Ik ben een feminist die van ruige seks houdt

De allereerste keer dat ik mijn versie van perfectie ervaarde, was toen ik vorig jaar een prachtige man in Monaco ontmoette. Hij was jong, een multimiljonair (moet ook wel als je in Monte Carlo woont), en tijdens onze date op het terras van het Hermitage Hotel vertelde hij dat hij gelooft dat, biologisch gezien, alle vrouwen diep van binnen gedomineerd willen worden. Ik fronste en ging er fel tegenin. Buiten de slaapkamer is er niets in mij dat door een man gecontroleerd wil worden. Dat eerste gedeelte zei ik er trouwens niet expliciet bij, want ik wilde hem natuurlijk geen munitie geven om zijn standpunt mee te kunnen verdedigen. Wat hij niet wist, was dat ondertussen m'n hele onderbroek doorweekt was.

We sliepen die eerste nacht niet samen, maar toen ik hem de volgende dag, vlak voordat ik het vliegtuig instapte, gedag zei, kwam hij achter me staan toen ik in de spiegel keek, draaide hij me om en kuste hij me. Ik haalde diep adem en overtuigde mezelf vanbinnen dat het oké was om voor deze ene keer even een dikke YOLO pullen. Ik voelde de angst die ik normaal heb als ik met een vreemdeling in bed duik verdwijnen. Hij was absolute perfectie. In elk woord dat hij zei, hoe hij z'n handen om m'n heupen, nek, haar en gezicht plaatste – ik voelde op hetzelfde moment zowel pijn als extase. Achteraf kon ik niet anders dan hem bedanken voor het realiseren van m'n fantasie. Het leven is zwaar, als feminist die graag hard genaaid wil worden (ja, ik ben me bewust van de woordspeling hier). In het normale leven laat ik me niks vertellen, maar als de slaapkamerdeuren dichtgaan verandert alles. Het kan nogal beschamend zijn om over mijn verlangens te praten, zeker omdat we in een wereld leven waarin vrouwen gelijkheid eisen. Ik doe altijd wat ik zelf wil, ik ben niet verlegen om mijn feministische opvattingen te delen op een eerste date, en het belangrijkste: niemand vertelt me wat ik moet doen. Ik ben de tel kwijt van het aantal keren dat ik geschorst ben van school, vanwege het "niet gehoorzamen aan autoritair gezag" – dus je kunt gerust zeggen dat ik problemen heb met mensen die controle over mijn gedrag willen hebben. Leven met deze instelling, terwijl ik ook moet toegeven dat ik gewoon wil dat een man me suf neukt terwijl-ie vieze shit in m'n oor fluistert, is al moeilijk genoeg om aan mezelf uit te leggen – laat staan dat iemand anders het begrijpt. De dagen dat ik dacht gewoon niet snel nat te kunnen worden, zijn verleden tijd. Ik realiseerde me dat een groot deel van m'n opwinding werd gedwarsboomd door een gebrek aan voorspel en een partner die me gewoon eens genadeloos te grazen neemt. Omdat ik hier lang niet voor uit durfde te komen, kwam ik op het punt terecht dat ik genoegen moest nemen met matige, saaie seks en heel veel glijmiddel. "Waarom vertelde je ze gewoon niet dat ze dominanter moesten zijn?" is me meerdere keren gevraagd. Klinkt ook wel logisch, toch? Toch is dat het niet. Ik hoef maar één keer de woorden "ruig" en "dominant" uit te spreken, en voor je het weet proberen ze hun penis in me te rammen en krijg ik een amateuristische versie van 50 Shades of Grey voor mijn kiezen, gecombineerd met een aantal slechte imitaties van zieke dingen die ze ooit een keer op Pornhub hebben gezien. Ik denk dat het moeilijke van kink is dat het zo'n breed begrip is, waar meerdere handelingen onder vallen: van spanken tot naalden, elektrocutie en andere extreme methodes van toegebrachte pijn.

Ruig is niet altijd hetzelfde als BDSM, en BDSM is niet altijd hetzelfde als ruig. Het is eng om een man te vinden die deze fragiele balans begrijpt, en me veilig laat voelen als hij de controle over m'n lichaam in handen neemt – zonder dat hij zijn eigen voorbedachte ideeën over hoe het zou moeten zijn in de praktijk brengt. Ik bedoel, hoe vertel je een man – die je net nog hebt gevraagd om de controle te nemen – om geen dingen te doen die hij wil doen? Ik begrijp dat het lastig kan zijn voor mannen om deze balans onder de knie te krijgen. Ik heb mannen gehad die zo zenuwachtig en geïntimideerd waren, dat ze niet wisten wat ze moesten doen en dus maar gingen rammen alsof ze een beroerte hadden. Ik heb mannen gehad die werkelijk geen idee hadden hoe ze seksueel assertief moeten zijn, waardoor ik ze van a tot z moest uitleggen wat ze moesten doen – waardoor ik net zo goed porno kan regisseren en betaald kan worden voor het schrijven van het script. Het ergste zijn nog wel de mannen die denken dat ik in m'n gezicht geslagen wil worden en hun voeten wil likken. Nee, bedankt. Ik blaas alles meteen genadeloos af, als het ook maar een beetje deze kant dreigt op te gaan. Dominantie zit 'm voor mij in de acties, de bewegingen, micro-insinuaties en de positionering van de handen en andere delen van het lichaam – met een duidelijke intentie en controle. Het is een delicate dans met iemand die weet hoe je moet leiden. Dat vleselijke gevoel dat iemand me wil, naar me verlangt en me sexy vindt, is iets wat ik nog niet eerder meemaakte. Ik was tenger en had kleine borsten – ik heb nog steeds cup 32A – en werd dus nooit gekozen voor zoenspelletjes, en tijdens m'n tiener- en volwassenjaren heb ik altijd seks gehad met m'n shirt aan – of op z'n minst een bh. Het duurde heel lang voordat ik me sexy voelde, en zelfs nu komt het alleen met vlagen. Balanceren op de lijn van net genoeg gekwetst worden is voor mij enorm opwindend. Als een man de tijd neemt om mijn lichaam te ontdekken en me tot het randje uitdaagt, dan geeft hij me z'n volledige aandacht – en dat is uiteindelijk wat me zo opwindt. Het is verwarrend en tegelijkertijd overweldigend als mijn lichaam fysiek reageert op iets wat mijn brein normaal gesproken afkeurt. En dat kan ik niet laten schieten, omdat ik me zo hardnekkig bij mijn principes wil houden. De kans om de controle over m'n lijf te laten gaan, is in zichzelf een krachtig en bevrijdend iets. Het moeilijke is om iemand te vinden die deze denigrerende handelingen kan uitvoeren, terwijl hij weet dat hij niet met me moet fucken nadat ik z'n zaad heb weggeslikt.