Sekswerkers vertellen over hun eerste dag op werk

Een paar weken geleden raakte ik in de kroeg aan de praat met een voormalige sm-meesteres. We hadden het over het stigma dat om sekswerk heen hangt, over geld, en over hoe zij in de seksindustrie was beland. Ze vertelde over haar eerste dag als dominatrice, wat ik grappig en fascinerend vond. Je eerste dag bij een nieuwe baan is altijd zenuwslopend – ik kreeg een keertje al een paniekaanval toen iemand me probeerde uit te leggen hoe de kopieermachine werkte. Als je dan ook nog moet dealen met de genitaliën van een ander, wordt het helemaal doodeng.

Ik besloot contact op te nemen met een paar sekswerkers om te vragen naar hun eerste dag. De verhalen hieronder geven natuurlijk niet een volledig beeld van het leven van sekswerkers, maar bieden wel een kijkje in hoe het is om voor het eerst aan de slag te gaan als meesteres, escort of pornoster.

Twee jaar geleden verhuisde ik naar Toronto nadat ik een tijdje in Europa had gewoond en gewerkt. Ik was eenzaam en behoorlijk depressief. Ik woonde in een verschrikkelijk donker en klein kamertje in een smerig huis met vier jongens. De eerste drie maanden kwam ik bijna m'n kamer niet uit. Maar toen mijn spaargeld op begon te raken, wist ik dat ik een baan moest vinden. Uit verveling en nieuwsgierigheid belandde ik op Craigslist, en kwam ik tot de conclusie dat de beste manier om geld te verdienen was om de voetfetisj-business in te gaan.

Ik was superzenuwachtig voor mijn eerste Craigslist-afspraak, maar ik deed mijn best om mijn voeten er presentabel uit te laten zien. Ik vind niet dat ik bijzonder mooie voeten heb. Ze zijn niet lelijk of zo, maar mijn tenen zijn een beetje scheef. Op de dag van de afspraak had ik blaren van te ver lopen op hoge hakken. Ik smeerde wat paarse glitternagellak over mijn oude, afgebladderde nagellak en hoopte op het beste.

Ik ontmoette Miles, een bijzonder knappe grijze man, in een lunchtent. Na kort te hebben gepraat terwijl we koffie dronken, stapten we in zijn gigantische SUV en reden we naar de ondergrondse parkeergarage van een warenhuis. Het was de enige plek die ik kon bedenken waar het donker genoeg was en we genoeg privacy hadden voor wat voetjevrijen.

Ik hield alles in de gaten terwijl Miles mijn blote voeten masseerde, likte en aan mijn tenen zoog. Ondertussen vroeg ik me af hoe we zouden reageren als we gepakt zouden worden. Ik vroeg me af of Miles hard zou worden. Zou hij enge zweren of schimmels in zijn mond hebben waarover ik me zorgen moest maken? Moest ik doen alsof ik dit heel lekker vond?

Toen we de parkeergarage verlieten kwam de SUV van Miles vast te zitten op een parkeerdrempel. Hij had niet goed gekeken naar de hoogte van de uitrit, en het zat echt vast. Ik weet niet precies waarom, maar ik had besloten dat alles er normaal uit moest zien, dus hielp ik hem met duwen. Het gekras van metaal op beton was een verschrikkelijk geluid, en ik denk dat we echt veel schade hebben toegebracht aan zijn auto. Daarna zette hij me weer af bij de lunchtent en gaf hij me 60 Canadese dollar [ongeveer 42 euro]. We hebben elkaar daarna niet meer gezien.

Ik heb nog steeds een paar vaste klanten met een voetfetisj, maar ben er sindsdien wel een stuk beter in geworden. Kort nadat ik Miles heb ontmoet begon ik gebruikte sokken te verkopen aan een slungelige jongen die net was afgestudeerd. Tegenwoordig is hij mijn huisslaaf. Hij doet dingen voor me: klusjes, de was, boodschappen, soms laat ik hem essays schrijven. In ruil daarvoor mag hij aan mijn tenen zuigen. Het is geweldig.

Toen ik klaar was met studeren wilde ik een novelle gaan schrijven. Mijn plan was om door Frankrijk te reizen en Bretagne te ontdekken, wat het decor was van het verhaal van mijn boek. Ik had natuurlijk ook bij Starbucks kunnen gaan werken als het me alleen om geld ging. Maar het was meer dan dat. Ik was altijd een braaf meisje geweest en ik had veel "traditioneel" succes bereikt op jonge leeftijd. Ik was ballerina, ik was eerder klaar met de middelbare school. Desondanks voelde ik me ellendig. Mijn handen jeukten om iets anders te doen.

Er was een website die God's Girls heette. Het was een alternatieve pornosite, erg tam, alleen naaktfoto's, en ze betaalden goed. Ik dacht dat ik iets avontuurlijks kon doen door naakt te poseren voor het internet, en wat geld kon verdienen zodat ik kon reizen. Daarna begon ik meer erotische fotografie te doen, maar ik zag het niet als porno. Er was altijd een soort artistiek element in wat we deden. En het was geen video.

Toen ik op een benefietevenement werkte, ontmoette ik een aantal alternatieve pornoactrices en begon ik ze volgen op Twitter. Ik raakte gefascineerd door hun levensstijl, en de vrijheid die zij in hun seksualiteit vonden.

Door deze connecties en social media werd ik gescout door de regisseur Nica Noelle. Ze bood aan om een film te schrijven rondom mij, en het zou me een stuk meer geld opleveren dan de foto's. Je moet begrijpen dat toen ik in de industrie terechtkwam in 2011 er een soort tegenbeweging gaande was; een groep mensen die queer, alternatieve en feministische porno maakte. Het voelde als activisme.

Vanaf het moment dat ik op de set aankwam was ik nerveus. Er zijn maar weinig momenten in je leven waarop je je realiseert dat je een onomkeerbare stap aan het zetten bent. Porno is zo'n stap – als je eenmaal porno hebt gedaan, blijft dat bij je voor de rest van je leven. Ik kan me amper nog iets herinneren van die dag omdat ik zo erg in mijn eigen hoofd zat. Op het moment dat het tijd was om de daadwerkelijke seksscène te schieten, ging ik er volledig voor en gaf ik me over aan het andere meisje. Tegen de tijd dat het voorbij was voelde ik me opgelucht, en ook erg vrij.

Ik deed de vier jaar daarna alleen vrouw-op-vrouw-porno. Twee jaar geleden begon ik ook te filmen met mannen, maar ik denk dat ik daar nog geen tien scènes mee heb gedaan. Ik maak niet zoveel meer. Ik ben overgestapt op stand-up en podcasts.

Er zijn net zo veel verschillende redenen waarom mensen in de porno belanden als dat er mensen zijn, maar porno is eigenlijk een van de beste dingen die me zijn overkomen. Ik snap allang dat de maatschappij me afgeschreven heeft, en dat geeft zoveel vrijheid. Sekswerkers zijn mensen, dat we afwijken van de standaard die de maatschappij heeft gesteld voor goed gedrag, betekent niet dat we slecht zijn. We zijn bereid om maatschappelijke acceptatie op het spel te zetten zodat we zelf gelukkig kunnen zijn, of dat nou om geld of seksuele ervaringen gaat. Ik denk dat mijn broer de enige persoon is die zich er echt zorgen om maakt. Hij noemt mijn pornocarrière "de reden dat het internet voor altijd voor [hem] verpest is."

Een vriendin van mij beheert de salon waar ik momenteel werk. Ze kwam terug in de industrie na een lange pauze, en zei dat ze eigenlijk niet snapte waarom ze niet eerder terug was gekomen. Haar zo horen praten wekte mijn interesse voor het werk. Mijn toenmalige baan was saai en niet flexibel, en het idee dat ik minder uren zou werken voor meer geld sprak me enorm aan. Ik dacht er veel over na. Het keerpunt kwam toen ik me realiseerde dat ik er wel over kon blijven twijfelen, maar het nooit zeker zou weten tot ik het een keer zou proberen.

Mijn vriendin en ik spraken af om er een keertje goed over te praten, zodat ik haar vragen kon stellen en mijn zorgen kon uiten. We hebben wel een uur gepraat, en achteraf zei ze me dat het meteen mijn sollicitatie was geweest. Als ik een keer wilde proberen een shift mee te draaien die week, was ik welkom.

Ik was echt ontzettend zenuwachtig op mijn eerste dag. Ik had geen idee wat ik van de training moest verwachten. Niet veel, bleek. Wat algemene uitleg over de structuur van een sessie van dertig minuten, een paar video's over lichaam-op-lichaam-massages en bam, de eerste klant van de dag liep binnen, en ik was een van de drie meiden die naar hem toe moest om hem te begroeten. De mannen waren precies wat je verwacht op zo'n plek — gezette zakenmannen van middelbare leeftijd die even langskomen voor een erotische massage in de lunchpauze.

Me uitkleden voor een totaal vreemde was geen probleem. Ik had het al vaker gedaan toen ik nog model stond voor kunstenaars. Daarnaast ben ik net zo op m'n gemak met seks als met naaktheid, dus duurde het niet lang voor ik plezier kreeg in de hele uitvoering. Ik oliede zijn rug helemaal in en gleed met mijn lichaam over het zijne heen. Het was bijna een atletische prestatie. Ik was eerst een beetje bezorgd over hoe ik hem kon laten klaarkomen door een simpele aftrekbeurt, maar — sorry voor het opscheppen — ik kreeg 'm binnen een minuut klaar. Ik kreeg al mijn klanten van die dag binnen een minuut klaar. Ik denk dat ik er een handigheid in heb.

Ik kwam er al snel achter dat dit iets was wat ik prima kon, vooral toen ik 110 Canadese dollar [ongeveer 77 euro] in mijn hand geduwd kreeg – mijn deel van de betaling voor een sessie van 45 minuten. Ik liep daar op mijn eerste dag naar buiten met een stapel cash, en was in een complete roes over wat ik zojuist had gedaan. Ik voelde me gesterkt door mijn seksuele bekwaamheid. Ik voelde me een rebel die rondliep met een smerig geheim. Ik wist dat de nieuwigheid er wel af zou gaan, maar ik wist wel zeker dat ik terug zou komen.

De eerste keer dat ik in een stripclub kwam, liep ik daar binnen met een heleboel vooroordelen. Ik had in mijn hoofd dat de strippers bimbo's zouden zijn met een dode blik in hun ogen, en dat het uittrekken van hun kleren voor een groep vreemden wel het laatste was wat ze wilden doen op een maandagavond. In de club werd ik verrast toen ik die naakte vrouwen eens goed bekeek — ze waren helemaal niet zwak of onderdrukt. Ze hadden een lach op hun gezicht en oogden sterk, en hun bewegingen waren gracieus en magisch. Ik voelde me heel erg aangetrokken tot hun manier van doen.

Een tijdje oefende ik op een routine van drie minuten en liep ik mijn nieuw gekochte stripperhakken in. Ik dacht dat ik wilde optreden en voor een publiek wilde staan, maar ik kwam uiteindelijk tot de conclusie dat escorten meer mijn ding was. Ik had gehoord dat het discreter en veiliger was, en het beter betaalde dan strippen. Ik studeerde en woonde op mezelf, dus het idee dat ik de huur kon betalen met een paar uur werk was als een droom. En het feit dat het míjn geheimpje zou zijn maakte me ook enthousiast.

Zodra ik had besloten om een escort te worden, was het makkelijk om aan de slag te gaan. Ik koos een bureau uit (op basis van uurloon en de kwaliteit van de website) en belde hen op. We planden een sollicitatie, wat niet echt een sollicitatie was. Het was meer van: je hebt de baan, dit is hoe het werkt. Wanneer kan je beginnen?

Ik had een notitieblok meegenomen waarop ik vragen had genoteerd met betrekking tot veiligheid, condoomgebruik, en het voorkomen van soa's. Nadat ze me hadden gerustgesteld, koos ik mijn escort naam: Maryanne. Mijn eerste avond zat ik trillend van de angst achter het stuur, terwijl ik over de snelweg buiten Toronto scheurde. Mijn baas had me gezegd dat mijn klanten nerveuzer zouden zijn dan ik, maar daar was ik niet zo zeker van.

Toen de deur van de motelkamer open ging, stond daar een klein mannetje met een lui oog. Er stond porno aan op de tv. Een wolk van sigarettenrook hing in de lucht. Hij nam mijn jas aan, en ik het geld. We begonnen wat te praten en bewogen ons al snel richting het bed. Oh, dacht ik, we bevredigen elkaar gewoon even. Toen de daad gedaan was, zei hij dat hij een afspraak had met een vriend, en vroeg hij of ik de deur achter me kon dichtdoen wanneer ik wegging. Toen ik alleen in zijn kamer achterbleef, moest ik lachen en danste ik naakt rond en keek ik naar mijn naakte hoerenlichaam in de spiegel en dacht: dit is het makkelijkste geld wat ik ooit heb verdiend.

Voor de twee jaar dat ik het deed was sekswerk de ideale baan voor mij. Ik hou van de gesprekken, nieuwe mensen ontmoeten, naakte lichamen, gezichten die mensen trekken als ze klaarkomen, en hun kwetsbaarheid.

De schaamte en het stigma van sekswerker zijn winnen het uiteindelijk vaak op de lange termijn van het flexibele, goedbetaalde werk. Het is een vreselijke last om te dragen en te verbergen uit angst voor vooroordelen. Het verbergen doet pijn, maar de waarheid vertellen net zo goed. De keus om een sekswerker te worden moet goed overwogen zijn — het is niet een baantje wat je even doet voor het geld. De seksindustrie vreet wanhopige mensen levend op. Als je het gaat doen, zorg dat je een plan van aanpak hebt en een eventuele uitweg. Zorg goed voor je mentale welzijn. Laat je regelmatig testen. Praat met iemand die je vertrouwt over je ervaringen. Wees eerlijk tegen jezelf. Laat het geld zich opstapelen en geniet van het avontuur.

*Sommige namen zijn veranderd uit privacyoverwegingen.