereert dat een seksverslaving wel degelijk overeenkomt met een drugsverslaving. Uit het onderzoek blijkt dat bij seksverslaafden het hersengebied dat verwachting registreert actiever is bij het zien van pornografisch materiaal, dan bij mensen zonder dwangmatige seksuele stoornis. Dezelfde hersengebieden komen in actie als drugsverslaafden drugs zien of ruiken. Of het nou een erkende klinische aandoening is of niet, de onderzoekers zijn het er wel over eens dat seksverslaafden hulp nodig hebben bij het aanpakken van de dingen die het probleem veroorzaken.

De Britse psychotherapeut Paula Hall behandelt regelmatig seksverslaafden. Ze zegt dat dwangmatig sexten meestal onderdeel van een grotere stoornis is. Volgens haar denken veel mensen ten onrechte dat seksverslaving een verslaving aan seksuele bevrediging is. Mensen met een hyperseksuele aandoening zijn eigenlijk verslaafd aan "de opwinding van het zoeken naar een partner, niet noodzakelijk aan de seksuele bevrediging zelf." Ogenschijnlijk zorgt dat voorgevoel, die verwachting, voor het vrijkomen van dopamine in de hersenen. Het is dezelfde stof die vrijkomt wanneer je een lijntje coke snuift. "Veel seksverslaafden hebben niet eens echt seks," zegt Hall. "Ik werk met mensen die berichtjes sturen en voor de webcam kruipen. Ze ontmoeten de partners niet echt, want ze krijgen zo al genoeg opwinding."

Ze voegt toe dat vrouwen zelden hulp zoeken voor een seksverslaving, vanwege het stigma rond vrouwelijke seksualiteit. De tien vrouwelijke seksverslaafden die ze in het verleden heeft behandeld, hadden allemaal een probleem met sexten. "Ik kwam erachter dat seksverslaving zich bij vrouwen meestal uit in de vorm van sexting," legt ze uit. "De kans is kleiner dat ze echte seks hebben met een vreemde, want dat brengt voor vrouwen meer gevaar met zich mee. Meestal zijn vrouwen lichamelijk minder sterk dan mannen. Ze lopen het risico zwanger te raken en worden er sneller om veroordeeld."

Tara* is veertig en werkt op een financieel kantoor van de overheid. Ze begon met het sexten van mannen die ze ontmoette op de Scrabble-app Words With Friends. Het leidde bijna tot het einde van haar relatie. "De eerste man begon mij berichtjes te sturen via de app in 2012," zegt ze. "Ik ben eigenlijk heel verlegen en ik communiceer makkelijker via berichtjes. Na een tijdje begonnen we te sexten. Hij stuurde me foto's en filmpjes. Ik stuurde hem ook wat foto's, maar geen naaktfoto's. Het was een tijdje leuk en opwindend, maar daarna walgelijk. Mijn gedrag werd steeds riskanter. Tot ik op een avond bewusteloos met mijn telefoon op schoot werd gevonden door mijn verloofde. Hij vond een video van een gast die zich zat af te trekken. We hadden een grote ruzie, en hij pakte mijn verlovingsring weer terug."

Ze beloofde aan haar partner dat ze zou stoppen, maar ze vond het moeilijk om de mannen die haar om berichtjes vroegen teleur te stellen. Haar partner betrapte haar nog drie keer en schopte haar toen het huis uit. "Ik ging naar een hulpverlener," zegt Tara. "Hij dacht niet dat ik verslaafd was aan sexting, maar dat het een probleem was met mijn zelfvertrouwen. Hij zei dat ik alleen de erkenning wilde dat ik aantrekkelijk was."

Robert Weiss is klinisch sociaal werker en schrijver van een serie boeken over seksualiteit in het digitale tijdperk. Hij denkt ook dat excessief sexten vaak niet om de seks draait, maar om het zoeken naar erkenning. "Ik heb mensen behandeld die eerder misbruikt zijn en seksualiteit gebruiken om controle te hebben over hun volwassen leven," zegt hij. "Het draait helemaal niet om de seks, ze willen zich gewild en speciaal voelen. Ze zien zichzelf steeds als objecten. Maar wanneer we onszelf in dingen veranderen, raken we onze mensheid kwijt."

Zowel mannen als vrouwen kunnen geobsedeerd worden door het gevoel dat ze gewild zijn. Weiss denkt alleen dat vrouwen sneller online seksuele bevestiging zoeken, omdat ze door de maatschappij constant als objecten worden neergezet. Hij zegt dat verslaafde vrouwen zich waarschijnlijk eerder machtig dan beledigd voelen als iemand openlijk staart naar hun decolleté. Ze zullen vergelijkbare situaties zoeken om dat gevoel opnieuw te krijgen. Hij zegt: "Als dit de belangrijkste manier is waarop ze hun emotionele en seksuele behoeften beantwoord krijgen, missen ze wat ons echt helpt: gewaardeerd worden om wie we zijn, niet alleen om hoe we eruit zien."

Clare* is een financieel adviseur van 34 uit St. Louis. Ze zegt verslaafd te zijn aan de bevestiging die ze van sexting krijgt. "De eerste keer dat ik sexte had ik wat gedronken met een mannelijke collega. We bekenden allebei dat we elkaar aantrekkelijk vonden," zegt ze. "Sindsdien heb ik met jongens via Match.com en Reddit gesext." Nu heeft ze een sextpartner met wie ze "minstens vijf uur per week" praat.

"Voor mij is het verslavend omdat ik me er gewild door voel. Ik ben er niet trots op, maar ik raakte verslaafd aan de bevestiging die ik soms via sexten kreeg," zegt ze. "Ik raak depressief als ik niemand berichtjes kan sturen."

Sekspsychotherapeut Hall zegt dat het gevaar van seksverslaving – en in het bijzonder online – is dat het ongemerkt uit de hand loopt. Dit betekent dat mensen er vaak niets tegen doen, tot het daadwerkelijk invloed op hun leven heeft. Ze zegt: "Je kan niet acht uur achterelkaar zuipen zonder ziek te worden, maar je kan wel acht uur per dag sexten."

Daarnaast leveren digitale media een oneindige bron van partners voor seksverslaafden. Weiss zegt: "In de techwereld is 'frictie' een veelgebruikte term om te beschrijven welke moeite je moet doen om iets te bereiken. Sexting haalt alle frictie uit aantrekkingskracht en seks. De anonimiteit, het kant-en-klare en de betaalbaarheid van seks via digitale media zorgt voor een verhoogd risico op seksverslaving."

Voor Tara en haar partner is dit geen shock. "We werken ons nu weer door een van mijn fuck-ups," zegt ze. "Hij kwam erachter dat ik met een andere man sexte. Alweer. Ik heb misschien het beste dat mij ooit overkomen is naar de klote geholpen."

*Namen zijn veranderd.

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.