Deze man gaat een maand alleen in een kamer doorbrengen met een virtualrealitybril

FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

Deze man gaat een maand alleen in een kamer doorbrengen met een virtualrealitybril

De Britse Mark Farid zal zich onder toezicht van twee psychologen 28 dagen opsluiten in een kamer waar hij door de ogen van een ander zal leven.

Mark Farid gaat 28 dagen in een kamer zitten terwijl hij ieder moment van die dagen doorbrengt door de ogen van een ander. Die ander is een persoon – een levende avatar – die door een Google Glass-achtige bril alles wat hij of zij doet streamt. Zo kan Mark live meekijken via zijn virtualrealitybril. Naar de vaantjes gaan en om acht uur 's ochtends je nest in rollen? Mark is erbij. Kermend aan de schijterij na het bezoek aan de Mexicaan? Mark is erbij. Het enige eigen contact dat Mark tijdens zijn maand durende project – dat hij ​Seeing-I heeft genoemd – heeft, wordt het uurtje per dag waar hij tegen een psycholoog mag praten, die hem in stilte observeert. Dit project zou hem voor de rest van zijn leven kunnen schaden.

Advertentie

De logische vraag is dan ook waarom iemand dat in godsnaam zou doen. Nou, Mark Farid – een Britse conceptuele kunstenaar, die samenwerkt met projectcurator Nimrod Vardi en documentairemaker John Ingle – hoopt antwoord te vinden op de eeuwenoude vraag waar zowel Descartes en John Locke als de Westboro Baptist Church en Josie Cunning​ham mee kampten: nature of nurture? De vraag of mensen voorgeprogrammeerd zijn door hun genen of gevormd worden door hun omgeving is nog steeds een thema in veel grote discussies in onze huidige samenleving. Bijvoorbeeld die discussies die aangezwengeld worden door van die religieuze types die denken dat homoseksualiteit het gevolg is van slecht ouderschap of discomuziek.

Mark, Nimrod en John geloven vooral in nurture, en willen hun gelijk graag bewijzen. Dat gaan ze proberen te doen door te analyseren hoe ver onze aangeboren gevoelens kunnen veranderen als je één maand lang in de schoenen van een ander leeft. Kan technologie onze geest dusdanig beïnvloeden dat we vergeten wie we zijn? Of in andere woorden: zal Mark langzaam gaan geloven dat hij zijn avatar is?

Voor het onderzoek mag Mark alleen douchen, poepen, slapen, plassen en eten wanneer zijn avatar dat ook doet. Hij krijgt precies hetzelfde te eten en te drinken als zijn avatar. Verder mag hij zich wel rondbewegen in de kamer zoals hij zelf wil, en hij mag zichzelf ook bevredigen.

"Zeg nooit nooit," lacht Mark als ik hem vraag of hij daarvan gebruik zal maken. "Ik kan in feite onbeperkt masturberen, maar ik denk niet dat ik dat continu zal doen."

Advertentie

Het is nog onduidelijk wie de avatar gaat worden, de persoon die 28 dagen non-stop geprojecteerd zal worden in het hoofd van Mark. Het moet een heteroseksuele man zijn die met zijn partner woont, want dat is bij Mark ook het geval. Maar er zijn meer redenen voor: "Als je met een partner woont, maak je een verhaal van je leven," legt Mark uit. "Als je naar de winkel gaat, zeg je: 'ik ga naar de winkel, wil je ook iets?' Dan leg je verbaal je acties uit, en in principe dus ook je gedachten."

Natuurlijk is het bewonen van het lichaam van een ander niet zonder psychologische risico's. Daarom bezoekt Mark al een jaar lang een psycholoog, met wie hij onderzoekt wie hijzelf nou werkelijk is. Dezelfde psycholoog gaat Mark na afloop ook observeren, maar hij zal tijdens het experiment minder aanwezig zijn. Dan wordt Mark elke dag een uur geobserveerd door een psycholoog die gespecialiseerd is in neurowetenschappen.

§

Ik mocht niet praten met Marks psychologen, dus in plaats daarvan vroeg ik psycholoog Dr. Lara Frumkin hoe zij denkt dat dit Mark gaat beïnvloeden.

"Ik maak me zorgen om Mark," vertelt ze. "Ik denk niet dat zijn persoonlijkheid echt aangetast gaat worden, omdat die al sterk is ingeworteld. Maar zijn gedrag – de manier waarop zijn gedachten ontstaan – kan worden beïnvloed, wat Mark voor de rest van zijn leven zal veranderen. Ik denk dat niemand die dat meemaakt ooit de oude wordt. We zijn altijd aan het veranderen in de omgeving waar we ons in bevinden. Dat geldt ook voor Mark."

Advertentie

"Zijn interactie met zijn omgeving zal zeker veranderen, alleen kan ik niet voorspellen hoe hij zal reageren. Ik denk dat het een tijdje duurt voordat de manier waarop hij omgaat met zijn vrienden en familie weer normaal zal worden. Misschien wil hij niet eens meer terug naar zijn oude zelf, als hij eenmaal een tijdje via iemand anders geleefd heeft."

Marks huisgenoot Jade heeft een andere kijk op de situatie.

"Mark is een koppige klootzak – hij is erg direct," zegt ze. "Het hangt van zijn humeur af, maar over het algemeen heeft hij een sterke geest. Het zou slecht kunnen aflopen voor iemand die minder zelfkennis heeft, maar ik denk dat hij aan het eind gewoon weer Mark zal zijn. Ik denk dat het wel een tijdje zal duren voordat hij weer zelfvertrouwen heeft, maar ik denk hij zijn zelfvertrouwen weer terug zal krijgen zodra hij weer weet wie hij is. Mensen gebruiken ook drugs, of doen mee aan psychologische experimenten. Ik denk dat het effect hiervan vergelijkbaar is."

Een andere bron van zorg zijn Mark z'n ogen. Alle opticiens die ik heb gesproken, zeggen dat zijn gezichtsvermogen geen gevaar loopt. Maar Hamish, een goede vriend van Mark, is niet overtuigd.

"Ik ben vooral bezorgd over zijn zicht," vertelt hij. "Ik heb hem verteld dat hij niet alleen een psycholoog moest bezoeken voor zijn mentale gezondheid, maar ook een neuroloog - iemand die hem kan vertellen of zijn perceptie van licht zal veranderen. Hij zal gewend raken aan het constant zien van pixels - al zijn dit dan HD-pixels."

Advertentie

Voor degenen die het experiment graag IRL willen meemaken, is er goed nieuws. Het onderzoek zal op een nog onbekende openbare plek worden gehouden die 23 uur per dag geopend zal zijn. In het uur dat het gesloten is, heeft Mark zijn privésessie met de psycholoog.

Ik vroeg de vrienden van Mark of ze van plan waren om hem tijdens het experiment te bezoeken.

"Ik zal hem zo vaak mogelijk opzoeken," zegt Jade. "Ik kijk ernaar uit om het hele proces van de andere kant te bekijken. Ik heb ook het gevoel dat het hem zal helpen tijdens zijn herstel, als ik hem kan vertellen hoe ik het project heb ervaren."

Hamish zegt: "Ik woon in Norfolk, maar ik denk dat ik wel een keertje langskom, en afhankelijk van hoe raar het dan is, zal beslissen of ik nog een keer langs ga. Misschien neem ik wat mensen mee, dan kan ik zeggen: 'Kijk, dat is mijn vriend'. Of ik kan een date meenemen. Dat lijkt me wel een goed idee."

Curator Nimrod en documentairemaker John willen wel laten weten dat het doel van het project niet is om het uithoudingsvermogen van Mark te testen. "Als mijn zicht verminderd of ik andere klachten krijg, dan zal het project vroegtijdig stoppen," zegt Mark. "Als ik het gevoel heb dat ik de bril af wil zetten, dan overleg ik dit met mijn psychologen en Nimrod, die hierna een beslissing zullen maken. Ze hebben allemaal het beste met me voor."

Ik had zelf wel m'n vraagtekens bij de validiteit van het experiment. We gedragen ons allemaal anders wanneer we weten dat mensen ons bekijken. We kunnen onbewust ons gedrag aanpassen aan onze omgeving. Ik vroeg me af of dat in dit geval twee kanten op zou werken – of de avatar het moeilijk zou vinden om zijn dagelijkse routine vast te houden, en of Mark het project niet saai zou vinden.

Maar Mark is ervan overtuigd dat hij zo zal opgaan in het project, dat hij na een paar dagen zal vergeten dat hij in de gaten wordt gehouden. Of dit voor zijn avatar ook geldt, kan nog niemand zeggen, omdat nog niet bekend is wie dit zal zijn.

Twee dingen zijn zeker als het om Seeing-I gaat. Niemand zal het experiment snel herhalen, en een maand lang zal het een unieke plek zijn om je date mee naartoe te nemen.