Ok, nu is het genoeg: wie is in godsnaam Sandra van Nieuwland?

Overal kom ik de naam Sandra van Nieuwland tegen. Ze is het onderwerp van maar liefst 31 berichten op nu.nl, wordt ook tientallen keren genoemd op de website van De Telegraaf en het AD, en stond dit jaar een stuk of drie keer geprogrammeerd op Eurosonic Noorderslag. Sandra van Nieuwland is overal, maar ik had nog nooit van haar gehoord. Voordat Sandra van Nieuwland aanschuift in College Tour of vrede sticht in het Midden-Oosten, moest ik weten wie ze is. Dit had ik prima in mijn vrije tijd kunnen doen zonder er een artikel over te schrijven, ware het niet dat ik de volgende antwoorden kreeg toen ik een steekproef onder collega’s en vrienden hield over wie zij dachten dat Sandra van Nieuwland was.

“Royaltywatcher van RTL Boulevard?”

“Die van Omroep Max?”

“Nieuwe meisje van finance?”

“Die vrouw van AstroTV?”

“Die met dat bruine haar van de Dolly Dots?”

“Volgens mij was dat een lerares van mijn middelbare school.”

“Opdonderen met je gezeik, ik ben aan het werk.”

Sandra van Nieuwland was voor de mensen om mij heen duidelijk nog niet de superster die ze voor de landelijke media is en dat is raar, want mijn vrienden en collega’s zijn gulzig wat mediaconsumptie betreft.

Na wat geklik op Wikipedia kwam ik erachter dat de ster van Sandra van Nieuwland nog feller aan de hemel brandt dan ik ooit had durven denken. De voormalig The Voice of Holland-kandidaat is de enige Nederlandse artiest ooit die drie singles tegelijk in de Top 10 had staan. Deze mijlpaal vond plaats in december 2012. Okay, het waren nummers die ze in The Voice of Holland had gezongen, maar toch: buiten Sandra hebben alleen The Beatles en Bruce Springsteen dat ooit voor elkaar gekregen.

Ondanks dat Sandra van Nieuwland er in de halve finale van The Voice uitvloog, stond ze in 2013 met vijf hits tegelijkertijd in de Top 40 – een nieuw record. Het album waar de singles vandaan kwamen, And More, prijkte zeven weken op nummer 1, stond 56 weken in de Album Top 100 en werd platina. Op Valentijnsdag 2013 speelde ze de Paradiso plat. Sandra van Nieuwland veroverde Nederland sneller dan de Duitsers dat ooit deden en niemand in mijn omgeving had het door.

Dat heeft naar mijn idee een aantal redenen. De eerste is de naam Sandra van Nieuwland. Die kun je vijfenzestig keer per dag tegenkomen op televisie, op internet en in bladen, maar als iemand je aan het einde van de dag vraagt wie het is, antwoord je waarschijnlijk nog steeds met “een vriendin van mijn moeder.” De naam Sandra van Nieuwland is als een magnetronmaaltijd, de kleur lichtgrijs of een huis in een Vinex-wijk. Het sprankelt niet echt en is daarom moeilijk te onthouden.

De tweede reden is het uiterlijk van Sandra van Nieuwland. Begrijp me niet verkeerd: Sandra van Nieuwland is een prachtige vrouw – zeker als je bedenkt dat ze drie kinderen heeft – maar ook hier is er niet veel aan haar dat blijft hangen. Alle onderdelen van Sandra van Nieuwland zitten prima op zijn plek – haar haar is mooi blond en haar lach is gul, maar dat is ook zo bij de gemiddelde kapster. Bij het aangezicht van Sandra van Nieuwland verwacht je dan ook niet dat je te maken hebt met een bühnebeest, terwijl dat wel zo is. Ook dit kan ervoor zorgen dat je Sandra van Nieuwland, hoe jammer en onterecht ook, snel weer vergeet.

De laatste reden waarom het sterrendom van Sandra van Nieuwland zeer waarschijnlijk aan je voorbij is gegaan, is haar muziek.

Dit is bijvoorbeeld haar recente hit Hunter, afkomstig van het album Banging On The Doors Of Love. Een perfect nummer om iedere gelegenheid mee op te leuken. Zo kun je je gemakkelijk indenken dat dit op de begrafenis van je tante Marian voorbijkomt, maar even goed kan het dienen als achtergrondmuziek in de Blokker of als sfeermaker in een koffietentje. Omdat het moeilijk is je te storen aan, of juist helemaal gek te gaan op deze perfect gemiddelde, lekker voortkabbelende hit van Sandra van Nieuwland, is het ook moeilijk om hem te onthouden.

En ondanks dat alles is Sandra van Nieuwland dus een superster. Ik vroeg mensen die er verstand van kunnen hebben hoe dit kan en, belangrijker, waarom ik dit gemist heb. Fiona Fortuin van Noisey.com is ook pas sinds kort op de hoogte van het bestaan van Sandra van Nieuwland. “Ik verwarde haar altijd met CDA-kamerlid Sabine Uitslag, maar sinds ik haar op Eurosonic Noorderslag heb zien optreden weet ik wel wie ze is. Ze had niet veel meer om het lijf dan een velours gordijntje, maar ik snap wel dat moeders van veertig plus haar leuk vinden. Ze heeft een sympathieke stem en haar bandleden deden goed hun best om de muziek een spannend rockrandje mee te geven.” Atze de Vrieze, muziekjournalist bij onder andere 3voor12, verwoordt het anders. “Sandra van Nieuwland heeft een spannende plaat afgeleverd, waarmee ze mikt op een mainstream poppubliek. Ze heeft inderdaad geen spraakmakende persoonlijkheid en presenteert zichzelf ook niet met veel bravoure. Ze scoort op stem. Ze kan heel goed zingen en dat is genoeg.” Atze denkt dat ik Sandra van Nieuwland eerder nog niet had opgemerkt omdat mensen hun mediagebruik tegenwoordig afstemmen op hun behoefte. “Als jij via Twitter of Facebook geen informatie over Sandra van Nieuwland binnenkrijgt, is het niet zo gek dat het aan je voorbij gaat.”

Confronterend, vond ik deze constatering. Blijkbaar heb ik geen behoefte aan een goed, degelijk product als Sandra van Nieuwland. Alles moet altijd maar spectaculair of opzienbarend zijn, voordat ik interesse wil tonen. Hoeveel prima dingen des levens ben ik op die manier al misgelopen? Waarom wil ik iets lekker geks op mijn begrafenis horen, en niet gewoon Sandra van Nieuwland, waar iedereen tevreden mee zou zijn? Waarom zou ik mijn kind later een unieke naam geven zodat het zich onderscheidt op de basisschool, terwijl ik het ook gewoon Sandra van Nieuwland kan noemen? Sandra van Nieuwland is de meest succesvolle gemiddelde popster van ons land en ik moet me schamen dat ik haar pas nu heb leren kennen. Koop hier haar cd.