Gisteren werden er tienduizenden wietplanten gezaaid in Amsterdamse parken en perken

Het is een uurtje of zeven 's avonds en het miezert in het Vondelpark. Bij het openluchttheater verzamelt zich een groepje jonge mensen, sommigen met een emmertje, anderen met dozen en vacuumverpakte zaadpakketjes. In deze verpakkingen zitten tienduizenden hennepzaden, zo'n veertig kilo in totaal, klaar om gezaaid te worden in en om het park. Eden, zo heet het project, staat op het punt om van start te gaan.

De zaadjes worden verdeeld onder de deelnemers, en na een korte instructie verdwijnen kleine groepjes het park in. Het initiatief komt van kunstenaarscollectief Indebt Studios, die je misschien kent van de iPhone die ze in giethars goten, maar die nog steeds gebeld kan worden.

Ik praat met Noah van InDebt, terwijl we zaden neergooien op de ideale plekken. Niet te open, niet te beschut, niet zomaar in het gras, en liefst een beetje vochtig. De opkomst valt een beetje tegen, maar er zijn genoeg mensen komen opdagen om het zaad naar alle hoeken van het park en daarbuiten te brengen.

"We hadden een pitch gewonnen bij een instantie die maandelijks duizend dollar schenkt aan initiatieven die iets tofs doen met de publieke ruimte," vertelt Noah. "Ze heten The Awesome Foundation en je kunt van over de hele wereld je pitch indienen. Als je wint krijg je het geld. Zo simpel is het. Dit idee won omdat het via geen andere weg financiering zou kunnen krijgen."

We lopen verder door het park, en iedereen zaait gretig op plekken waar ook maar iets van een plantje zou kunnen groeien. Perkjes, bloembakken en gemeentetuintjes worden gezegend met biologische zaden.

Noah vertelt verder terwijl het steeds harder begint te regenen: "The Awesome Foundation zag heil in het idee, en ik gaf er de draai aan om het tegen de oprukkende vertrutting van Amsterdam te doen. Gentrification in het algemeen eigenlijk; de hoeren verdwijnen, coffeeshops moeten dicht. Kijk, elke grote stad verandert continu – New York, Londen, Hong Kong, noem maar op – maar Amsterdam heeft toch iets magisch. Als dat verdwijnt, en we krijgen er vervolgens yoghurtbars voor terug, dan is dat gewoon jammer."

De hamvraag is natuurlijk: zijn de toppen uiteindelijk te roken? "Sommigen zullen wel rookbaar zijn," zegt Noah, "maar niet allemaal. Het is niet gefeminiseerd, dus ze krijgen gewoon toppen. Het is geen White Widow ofzo, maar wel te roken. Een goede bijkomstigheid, maar niet het belangrijkste van het project."

"Mannelijk en vrouwelijk," vult Hans aan, die onlangs is afgestudeerd als hovenier, na een opleiding van vier jaar. "Op die manier kan er kruisbestuiving plaatsvinden en is de duurzaamheid beter gegarandeerd."

Nou zijn mijn eigen vingers verre van groen, maar halverwege juli leek me vrij laat om planten te zaaien. Hovenier Hans ziet geen beren op de weg: "Deze tropische soort is hier niet in het wild te vinden, maar kan zeker wel overleven, ook als je hem nu pas zaait. Het is nu heel vochtig weer, en het zaadje zal snel ontkiemen, zeker als het een beetje in de grond gestampt wordt. Het is een vechter."

Er liggen nog meer gevaren op de loer, vertelt Hans. "Enkele gevaren kunnen zijn: de maaidiensten, vogeltjes, en dominante planten die hier al tientallen jaren groeien. Brandnetels bijvoorbeeld. Alles wat nieuw opkomt moet vechten. Als er nu een mooie plant uitgroeit, die weer zaadjes verliest, dan is de er kans dat die zaadjes de winter overleven. Maar als het te warm wordt in het najaar kan de bodem mettakjes en bladeren gaan rotten, en dat is weer interessant voor een heleboel beestjes die de plantjes kunnen opeten. Tricky dus, maar zeker geen weggegooid zaad."

Ondertussen zijn we het Vondelpark uitgelopen. Het regent steeds harder, maar de tuin van het Rijksmuseum wordt niet overgeslagen. Ik vraag me ook af of de park- en stadswachters nog een bedreiging kunnen zijn voor de actie. Noah is daar simpel over: "Het grappige aan deze actie is dat het best ingrijpend is om zoveel zaad uit te strooien, maar op het moment dat je het doet zal niemand er echt vraagtekens bij zetten. Het ziet er helemaal niet uit alsof je iets doet dat eigenlijk niet mag. Ik weet het niet eens of dit wel mag. We doen het gewoon, en het grappige is dat er heel wat tijd overheen gaat voordat de impact van de oogst zichtbaar is. Ik doe het ook niet voor de oogst, maar om een punt te maken."

Daar heeft hij een goed punt. Ik hecht zelf ook niet veel waarde aan de aanwezigheid van hoerenhuizen en coffeeshops omdat ik elke dag apestoned met een hoer naar bed wil. Maar het gegeven dat het zou kunnen maakt Amsterdam tot de toffe plek die het is, en – als de frozenyoghurtzaken een beetje rustig aan doen – ook nog wel blijft.

Attentie: we zijn verhuisd naar een andere facebookpagina! Like als de wiedeweerga VICE Nederland om niks te missen van alles wat we maken: