Moet je naar de dokter als je aambeien hebt?

Ach, vrienden. Ze zijn net familie, maar dan leuker. Je kan ze zelf uitkiezen, en ze zullen nooit dingen tegen je zeggen als "het is hier geen hotel". Als je op je bek gaat, dan zal er altijd eentje klaarstaan om je op te vangen. Maar hoe leuk je vrienden ook zijn, ze doen soms ook heel erg domme dingen. Dingen die, mocht iemand er ooit achter komen, elk greintje zelfrespect dat ze nog hebben zullen vernietigen. Dingen waar ze wakker van liggen, dingen die ze liever niet met de wereld delen. Dingen die vragen bij ze oproepen die ze maar wat graag beantwoord zouden zien. En daar is deze nieuwe column voor: zodat jij namens je vrienden hun beschamende vragen kunt stellen, en wij ze voor jou kunnen beantwoorden.

Het scenario: De anus van je "vriendin" bloedt, jeukt en/of doet pijn, en ze heeft al heel erg lang niet meer aan anaal gedaan.

De hoop: Dat de aambeien vanzelf weer weggaan :(.

De realiteit: Aambeien zijn gezwollen aderen op je rectum of anus die meestal opzwellen als gevolg van constipatie (maar het kan ook door zwangerschap komen, of als je vriendin erg veel tijd zittend op de wc-pot doorbrengt, terwijl ze verveeld door Tinder swipet). Als je vriendin ze heeft gekregen na een bourgondische week in de kaasregio van Frankrijk, dan kunnen ze op magische wijze weer verdwijnen wanneer ze weer gewoon elke dag quinoa en bleekselderij eet.

Wat ze moet doen: Als de voorgenoemde aambeien uit het niets zijn ontstaan – of ze geen zin heeft om af te wachten of de bloedingen uit haar anus vanzelf ophouden – kan ze wat huismiddeltjes proberen, voordat ze zich zorgen gaat maken over dingen als kanker (wat ook een mogelijkheid is, maar daarover later meer).

"Als je meer vezels en vloeistof tot je neemt, wordt je ontlasting zachter, wat bij veel patiënten de klachten vermindert," zegt Benjamin Lebwolh, een gastro-enteroloog bij Columbia University. Ook zijn er crèmes te koop die verdoven en steroïden bevatten, en ontstekingen kunnen verminderen. Als je nog liever doodgaat dan dat je een tube aambeienzalf moet afrekenen bij de plaatselijke Kruidvat, dan raadt Lebwohl een zitbad aan, wat inhoudt dat je twee of drie keer per dag met je billen in een paar centimeter warm water gaat zitten. Dit kan de jeuk en pijn verzachten, en het genezingsproces versnellen.

Als je symptomen na een week niet verbeteren, maak dan een afspraak bij de huisarts. Mogelijk verwijst deze je door naar een gastro-enteroloog om op professionele wijze je aambeien te verkleinen – door bijvoorbeeld de bloedtoevoer af te snijden met een elastiekje, ze met een laser te bestralen, of ze weg te snijden.

Het ergste dat er kan gebeuren: "Als ze niet worden behandeld, kunnen aambeien leiden tot bloedarmoede," zegt Lebwohl. Dat is redelijk zeldzaam, tenzij je erg veel bloed verliest. Nog een leuke mogelijkheid: bloedproppen, die ervoor kunnen zorgen dat omliggend weefsel afsterft en operatief verwijderd moet worden. "Maar mijn grootste zorg is dat je denkt dat de anale bloedingen veroorzaakt worden door aambeien, maar ze eigenlijk een symptoom van darmkanker zijn," zegt Lebwohl. (Je hebt waarschijnlijk geen kanker, maar als je dat wel had, dan zou je waarschijnlijk alleen bloedingen hebben zonder de jeuk en de pijn, en heb je mogelijk last van onverklaarbaar gewichtsverlies, vermoeidheid, of een van deze symptomen.) Vrienden laten vrienden niet dat risico nemen.

Dus ja, als je aambeien na een week niet minder worden, zet je schaamte dan opzij en ga naar de dokter.