FYI.

This story is over 5 years old.

Drugs

Een drugsdealer vertelt over haar verschillende soorten klanten

Van de nieuwkomer tot het rijkeluiskind, deze dealer heeft ze allemaal meegemaakt.

Illustratie door Dan Evans

Mits je niet van plan bent om een Scarface-achtige handelaar te zijn of de koude, meedogenloze ambitie bezit die nodig is om de drugshandel van een stad à la Marlo Stanfield volledig te beheersen, is het dealen van drugs in het echte leven helemaal niet zoals in films of op tv. En terecht, omdat het dan vreselijk saai zou zijn. Je zou vooral te zien krijgen dat iemand een sms'je krijgt, een tijd afspreekt en dan de drugs levert op de afgesproken tijd. Het is meestal gewoon erg saai.

Advertentie

Zoals elke baan kan het vervelend zijn, met allemaal taken waar je eigenlijk geen zin in hebt, maar die toch moeten. Je hebt immers een carrière in het leveren van plezier, en als jij het niet doet, doet iemand anders het wel. We spraken met een dealer die al jaren bezig is en een aantal verschillende soorten drugs verkoopt, en vroegen haar hoe ze haar geld verdient. Het blijkt dat een van de meest verrassende voordelen van de baan is dat je wordt gedwongen om met een breed scala aan persoonlijkheden te communiceren. Door de jaren heen heeft onze dealer veel klanten zien komen en gaan, en ze kunnen allemaal handig in verschillende categorieën worden geplaatst. Hieronder vertelt ze welke dat zijn.

De nieuwkomer

Het is vervelend als je een sms'je van een nieuw nummer krijgt, dat zo specifiek is dat het in feite "DRUGSDEAL" schreeuwt. Dit is zo'n domme beginnersfout, en meestal de eerste en laatste die een groentje maakt. Vroeger negeerde ik dat soort berichten, maar nu sms ik meestal terug met het strenge antwoord dat ze mijn nummer moeten verwijderen, gevolgd door een paar kleurrijke scheldwoorden. Maar als ze hier goed mee omgaan, vind ik dit soort klanten meestal heel leuk. Ze zijn vaak versteend van angst, en dat is lief – tot het irritant begint te worden. Ze zijn ook erg kneedbaar en ze weten niet precies hoeveel alles kost, dus kun je ze iets meer laten betalen. Niet te veel, want je wilt niet dat ze erachter komen dat je ze hebt afgezet, maar misschien tien of twintig dollar meer dan normaal. Ik noem het 'de nieuwkomersbelasting'. Iedereen moet betalen.

Advertentie

De arbeider

Deze klant heeft een zware baan die verschillende uitersten van fysieke ongemakken vergt – van de hele dag op je benen staan tot het sjouwen en tillen van zware dingen tot algemene banen in de bouw die je lichaam afstraffen. Ik hou van arbeiders, omdat ik het gevoel heb dat ik ze een inwendige massage verkoop, waar ze van kunnen genieten in het comfort van hun eigen huis.

De fashionista

Vroeger, toen ik nog geen dealer was, dacht ik dat alle drugsgebruikers supercoole modellen of clubbers met een onberispelijk gevoel voor mode zouden zijn. In plaats daarvan, zoals ik al heb gezegd, verkoop ik meer aan vadsige kantoormanagers of aan een vent die dingen met cement doet en al jaren geen groente meer heeft gezien. Maar soms krijg ik een klant bij wie de coolheid uit de poriën druipt en die voldoet aan het droombeeld waarvan ik dacht dat het de norm was. Ik dacht dat ik te maken zou krijgen met mensen die eruitzagen als David Bowie (RIP), maar in plaats daarvan deal ik meestal aan mensen die eruitzien als Kevin James. Dus als er een cool kid langskomt, geniet ik ervan, want het gebeurt niet vaak.

De baas ziet alles. Still uit The Wolf of Wall Street

De baas

Dit is een redelijk brede categorie, waar mensen in zitten die met een drukke, goedbetaalde baan. Ze zijn verantwoordelijk voor een heleboel dingen. De baas heeft meestal de touwtjes in handen in het dagelijks leven, en zijn dus op zoek naar iets waarmee ze de controle eventjes uit handen te geven. Ik heb zowel artsen als advocaten als klant gehad. Het zijn vooral mensen die even willen ontspannen en opladen in hun vrije tijd.

Het rijkeluiskind

Dit kind moet bij mij altijd meer betalen, omdat-ie zo'n belediging is voor alles wat fatsoenlijk is. Als twintiger woont hij in een appartement dat zijn ouders voor hem hebben gekocht, en hij brengt het grootste deel van zijn tijd door met gamen. Bijna altijd lijkt hij overduidelijk eenzaam, en nodigt hij me uit om te blijven hangen. De paar keer dat ik dat deed, had ik er vrijwel meteen spijt van. Ik ben meestal wel te porren om over iemands dromen, wensen en angsten te horen – vooral als het klikt en ik oprecht geïnteresseerd ben (je staat best dichtbij sommige klanten). Maar meestal openbaart het rijkeluiskind zich als een betweter die geen klap uitvoert, oftewel een complete sukkel.

Het feestbeest

Deze gast heeft de opdracht gekregen om alle drugs voor hem en zijn vrienden te regelen voor hun avondje in de stad. Meestal is hij vrij hyperactief, enthousiast over het feest waar hij heengaat en staat hij te popelen om de ongelofelijke nacht van losbandigheid waar hij en zijn sukkels van vrienden over dromen te vergemakkelijken met drugs. Hij gebruikt vaak de zin "het is aan!" (Pro tip: gebruik deze zin nooit).