Deze Amsterdammer maakt megapopulaire filmpjes van zijn urenlange wandelingen

Is het een droom van je om naar Caïro te gaan, maar ben je iemand die zijn dromen aan zich voorbij laat gaan? Heb je altijd al eens door Londen willen lopen, maar ben je intussen al veel te bejaard? Had je graag eens door Saigon gefietst, maar heb je een ongegronde doch diepgewortelde haat jegens Aziaten? Geen probleem! Op YouTube staan video's van wandelingen in honderden verschillende steden. De filmpjes zijn ongelooflijk saai, maar ook prachtig en hypnotiserend.

Kees Colijn is een Amsterdammer die zijn wandelingen sinds 2011 filmt en op YouTube plaatst. Intussen heeft hij er meer dan tweehonderd geüpload, en heeft hij aardig wat fans. Zijn populairste video, Walking in Ho Chi Minh City, is meer dan 170 duizend keer bekeken. Zelf kijkt hij ze echter zelden uit: "Sommige van die video's duren twee uur lang, dat hou ik niet vol." Ik sprak af met Kees om over zijn hobby te praten en een wandeling te maken.

VICE: Dag Kees, hoe maak je je video's?
Kees Colijn: Ik zet mijn camera aan, wandel twee uur rond, en zet mijn camera weer uit.

Juist. Maar ze hebben bijna iets artistieks, en ze schokken veel minder dan wanneer ik wandelend film. Er moet toch iets van postproductie zijn, of ben je gewoon een hele stabiele man?
De video gaat inderdaad door een soort van stabilizer van YouTube zelf, maar dat is ook het enige. Ik loop best voorzichtig en heb er ondertussen natuurlijk ook al wel wat ervaring mee. Eerst kon ik mijn video's maximaal één uur lang maken, omdat mijn arm dan pijn begon te doen. Nu hou ik het wel twee uur vol.

Hoe kwam je op het idee?
Ik reis veel, en ik reis vooral alleen. Op die reizen kom ik prachtige uitzichten tegen, maar het mooiste vind ik nog altijd een eenvoudige wandeling door een stad. Steden fascineren me; overal waar je kijkt is er wel iets aan het gebeuren. Tijdens zulke wandelingen zie en hoor je zo veel. Je wil dat gevoel graag delen met iemand, maar woorden zeggen meestal niet genoeg, en foto's zijn maar momentenopnamen. Zo'n video toont de hele wandeling zoals ik hem heb meegemaakt. Ik begin trouwens ook nooit opnieuw, wat er ook gebeurt. Vanaf het moment dat ik op record druk, weet ik dat de video op YouTube belandt.

Je video's worden goed bekeken, en je youtubekanaal heeft meer dan zesduizend abonnees. Wat voor mensen zijn dat?
Veel mensen vinden het gewoon mooie beelden, of houden van de sfeer die rond de filmpjes hangt. Je bevindt je even ergens helemaal anders. Ik krijg veel positieve feedback van mensen die hun vaderland ooit hebben moeten verlaten, en één van mijn video's hebben gezien. Ze zeggen dat niets hen meer het gevoel kan geven in hun thuisland te zijn dan mijn filmpjes, behalve er daadwerkelijk te zijn. Ook zijn er bejaarden die niet meer kunnen reizen, en ooit een leuke periode hebben meegemaakt in één van de steden die ik heb bezocht. Ik heb zelfs vijf berichtjes gekregen van Vietnamveteranen, die blij waren met mijn video van Saigon. Maar ik krijg niet enkel positieve berichten – sommigen wijzen me er ook op als ik me niet aan de verkeersregels heb gehouden of zo.

Heb je nooit het plan gehad er geld uit te slaan? Er is blijkbaar een markt voor.
Dat is nooit mijn plan geweest. Ik vind het vooral leuk om te doen, en om te weten dat ik prachtige documenten achterlaat voor toekomstige generaties. Stel je voor dat er vijftig jaar geleden ook dit soort filmpjes werden gemaakt, dat zouden we toch prachtig vinden? [Deze video van Ed van der Elksen, over Amsterdam begin jaren tachtig, komt trouwens nog redelijk in de buurt.] Ik heb bijvoorbeeld enkele maanden geleden een video gemaakt in Kathmandu. Daar ben ik blij om, want die stad zal nooit meer hetzelfde zijn. Ik krijg elke maand wel zo'n vijfhonderd euro van YouTube. Maar dat is uiteraard niet genoeg om van te leven, en al zeker niet genoeg om rond te kunnen reizen. Omdat ik zoveel reis heb ik ook geen vaste baan, dus financieel is het altijd een beetje spannend. Ik heb er al wel aan gedacht om mijn video's te verkopen aan coffeeshops. Ze zouden ze kunnen projecteren op een muur; dat zou heel sfeervol zijn, denk ik. Ik denk dat mijn filmpjes sowieso soms worden bekeken door mensen die drugs in zich hebben.

Dat is briljant. Wanneer vertrek je weer op reis?
Morgen, als ik kon. Maar ik moet eerst wat geld verdienen, jammer genoeg.

Ga eens kijken op Kees Colijns youtubekanaal, voor onder andere video's van Amsterdam, of op zijn website.