FYI.

This story is over 5 years old.

Stuff

Een gesprek met het Canadese ex-fotomodel dat nu vecht tegen IS in Syrië

Na een bijna fataal motorongeluk besloot Hanna Bohman zich aan te sluiten bij de vrouwenmilitie van de YPG, om te vechten tegen de Islamitische Staat in Syrië.

Hanna Bohman poseert buiten Kobani in Syrië. Alle foto's zijn van Hanna Bohman

Terwijl duizenden Syriërs het land verlaten, op de vlucht voor de vatenbommen van Assad en de barbaren van IS, is een vrouw uit Canada voor de tweede keer naar het oorlogsgebied getrokken. Na een bijna fataal motorongeluk vorig jaar besloot Hanna Bohman, ook wel Tiger Sun genoemd, zich aan te sluiten bij de vrouwenmilitie van de Yekîneyên Parastina Gel (YPG) in de Koerdische regio van Syrië.

Bohman vloog in februari voor de eerste keer naar Syrië en sloot zich aan bij de Koerden in hun gevecht tegen IS. Ze bracht er zes maanden door, bij twee verschillende eenheden. Door het gebrek aan "normaal eten zoals biefstuk en pizza" raakte Bohman na een paar maanden ondervoed en uitgeput. Ze vloog terug naar Vancouver om te herstellen en wat van de veertien kilo's die ze was afgevallen er weer terug aan te eten.

Advertentie

Bohman is een van de weinige Westerse vrouwen die vechten tegen IS, of de "Satanische Staat" zoals zij het noemt. Nu ze weer op krachten is gekomen, neemt ze samen met de Koerdische vrijheidsstrijders de wapens weer op. Deze keer heeft ze een betere uitrusting, is ze beter voorbereid en deelt ze haar ervaringen op haar facebookpagina. We spraken Bohman over haar aansluiting bij de YPG, gendergelijkheid en stokoude wapens.

Haval Berxodan, Bohman en verse Westerse rekruten.

VICE: Waarom keerde je terug naar Syrië?
Hanna Bohman: Ik keerde terug om twee redenen. Ten eerste miste ik de vrienden die ik gemaakt had. De tweede reden ligt dieper. Toen ik terugging naar Canada, kon ik me niet voorstellen dat ik weer een normale baan zou hebben. Niets leek me te inspireren. En het leven in Vancouver is belachelijk duur. Ik gaf in twee maanden tienduizend dollar uit, en ik betaalde niet eens huur. Het idee om me weer volledig in die hectische banenmarkt te storten trok me totaal niet. Het was dezelfde reden waarom ik in eerste instantie al naar Syrië ging. Ik had zo'n groot gedeelte van mijn leven vergooid aan het proberen geld te verdienen, dat ik niet echt aan het leven was. Het vechten tegen de Satanische Staat en deel uitmaken van de revolutie is een droom die werkelijkheid werd. Niet dat ik ervan droomde mensen te doden, maar nu ben ik tenminste nuttig.

Hoe en waarom sloot je je aan bij de YPG?
Het was vooral om wat de IS deed, en omdat onze overheden niets deden om dat te stoppen. Als mensen zich kunnen aanmelden bij IS, dan kunnen mensen zich ook aanmelden om te vechten tegen IS, dacht ik. The Lions of Rojava-facebookpagina (opgezet door YPG-strijder Jordan Matson) bracht me in contact met de YPG, en ik sloot me bij hen aan in februari van dit jaar. Ik vloog naar de Koerdische regio in Irak en werd de grens over gesmokkeld in een rubberbootje.

Advertentie

Kreeg je training?
Ik ging naar de academie en kreeg vier uur training; ik leerde hoe je een AK in elkaar zet en weer uit elkaar haalt. Dat had ik ook via YouTube kunnen leren. Er was geen medische of procedurele training. De Koerden zelf krijgen ideologische training, waarbij ze onder andere les krijgen in gendergelijkheid en ecologische verantwoordelijkheid.

De YPG heeft banden met de PKK, wat volgens de Verenigde Staten een terroristische organisatie is. Wat is jouw indruk van hen?
De YPG en de PKK staan los van elkaar, maar ze volgen dezelfde ideologie, gebaseerd op de leer van Abdullah Öcalan. De PKK verdedigt de Koerden in Turkije, en daarvan kwamen er veel naar Rojava. Veel van de commandanten zijn van de PKK, en zij zijn altijd het best opgeleid en het aardigst. Ze noemen zichzelf humanisten, en behandelen iedereen humaan. Zelfs vijanden.

Hoe ziet een typische dag van een YPG-strijder eruit?
Het is saai. Het grootste gedeelte van de dag ben je niet in gevecht. Je wordt rond vijf uur 's ochtends wakker, en het is echt relaxt. Niet zoals een conventioneel leger. Je staat op en ontbijt – maaltijden zijn gemeenschappelijk, en het eten is vooral vegetarisch. Het is een boerenmilitie, en veel van het voedsel is gedoneerd. Ik heb drie keer vlees gehad in drieënhalve maand. En dat waren maar kleine porties.

Hoe is het om een vrouwelijke strijder te zijn bij de YPG?
Ze zijn veel vooruitstrevender dan wij als het gaat om gendergelijkheid. De vrouwen worden overal bij betrokken, en werken op gelijke voet samen met de mannen. Ze zitten in de loopgraven, ze nemen posities in, soms zijn zij zelfs de enigen die vechten. Het is meer een matriarchische samenleving.

Advertentie

Heb je tijdens je eerste tour iemand gedood?
Nee, ik niet. Ik had alleen een AK, en die is alleen goed tot een afstand van driehonderd meter. Zelfs als je dan iemand raakt, is dat puur geluk.

Is er een tekort aan wapens?
Er zijn wapens, ook van Amerikaanse makelij, maar munitie is moeilijk te vinden. Het is niet zozeer dat er een tekort aan wapens is, maar de kwaliteit is slecht. De Koerden hebben geen zware wapens, maar dankzij de luchtaanvallen hoeven ze niet zo veel te vechten.

Hanna Bohman met Jesper Söder, die humanitair werk doet in Rojava

Hoe verschilt je ervaring deze keer van de eerste keer dat je er was?
Ik heb besloten me nu meer te richten op het documenteren van het leven in Rojava. Ik wil meer van het leven buiten het leger laten zien. Ik ben pas geleden naar Kobani geweest, wat een soort wereldwijd symbool voor verzet tegen de Satanische Staat is. Veel andere steden zijn ook aangevallen, maar niet zoals Kobani. Op een gegeven moment was zo'n tachtig procent van de stad onder de controle van de terroristen, maar de YPG vocht terug en redde de stad. Het is wel tragisch dat ze het zonder hulp van anderen moesten stellen, en veel jonge strijders sneuvelden. Ik wilde deze belangrijke overwinning van de Koerden vastleggen.

Kobani is totaal verwoest, maar het is wel de meest levendige stad in Rojava. De Koerden zijn nooit opgehouden de stad te verdedigen, en dat doen ze nu ook niet bij de wederopbouw. Families keren terug, scholen gaan weer open, winkels openen weer. De stad komt weer tot leven. Het was een zeer emotioneel bezoek, en ik hoop dat mijn foto's en verhalen uit Kobani op de een of andere manier helpen.

Na het einde van je eerste tour in Syrië heeft de Turkse luchtmacht de PKK in Syrië en Irak gebombardeerd. Wat was daarvan de impact?
De Turkse luchtaanvallen zijn niet zo problematisch voor de PKK als de media het doet lijken. Turkije claimt dat er ongeveer driehonderd Koerden zijn gedood met de luchtaanvallen, maar hoe weten ze dat? Ze zijn niet komen tellen hoeveel lijken er lagen. Ze postten filmpjes waarin gebouwen en huizen geraakt werden, die zogenaamd schuilplekken van de PKK waren. Dat is bullshit. Ik ben bij de kampen geweest. Ze verblijven niet in gebouwen, want dat zijn makkelijke doelen. Ik denk dat er maar zo'n zeven PKK-strijders gedood zijn door luchtaanvallen. De Turken hebben onschuldige dorpelingen vermoord, die niets met de PKK te maken hadden.

Was de Canadese overheid kwaad toen je terugkwam?
Verschillende overheidsinstanties namen contact met mij op. Ze maken zich meer zorgen om Canadezen die zich bij IS aansluiten. Ik ben naar de Verenigde Staten geweest en sprak met de inlichtingendiensten en het leger daar. Zij weten ongeveer alles wat ik ze kon vertellen.

Wat is er gebeurd met je instagramaccount?
Mijn account wordt steeds geschorst, en mijn facebookpagina is ook al vier keer geblokkeerd. Turkije voert actief een campagne om alles op internet te censureren, dus je kan bijvoorbeeld geen kaart van Koerdistan plaatsen. Er zijn supporters van IS en Turkse nationalisten die mijn account rapporteren. Turken vielen mij via Instagram lastig. Een gast zei dat hij ervan zou genieten om mij te verkrachten nadat IS mijn hoofd eraf had gesneden.

Hoe lang denk je dit keer te blijven?
Ik ben pas een maand hier, en ik blijf minstens zes maanden. Maar dat hangt ook weer van mijn gezondheid af. Vorige keer verloor ik veel te veel gewicht. Hopelijk kan ik deze keer mijn calorie-inname beter regelen.