Ontmoet de dwerg die zich tijdens vrijgezellenfeesten laat vastboeien aan dronkenlappen

Met handboeien vastzitten aan een vreemd persoon, die bijna twee keer zo groot is als jij en als enig doel heeft om volledig naar de klote en daar voorbij te gaan, klinkt misschien als een gekke katernachtmerrie, maar voor Ben Wilcox, een dertigjarige huurdwerg, is het een standaard werkavond. Onder de naam Little Yet Large Entertainment, gaat hij mee naar vrijgezellenfeesten, vastgeboeid aan aanstaande bruiden en bruidegoms, terwijl zij hun weg door de avond heen drinken, huilen en kotsen.

Ik zocht hem op om erachter te komen wat er allemaal bij zo'n beroep komt kijken – de pieken, de dalen.

VICE: Hoi Ben. Hoe ben je dit werkveld ingerold?
Ben Wilcox: Drie jaar geleden zag ik op Facebook dat een paar kleine vrienden van me begonnen met acteren in films, en besloot ik om me ook in te schrijven. Zo werkte ik eerst een tijdje als mimespeler. Ik sprak toen een paar dwergen die daarnaast op vrijgezellenfeesten werkten. Ik kreeg een telefoonnummer en binnen een week kreeg ik een baan aangeboden.

Hoeveel kost het om jou een avondje in te huren?
140 euro per uur, maar als ze me voor zes uur boeken is 650 euro de max. Ik krijg van tevoren in cash betaald, dus als ze te vroeg pieken is dat niet mijn probleem. Het hoofddoel voor mij is om voor één avond de beste vriend te zijn van degene aan wie ik vastzit. Ik trek een kostuum aan dat zij mogen uitkiezen, ik ouwehoer een beetje, en regel gratis drank voor ze.

Wat heb je allemaal voor moois meegemaakt tijdens je werk?
Sommige mensen regelen vijfsterrenhotels voor me. Ik ben naar Ibiza, Portugal en Duitsland geweest zonder een cent te hoeven betalen. Ik ben opgehaald in een Bentley en meegenomen op enorme jachten met hele discotheken erin. Ik heb epische nachten meegemaakt – en ook totale rampavonden.

Wat moet ik me voorstellen bij een rampavond?
Ik was een keer ingehuurd door een groep Ieren. We waren in een Ierse kroeg en ik was als elf verkleed. Een van de gasten begon me steeds van achteren te trappen. Dus toen zei ik tegen degene waar ik aan vastgeketend zat: "Eén van je vrienden valt me steeds aan." Hij heeft toen uitgezocht wie het was en hem even flink te grazen genomen.

Een andere keer was ik met een groep 18-jarigen die me probeerden te drogeren. Ik drink altijd limonade als ik werk, en dat is gewoon helder, maar dit drankje was hartstikke troebel. Ze wilden dat ik het glas atte, maar dat weigerde ik. "Kom op man, kom op!" riepen ze. Ik zei: "Gooi het gerust zelf achterover, maar ik drink het niet." Ik zei dat ze het verneukt hadden, kiepte het glas over de grond, en ging ervandoor.

Weer een andere keer werd ik opgepikt door twee gasten met panty's over hun hoofd, en achterin zat iemand met een Halloweenmasker op – dat bleek de bruidegom te zijn. Er zat iemand naast hem met een mondknevel in en een blinddoek om. Ik moest ertussenin gaan zitten, me boeien aan de bruidegom, en vragen waar mijn geld bleef. Toen ik dat deed stapten ze uit, begonnen ze te schreeuwen en sprongen ze uit de auto. De auto rolde van een heuvel af, zonder bestuurder, en ik zag dat we een drukke kruising naderden. Ik kon er niet uit, want ik zat aan de bruidegom vast, die als enige met mij nog in de auto zat. Toen kwam een van de gasten ineens als Superman aanrennen, en trok hij aan de handrem, een paar meter voor de kruising. Hierna hebben we twee uur in een kebabtent gezeten. Dat was een tamelijk rare avond.

Hoe gaat het er op de vrouwelijke vrijgezellenfeesten aan toe?
Voor eentje in Wales was ik verkleed als schaap. Toen ik aankwam wilde die vrouw absoluut niet aan me vastgeboeid worden. Ze trok het echt totaal niet. Ze bleef maar zeggen dat ze het niet kon en verdween toen in de menigte. Even later vertelde iemand dat ze een dwergenfobie had, maar de meiden die het geregeld hadden wisten daar niets vanaf. Dus dat was een mooie korte avond.

Een andere keer werd ik gevraagd om te strippen. Ik was gekleed als butler in een smoking, en ze vroegen me om als kelner rond te lopen. Toen ik binnenkwam stonden er veertig vrouwen "UIT! UIT! UIT!" te schreeuwen. Ik trok mijn overhemd uit, floste mezelf tussen mijn benen, danste op tafel en maakte er een show van totdat ik in mijn boxer stond. Ik was toen ook nog vrijgezel, dus het leverde ook geen problemen op of zo. Normaal gesproken zou ik dit soort dingen niet doen, maar ja, soms kan zoiets toch in een opwelling gebeuren.

Hoe gaat het als je klant naar het toilet moet?
Je moet te allen tijden bij ze blijven, dus als iemand moet plassen dan ga ik er gewoon achter staan. Alleen als iemand een bruine trui wil breien doe ik de boeien af, en wacht ik voor de deur. Ik heb ook mijn grenzen.

Heb je nooit het gevoel dat je wordt uitgebuit?
Het is ergens wel gek ja, maar aan de andere kant: ik gebruik het in mijn voordeel. De klanten willen gewoon wat extra aandacht. Als er een dwerg in een hondenpak aan ze vastzit, dan krijgen ze net dat beetje extra aandacht dat ze willen, voordat ze zich voor altijd in de echt verbinden.

Maak je je nooit zorgen over je eigen veiligheid?
Jawel, en mijn vriendin en familie zijn ook vaak ongerust, maar er zijn wel regels natuurlijk. Ze mogen ons niet misbruiken, en als iedereen te lam wordt – als de bruidegom echt begint om te vallen en zo – dan mag ik ook gewoon weg. Ik word zelf nooit dronken, ik drink hooguit één of twee drankjes.

Ze moeten ook voorzichtig doen met mijn hand als we geboeid zijn, want als ze niet opletten trekken ze die er zo af. En ik laat me trouwens ook niet meer optillen, want vroeg of laat laten ze je dan altijd vallen.

Wat voor advies heb je voor kleine mensen die wat bij willen verdienen?
Het is een riskant vak, en je moet tegen een stootje kunnen. Sommige mensen zijn hun hele leven lang heel erg beschermd door hun ouders, en hebben daardoor niet echt een ruggengraat ontwikkeld. Je moet het zelfvertrouwen hebben om jezelf de hele avond voor lul te zetten, maar ik zorg er altijd voor dat we samen lachen. Ik word nooit uitgelachen.

Als mensen onbeschoft doen zet ik ze meteen op hun plaats. Ik ben lid van een grote online dwergengemeenschap, en veel van hen vinden het kut om 'lilliputter' genoemd te worden. Als een of andere dronkenlap schreeuwt: "Ga op de foto met die fucking lilliputter!", dan zeg ik daar wat van. Ik vertel ze dat hun toekomstige kinderen ook zomaar geboren kunnen worden met dwerggroei. Mijn ouders zijn allebei geen dwergen en er is in mijn hele familie geen enkele dwerg, behalve ik. Het kan dus iedereen overkomen.