Foto’s van de Roemeense Vereniging voor Slechtzienden

Het plaatsen van geinige plaatjes en van foto's van gerechten, en het bekijken van geinige plaatjes en foto's van andermans gerechten is nog steeds iets waar de mensen een halve dagtaak in zien. Oké dat is overdreven, maar volgens een recent onderzoek zitten we gemiddeld 1,72 uur per dag op social media, en dat zal er niet per se heel snel minder op worden. Er is echter ook een redelijk grote groep mensen die geen fuck geeft om je geinige plaatjes en je foto's van gerechten: blinde mensen.

De Roemeense fotograaf Ciprian Hord documenteerde de levens van blinden in Roemenië voor zijn project Out of the Dark, en plaatste deze bewust op social media om de beeldvorming rondom blinden te beïnvloeden. Het idee kwam tot stand toen hij een depressieve periode doormaakte. "Misschien zocht ik naar mensen die het moeilijker hadden dan ik. Door mijn werk, waarbij zicht iets essentieels is, kon ik me niets ergers voorstellen dan blind zijn. Maar toen ik eenmaal begon, kwam ik erachter dat deze mensen ondanks hun problemen helemaal niet zielig waren," vertelde Ciprian. Ik sprak hem over zijn project.

VICE: Hoe ben je in contact gekomen met deze gemeenschap?
Ciprian Hord: Ik vroeg een vriend om me te introduceren bij de Roemeense Vereniging voor Slechtzienden, omdat ik hoopte dat ze me dan sneller zouden vertrouwen. Ik ontmoette direct allerlei leuke mensen die heel open waren. Ik had eigenlijk niet eens geïntroduceerd hoeven worden, want iedereen werkte graag mee.

Hoe heb je ze overtuigd dat de publiciteit die jouw project met zich meebrengt iets positiefs was?
Sommige mensen begrepen het meteen – anderen hadden wat meer uitleg nodig. Mensen vragen me nog steeds wel eens wat ik hiermee wil bereiken. Ik denk dat goede foto's een rol zouden kunnen spelen in het rechttrekken van de kromme ideeën die mensen over blinden hebben.

Hoe ziet het dagelijks leven eruit voor de mensen die je ontmoet hebt?
Des te meer tijd ik met ze doorbracht, des te meer ik begon in te zien dat ze een volledig normaal leven leiden, vol ups en downs net zoals ieder ander persoon. Veel van de mensen die ik sprak hadden kinderen, banen, en gingen gewoon naar concerten en feesten, net als iedereen. Anderen zijn wat introverter, met psychologische problemen en moeite om contact te leggen; de verdeling lijkt niet heel anders dan bij mensen die wel kunnen zien. Het zijn juist de kleine dingen, waar je niet bij stilstaat, die moeilijk voor ze zijn.

Besefte je tijdens dit project niet plotseling heel erg hoe erg je het getroffen hebt, met twee goed werkende ogen?
Natuurlijk, maar er was geen enkel moment waarop ik het gevoel had dat ik meer uit het leven haalde dan zij, en dat was erg mooi om te zien. Olivia bakt geweldige donuts, hoewel ze soms per ongeluk peper in plaats van suiker gebruikt. Aurel weet meer van computers dan ik er ooit van zal begrijpen, en hij dronk me bovendien volledig onder tafel. Ovidiu brengt elke ochtend met plezier zijn kinderen naar de peuterspeelzaal, Florin is de beste danser die ik ken, en Nelu is een geweldige visser.