FYI.

This story is over 5 years old.

VICE Is 10

VICE-medewerkers vertellen over de meest hipsterige dingen die ze ooit hebben gedaan

"Ik heb net zolang ironisch genoten van popmuziek tot het niet meer cool was. Daarna ben ik er oprecht van gaan genieten."

Nu je oude oom op verjaardagen bij het zien van een baard het woord 'hipster' laat vallen en ook de mainstream kranten wel ongeveer klaar zijn met het duiden van de hipster, kunnen we het eindelijk officieel beschouwen als een fenomeen uit het verleden. Iets waarop we met een licht nostalgische blik op kunnen terugkijken. En laten wij dat doen, want als er één afkeurende term is geweest die we bij VICE de afgelopen tien jaar om onze oren hebben gekregen, is het wel dat iedereen die iets met VICE te maken heeft een hipster is.

Advertentie

Het is helemaal niet nodig om deze aantijging met onze hakken in het zand glashard te ontkennen, en niemand schiet er iets mee op als we er onze excuses voor maken. Wel kunnen we elkaar prima af en toe dronken om de nek vallen en herinneringen ophalen aan onze fluorescerende trainingsjacks en onze korte maar hardnekkige liefde voor witch house. En aangezien we dat ook kunnen opschrijven, vroegen we VICE-medewerkers van nu en van vroeger naar hun meest onuitstaanbare hipstermomenten.

Twan Stoffels, marketing executive

Ik ben een keer naar een Morrissey-concert geweest met mijn ex. Mijn favoriete korte broek uit de periode 2006-2007 heb ik op straat gevonden. Ik ben een keer ironisch gaan eten in een Noord-Koreaans restaurant, samen met mede-bloggers. Ik ben ontmaagd door iemand die ik kende van MySpace en MSN. Ik ben copywriter geweest voor diverse brands die iets doen met lifestyle. Ik had een ironisch CU2-profiel. Ik heb weleens broeken van de damesafdeling van de H&M gekocht, om fashiontechnische redenen. Ik nam TheHypeMachine een tijd lang serieus. Ik heb nooit een eigen Hyves-profiel gehad omdat ik het te mainstream vond (oké, ik had wel een nepprofiel om meisjes te kijken). Ik heb Willem Frederik Hermans om onverklaarbare redenen een tijd lang gezien als idool. Ik had een zelfgemaakt T-shirt van Animal Collective. Ik heb een keer geslapen op de vloer van een schouwburg omdat ik vooraan wilde staan bij Belle & Sebastian. Ik heb op de middelbare school vijf jaar geen vlees gegeten, omdat ik naar The Smiths luisterde. Ik heb weleens een hoed gedragen (buiten, op straat).

Lisette van Eijk, managing editor VICE

Ik heb ooit pepermuntschnapps gedronken met de bassist van Interpol.

Ewout Lowie met Trash Talk

Advertentie

Ewout Lowie, editor VICE

Om de Wallen in Amsterdam op te schonen, bedacht de gemeente om coffeeshops, hoerenkasten en seksclubs uit te kopen of dicht te timmeren, en daar dingen in te zetten die hip, jong, stedelijk grut aantrekken. Zo had je vroeger de Sexyland, maar daar kwam de Ton Ton Club in – een soort authentieke arcadehal. Ik had tijdens de opbouw geholpen met schilderen en toen het af was mochten we langskomen om gratis op de spelkasten te spelen. Mijn stadsfiets had een lekke band, maar gelukkig had ik ook een racefiets. 'De nieuwe' van de Jeugd was net uit, en die had ik op mijn iPhone gezet. Toen fietsten ik en mijn blanke neus op de racefiets naar dit kakelvers gegentrificeerde stukje middeleeuws Amsterdam, terwijl 'de nieuwe' van de Jeugd in mijn oren schalde via mijn Urban Ears-koptelefoon. Toen ik de Oudezijds Achterburgwal op stuurde zag ik mezelf in een ruit, en slikte ik.

Ook ging ik ooit op de foto met Trash Talk, die hardcore punkband die bij Odd Future zat. Ik was heel trots op die foto.

Jan van Tienen, oud-hoofdredacteur VICE

Ik was een keer in Milaan omdat daar een VICE-foto-expositie was, en toen was er bij een diner de vriendin van een fotograaf – wiens naam ik even vergeten ben maar die in ieder geval de meest imposante snor ooit had – aanwezig, en die vriendin was Chloe Sevigny. VICE UK-collega Andy Capper zei tegen me: "Do you two know each other?" en toen verscheen er zo'n stressglimlachje op mijn gezicht. Toen gaf ik haar mompelend een hand. Daarna durfde ik niks meer te zeggen en atte ik een glas whisky.

Het bloempotkapsel van Koen van Bommel

Advertentie

Koen van Bommel, contributor VICE

Ik heb mijn haar geblondeerd en in een bloempotkapsel laten knippen, en zo op de cover van het magazine van Subbacultcha gestaan. Ik heb rondgelopen met een bril die ik totaal niet nodig had. Als mensen me daar nu aan herinneren, doe ik net of ik van niks weet. Ik heb me vol overgave gestort op elke muziekhype van de afgelopen tien jaar. Ik ben naar Tsjechië gereisd om op een obscuur festival witch house te draaien. Ik heb cassettebandjes uitgebracht op een post-internet vaporwavelabel en ik heb een deephouse-track gemaakt. Ik heb net zolang ironisch genoten van popmuziek tot het niet meer cool was. Daarna ben ik er oprecht van gaan genieten. Ik heb een Biostabil, een hologram-wietbladzonnebril en een Monster Energy-trui. Ik koop al vijf jaar dezelfde hardloopschoenen. Ik heb mezelf ironisch opgegeven om in een kalender van Converse te komen, samen met een heleboel andere hipsters, maar nog nooit Converse-schoenen gedragen. En tot slot: ik heb meerdere malen tevergeefs geprobeerd om een snor te laten staan.

Vincent Vos, creative (tevens eerste stagiair van VICE ooit)

In 2006, tijdens de hoogtijdagen van de colored jeans-hype, liepen we er met z'n allen bij als een stelletje afgekloven zuurstokken. Ik heb er eigenlijk wel weer zin in!

Alex Post

Alex Post, technology director

Ik heb in het eerste decennium van deze eeuw skinny jeans, een snor en de ambitie om als fotograaf gepubliceerd te worden in VICE gehad. Uiteindelijk ben ik niet verder gekomen dan de party page van VICE, met van die kleine fotootjes. Het meest hipsterachtige wat ik ooit heb gedaan is eigenlijk op dit moment gaande: ik heb nu drie weken geen alcohol gedronken en voel me supergoed. In plaats van comazuipen in de Reguliersdwarsstraat drink ik nu bij de Ceuvel gratis water met bubbeltjes – 'happy magic bubbels', volgens de kaart. Met het hiermee uitgespaarde geld ga ik volgende maand een proefabonnement cryotherapie uitproberen en start ik met een personal body plan. Daarnaast heb ik nog de optie om een weekendje mezelf te zoeken op de bodem van een emmer tijdens een spiritueel ayahuascaweekendje op Ameland. Op mijn wc liggen nog steeds oude, Engelstalige VICE-issues van voor 2003 (en die uit 2007 met mijn party pages)

Fiona Fortuin, editor Noisey

Is mijn verzameling porselein (nog niet super uitgebreid, maar wel een serieuze hobby) hipster? Ik weet niet, ik denk het niet, maar misschien wel.

Karel (links) en Sjaak

Advertentie

Carly Renwarin, hoofd marketing & communicatie

Tussen 2007 en 2011 was ik mede-eigenaar van een bedrijf dat Karel&Sjaak heette. Karel voor Carly, Sjaak voor mijn vriendin Chanine. We werkten voor bedrijven als VICE, Appelsap, Red Bull, Diesel, Tommy Hilfiger en Sid Lee. We deden dingen als gastenlijsten maken voor grote feesten, blogs bijhouden en netwerken creëren. En we deden natuurlijk aan 'partyfotografie'. We droegen gekke felgekleurde broeken, gingen acht keer per week naar de Dep (waar we een incrowd-pas voor hadden), begonnen met 'draaien', lanceerden het fictieve drankje Budt met Victor & Daan en dronken gulzig bier uit flesjes, wat toen voor vrouwen net cool begon te worden. Eigenlijk doe ik nu nog precies hetzelfde.

Abel van Gijlswijk, oud-editor VICE en Noisey

Mijn stamkroeg is het proeflokaal van een lokale bierbrouwerij. Soms koop ik online zeefdrukken van kunstenaars die ik ken via Instagram. Ooit was ik grafisch vormgever voor een culturele kunstinstelling. Ik heb de kunstacademie nooit afgemaakt. Lil B is een van mijn favoriete rappers. Ik pluk de zoete vruchten van de gentrificatie. Zelden bezoek ik concerten waar ik niet gratis naar binnen kan. De leden van De Jeugd van Tegenwoordig groeten me op straat. Arie Boomsma heeft wel eens een taxi voor me betaald. Ik heb het Kendrick Lamar-album nooit geluisterd omdat 3voor12 het zo fucking fantastisch vond. Ik zong in een meta-punkband. Ik was al fan van Young Thug vanaf zijn tweede mixtape en verloor interesse toen hij doorbrak. Als we het er toch over hebben: ik volg Gucci Mane al vanaf Icy, met Young Jeezy.

Stijlicoon Carmen (rechts)

Advertentie

Carmen Felix, voormalig editor VICE Style

Op het hoogtepunt van mijn persoonlijke hipsterperiode viel ik mensen lastig met een onverklaarbare trots op het wonen in Amsterdam, droeg ik alleen maar primaire kleuren uit het American Apparel-spectrum, had ik een tijdje brandwonden rondom mijn neus omdat poppers mijn drug of choice waren in de club en ik soms morste, droeg ik festivalbandjes tot m'n pols stonk, was ik verliefd op Diplo, droeg ik Ray-Bans in felle kleuren met spiegelglazen, werd ik euforisch van MGMT, weigerde ik te eten bij McDonalds omdat ik daar een documentaire over had gezien, had ik een tijdje geel haar, stapte ik ooit achterop de motor bij een melk drinkende, robuuste lesbienne om indruk te maken op mijn vrienden, sleepte ik overal een totebag mee naartoe waar meer bacteriën in huisden dan in een vaatdoek, heb ik meerdere malen mijn enkel gekneusd omdat ik altijd op hoge palen moest lopen - zelfs met ijzel, overwoog ik een tattoo te nemen van een The Smiths-tekst, besloot ik uiteindelijk te kiezen voor iets veel uniekers, namelijk vogeltjes op m'n arm, probeerde ik het concept minimal house te begrijpen, klaagde ik over gentrificatie, noemde ik Bos en Lommer rauw, maakte ik Berlijn belachelijk, ging ik een keer of vier naar Berlijn, hield ik exact bij in hoeveel Amerikaanse staten ik al was geweest zodat ik hiermee kon pochen op feesten, ging naar een concert van Devo in Williamsburg, droeg ik bandshirts van bands waar ik op z'n minst één album van had gedownload via Soulseek, stemde ik SP, nam ik een abonnement op de Volkskrant omdat ik er een beachcruiser gratis bij kreeg waar ik vervolgens nooit op heb gereden, liet ik mensen altijd weten dat clubs lame waren en huisfeestjes gewoon echt veel leuker, ging ik toch elke zaterdag naar Studio 80, Club 8 of de Flexbar, leende ik maximaal bij de IB-groep, klaagde ik altijd over mijn armoede, besloot dat mijn internethandle @carmoede moest worden, ging ik twee tot drie keer per jaar op vakantie, maakte ik foto's met wegwerpcamera's omdat die foto's meer rauwheid uitstraalden dan digitale foto's, en voelde ik me absoluut nooit aangesproken als mensen het over hipsters hadden. Ik was gewoon mezelf.

Wiegertje Postma, voormalig hoofdredacteur VICE

Ik heb in het eerste jaar van mijn studie een tijdje een affaire beleefd die vooral gebaseerd was op het feit dat de bewuste jongen en ik op studiefeesten graag extatisch dansten op het ironisch getitelde nummer Me & Giuliani down by the schoolyard van de moeilijk uitspreekbare band !!!.

Noor Spanjer, eindredacteur Munchies, Thump en Noisey

Ik zwom al in het IJ toen heel getatoeëerd en opgeknot Amsterdam nog lang niet in het IJ wilde zwemmen. Mensen keken me vol walging aan, als ik ze vertelde dat ik het liefst al in april het water insprong, vanaf een heerlijk leeg grasveld ergens aan de noordoostkant van de stad. Sinds een aantal jaar wordt datzelfde lege grasveld bevolkt door tientallen groepjes hiphophipsters, coole ouders met kleine kinderen, tatoeages en barbecues, en bonenstakerige meisjes met triangelbikini's en lompe badslippers van de Zeeman. Voor het zwemmen ben ik inmiddels uitgeweken naar een andere plek.

En vorige zomer stond ik met mijn cowboyjas aan in de pit bij een concert van Girlband, de lievelingsband van mijn uberhipster-lievelingscollega, en de rest van dat festivalweekend kwamen we niet meer af van het zinnetje 'Why they hide their body under my garage, under my garage, under my garage'.