Bekijk ook: Anarchie in Athene
In de afgelopen jaren herbeleefde Griekenland de depressie uit de jaren dertig. De economische crisis leidde tot hervormingen op het gebied van productie, consumptie en de sociale samenleving.
Demonstraties tegen bezuinigingsmaatregelen eindigden vaak in gewelddadige confrontaties met de politie. Veel oude gebouwen in het centrum van Griekse steden raakten beschadigd in de rellen.
De meeste Grieken zijn tegen de bezuinigingsmaatregelen en blijven demonstreren in Athene en andere grote steden. Veel mensen zijn gewond geraakt door het gewelddadige optreden van de politie en het gebruik van traangas.
De Griekse regering geeft de politie steeds meer macht en mogelijkheden in hun optreden tegen ontevreden burgers. Als er grote demonstraties zijn, vullen duizenden politieagenten de straten van Athene; de hoofdstad lijkt dan net een oorlogsgebied.
Door de economische crisis is het aantal zelfmoorden in Griekenland drastisch gestegen. Sommige van deze zelfmoorden zijn een vorm van politiek protest. De zelfmoord van de gepensioneerde Dimitris Christoulas in april van 2012 op het Syntagmaplein is wel de meest opmerkelijke. In zijn afscheidsbrief schreef hij: “Ik dood mezelf niet. Zij hebben mij vermoord.”
430.000 Griekse kinderen leven onder de armoedegrens.
De economische crisis treft de middenklasse het hardst.
Sinds 2012 zijn er steeds meer aanvallen op de Roma-gemeenschap. In augustus 2012 stak een groep van tachtig mensen in Etoliko onder leiding van de lokale leiders van de Gouden Dageraad een aantal huizen van de Roma in brand.
Immigranten werken vaak onder erbarmelijke omstandigheden. Ze krijgen acht tot twaalf euro per dag voor het plukken van duizenden sinaasappels. Vaak worden ze niet betaald en lopen ze het risico om uitgezet te worden.
In Athene alleen al zijn er 25.000 daklozen. Hoewel er duizenden lege huizen en flats zijn die gebruikt zouden kunnen worden om deze mensen in onder te brengen, doet de gemeente van Athene weinig om ze te helpen.
George is boer en vader van drie kinderen. Hij werkt twaalf tot vijftien uur per dag en zijn inkomen is in de afgelopen vier jaar met ongeveer zeventig procent afgenomen.
Stamatia is werkeloos en kan geen zorgverzekering afsluiten. Soms maakt ze huizen schoon, maar meestal is ze afhankelijk van de vrijgevigheid van haar buren.
Alleen de oudere generatie kan nog aanspraak maken op een vergoeding van hun zorgkosten. Het nationale zorgstelsel is enorm gekrompen.
De oude jaloezieën werden een muur, kartonnen dozen veranderden in een bank en stukjes nylon dienen als gordijnen. Nikos werkte ooit binnen de publieke sector en woonde in een van de buitenwijken van Athene. Nu woont hij op een heuvel bij het strand, op ongeveer honderd meter van zee.
Griekse families hebben extreem moeten bezuinigen in hun uitgaven aan kleding en schoenen, zowel in de grote steden als op het platteland. Zeven op de tien Grieken had in 2013 geen enkele vrije dag.
In januari 2014 demonstreerden boeren tegen de hoge belastingen, nieuwe bezuinigingen op subsidies en stijgende olie-, stroom- en productprijzen.
Als immigranten werk vinden op het land, worden ze niet lastig gevallen door de politie, die ze omwille van de boeren met rust laat . Als de oogst binnen is vluchten de duizenden immigranten het bos in, omdat ze nu wel gearresteerd en misschien ook wel het land uitgezet kunnen worden.
Deze winkelwagentjes zijn geen uitzonderlijk beeld in Athene. Grieken en immigranten zoeken naar oud ijzer in een poging om wat geld te verdienen.
Costas is dakloos, 57 jaar oud en heeft een fysieke beperking. ’s Nachts slaapt hij in zijn auto en overdag zoekt hij naar oud ijzer.
De enige zaken die goed lopen zijn pandjeshuizen. De meesten voldoen niet aan de wettelijke voorschriften en naar alle waarschijnlijkheid wordt er ook geld witgewassen. Wanhopige burgers gaan naar deze winkels om juwelen, erfstukken en zelfs gouden tanden te verkopen.
Uit recent onderzoek blijkt dat 12% van de Grieken symptomen van een klinische depressie heeft.
13% van de Griekse studenten is gestopt met zijn of haar opleiding en is op zoek naar werk om hun families te helpen. Op hetzelfde moment zit tweederde van de Griekse jongeren zonder werk en wordt er gesproken over een ‘verloren generatie’. Het land zit op dit moment in het zesde crisisjaar.
Er zijn nu ongeveer 100.000 heroïnegebruikers in Griekenland, terwijl dat er in 1980 maar 2000 waren.
Drugs, prostitutie en andere illegale activiteiten zijn een uitweg voor een steeds groter deel van de Griekse jongeren.
Prostitutie is erg toegenomen tijdens de crisis: uit onderzoeksdata van een landelijk onderzoeksbureau (NCSR) blijkt dat er een toename van ongeveer 1500% is.
De gemeente van Athene deelt dagelijks tweeduizend lunches en tweeduizend porties avondeten uit aan daklozen en mensen zonder inkomen.
De wijk Perama ligt aan de westkant van Athene. Vijftig jaar geleden stonden hier houten hutten in plaats van appartementencomplexen. De huidige bewoners kunnen hun hypotheken nauwelijks aflossen.
Gepensioneerden zien hun pensioen krimpen en hun spaargeld in rook opgaan. Veel van hen leven in complete armoede en zijn niet in staat om de huur, telefoonrekening, water, verwarming of medicijnen te betalen.
27% van de Griekse families kan niet voorzien in hun basisbehoeftes en eindigt in de rij voor door de kerk opgezette soepkeukens.
Veel Griekse werkgevers willen hun kosten drukken en treffen daardoor geen maatregelen meer voor de veiligheid of gezondheid van hun werknemers.
Hellenic Halyvourgia, een van de grootste fabrieken in Griekenland, greep de crisis aan om werknemers te dwingen nieuwe contracten te tekenen, lonen te verlagen en om sommige werknemers te ontslaan.
Vroeger werkten er zesduizend mensen bij de scheepswerf van Scaramaga. Inmiddels heet dit de ‘zieke man’ van de Griekse economie: de werf kreeg deze naam na een aantal transacties tussen de Griekse regering en buitenlandse investeerders. In oktober 2013 sloot de scheepswerf officieel, en de nog 1100 overgebleven werknemers werden ontslagen.
Hoewel Griekenland wereldwijd een leidende positie heeft in de commerciële scheepsvaart, leidden ontslagen, lage salarissen en buitensporige werktijden tot stakingen onder de havenarbeiders.
De bemanning van de veerboot Penelope A meerde aan in de haven van Raphina en weigerde te werken totdat ze hun salaris kregen.
Werkeloze scheepswerfmedewerkers besteden hun tijd aan vissen. De daling van het aantal bestellingen en reparaties ligt niet alleen aan de economische crisis: scheepseigenaren hebben ook een boycot afgekondigd, om Griekse werknemers te straffen voor hun activiteiten binnen de vakbond.
In het noordoosten van Chalikidiki is het niet mogelijk om de watervoorzieningen te gebruiken door de hoge waarde van arsenicum in het water. Cyanide uit de mijnen dreigt ook in de watervoorraden te komen.
Ziektes die decennia geleden in de westerse wereld al niet meer voorkwamen, staken 2012 weer in Griekenland op nieuw de kop op. In Evros en Scala zijn gevallen van malaria gevonden – een gevolg van bezuinigingen op dingen als verdelgingsmiddelen en pesticide.