MINERALEN EN FOSSIELEN IS EEN WINKEL GEWIJD AAN MINERALEN EN FOSSIELEN

Mineralen en Fossielen is een winkel in Amsterdam die twee van de coolste dingen op aarde verkoopt: dode dieren en stenen. Dode dieren zijn te gek, omdat ze ver genoeg afstaan van bijvoorbeeld babylijkjes om ze veilig op esthetische kwaliteiten te kunnen bewonderen, maar ze zijn toch luguber genoeg om cool te zijn. En stenen zijn ook te gek, want het is beter voor dit verhaal als stenen ook gewoon te gek zijn. We stuurden Alice Souguir naar de winkel, zodat ze aan jullie kan vertellen hoe het er is.

Toen mij werd gevraagd om langs te gaan bij Mineralen en Fossielen, kreeg ik de beeldende indruk van een vaag donker schuurtje vol met opgezette beesten die je met hun dode ogen aankijken alsof ze stiekem niet dood zijn en je op een onbewaakt ogenblik kunnen aanvallen en aan flarden scheuren. Maar dat was dus niet zo. Mineralen en Fossielen ziet er van buiten uit als een knutselwinkel, wat bij mij nogal wat verwarring opwekte en misschien ook wel verklaart waarom ik er eerst elf keer ben langsgefietst zonder het te herkennen als mijn plek van bestemming.

Eenmaal in de deuropening viel mijn blik op een man en een vrouw in een soort van achterkamertje. De man lag in een beetje rare positie op de bank en de vrouw stond schuin tegenover hem. Ze droeg een lange trui met een ribbeltjesrok en had donkere huidkleurige steunkousen aan met enkellaarsjes. Net onder haar knieholten had ze vreemde ovaalvormige plakkers die je door haar steunsokken heen zag. "Ik hou heel erg veel van hematiet," zei ze. Dat was best verwarrend en ook best wat ik niet verwacht had.

Uiteindelijk viel het allemaal wel mee. Er werd geen voodoo op me uitgeoefend en ik heb ook geen monoloog moeten aanhoren over de kracht van hematiet. Volgens internetbronnen bevordert hematiet namelijk de overlevingsdrang, wat toch best interessant kan zijn.

Na wat rondgescharreld te hebben vond ik er eigenlijk bar weinig aan. Dat grote groene blaadjesdier lijkt gewoon op een blaadje van een boom en al die glimmende stukken steen, mooi maar wel van die onhandige stofvreters voor in je huis. Uiteindelijk raakte ik in gesprek met Carla, samen met haar man al veertig jaar eigenaresse van Mineralen en Fossielen, en zij begon me te vertellen over de geschiedenis en afkomst van mineralen, scheikundige formules, mijnen en wegen in India en de steppen van de Noordzee. Er werden boeken bijgehaald en stenen werden uit de kast tevoorschijn getoverd. Inmiddels hing ik zo'n beetje aan Carla's lippen, ook omdat ze een beetje naar mijn buurvrouw rook en ik vind mijn buurvrouw heel lief. Maar dat moment werd ruw verstoord door allerlei mensen die binnenkwamen en zich gedroegen alsof ze de beste vrienden van Carla waren. Wat ze ook bleken te zijn.

In die veertig jaar dat de winkel bestaat heeft zich er soort van schare fans ontwikkeld van mensen die speciaal naar Amsterdam komen om nog even rond te kijken of er nog iets moois bij staat. En terwijl ze door de winkel lopen met een biertje, koffie of een ander iets kletsen de mannen over fossielzoektochten in de woestijn voor de wetenschap en de vrouwen over schildertechnieken en de kwaliteit van acrylverf. En in de tussentijd bestuderen ze nieuw gevonden schatten en potentiële cadeautjes. Zo schijnt het fossiel van de kakkerlak een vrij gewild cadeau te zijn.

Één van deze 'vrienden' was een kunstenares; zij bezoekt Mineralen en Fossielen regelmatig om inspiratie op te doen voor haar schilderijen. Deze dame was al net zo enthousiast als Carla en al snel toverde zij ook uit alle hoeken en gaatjes stenen met de meest uiteenlopende vormen en kleurschakeringen om mij nader in te lichten over de inspiratiebronnen voor haar schilderijen. De andere 'vrienden' bleek een verzamelaarsfamilie te zijn, liefhebbers van stenen en fossielen. Bij iedere nieuwe vondst werden er gelukzalige kreten uitgestoot en werd de schat bestudeerd net zoals een diamantair een ruw stuk steen beoordeeld op waarde en afkomst. Met name het schilpadfossiel oefende een grote aantrekkingskracht uit op het gezin. Die overigens vol trots vertelde over pas verworven mineralen uit Peru met pauwenprint.

Omdat Carla ineens heel druk bezig was met het entertainen van betalende mensen ben ik na alle informatietoevoer nog maar eens een rondje gaan lopen langs de stenen en beestjes van alle kanten van de wereld. Ineens heb ik wel oog voor het vlasje mammoethaar uit Siberië van 3o.ooo jaar oud, en de visfossielen van 270 miljoen jaar oud beginnen ook wat meer te spreken. En dat is eigenlijk ook precies wat Mineralen en Fossielen is, een winkel, bijna schatkamertje voor liefhebbers. Hoe meer je weet over de afkomst van de stenen en fossielen hoe leuker het wordt. Het is toch vrij tof om te weten dat er een mijn bestaat die perfect vierkantje kubusjes produceert in plaats van brokken steen.

Overigens heeft Mineralen en Fossielen niets te maken met enige vorm van esoterie. Alles wat in de winkel ligt, staat of hangt heeft geen enkele andere betekenis dan dat het bijzonder en mooi is. Zo nu en dan komt er iemand binnen schuifelen die op zoek is naar helende krachten of bescherming tegen de straling van een telefoon. Die wordt dan gewoon geholpen. Er hangt overigens ook een hele mooie ouderwetse telefoon waar je nog mee kan bellen, mocht je een keer een lekke band hebben en in de buurt zijn.

ALICE SOUGUIR