FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Kalyn is 106 centimeter lang en de MC van Wheelchair Sports Camp

Zoals de meeste rappers haat ze de politie en houdt ze van blowen – maar ze heeft ook een botontkalkingziekte en een hoop te vertellen.

Foto door Adrian Diubaldo

Kalyn Heffernan is één meter zes lang, heeft een botontkalkingziekte, zit in een rolstoel, rookt veel wiet en zal geen seconde aarzelen om iedereen die haar niet aanstaat publiekelijk te kakken te zetten in een brute rap. Kalyn is de MC en drijvende kracht achter Wheelchair Sports Camp, een hiphopgroep uit Denver die klassieke beats met jazz en avant-gardistische geluidsexperimenten combineert. Tijdens haar studie bestond de groep uit Kalyn die rapte en een DJ die de beats verzorgde, maar het ontwikkelde zich al snel naar een wisselende formatie met soms drums, saxofoon of zelfs een sitar.

Advertentie

Kalyns raps gaan over sociale ongelijkheid voor gehandicapten, rammend stoned worden en hoe kut de politie is. In haar nummer This Bitch… pakt Kalyn problemen met gezondheidszorg aan en in Party Song knalt ze erin met “rock, let the midget hit it/cops on my jock, make ‘em cough/cus I’m sicker with it”. Ze produceert sinds kort voor rappende Haïtianen die bij de aardbeving in 2010 ontheemd raakten en ze confronteerde Goodwill – een non-profit die onder andere gehandicapten aan het werk zet – erop aan dat ze gehandicapten minder dan het minimumloon betalen.

Foto door Adrian Diublado

VICE: Hi Kalyn. Hoe ziet jouw schrijfproces eruit?
Kalyn: Ik schrijf behoorlijk langzaam. Soms gaat het me makkelijker af, maar meestal moet ik er echt even voor gaan zitten. Ja, ik zit natuurlijk altijd, maar dan moet ik er de tijd voor nemen.

Vroeger sneakte je vaak stiekem backstage bij grote shows om bijvoorbeeld Xzibit, Ludacris, Erykah Badu en Busta Rhymes te ontmoeten. Hoe deed je dat?
Dat was best makkelijk. Ik gebruikte gewoon het rolstoelexcuus en zei dat zus en zo me had uitgenodigd. Ik was een prima oplichter, en heb mijn handicap goed weten uit te buiten. Ik kwam bij praktisch elk concert backstage.

Waren ze leuk?
Xzibit was echt een hele toffe kerel. Erykah Badu was cool – en Cee Lo en Eminem. Maar er zaten ook een paar eikels tussen. Eigenlijk baal ik achteraf dat ik toen meer bezig was met backstage komen dan dat ik gewoon voor de show kwam.

Advertentie

Foto door Robin Walker

Wie waren de eikels?
Busta Rhymes was een eikel – echt onaardig. Misschien liep zijn show niet lekker, maar hij was de enige die echt geen leuk mens was. Shit, ik geloof dat zelfs Kanye sympathieker tegen me was dan Busta Rhymes.

In hoeverre wil je dat je publiek zich focust op je handicap als je optreedt?
Dat mag iedereen zelf weten. Ik ben de hiphop niet ingegaan om een gehandicapte rapper te worden, ik ben de hiphop ingegaan omdat het mijn ding is. De naam ‘Wheelchair Sports Camp’ was sowieso sarcastisch, maar laat ook duidelijk zien dat ik compleet op mijn gemak ben in mijn rolstoel. Ik wil mezelf niet in de spotlights zetten als de eerste kreupele rapper, of de beste rapper onder de één meter dertig. Hiphop is voor mij een groter plaatje.

Heb je door je situatie ooit nadeel ondervonden in de muziekscene?
Nee, ik heb geluk. Ik krijg veel steun in Denver. Er hebben altijd veel mensen voor me klaargestaan. Ik ben niet echt verlegen, dus ik zorg er wel voor dat ik niet anders behandeld wordt.

Foto door Jennah Black

Je bent ooit bijna gearresteerd in Texas, toch? Hoe ging dat?
Dat was onze eerste grote trip naar een andere staat. De show liep lekker en de sfeer was goed. Er reisden een paar professionele graffitikunstenaars met ons mee en een paar wannabees, zoals wij. We zijn allemaal geïnteresseerd in graffiti, maar we zijn er niet goed in. Na de show gingen een paar van ons nog even wat tags zetten en toen heeft de huisgenoot van iemand bij wie we sliepen de politie gebeld.

Advertentie

De halve crew was in het appartement bij de jongen die had gebeld en de andere helft probeerde nog weg te komen van de politie, maar we werden toch gepakt. Iedereen moest mee naar het bureau. Ik niet. Ik kreeg een boete. De agent die ons inrekende deed nog een beetje moeilijk, zo van: “denk maar niet dat jij niet mee hoeft omdat jij in een rolstoel zit,” maar ik hoefde niet mee omdat ik in een rolstoel zit.

Hoe ben je gekomen tot produceren voor een groep Haïtianen?
Een goede vriend van mij is docent en speelt ook in een band. Na de aardbeving speelden onze bands op een benefietshow, en kort daarna is hij naar Haïti gegaan om te helpen met het opbouwen van duurzame projecten daar. Hij realiseerde zich dat de infrastructuur daar nog niet klaar voor was en het viel hem op dat iedereen in de tentenkampen aan het rappen was. Hij nam zijn gitaar mee, ging spelen en echt iedereen rapte mee. Later is hij nog een keer teruggegaan naar het tentenkamp met opnameapparatuur, een paar van mijn beats en wat ingeblikte muzieklijnen. Het leverde honderden sessies op. Ik ben ze gaan remixen. Ik heb hun vocals gebruikt en er een beat ondergezet. We hebben nu iets van tien nummers klaar, maar we kunnen er nog zoveel meer maken. Ze rappen met gemak tien minuten door. De energie, de flow en de cadans is gewoon zo prachtig. Het is echt een inspirerend project. Ik wil heel graag naar Haïti om een paar van de rappers die ik heb geproduceerd te ontmoeten.

Advertentie

Je heb laatst via Twitter ruzie gezocht met Goodwill.
Ik maak me al heel lang boos over gehandicapten die een lullige baan hebben terwijl ze heel veel capaciteiten hebben. Elke gehandicapte die ik ken is wel ergens goed in. Waarom moet elk persoon met een handicap achter de kassa bij de kringloop gaan zitten?

Goodwill betaalt gehandicapten minder dan het minimumloon. Daar heb ik ze een berichtje over gestuurd. Ik vond het verrassend dat ze überhaupt hebben gereageerd, maar hun onbeschaamde antwoord verbaasde me misschien nog wel meer. Er begint wel steeds meer druk op de organisatie te komen om mensen behoorlijker uit te betalen. Goodwill betaalt mensen die zwaar gehandicapt zijn maar 22 dollarcent per uur, en dat is echt belachelijk.

Er staan gewoon mensen met een stopwatch de activiteiten van het personeel bij te houden. Het is zo bizar. Ik denk niet dat er ook maar één positieve kant aan dit verhaal zit. Goodwill zei tegen me dat het maar een klein deel van de gehandicapte werknemers zo slecht uitbetaalt. Alsof het dan ineens wel okay is. De werknemers die zo’n bedrag krijgen moeten echt heel zwaar kreupel zijn – doof en blind, zeg maar.

Hoe meer ik ben gaan rappen, hoe meer ik een soort pleitbezorger voor gehandicapten geworden ben. Dat moet wel. Ik heb het gevoel dat ik door rap een diepere connectie met gehandicapte mensen heb gekregen.

Klopt het dat iemand ooit een dis over je heeft geschreven die Fuck Handicap People heet?
Ja, zoiets. Dat was iemand die de band ooit met mij is begonnen, zelfs. Hij heeft best heftige drugsproblemen. We hebben zo lang als het kon geprobeerd om er iets van te maken, maar het ging mis door zijn drugsgebruik. We zijn niet heel amicaal uit elkaar gegaan.

Heb je teruggebattled?
Natuurlijk heb ik teruggebatteld. Ik heb hem huilend naar huis gestuurd.

wheelchairsportscamp.co/