We spraken het meisje dat al haar eten klaarmaakt met een koffiezetapparaat

Een paar jaar geleden woonde ik een tijdje in Stockholm. Mijn tijd daar werd vooral gekenmerkt door de vele koffiepauzes – of zoals ze in Zweden zeggen, fika. Het is daar meestal zo donker dat het onmogelijk is om wakker te blijven zonder jezelf te verdrinken in liters koffie. Zweden houden van hun koffiezetapparaten, net zoveel als van ingemaakte vis, IKEA en elektronische muziek. Ze baden bijna in de koffie. Zweden heeft van alle landen op aarde de op twee na grootste koffieconsumptie per hoofd van de bevolking.

Laatst vertelde iemand me ineens over Katja Wulff, een Zweedse blogger die haar geliefde koffiezetapparaat omgetoverd heeft tot een alles-in-één-kookmachine. Blijkbaar maakt ze er dus koffie mee, maar ook pizza, vissoep, verjaardagstaart en een gerecht dat ze zelf ‘testikeltaco’s’ noemt. Allemaal enkel en alleen met de hulp van haar koffiezetapparaat. Al haar gerechten staan op haar blog Kaffekokarkokboken (wat eigenlijk gewoon ‘Koffiezetapparaatkookboek’ betekent), met foto’s die gemaakt zijn door Wulffs vriend Dan Sörenson. De foto’s bewijzen overigens maar al te goed hoe raar culinaire kunst kan zijn. Ik sprak met Wulff over hoe deze obsessie tot stand is gekomen, over haar YouTube-kookshow, en hoe je ballen moet braden met het zelfde apparaat als waar je koffie mee zet.

Wulffs mengsel van lam, kip, en varkenshart. Alle foto's zijn gemaakt door Dan Sörensen.

VICE: Dus, hoe kwam je op dit idee?
Katja Wulff: In 2009 woonde ik in een studentenhuis en moest ik de keuken delen met heel veel andere studenten. Ik hield er absoluut niet van om te moeten koken in die keuken. Ik ben niet echt een heel sociaal persoon en ik walgde van het idee dat ik dan met andere mensen om moest gaan. Het waren allemaal hele aardige mensen hoor, het lag gewoon aan mij. En ik heb ook nooit echt van koken gehouden, ik wist gewoon niet hoe het moest. Op een dag was ik echt extreem asociaal en heel moe –ik had gewoon een kater – en ik wilde absoluut de keuken niet in. Ik had het idee om wat noedels klaar te maken in de wasbak, maar ik bedacht al snel dat het waarschijnlijk makkelijker zou gaan in mijn koffiezetapparaat. Het werkte fantastisch! Ik was extreem trots op mezelf en ik probeerde meteen nog meer dingen te verzinnen die ik zou kunnen bereiden met mijn koffiezetapparaat. Dat kleine experimentje liep al snel uit de hand en sindsdien heb ik eigenlijk nooit meer op een andere manier gekookt. Ik had ook geen wekelijkse corveedienst meer in mijn studentenhuis, want ik gebruikte die hele keuken nooit meer.

Wacht even, je houdt niet van koken?
Nee.

Maar toch heb je je eigen kookblog? Het lijkt erop dat het meer een soort kunstproject is dan dat het echt over eten gaat.
Daar heb je helemaal gelijk in. Ik denk dat Kaffekokarkokbokenmeer een creatief blog is, of een vorm van verknipte humor, dan dat het echt over eten gaat. Als je opzoek bent naar fantastische gerechten dan moet je maar op een ander blog kijken. Als je gewoon even wil lachen dan moet je zeker naar Kaffekokarkokboken. En precies hetzelfde geldt voor het kookboek Kaffekokarkokboken. Ik wilde dat de mensen het boek van begin tot eind zouden lezen. Dat bereik je niet met een kookboek, en daarom is dit ook geen echt kookboek. Zowel de blog als het kookboek gaan niet over het bereiden van geweldige en lekkere maaltijden – hoewel ik trouwens wel probeer om altijd iets lekkers te maken. Het gaat om de creativiteit, en ik wil mensen aanmoedigen om te doen waar ze zin in hebben.

Wulffs naaktkat Zappa ruikt aan het zoveelste brouwsel.

Heb je ooit iets verschrikkelijk smerigs gemaakt in je koffiezetapparaat?
Ja. Ik denk dat veel mensen de verjaardagstaart van kattenvoer voor een van mijn katten erg smerig vonden. Ik moest zelf al bijna overgeven toen ik die lucht rook. Maar smaak is wel iets heel persoonlijks. Sommige mensen walgen echt van gerechten die ik zelf geweldig vind. Dat heeft met twee dingen te maken denk ik: ik maak alles in mijn koffiezetapparaat en ik hou ervan om rare ingrediënten te gebruiken zoals testikels, staarten, voeten en levers. Als er een hoofd uit een koffiepot steekt is het toch een veel leuker recept. De foto’s die Dan van mijn gerechten maakt zijn ook heel belangrijk voor de beleving. Maar ik maak niet alleen maar rare dingen. Ik maak ook normale dingen zoals, pizza, pasta bolognese en curry.

Katja Wulff. En noodles.

Mijn complimenten voor die pizza, die zag er erg goed uit. Maar in het recept staat dat het drie uur duurt voordat de pizza klaar is. Denk je niet dat het koken met een koffiezetapparaat in plaats van met een oven en fornuis een beetje tijdverspilling is?
Bedankt! Het duurde drie uur omdat ik het deeg moest laten rijzen – zeg je dat zo, rijzen? In mijn kookprogramma gebruikte ik voorgerezen deeg, toen duurde het maar een uur. Maar ik snap wat je bedoelt. Het kost me veel tijd, maar dat is met alle hobby’s zo. Toch? Ik snap het ook niet als mensen dansen in hun vrije tijd. Ugh, dat is echt raar, maar ik respecteer hun interesse wel. Of breien? Dat is pas tijdrovend. Of  het maken van een plakboek. Zijn er überhaupt nog mensen die dat doen?

Op Youtube laat Wulff zien hoe je testikeltaco's maakt.

Je bent onlangs uitgenodigd om samen met zes andere Zweedse chefs mee te doen aan een YouTube-serie genaamd Food Club. Hoe gaat het daarmee?
De andere mensen die meedoen zijn echt beroemd, het zijn fantastische chef-koks. Ze winnen prijzen met hun kookkunsten. En dan zit ik daar ineens bij – ik houd niet eens van koken. Ha! Het is een beetje een déjà-vu. In 2010 won  Kaffekokarkokboken Zweedse Foodblog van het Jaar. Heel raar. Ik denk niet dat ik nu ieder jaar moet winnen, hoor. Ik ben een beetje het zwarte schaap van de kookwereld, maar ik geniet er wel van.

Wat is de beste maaltijd die je ooit hebt gemaakt?
Testikeltaco’s! Ik hou echt van die naam, de textuur van de ballen en hoe het eruit ziet. En het smaakt ook geweldig. Dit is ook typisch een gerecht waar mensen echt van walgden, maar als je het zou durven proeven dan weet ik zeker dat je het lekker zou vinden. Ik ben van mening dat als je vlees eet je ook al het vlees van het dier moet gebruiken. Het is stom om te zeggen dat je ergens niet van houdt als je iets nog nooit geprobeerd hebt.

Een inktvis in een koffiekan.

Ik kan me nog goed herinneren van toen ik Zweden woonde dat de Zweden echt extreem veel koffie drinken. Heeft dat meegespeeld in je keuze voor een koffiezetapparaat?
Ik heb eigenlijk ook nooit echt van koffie gehouden. Ik dronk het wel eens omdat ik moe was, maar voor een Zweed drink ik zeker niet veel koffie. De enige reden waarom ik een koffiezetapparaat op mijn kamer had was omdat ik hem geërfd had van mijn overleden oma. En misschien ook wel omdat ik een student was en dan heb je nog wel eens koffie nodig.

Je hebt toch nog wel gewoon een ander koffiezetapparaat waar je je koffie in maakt?
Nee. Ik maak al mijn eten in hetzelfde apparaat als waar ik mijn koffie mee zet – tenminste, waar Dan zijn koffie in zet. Dan is de grote koffiedrinker van ons tweeën. We maken het apparaat gewoon goed schoon nadat we er iets in hebben gekookt. Als jij wat spek hebt gebakken in een pan en de volgende dag wil je in die pan pannenkoeken maken, dan smaken die toch ook niet naar spek. Toch? Precies.