Hoe erg is werken met een ghost producer?

Waarover hebben we het eigenlijk als we spreken over ghost producing of ingehuurde producers? Uit recente gevallen van schandalen waarbij producties in opdracht waren gemaakt, kunnen we opmaken dat er grote misverstanden bestaan over wie de producties van dance tracks van begin tot einde maakt – zowel bij de grote als de kleine namen uit de scene.

Niets lokt meer boze reacties uit dan de beschuldiging dat een dj gebruikt maakt van ingehuurde producers. David Guetta, Steve Aoki en Paul Oakenfold moeten al enige tijd opboksen tegen deze beschuldigingen, terwijl Martin Garrix en Porter Robinson gezegd hebben songs geproduceerd te hebben voor andere artiesten, zonder dat hun naam genoemd werd als producent. Benni Benassi en Tiësto hebben deze beschuldigingen geprobeerd te ontlopen door de producers die hun grootste hits produceerden openlijk te benoemen. Toch is de afloop altijd hetzelfde: er wordt altijd kwaad gesproken over iedere dj, die toegeeft hulp aan te nemen bij zijn producties, of die er alleen al van wordt verdacht.

Kort geleden werd een tienjarige producer, Aiden Jude, het jongste slachtoffer de oorlog die om het taboe wordt gevoerd. Aiden heeft de geruchten tegengesproken en gezegd dat jedereen hulp krijgt. "Niemand produceert, mixt en mastert helemaal alleen." Hoe erg sommigen zich er ook tegen verzetten, deze jongen heeft niet geheel ongelijk.

Er zijn geen regels voor het aantal mensen dat bij een track betrokken mag zijn. Het is een feit dat soms meerdere stuurmannen aan het roer staan. Soms worden track door een heel team geproduceerd. Componisten, zang- en mastering technieken worden binnengehaald om een plaat af te maken. De omstandigheden verschillen per contract, maar deze zogenaamde ghostwriters krijgen doorgaans een aandeel van de copyrights en licentierechten.

Er zijn natuurlijk uitzonderingen. Dj's als Deadmau5 en Wolfgang Gartner zijn grote namen die helemaal alleen werken en daar trots op zijn. Desalniettemin heeft ook Wolfgang de nodige problemen gehad. Hij vindt het namelijk eng om voor een groot publiek te spelen. "Ik werd zo nerveus en mijn handen trilden zo erg, dat ik de naald niet op de plaat kon zetten," zei hij laatst in een interview met THUMP. "Door jarenlang te oefenen en een paar ongename ervaringen, moest ik leren om in het middelpunt van de belangstelling te staan."

Of het je nu bevalt of niet, het wordt tijd waardering voor ghostwriting en producties in opdracht te krijgen. Ze zijn namelijk al heel lang een onderdeel van de elektronische dansmuziek. Daarnaast draaien dj's sowieso bijna alleen muziek van anderen. Er zijn meerdere redenen waarom sommige dj's een assistant meenemen. Meestal heeft dat te maken met het feit dat zelfs de grootste producers/dj-superstars geen technische meesters zijn. "Ik kan het hen niet kwalijk nemen" zegt Benno de Goeij, die tracks geproduceerd heeft met Armin van Buuren en Tiesto, "terwijl ik zelf geen dj of artiest wil zijn."

De situatie gaat zich zo ontwikkelen dat elektronische muziek alleen maar meer mainstream wordt en steeds vaker in de top 40 zal verschijnen en dj's de opdracht meekrijgen de zaal aan het dansen te houden. Dj's staan steeds vaker onder druk om aan de lopende band potentiële hits te schrijven en te produceren. Deze druk zou een reden kunnen zijn waarom steeds vaker de hulp wordt ingeschakeld van derden.

Veel ghostproducers met wie ik sprak begrijpen niet waarom hun werk in een kwaad daglicht gezet wordt. "Ik werd vaak beschuldigd als ghostproducer te werken, terwijl ik altijd in de credits genoemd ben." Zegt Goeij. "Het is merkwaardig dat deze negativiteit teweeg gebracht wordt – en dat terwijl ik alleen maar doe wat ik leuk vind."

Lopazz, zelf een muziekveteraan en mixing en masteringtechnicus, die ook zelf muziek produceert en platen heeft gemaakt voor onder andere Heidi en M.A.N.D.Y., heeft het voor elkaar gekregen om met zijn twintig jarige lucratieve carriere twee volwaardige studio's vol anologe instrumenten en andere apparatuur te financieren. "Ik heb nooit begrepen waarom mensen zich over producers in opdracht beklagen. Het is een wezenlijk onderdeel van deze hele scene," zegt hij. "Zolang de componist betaald worden, geloof ik dat het eerlijk en professioneel is."

Deze lastercampagnes en paniekzaaierij heeft veel ghostproducers ertoe gebracht erg voorzichtig te zijn om ermee in het openbaar te treden. Jimm M, de oprichter van GhostProducing.com, een site voor freelance producenten in de electronische muziek, twijfelde om een interview te geven en beweert dat ieder magazine dat over zijn start-up heeft geschreven het alleen maar deed om hem naar beneden te halen. Desalniettemin zegt hij ongeveer vijf tracks per week voor klanten te produceren en dat 70% van zijn inkomen te danken is aan ghost produceren.

Jimm benadrukt dat veel van zijn personeel uit muzikanten bestaat en het werk als ingehuurde producer voor hen een makkelijke manier is om in hun levensonderhoud te voorzien. "Helaas downloaden de mensen de tracks waar wij veel tijd en geld in hebben gestoken gratis van torrentsites en dergelijke," vertelt hij ons. "Ze werken in opdracht, omdat ze geld nodig hebben om te leven."

Wat een simpel contract kan zijn tussen een artiest en diens personeel wordt problematisch wanneer dj's volledige erkenning voor platen willen, terwijl ze die eigenlijk niet alleen gemaakt hebben. Zo lang het gebruik van ghostproducers in de clubscene een dirty little secret blijft, zullen dj's weinig interesse hebben om uit de school te klappen over hun geheime samenwerkingen. Dat schaadt wederom de jonge ingehuurde producers, die zich laten uitbuiten.

De dance-producer Figure, die samen met Tommie Sunshine meerdere hits produceerde, zegt het zo: "Ghostproducties zijn verdomd zwak. Het is alsof je erachter komt dat de Mona Lisa eigenlijk een kleurplaat was die is ingeschilderd.

"Ik heb gestoorde verhalen gehoord over ingehuurde producers," zegt hij. "Alle producers die werken voor de grote housenamen, vangen honderdduizenden euro's en ik ken mensen die daar helemaal niets voor krijgen – hen wordt alleen beloofd dat dit 'deuren voor ze zal openen'."

De waarheid is, dat maar heel weinig artiesten hun eigen tracks helemaal zelf maken. Er is een hele industrie van mensen die op de achtergrond werken. De enige manier is om de grote artiesten er op aan te spreken deze mensen te respecteren en openlijk de vooroordelen omtrent hun samenwerkingen te stoppen. Mits de artiest hiertoe bereid is.

"Het is alleen maar eerlijk dat de anderen de erkenning krijgen als de artiesten dat willen," zegt de Goeij. "Maar als dit ongewenst is, wie ben ik dan om te oordelen dat dat verkeerd is?"

**

Volg THUMP op Facebook en Twitter.