Is dit het lelijkste ooit?

Beeldmateriaal van gelukkige blanke mensen die 'uit hun dak gaan' op minimalhousetechnobeats maakt mij eigenlijk altijd bloedongelukkig.

Ik kwam er pas achter dat mijn gitzwarte hartje deze gevoelens herbergt, nadat ik onderstaande video bekeek. In dit sfeerverslag van het Click Festival 2011 zie je blonde jongens met hun handen de 'beats' van de muziek uitbeelden, de DJ 'cool' in de camera wijzen, vrolijke cateringdames gezonde en minder gezonde hapjes bereiden (voor iedereen met een pil op is er tegen het eind vast wel een banaan te verkrijgen) en meisjes met hoedjes en Rayban-zonnebrillen breedlachend de camera penetreren. Dit is het ultieme Nederlandse festivalgedrag. Motregent het een beetje? Gewoon lekker hard blijven gaan en je tong uitsteken wanneer je vanuit je ooghoek ziet dat iemand je filmt of fotografeert! Helemaal te gek, ouwe! Meestal wordt het pas echt leuk op zo'n festival als je de bezoekers wat geeft om mee te spelen. Zoals bijvoorbeeld een springkussen, bloemen, speelgoed, felgekleurde 'gekke' verkleedkostuums of zoals in onderstaand filmpje: kartonnen tekstballonnetjes met ludieke kreten als 'housen!', 'gek!' of (ik verzin dit niet) 'fiesta!!!!' erop. Soms snap ik waarom mensen besluiten om gothic te worden en 'complete discography Lacuna Coil' op The Pirate Bay intypen.

Ik dacht na dit filmpje gezien te hebben dat het echt aan deze subgroep lag. Tot ik verder ging klikken en meer van dit soort trailer-achtige festivalfilmpjes tegenkwam maar dan van andere soorten festivals. Neem nou het Intents Festival. Geen idee wat het is, maar de ondertitel is 'The Harder Style' dus mijn gok was een hardstyle festival in de Achterhoek. Dit filmpje is minstens even triest als die hierboven. Lekker slowmotion, lekker emotionele kippenvelmuziek (wel een hardstyleremix ervan natuurlijk), veel mensen met zonnebrillen die gek doen als ze de camera zien. Wat dit filmpje misschien wel erger maakt, is het feit dat de maker ervan heeft gepoogd een soort euforisch gevoel op te wekken bij de kijker, met onder andere een lijzige vrouwenvoiceover. Iets wat blijkbaar heeft gewerkt, getuige het onderstaande.

Ik zie al helemaal voor me hoe 1089 hardstylefanatici met vochtige ogen achter hun Acer zaten te genieten.

Op Youtube vind je een scala aan 'aftermovies' (ik ben erachter gekomen dat dit blijkbaar de term is voor compilatiefilmpjes van festivals waar mensen ijsjes eten en felgroene Wayfarers niet schuwen). Deze hieronder is weer van een tamelijk nietszeggend festival genaamd WISH Outdoor. Hier moet men het vooral hebben van die Avicii-zomerhit die eronder is gezet, de slowmotion-functie (waarom ziet iedereen er beter uit in slowmotion?) en de blonde meisjes die als Griekse godinnen over platgetrapt gras dansen. Dit filmpje schreeuwt: “Kijk ons eens gelukkig zijn, met ons hoofd in de nek en de mond breedlachend! Kijk ons eens plezier hebben, zonnebril op, lekker genieten, pilletje hier, pilsje daar, ledematen los!” Alsof ze willen zeggen dat ik niet meetel omdat ik met mijn gordijnen dicht screencaps van hun stralende gezichten zit te maken. IS DAT WAT JE WILT ZEGGEN?

Gelukkig verschijnt, net op het moment waarop ik er onderdoor lijk te gaan, Mental Theo in zo'n filmpje en voel ik me weer goed.

Tot slot, de aftermovie van Dreamfields. Een festival georganiseerd door The Matrixx in Nijmegen. Het zal allemaal wel, het enige dat ik weet is dat er mensen met schmink in dit filmpje zitten.

Maar het wordt alleen maar beter. Er is namelijk, in dit genre, zoiets als het ultieme shot. En ik durf te wedden dat dit het ultieme shot voor de maker was:

Ik weet zeker dat er ergens in Overijssel, elke keer dat hij dit filmpje opzet, iemand zijn zweterige handen gelukzalig begint te kneden. Die blonde haren, die blauwe lucht, die tedere vrouwenliefde. Goud waard.

Hieronder nog wat screenshots die mijn PH-waarde oneindig laten schommelen.

Ik weet niet waarom er moordslager met een bijl en een afgehakt been op dit festival was maar het deed echt helemaal niemand wat.

Gelukkig zijn er altijd wel twee meisjes te porren voor wat zilte GHBzoentjes.

Voor iedereen die geen genoeg kan krijgen van deze filmpjes, ik weet het: ze zijn de nieuwe dikke poezen.

Dit is misschien wel het summum. In de intro hoor je weer een vrouwenvoiceover en rustige, haast Celtic Myst-achtige muziek en je weet gewoon dat het elk moment uit kan barsten in pompende 'beats' (als ik dat woord niet tussen haakjes schrijf word ik enorm zelfbewust van mijn triestheid, geen enkel weldenkend persoon gebruikt 'beats' in normale Nederlandse zinnen.) en beelden van heftig pompende, lachende mensen. Dat valt eigenlijk vies tegen bij onderstaand filmpje maar er zit wel een man met een saxofoon in.

En dan, tot slot: 'Een gelogen verontschuldiging over waarom ik zo zuur ben'.

CARMEN FELIX