Een cursus fistfucking brengt mensen nader tot elkaar

Voor veel mensen is fistfucking echt niet meer zo boeiend. Ik, bijvoorbeeld, ben zo vaak gefist dat ik niet eens meer een tas bij me hoef te dragen. Maar studenten van de McGill Universiteit in Montreal wilden er blijkbaar wel meer over te weten komen en dus organiseerden zij een instructieavond. Deze cursus werd gedoceerd door seksblogger, polyamorist en sekshistoricus Andrea Zanin. Wij konden de verleiding niet weerstaan om alles uit zo’n gênante en gevoelige vertoning als deze te halen, dus vroegen we twee studenten om naar de cursus te gaan en verslag uit te brengen. Hier is wat zij te zeggen hadden.

HET VERSLAG VAN EEN MEISJE:

VICE: Wat was de naam van de cursus en waar werd het gehouden?
MEISJE: Queer McGill presenteert TAKE FIVE: HET GENOT VAN FISTFUCKING met Andrea Zanin. De cursus werd gehouden op de campus van McGill, in dezelfde ruimte waar de vergaderingen van de universitaire raad plaatsvinden.

Waarom wilde je naar deze cursus?
Waarom niet? Hoe vaak vind je een cursus als deze op een campus (ook al kwam ik er achteraf achter dat het een jaarlijks evenement is). En het is nog gratis ook. Het was een beetje een last minute besluit om te gaan, maar ik vond het te ziek om te missen.

Wat voor mensen waren er?
Ik denk dat iedereen student was, of in ieder geval tussen de twintig en dertig jaar. Grof geschat kan ik zeggen dat ongeveer 60% hippie, feministisch of homoseksueel was. Denk vrouwen met okselhaar, langharige jongens, dik gebreide truien, fixiliefhebbers en mensen met anti-establishment-idealen.

Ik denk dat 10% high en ingenieur was. Zij zaten achter mij. Veel van hen gingen al snel weg. Dan was er nog 10% aan ‘grijze muisjes’, je weet wel, van die meisjes met doodnormale kleding. Ik kon verder niet veel opmaken uit de kleding die zij droegen of uit hun interacties.

Voelde je je ongemakkelijk bij deze cursus? Wat ging er door je hoofd toen je daar was?
Nou, de cursus duurde twee uur. De eerste anderhalf uur was er een lezing - of eigenlijk meer een informele discussie - over vagina’s, vaardigheden, anatomie en dat soort onderwerpen. De instructrice was geweldig in het creëren van een relaxte sfeer en ze vertelde de hele tijd seksueel getinte grapjes. Het voelde toen allemaal nog niet zo gênant. Het hielp heel erg dat de instructeur voor een groot publiek het woord vagina hardop uitsprak en er diep in detail over uitwijdde. Ze had zelfs rekwisieten meegenomen, zoals een groot kussen in de vorm van een vagina waarmee ze de anatomie beschreef.

Vervolgens was er een half uur voor de demonstratie. Er werden gordijnen om ons heen gedaan en de ontvanger (in fistfuckingtermen ook wel ‘bottom’ genoemd) zat op een bureau met een deken en een laken onder zich. De fistfucker (‘top’) nam de basisregels door met de bottom en vertelde ons toen dat we zo dichtbij mochten komen zitten als we wilden. Geen gejoel, geen foto’s, geen Twitter, geen social media in het algemeen en vooral observeren. Ze vertelden ons dat we voor het beste uitzicht bij de voeten van de bottom moesten gaan zitten. Zo konden we recht in haar vagina kijken. Ze deed haar jurk uit en lag daar in een t-shirt. De top had handschoenen aan en zat naast haar. In de kamer werd het stil. Een paar mensen gingen weg. En toen ging het gebeuren.

Ik weet zeker dat ik de hele tijd met mijn mond open in shock zat. Niets van het gebeuren was opwindend. Het was meer alsof we aan het kijken waren naar iets dat methodisch gebeurde, zoals het aanraken van de maag van een koe. Alsof het iets totaal normaals is, maar niet per se iets wat je elke dag tegenkomt (tenzij het jouw ding is, natuurlijk).

Na ongeveer vijftien minuten stopten ze. De bottom had aangegeven dat ze er niet meer oké mee was. Ze zei later dat het leek alsof ze in een gynaecologiestoel zat, maar dan met veertig hoofden die meekeken. De top legde uit wat er gebeurd was: ze zat tot en met de rug van haar handpalm in de vagina en toen stopte ze omdat het lichaam niet ontspannen genoeg was. Nu voelde ik mij ongemakkelijk. Het voelde als een sociaal experiment. Het was zo’n intiem moment, behalve dat wij er allemaal bij betrokken waren geweest. Ik voelde mij vreemd omdat ik had deelgenomen zonder echt deelgenomen te hebben.

Heb je iets van de cursus geleerd?
Ja. Ik heb alles geleerd over squirten, verschillende delen van een vagina, het hoe en waarom van fistfucking en dat sommige vrouwen ontspannen genoeg raken dat de hele vuist de vagina in en uit kan gaan. En dat de vagina niet echt uitrekt.

Dankjewel voor dit verslag.

HET VERSLAG VAN EEN JONGEN:

VICE: Wat was de naam van de cursus en waar werd het gehouden?
JONGEN: Als ik het mij goed herinner heette de cursus ‘Take Five’, wat een grappige poging tot een seksuele woordspeling was. Het werd gehouden in een kamer genaamd ‘Leacock 232’ genaamd, wat eerlijk gezegd klinkt als een ruimteschip.

Waarom wilde je naar deze cursus?
Toen ik ‘live fistfuckingdemonstratie’ op mijn Facebook-nieuwspagina zag staan, was ik zo nieuwsgierig dat ik niets anders kon doen dan gewoon gaan.

Wat voor mensen waren er?
Veel van het publiek bestond uit homo’s, lesbo’s, bi- en transseksuelen en/of leden van Queer McGill, de organisatie die de cursus had georganiseerd. Er waren een paar overduidelijke hetero’s aanwezig (excuses voor de mogelijke politieke incorrectheid). Er was een leek die het antwoord gaf op de vraag “Waarom zou het goed voelen om een vuist in je vagina te hebben?” met “Eh… omdat het net zoiets is als vijf penissen in je vagina?”

Voelde je je ongemakkelijk bij deze cursus? Wat ging er door je hoofd toen je daar was?
Als ik eerlijk ben was ik, verrassend genoeg, erg op mijn gemak. Ik denk dat het hielp dat ik met vrienden was en dat ik naar een belachelijk vrijzinnige school ga, waardoor gebeurtenissen als deze mij niet echt shockeren. De reden dat ik ben gegaan is eigenlijk om mezelf een cultuurshock te geven. Aangezien ik iemand ben die van schrijven houdt, is alles wat buiten het gewone boekje valt interessant. Dit was geen uitzondering.

Sommige mensen vertrokken. Er werd veel gelachen. Een paar mensen keken aandachtig naar de demonstratie. Alles bij elkaar genomen denk ik dat de algemene gedachte als volgt was: “Ik kan niet geloven dat zij dit aan het doen is. Ik blijf hier maar gewoon staan en ik ga mij samen met de rest generen tot het over is.”

De gedachten die door mijn hoofd gingen? “Ik voel mij niet aangetrokken tot de demonstranten, dus het voelt raar om hier naar te kijken. Live naar porno kijken is net zo deprimerend als porno. Wat betekent het als ik uiteindelijk toch een stijve krijg? Zou je ook kunnen fistfucken met een boksbeugel? Het lijkt mij leuk om dit ooit aan mijn kinderen te vertellen. Etc.”

Heb je iets van de cursus geleerd?
Ik heb veel geleerd over de vrouwelijke anatomie, hoe alles verbonden is met elkaar en dat soort dingen. De vaginapop was hilarisch en informatief. Seksles op school leert je echt niets. Rondscharrelen in het donker als een stereotype gast doet dat ook niet echt. Ik zou graag willen denken dat ik iets heb geleerd van de cursus maar het is niet aan mij om dat te beslissen.

Dankjewel jongelui. Gaat heen en fistfuck erop los!

Lees ook: Een gesprekje met een advocaat die gespecialiseerd is in extreme porno