FYI.

This story is over 5 years old.

Festivals

Een verzameling gelukzalige Lowlands-momentjes in slowmotion

Lowlands was weer belachelijk snel voorbij, maar we hebben wat typische Lowlands-momentjes zo vastgelegd dat ze juist eindeloos duren.

Omslagfoto door Raymond van Mil

Het is maandagochtend, je opent je dikke koekogen en het voelt alsof je amandelen aan elkaar zijn gemetseld met nicotine. Je bent twee uur geleden met je schoenen aan in je tent gevallen, en je kijkt verward naar het drijfnatte tentzeil boven je. Je graait om je heen naar je telefoon, maar die ben je kwijt. Net als al je muntjes, je portemonnee, je stem en ieder mogelijk besef van tijd. 'Hoe kan Lowlands nu al zijn afgelopen', denk je. Het voelt alsof het festival ongeveer drie uur geduurd heeft. Alleen je gesloopte en zuur ruikende lichaam vertelt je dat hier geen snars van waar is.

Advertentie

Omdat Lowlands altijd zo belachelijk snel voorbij is, leek het me wel wat om de boel eens om te draaien en een paar minuscule, maar typische Lowlands-momentjes eindeloos te laten duren. Ik heb namelijk een slomofunctie op mijn camera, en dan kan dat.

Als je je soms afvraagt wat voor emoties er tijdens Lowlands 2015 zoal rond gierden, kijk dan naar deze blije man. Met zijn appelwangen wapperend van geluk scoort hij een tien op de schaal van Tim Knol en een twaalf op de schaal van 'het bovenmatig gruwelijk naar je zin hebben'.

Hier druipt het adrenalinezweet van een kudde trappelende feestbizons, klaar om zichzelf in de feeststrijd te werpen. Dat zou luttele seconden later ook gebeuren:

Hier lijkt in eerste instantie sprake van een gezellige moshpit, tot je de angstige blik van de rondspringende jongen op elf seconden ziet. Voelt hij dat hij in al z'n enthousiasme een nat windje heeft gelaten? Moest hij van zijn therapeut zijn moshpitfobie overwinnen door eigenhandig iedereen aan gort te springen?

Hier duikt iemand met z'n hoofd voorover in een prullenbak om het leven te vieren en nog misdadiger te ruiken dan hij al deed.

Er was een hoop vette muziek dit jaar, met Fuzz als een van de hoogtepunten. Ty Segall drumt hier als een woeste clown zijn drumstel en de Charlie aan diggelen.

Deze vrouw is misschien wel de grootste kenner van snacks en aanverwante dingen waar je mondhoeken van gaan glimmen/onder de saus komen te zitten. Ze is professioneel snackconnaisseur, zou je kunnen zeggen. De originele Lowlands-hamburger is haar favoriete hamburger ter wereld, maar die was dit jaar afgeschaft. Daardoor eet ze hier iets anders en ging ze voortijdig naar huis, met het plan een woedende recensie te schrijven.

Advertentie

Dit filmpje representeert 'het oeverloze banjeren', een een activiteit die een zeer groot deel van het festivalgevoel behelst. Uur in uur uit loop je naar plekken die je per Whatsapp door vrienden zijn toegezonden, vaak tevergeefs. Maar dat geeft ook weer niks.

'Crowdsurfen is verboden - al jaren,' zo stond in het programmaboekje te lezen. De tenten zijn inderdaad ook al jaren versierd met anticrowdsurfborden. Er verandert wat dat betreft nooit heel veel, want er wordt ook al jaren gewoon gecrowdsurfd en dat is helemaal niet erg.

Als het festivalterrein eenmaal dicht is kon je maar het beste naar je tent gaan, want het Lowlands-café was niet bedoeld om hard te dansen. Her en der zaten zelfs mensen in de tent met hun campingstoel, zo mak was het binnen. Desalniettemin kan het gebeuren dat je op dat tijdstip gewoon nog steeds in een razendgoeie bui bent, zoals dit vrolijke type. Dit is rollen van dronken geluk.

Toen de vogeltjes al weer het krieken van de dag inluidden, had deze man een momentje voor zichzelf ingebouwd. "Heel belangrijk," zei hij, "juist op plekken waar je continu omgeven bent door mensen."

In het holst van de nacht, te midden van honderden springende dronken mensen, behield deze guy een oogopslag van iemand die in staat is met een creatieve toepassing van natuur- en sterrenkunde en de literatuur alle wereldproblematiek op te lossen. Oef.

Het romantische slagveld van de maandagochtend. Alles is leeg, alles is kapot, alles is in brand gestoken en alles is verlaten – en toch zo vol betekenis. Het was goed.