Rocco Siffredi werd geen priester maar pornoster

Je kent hem misschien niet bij naam, maar als je in de afgelopen dertig jaar weleens porno hebt gekeken, heb je zijn 25 centimeter lange pik sowieso weleens voorbij zien komen. Rocco Siffredi, die de bijnaam "de Italiaanse hengst" heeft, heeft in meer dan 1500 pornofilms gespeeld, en seks gehad met bijna vier keer zoveel vrouwen.

De nu 52-jarige Siffredi werd geboren als Rocco Tano in Abruzzo in Italië. Zijn moeder wilde dat hij priester zou worden, maar de koorknaap had de "duivel tussen zijn benen" – zoals hij zelf zijn penis noemt – en een glansrijke carrière in de pornowereld in het verschiet. Hij neukte zich een weg door vier generaties aan porno, van 35-mm films met een script en een plot, tot zijn constante werk tijdens het video-, dvd- en internetpornotijdperk. Maar Siffredi lijkt nu genoeg te hebben van seksfilms. Hij kondigde onlangs aan dat hij met pensioen gaat – dat heeft hij wel vaker geroepen, dus het is nog maar de vraag of zijn legendarische penis echt van het toneel zal verdwijnen.

Toch zijn het niet deze biografische feiten waar de Franse filmmakers Thierry Demaiziere en Alban Teurlai in geïnteresseerd zijn. Hun documentaire Rocco, die onlangs in première ging op het Filmfestival van Venetië, is een portret van een pornoster die zijn eigen brein probeert te doorgronden. Het is een diepgravende blik in het leven van Siffredi, die praat over de dood van zijn broer, zijn seksuele reactie op zijn moeders overlijden, zijn relatie met zijn vrouw en twee kinderen, en natuurlijk de vraag waarom hij zo graag seks heeft voor de camera.

De film begint op de enige manier waarop deze film kan beginnen: met een close-up van de penis van Siffredi. Daarna zien we hoe hij pornoactrices cast voor een film die hij gaat regisseren, en de tijd neemt om zich ervan te verzekeren dat de actrices klaar zijn voor de seksuele extremen die hij op film wil laten zien, of dat nou anale close-ups zijn of ruwe wurgseks. De filmmakers volgen Rocco naar Boedapest, waar zijn vrouw Rozsa Tano woont, en gaan met hem mee op reis door Italië en de VS. Door hun portret van Siffredi bieden de regisseurs een breder inzicht in de porno-industrie, en bijvoorbeeld de extreme dingen die sommige pornosterren bereid zijn om te doen om aan de top te komen.

Een van de pijnlijkste scenes in de film draait om een vrouw die de vingers van Siffredi diep in haar keel steekt, alsof ze hem pijpt, tot er tranen in haar ogen springen. Siffredi is fascinerend, feestelijk en verdorven tegelijkertijd. We spraken met Siffredi na de première van de film in Venetië.

VICE: Waarom kom je nu met deze documentaire?
Rocco Siffredi: Ik ben al een paar keer benaderd om een documentaire te maken – de eerste keer door een Poolse regisseur, toen ik veertig was. Op die leeftijd dacht ik gewoon niet dat ik veel te melden had, hoewel ik toen al twintig jaar in het vak zat. Daarna waren er wat Italiaanse filmmakers, maar ik dacht niet dat Italianen seksualiteit kunnen begrijpen zonder vooroordelen. Toen kwamen de Fransen. Je zou kunnen zeggen dat ik geboren ben in Frankrijk, in ieder geval op artistiek vlak, want dat is waar ik pornoster werd.

Ik ontmoette de regisseurs en zij zeiden dat ze een film wilden maken over porno, maar dat ze een hoofdrol nodig hadden, en zij dachten dat ik die kon vervullen. Nadat we een paar uur hadden gepraat veranderden ze van gedachten, en zeiden ze dat ze het hele verhaal om mij wilden laten draaien. En ik denk dat ze op een moment in mijn leven kwamen waarop alles wat moeilijker werd. Ik wilde deze film maken om alles wat er in me zat naar buiten te trekken.

Je praat over de dood van je moeder en broer in de documentaire. Was dat moeilijk om over te praten?
Weet je, in mijn leven heb ik veel geleden. Als je zes jaar oud bent en je broer verliest, en als je moeder vervolgens krankzinnig wordt van de pijn, is het onmogelijk om normaal te blijven. Het is onmogelijk om die pijn te vergeten. Opeens is alles wat je wilt doen iets dat dit leven minder hard maakt. Deze tragedies zijn de reden dat ik bereid was om [wat dan ook] te doen.

Maar waarom dan porno?
Ik was al seksueel actief toen ik elf was, en ik weet nog dat alle andere jongens nog nul ervaring hadden, dus ik wist dat ik bijzonder was. Maar dat was niet het belangrijkste. Het belangrijkste was dat ik iets wilde teruggeven aan mijn moeder om de pijn te verzachten die ze voelde toen mijn broertje stierf.

En ik weet nog dat ik toen ik een jaar of dertien was een tijdschrift vond, waarin foto's stonden van een gast die Supersex heette, hij was een beroemde pornoster in de jaren zeventig. Er waren foto's waarop hij een brunette neukte, en dan sloeg je de pagina om en was hij een blondine aan het neuken, en op de pagina daarna een rooie, en op de pagina dáárna hen alle drie. Ik zag dat en dacht: dat wil ik ook. Ik belde mijn oudere broer die in Parijs woonde en vertelde het aan hem, en hij zei: "Je bent gek." Toen ik zestien was, belde ik hem weer, en zei hij: "Heb je dat nog niet opgegeven? Je bent echt gestoord!" Ik belde weer toen ik twintig was, en toen zij hij dat ik naar een swingersclub moest gaan, en daar wel wat pornomensen zou ontmoeten die me konden helpen. Dat deed ik, en het werkte. Mensen zagen me seks hebben in het bijzijn van anderen, en vanaf dat moment veranderde m'n leven compleet. Ik was in de zevende hemel.

Waarom noem je je penis "de duivel tussen je benen"?
Omdat de duivel je lichaam onder controle heeft. Niet andersom. Ik heb seks jarenlang gebruikt voor mijn eigen plezier. Wanneer de seks jou gebruikt, betekent het echter dat je verslaafd bent – en dat is de duivel. Het is hetzelfde idee met drugs of alcohol – dat spul noem ik ook de duivel. Wanneer hij je gebruikt, doe je alles wat hij wil. Hij laat je dingen doen die je helemaal niet lekker vindt, maar je doet ze toch.

Dit is niet de eerste keer dat je het over stoppen hebt. Wat is er gebeurd toen je op je veertigste zei dat je alleen nog maar achter de schermen zou werken als regisseur?
Ik probeerde te stoppen voor m'n kinderen. Ik wilde niet dat zij me op beeld zouden zien als ze tieners waren en zelf met seks begonnen. Ik probeerde dingen te doen aan de andere kant van de camera, zodat ik ze geen pijn zou doen. Aan de andere kant heb ik het zo vaak verneukt. Ten eerste deed ik mezelf pijn door te stoppen. Ten tweede begon ik twee of drie keer per dag naar de hoeren te gaan, omdat ik het zo gewend was om zo vaak seks te hebben.

Had dat invloed op je huwelijk?
Natuurlijk. Maar ik ben getrouwd maar een hele slimme vrouw die m'n situatie begreep. Ze zei me dat ik weer voor de camera moest gaan staan. Als dat iets is wat je mist, en je daardoor naar de hoeren gaat om het [werken] te vervangen – waarom zou je dan stoppen?

Was het raar om voor seks te betalen, terwijl je eerst altijd betaald werd om seks te hebben?
Ja, en er gebeurde soms iets grappigs. Als ze [sekswerkers] m'n penis zagen, zeiden ze: "WOW, dat is een grote, waarom doe je geen porno?" Dat is meerdere keren voorgekomen toen ik naar de hoeren ging. Ik reageerde meestal met iets als: "Ja, ik zal erover nadenken." Hoe is het om het altijd over de omvang van je penis te hebben?
"Hoe groot is je pik?" is meestal de eerste vraag die mensen me stellen, dus ik ben eraan gewend. Ik weet dat ik werk met mijn pik. Ik weet dat er twee mensen aan het werk zijn tijdens als ik voor de camera sta: mijn pik en ik. We zijn allebei beroemd – niet alleen ik, maar hij ook. In m'n hoofd is dat altijd duidelijk geweest. Ik ben niet teleurgesteld. Ik voel me geen object. Ik werk met m'n penis en ik heb daar nooit problemen mee gehad.

Hoe denk je dat de porno is veranderd sinds het begin van je carrière?
Ik heb vier verschillende generaties meegemaakt, en er is een groot verschil met de dag dat ik begon en vandaag. Vroeger deed je twee scènes per week, was er veel meer dialoog en schoten we alles met 35mm. Het duurde langer om de positie van de camera te veranderen, en die van de lichten en alles – dus de seks was erg kort. Er werd veel gepraat, er werd veel gelachen en er was veel structuur. Tegenwoordig is er alleen seks, zoveel seks, en geen dialoog. Er is geen romantiek meer. Het zijn nu allemaal verschillende shots van het vrouwenlijf: shots van haar tieten, shots van haar voeten, shots van de anale penetratie. De laatste tijd doen de meeste meiden het met meerdere mannen, en soms raak je haar niet eens aan; het zijn gewoon drie piemels in haar. Het is compleet anders dan vroeger.

Is het beter of slechter?
Het is tegenwoordig veel slechter. Ik ben iemand die een vrouw neukt met zijn hart, en ik heb een connectie nodig, ik moet m'n handen gebruiken, ik moet haar ruiken. Ik moet alles gebruiken. Maar daar is nu geen tijd meer voor. Het kan ze niet eens schelen. Ze hebben gewoon lichamen nodig. Lichamen. Lichamen. Lichamen. Nieuwe mensen. Nieuwe piemels. Ik hou niet van seks zonder een klik. We hebben geen geld meer om het te doen zoals we vroeger deden [langere verhalen met dialogen]. De business is veranderd doordat het internet alles heeft verpest. Niemand heeft meer budget om grote films met een verhaallijn te maken. Ik hou van het internet, want het geeft de mensen – die geen geld hebben, en in een land wonen waar de vrouwen onzichtbaar zijn – de mogelijkheid om [online] mooie vrouwen geweldige dingen te zien doen. De keerzijde is dat het internet de porno-industrie heeft verpest. Er is overal gratis seks, dus waarom zou je ervoor betalen? Je hebt er voor je laatste film voor gezorgd dat Kelly Stafford terugkwam op haar besluit om te stoppen. Waarom was dat belangrijk?
Kelly is voor mij de grootste pornoster ooit. Zij is dé pornoster. Ze is eigenlijk de vrouwelijke versie van mij. Is ze machtiger dan jij, omdat ze een vrouw is?
Honderd procent. Daar is geen twijfel over mogelijk. Ze is heel machtig. Ik voel me aangetrokken tot mensen die speciaal zijn. Dat is altijd zo geweest. Als ze zeggen dat ze gek is, betekent dat voor mij dat ze geweldig is. Ik hou niet van alledaagse mensen. Die zijn saai.

Denk je dat je ooit echt met pensioen gaat? Je komt steeds maar weer terug.
Ik heb gezegd dat ik na deze film nooit meer antwoord op deze vraag ga geven. Dat betekent dat ik nooit meer zeg of ik met pensioen ga of terugkom. Op dit moment is het klaar, maar ik zal nooit zeggen dat ik niet terug zal komen.