Het zware leven van mannelijke sekswerkers in Mexico-Stad

De laatste vier maanden werkt Alexander als prostituee in Mexico-Stad. Hij loopt over straat, zet foto's van zijn lichaam en knappe gezicht online, en verdient zijn geld.

"Ik heb een paar hele goede klanten gehad," vertelt Alexander aan VICE News. "Vorig weekend was ik met een Colombiaanse man die naar de stad kwam voor werk. We hadden geen seksueel contact, ik was gewoon gezelschap en zijn gids. Hij betaalde me 2.500 dollar plus onkosten voor het weekend."

Omdat hij 'high-end' is, en zeer gewild, heeft hij veel contact met drugssmokkelaars, zoals de man die hem pas geleden een hele week inhuurde. "Hij nam me mee naar Durango. Hij wilde lol maken. Je kunt je niet voorstellen wat voor belangrijke mensen je hier kunt vinden," zegt Alexander.

Mannelijke sekswerkers behoren tot het straatbeeld van de Paseo de la Reforma, de levensader van Mexico-Stad. In een omtrek van ongeveer vijf stadsblokken verlenen elk weekend zo'n 120 mannen seksuele diensten. De zogenoemde 'good vibe guys' werken net buiten de aftandse homowijk, de Zona Rosa. De autoriteiten negeren dit grotendeels.

De afwerkplek wordt door patrouillerende agenten en met beveiligingscamera's in de gaten gehouden, maar toch vindt de prostitutie openlijk plaats. De sekswerkers bedienen zowel mannen als vrouwen.

Overdag is het gebied waar de mannelijke hoeren zich verzamelen een drukke plek, vol restaurantjes en Koreaanse supermarkten. Sommigen noemen het de nieuwe Koreaanse buurt van Mexico-Stad. 's Nachts veranderen deze wijken in een catalogus vol sekswerkers van tussen de 17 en 35 jaar oud.

Terwijl ze op de stoep roken en met elkaar praten, wachten ze op de stoep met hun mobieltjes in de hand op hun volgende klant.

Elke sekswerker is zijn eigen baas, en ze kennen elkaar bijna allemaal. Sommigen begonnen met het werk op uitnodiging van iemand anders die hun verzekerde dat je in deze industrie snel en makkelijk geld verdient. Iedereen die veertig dollar per veertig minuten wil betalen kan rekenen op oraal en anaal plezier.

Ook al zijn ze allemaal gekleed als man, is er wel variatie in de mannelijke hoeren langs de Reforma. De 'passieve' types hebben een meer vrouwelijke uitstraling, en de meer 'veelzijdige' mannen zijn meer het 'actieve' type dan de 'passieve' types die voornamelijk op Hamurgo Street werken.

Daar werkt ook de 19-jarige Michel. Hij doet dit werk nu twee jaar.

"Het gaat mij om het geld," vertelt hij aan VICE News.

Michel heeft wel eens meer dan 1.300 dollar verdiend aan één klant: "Ze betalen mijn drugs. Ze vinden het leuk om samen high te worden."

De kosten variëren per persoon. Alexander vraagt bijvoorbeeld tussen de 40 en 75 dollar per dienst, "afhankelijk van wat de klant wil."

De "good vibe guys" vertellen dat de meeste klanten homo zijn, ook al zijn die in veel gevallen nog niet uit de kast. Vaak hebben ze een gezin.

"De gemiddelde klant is een man met een heteroseksueel leven: getrouwd, soms kinderen, hogere middenklasse en boven de dertig. Ik denk dat eenzaamheid ze naar ons drijft. Ze voelen zich niet in staat iemand te versieren, ze willen iemand die naar ze luistert, en er zijn er bij die gewoon heel erg geil zijn. En het is gewoon goedkoper voor ze om hier te komen dan te flirten in een nachtclub. De overige klanten zoeken gewoon seks met andere mannen," voegt Alexander toe.

Ook al is het een kleinere markt, er zijn ook vrouwen die hun diensten zoeken. Niet alle "good vibe guys" gaan echter met ze in zee. "Het komt zelden voor dat een vrouw je opzoekt. Ik heb wel vrouwen ontmoet die getrouwd zijn, knap zijn… en geld hebben," zegt Michel, terwijl hij een joint rookt.

Om te zorgen dat hun industrie overeind blijft, is absolutie discretie de 'gouden regel'. Daarom gaan de sekswerkers altijd mee naar hotels in de buurt of naar het huis van de klant.

Diensten beginnen om 22:00 uur, en eindigen rond 05:00 uur. Zondagen zijn erg druk, want dan worden ze vaak bezocht door swingers.

Pedro van 33 is net een paar maanden uit de gevangenis. Een manier om weer aan het werk te komen is prostitutie. "Ik ben hier omdat ik geld nodig heb om voor mijn dochter te zorgen," zegt hij.

Hij zegt dat hij alleen vrouwen bedient en deelneemt in orgies, waarvoor hij tot 350 dollar kan vragen. Dat geld gebruikt Pedro om de huur te betalen van het hotel waar hij verblijft, zijn afkickprogramma voort te zetten, en om te zorgen voor zijn dochter.

Dit is niet de enige plek in Mexico-Stad waar prostitutie voorkomt, maar het is wel de duurste. Er zijn plekken waar klanten goedkoper klaar kunnen komen, hoorde ik van de mannen met wie ik sprak.

Er heerst in Mexico een nog veel groter stigma op het verkopen van je lichaam als man of het betalen voor seks met een andere man dan wanneer vrouwen dit doen. Als gevolg van die stigmatisering doet de overheid bij deze vorm van sekswerk niets om de veiligheid van de sekswerkers te waarborgen. VICE News heeft verschillende keren de lokale overheid benaderd over dit onderwerp, maar stuitte op weerstand en zwijgen.

Vanwege de geheimzinnigheid rond dit vak zijn er geen gezondheidsmaatregelen ingesteld. Geen van deze sekswerkers heeft een certificaat waarop staat dat ze geen soa's hebben. Ze zijn zelf verantwoordelijk voor hun eigen voorraad condooms.

Uit gegevens van het Mexicaanse nationale centrum voor de preventie en controle van HIV/AIDS (de Spaanse afkorting is Censida) blijkt dat 73,2% van de mannelijke sekswerkers wordt ingehuurd door andere mannen. De sekswerkers krijgen gemiddeld vier klanten per week. Het rapport stelt dat van elke dertig prostituees er slechts zeven zijn die hun diensten ook aan vrouwen aanbieden. De meerderheid van de klanten wil anale seks (76,5%), en van die 76,5% gebruikt 30% geen condoom.

Een gemene deler onder de good vibe guys is dat ze meestal alleen wonen. De meerderheid heeft alleen een basisschoolopleiding, en slechts een paar hebben een middelbare school afgemaakt.

"De klanten hebben me etiquette bijgebracht. Ik weet hoe ik me moet gedragen in een goed restaurant," vertelt een sekswerker met jarenlange ervaring.

Iedereen die door VICE News werd geïnterviewd had iets gemeen: niemand omschreef zichzelf als gelukkig, en ze hoopten dit werk slechts tijdelijk te hoeven doen. Ze deden het als middel om een hoger doel te bereiken: het betalen van een opleiding, het kopen van een huis, het beginnen van een timmerzaak of een voedselkraampje.

Zo ook Alexander van negentien. Hij kwam uit Toluca naar Mexico-Stad om architectuur te studeren en te acteren. Hij weet dat het uiterlijk vergaat.

"Als je iets wil bereiken, en je kan de knop omzetten, dan is dit een oplossing. Ik ga nog een tijdje door, totdat ik mijn doelen heb bereikt. Ik zie mezelf hier niet meer staan tegen de tijd dat ik dertig ben," zegt hij. "Dat weet ik zeker."